वर्णन

फुलपाखरू "इतके इतके पाणी गोल गोल राणी""ये दरवाजा तोडेगा; शिपाईदादा बोलेगा!" परसात मुलांचा खेळ रंगला होता.साऱ्या मुलांनी गोल गोल रिंगण धरल होत.रिंगणाच्या आत मध्यभागी गंधाली दोन्ही हात कमरेवर ठेऊन उभी होती.आपण सहजच त्या मुलांचं कड तोडून बाहेर पडू , असा आत्मविश्वास तिच्या चेहऱ्यावर होता.अचानक गंधालीने मुसंडी मारली व तिच्या डावीकडच कड तोडून ती झपकन बाहेर पळाली.सारी मुले गंधालीच्या पाठीमागे तिला पकडण्यासाठी धावत सुटली. तेवढ्यात घरातून आवाज आला..."अग, ए गंधाली...लवकर ये जरा."" छट,कधी म्हणून खेळू द्यायची नाही आई!येते ग.." गंधाली हिरमुसली होत धावतच घरात गेली." काय ग आई?अंग...थोड वेळ खेळू दिल असतस तर...!"" आता कसली खेळतेस? जा अनुसया काकींकडून आवळ्याच लोणचं