जरा वेळानी तिचे आई बाबा बाहेर आले. ऋता टी.व्ही पाहत बसली होती. आई बाबा बाहेर आले हे पाहून ऋता जरा सावरून बसली. तिला दोघांमध्ये भांडण का झाल ते विचारायचं होत पण ते तिनी विचारण टाळल. आई स्वयपाक घरात गेली ...अजून वाचाबाबा काही कामासाठी बाहेर पडले. ऋता नी बाबांना घराबाहेर पडलेलं पाहिलं आणि ऋता स्वयपाक घरात गेली. आणि आई शी बोलायला लागली.

कामासाठी जातोय..... यायला उशीर होऊ शकतो! आणि हो, सगळा स्वयपाक तुझ्या आवडीचा आहे... काही आवडल नाही तर हॉटेल मधून काय हव ते मागव. आणि कोणाची कंपनी हवी असेल तर एखाद्या मैत्रिणीला घरी बोलाव..आम्हाला थोडा उशीर झाला तर तू झोपून ...अजून वाचाआमची वाट बघत जगू नकोस!

आई बाबा गेल्याच खूप दुःख ऋता ला झाल होत पण तिनी स्वतःला सावरायचं ठरवल. ऋता खूप खंबीर मुलगी... ती एकटी राहायला लागली.. अचानक आई बाबांच्या जाण्यानी ऋता थोडी कोलमडून गेली पण ती खंबीर आणि जिद्दीची असल्यामुळे तिने ...अजून वाचाजगायला चालू केल. पण कधी कधी तिला आई बाबांची आठवण यायचीच. पाहता पाहता एक वर्ष उलटल होत. ऋता एकदमच प्रौढ झाली. कॉलेज संपल आणि तिनी स्वतः बिझिनेस कडे लक्ष घालायचा निर्णय घेतला.

दुसऱ्या दिवशी तिला जाग आली आणि जाग आल्या आल्या ती टेबल वर मोबाईल आहे का ते पाहायला धावत गेली. मोबाईल टेबल वरच होता! तिनी लगबगीने जाऊन तो मोबाईल उचलला. त्यात सिम कार्ड आहे का ते चेक केल. पण मोबाईल ...अजून वाचासिम कार्ड न्हवत. मग तिनी इनबॉक्स चेक केला. त्यातही एकही मेसेज न्हवता. तो फोन बाबांचा नाहीये का अस वाटून तिला शंका आली, आणि उगाच तो फोन उचलला का असाही वाटून गेल. त्या विचारात असतांनाच तिच लक्ष घड्याळाकडे गेल. ९ वाजून गेले होते. म्हणजे आज ती नेहमीपेक्षा जास्ती वेळ झोपली होती. तिला लवकरात लवकर ऑफिस गाठायचं होत. तिनी घाई घाई नी सगळ आवरलं आणि ती ऑफिस ला जायला निघाली. तिच लक्ष ऑफिस मध्ये लागण केवळ अशक्य होत पण तिच ऑफिस ला जाण गरजेच सुद्धा होत.

काही दिवस ती पूर्वीपासूनची अकौंटस चेक करत राहिली. तिनी सगळ्याची नोंद स्वत:कडे ठेवली. सगळी खात्री केली. आणि ऋता लगेचच मामा च्या केबिन मध्ये गेली. तिथे तिच बोलण मामाशी झाल. ऋता नी झालेल्या प्रकाराचा मामा ला कश्याचाही थांगपत्ता लागून दिला ...अजून वाचातिनी मामाशी बोलून त्याच्या घरी जेवणाच आमंत्रण घेतलं आणि तिच काम करायला तिच्या केबिन मध्ये गेली!!