The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
You are welcome to the world of inspiring, thrilling and motivating stories written in your own language by the young and aspiring authors on Matrubharti. You will get a life time experience of falling in love with stories.
भज्याची आमटीहा एक अत्यंत चविष्ट आणि खमंग प्रकार जो भात भाकरी किंवा पोळी कशा सोबत...
समर ने स्वराला बेडवर नेऊन झोपवलं आणि पटकन विनोदला फोन करून बोलवून घेतलं....श्रीध...
भाग 36सुंदर च्या हालचालींचे निरीक्षण करत...फौजदार म्हणाले..."नानाजी.. आम्ही सगळे...
अनुबंध बंधनाचे.....( भाग २१ )प्रेम आतल्या रूम मधे झोपलेला असतो. पहाटेचे सात वाजल...
-----कोण होती ती गूढ स्त्री....यक्षिणी..आसरा ...हडळ की एखादी नागीण...? या परीस...
एके दिवशी आम्ही असेच दुपारचे सुट्टी झाल्यावर घरी येत होतो. आय टी आय पासून आमचे घ...
व्हिक्टोरिया 405भाग 2 ....भाग 2तपकीरी रंगाचा मातीचा रस्ता कापत गाडी वीस पंचवीस म...
विश्वाच्या हृदयातून द्वेष नाहीसा करत राहा. प्रेमाची ज्योत तेवत राहू या. प...
भाग -35मायराने घरी सर्वांना रामने दिलेली ......उद्या पहाटे सकाळी लवकर उठून ट्रेन...
"हे काय बोलतोय तू... वेळा झाला आहेस, जे तोंडात येतंय ते बोलतोय उगाच"..... श्रीधर...
" नगमा ,छोरी हुआ कि नहीं...आज तेरे जॉब का पहिला दिवस है...और तू अभी एसी ही बैठी है...." एक पन्नाशीच्या वयातील बाई एका मुलीला पाहत ओरडत होती..जिचं वय अवघे वीस वर्ष होतं.....
या कथेतील सर्व पात्रे ठिकाणे आणि घटना संपूर्णपणे काल्पनिक असून त्याचा वास्तवाशी किंवा अन्य कोणत्याही कथेमधील पात्र प्रसंग घटना यांच्याशी काहीही संबंध नाही असल्यास तो केवळ योगायोग स...
राधानं शिकवलं होतं मुलांना. परंतू ती मुलं शिकली नाही. त्यातच ती वाया गेली व आपल्या अख्ख्या आयुष्याचं नुकसान करुन बसली. राधाला दोन मुलं होती. एकाचं नाव गोविंद होतं तर दुसरी एक मुलग...
ठमी ही माझी आत्ये बहीण आहे आणि आम्ही एकाच वयाचे असल्याने एकाच वर्गात शिकतो, एकाच बाकावर बसतो. माझ्यात आणि ठमी मध्ये जमीन अस्मान चा फरक आहे मी उंच रोड सावळी स्वभावाने शांत आहे तर ठम...
आई सकाळ पासून च संजना च्या मागे लागली होती उद्या संध्याकाळी तिला बघायला मुलगा येणार होता. पण संजना ला अजिबात वेळ नव्हता. संजना संजना ची आई सरीता "अगं संजना काम काय आयुष्य भर स...
" प्रेम बेटा ..उठ जल्दी ...आज हमें अस्पताल जाना है...आज मुझे बहोत काम है वहा..." माँसाहेब प्रेम ला म्हणजेच आपल्या तेरा वर्षांच्या मुलाला उठवत होत्या...विमल शर्मा ,व्यवसायान...
त्याला आठवत होता त्याचा भुतकाळ. तो आठवत होत्या गतकाळात घडलेली प्रकरणे. तो होता म्हणून एका आंधळ्या माणसालाही जग पाहता आलं होतं. तो सदैव सोबत होता त्या आंधळ्या माणसाच्या. कुणाला तरी...
ती रात्रीची वेळ होती. बहुतेक ती अमावस्येची काळी रात्र होती. बाहेर काळाकुट्ट अंधार पडला होता. वीजा चमकत होत्या. तसा पाऊस सुरु झाला. बाहेर पाऊस सुरु झाला होता. तो धो धो ही पडायला ला...
त्या दिवशी एक जानेवारीला शुक्रवारी आम्ही सगळे फेरफटका मारण्यासाठी घराच्या बाहेर पडलो. अर्ध्या रस्त्यात असताना माझा फोन खणखणला. "हॅलो राघव" "हां बोला इन्स्पे नाईक...
आज तिचा जॉब चा पहिलाच दिवस होता अन तिला पोहचायला late झाला होता.... शोरूम आलं ,तशी ती ऑटोवाल्याला पैसे देऊन उतरली...अन थोडं पळतच शोरूम मध्ये पोहचली... तिच्या चेहऱ्यावर थोडी भीत...
ह्याबरोबर सुरु ठेवा
लॉगिन करून आपण मातृभारतीच्या "वापरल्या गेलेल्या संज्ञा" आणि "गोपनीयता धोरण" यांना सहमती देता
वेरिफिकेशन
अप्प डाउनलोड करा.
अप्प डाउनलोड करायची लिंक
Copyright © 2024, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser