कथेतील नायक एक एकाकी व्यक्ती आहे, जो स्थिरतेच्या शोधात आहे, परंतु त्याचे जीवन सुस्त आणि निराशाजनक बनले आहे. त्याला एक स्त्रीची गरज आहे, परंतु त्याच्या जीवनात तीव्रतेचा अभाव आहे. त्याला शेखर नावाच्या व्यक्तीच्या शहरात परत येण्याची बातमी कळते, आणि तो गडबडीत आहे. नायक शहरातील रात्रीच्या जीवनाची आणि लोकांची चर्चा करतो. त्याच्या आयुष्यात अराजकता आणि गुंतागुंत आहे, आणि त्याला जन्म घेण्याबद्दलही प्रश्न आहे. त्याच्या भूतकाळातील साथीदार यल्लप्पा बद्दल तो विचार करतो, जो दोन वर्षांचा तुरुंगवास भोगूनही त्याच शहरात असण्याची शक्यता आहे. कथा एक गव्हर्नरच्या गाडीच्या संदर्भात असलेल्या संवादाने पुढे जाते, जिथे साधूंच्या अस्तित्वाबद्दल चर्चा होते, आणि नायक आपल्या आयुष्यातील ताणतणावाबद्दल विचार करतो. त्याचे विचार असंबद्ध आणि भ्रमित आहेत, आणि तो झोपेच्या अभावामुळे थकलेला आहे. त्याला या शहरात यल्लप्पा सारख्या व्यक्तींची भीती आहे, ज्यामुळे त्याच्या मनातील अस्वस्थता वाढते.
इंटरफिअरन्स फ्रिंजेस अनिरुद्ध बनहट्टी
Aniruddh Banhatti द्वारा मराठी सामाजिक कथा
वर्णन
असं अत्यंत कोरडं नशीब. सध्या अठ्ठाविसावं वर्ष सुरूय. एक तरी स्त्री पाहिजे आता. स्थिरतेच्या मागं लागून आयुष्याची काळी धार बोथट होत आलीय. तेव्हाचं व्यक्तिमत्व फसवं होतं की आत्ताचं? तेव्हा निदान कसली तरी तीव्रता तरी होती. आता उरलाय फक्त सुस्त आळस. रात्र थंडपणं पडलीय अजगरासाराखी. तेव्हा रात्री अस्वस्थ, जागृत. शेखर पुन्हा याच शहरात आलेला आहे अशी बातमी यल्लप्पाला कळली. त्यानं पिस्तुल तपासून पाहिलं. “बहुतेक शहरांमधे मोठ्या रस्त्याला नाव देतातः “महात्मा गांधी रोड” त्यामुळं एम्जी रोडवर सगळी फाइव्हा स्टार हॉटेल्स, दारूचे बार्स, कॅबरे, उच्चभ्रू जुगारी अड्डे, महागडी दुकानं वगैरे सापडतात.” “मग काय त्यात? योग्यच आहे ते.” याच शहरात रात्री-बेरात्री भटकणं असायचं.
