दिव्यांका : "वेद..... वेद...... कुठे आहेस.....?" क्लासरूम मधून बाहेर फुटबॉल ग्राउंड पर्यंत ती धापा लागत पर्यंत पळत सुटली..... एकदाची ग्राउंडच्या मेन गेटवर येऊन थांबली..... तिला समोर कधीचा दिसला होता तो..... पण, तिला आता आवाज द्यावा वाटला नाही..... तशीच त्याला ती निरखून बघत राहिली..... कधी तो जवळ येऊन, तिला भानावर आणायला डोळ्यांसमोर चुटकी वाजवत समोर ऊभा राहिला..... हे ही समजले नाही.... वेद : "हे...... व्हॉट्स राँग..... कुठे मॅडम..... मी इथे आहे.... तुझ्यासमोर ऊभा....?" दिव्यांका : "ओह्ह..... नथिंग.... जस्ट.... छड ये सब चल.....?" वेद : "नॉटी.... देवांशला बघत होतीस ना....??" दिव्यांका : "ह्ममम्मम.....?(मनात:- वेड्या तुला बघतेय कधीची..... बट, तू कधीच माझ्या फिलिंग्ज