मकर संक्रांती हा एक महत्त्वाचा सण आहे जो दरवर्षी जानेवारी महिन्यात साजरा केला जातो. या दिवशी दान देण्याला विशेष महत्त्व आहे, कारण दान केलेल्या वस्तू सूर्य देव प्रत्येक जन्मात देतात. दानाच्या आधुनिक प्रकारांमध्ये विद्यादान, श्रमदान, रक्तदान, वस्त्रदान, अन्नदान आणि नेत्रदान यांचा समावेश आहे. या दिवशी देवी देवता तिळ आणि तांदुळ अर्पण केले जातात, तसेच शेतात आलेल्या धान्याचे वाण एकमेकांना दिले जातात. या दिवशी पवित्र नद्यांमध्ये स्नान करणे आणि तीळ, गुळ, खिचडी, फळे यांचे दान देणे महत्त्वाचे मानले जाते. मकर संक्रांतीच्या दिवशी पतंग उडवण्याला विशेष महत्त्व आहे आणि लोक आनंदाने पतंग उडवतात. या दिवशी गंगा नदीचे आगमन पृथ्वीवर झाले असल्याची आख्यायिका आहे. महाभारतामध्ये भीष्म पितामह उत्तरायणाच्या आरंभाची वाट पाहात होते आणि त्यांनी इच्छामरणाचे वरदान घेतले होते. मकर संक्रांतीच्या दिवशी रात्र आणि दिवस समान असतात, आणि नंतर रात्री लहान होऊन दिवस मोठा होतो. या सणाला विविध प्रांतांमध्ये वेगवेगळ्या नावांनी ओळखले जाते, जसे तामिळनाडूत 'पोंगल', पंजाबमध्ये 'लोहरी', आणि गुजरातमध्ये पतंग उडवण्याची परंपरा आहे. मकर संक्रांती सूर्याच्या मकर राशीत प्रवेशाचे प्रतीक आहे, ज्यामुळे उत्तरायणाला सुरूवात होते आणि हिंदुस्थानवासीयांना अधिक प्रकाश आणि उष्णता मिळते.
मकर संक्रांत भाग २
Vrishali Gotkhindikar द्वारा मराठी पौराणिक कथा
वर्णन
मकर संक्रांत भाग २ संक्रांतीच्या दिवशी दान व महत्व:- या दिवशी दान देण्याला विशेष महत्त्व आहे. मकर संक्रांतीच्या दिवशी जी माणसं दान देतात त्या-त्या वस्तू सूर्य त्यांना प्रत्येक जन्मात देत असतो. आधुनिक कालात दान देण्याच्या गोष्टींच्या यादीमध्ये विद्यादान, श्रमदान, रक्तदान, वस्त्रदान, अन्नदान, नेत्रदान याही गोष्टींचा समावेश व्हावयास हवा. यादिवशी घरातील आणि गावच्या मंदिरातील देवाला तिळ-तांदुळ वाहतात. आपली संस्कृती ही कृषी संस्कृती आहे. या दिवसांमध्ये शेतांत आणि मळ्यांमध्ये आलेल्या धान्याचे वाण एकमेकांना स्त्रिया देतात. हरभरे, ऊस, बोरे, गव्हाची ओंबी, तीळ अशा गोष्टी सुगडात भरून त्या देवाला अर्पण करतात.सुगडात गहू, उसाचे तुकडे, हळकुंडे, कापूर, बोरं, दव्य इत्यादी वस्तू घालून ते दान देण्याची
Novels
