कथेतील मुख्य पात्र आयुष्यमान एका अंधाऱ्या खोलीत जागा घेतो, जिथे तो बेड्यांनी पकडला गेलेला असतो. त्याला काहीच हालचाल करता येत नाही आणि त्याच्या आसपास अंधार असतो. अचानक, दोन लहान मुले खोलीत येतात ज्यांच्याकडे मशाल असते. त्यांनी आपापसात भांडताना एक साखळी ओढली, ज्यामुळे आयुष्यमानला त्यांच्या उपस्थितीची जाणीव होते. आयुष्यमानला कळते की त्या दोन लहान मुलांचा खरा स्वरूप बुटक्यांचे आहे. ते दोघे नवरा-बायको असावेत असे त्याला वाटते. खोलीत एक दिवा आणि छळणी यंत्र आहे, आणि ती खोली तळघरासारखी दिसते. आयुष्यमान मोहीनीला शोधण्यासाठी निघाला होता, पण त्या बुटक्यांनी त्याला पकडले. त्याला त्यांच्या उपस्थितीमुळे राग येतो आणि तो सुटण्याचा प्रयत्न करतो, परंतु तो निष्फळ ठरतो. बुटके त्याला भक्ष्य म्हणून पकडले असल्याचे समजते आणि त्याच्या मांसाबद्दल बोलतात. आयुष्यमानला त्यांच्याबद्दल फार माहिती नसली तरी ते नरभक्षी नसल्याचे त्याला ठाऊक आहे. कथा एका ताणतणावपूर्ण स्थितीत समाप्त होते, जिथे आयुष्यमानच्या जीविताची जोखीम आहे.

Shubham S Rokade द्वारा मराठी साहसी कथा

Writen by Shubham S Rokade

Category साहसी कथा