नेहा एकदा एका मुलाशी चिडली होती, पण तिला त्याचं नावच माहित नव्हतं. तिच्या मित्रिणीने सांगितलं की त्याचं नाव शंतनू आहे. नेहा त्याला भेटायला जाण्याचा विचार करते, परंतु संध्याकाळी कॉलेज सुटल्यामुळे हॉस्पिटलमध्ये जाणं अशक्य होतं. ती ठरवते की ती त्याला उद्या भेटेल. नेहा रात्री विचारात असते आणि तिला झोप लागते. दुसऱ्या दिवशी, ती तयारी करून कॉलेजमध्ये जाते आणि शंतनूला भेटायला हॉस्पिटलमध्ये जाते. तिथे शंतनू शांत बसलेला असतो. त्यांना एकमेकांशी बोलायचं असं वाटत असतं, पण दोघेही काही बोलू शकत नाहीत. शेवटी, शंतनू बोलायला सुरुवात करतो आणि दोघे "सॉरी" म्हणून एकमेकांकडे हसतात. नेहा शंतनूच्या काळजीत गढून जाते आणि त्याचे हात आपल्या हातात घेतल्यावर तिला वाईट वाटतं की ती काल उगाच चिडली होती. त्यानंतर, दोघे एकत्र वेळ घालवतात, नोट्स काढतात, लायब्ररीत जातात आणि कॅन्टीनमध्ये जेवतात. त्यांची मैत्री वाढते आणि शमिका नेहाला शंतनूच्या नावाने चिडवते. परीक्षा जवळ येत असताना, एक दिवस शंतनू अचानक घराला जातो आणि नेहाला काहीही सांगत नाही. नेहा त्याच्या अनुपस्थितीत चिंतित होते, त्याला कॉल करण्याचा प्रयत्न करते पण तो उत्तर देत नाही. तिच्या मनात शंतनूच्या अचानक जाण्याबद्दल अनेक प्रश्न उभे राहतात.
माझा शंतनु भाग २
PrevailArtist द्वारा मराठी प्रेरणादायी कथा
वर्णन
नेहाला वाईट वाटलं कि आपण न विचार करता वागलं त्याच्या सोबत पण नेहा कोणा मुला सोबत बोलिली नसल्याने तिला त्या मुलाचं नाव पण माहीत नव्हतं.नेहाने शामिकाला नाव विचारलं तेव्हा तिला कळलं कि त्याच नाव शंतनू आहे.ती त्याला आता भेटायला जाणार पण संध्याकाळची वेळ होत नि आता जाण impossible होत, कारण आता कॉलेज सुटायची वेळ झालेली नि तो पण आता हॉस्पिटल मध्ये होता त्यात visiting time संपलं होत . पण नेहाने ठरवलं काहीही करून आपण उद्या त्याला भेटायचंच शमिका आणि नेहा दोघी पण रूम वर निघाल्या नेहा तर उद्याच्या दिवसाचं वाट पाहत होती कि बस शंतनू भेटू दे नि सगळं निट
Novels
आज खूप दिवसांनी मला तो अचानक आठवला कारण असच कि बाहेर खूप पाऊस पडत होता," त्याला पण ह्या पावसात गरम चहा नि भजी खायची इच्छा होत असे ,आणि आज मी पण ते...
