भाग २२. गुंजनला येऊन एक दिवस देखील झाला नव्हता आणि तिने तर पूर्ण घराचा ताबा हाती घेतला. वेदने तर तिच्या घरात असल्याने वेगळाच आनंदी राहत असायचा. तिची ही काही वेगळी अवस्था नव्हती. वेदच्या आईची काळजी घेत ती वेदला देखील हळूहळू वेळ देत होती. असेच एका रात्री वेद गुंजनला बेडवर जवळ घेऊन बसला होता. तो आपल्या उजव्या हाताची लांबसडक बोटे तिच्या हातात अडकवतो. तशी गुंजन गालात हसते. "अहो, तुम्ही ना खूप छान आहात!! आईला आणि मला जपून आपलं काम करत असतात. ",गुंजन प्रेमळ आवाजात म्हणाली. तिचा असा आवाज ऐकून वेद मागूनच तिला जवळ घेतो. "फक्त प्रेमळ? गुंजन एवढे दिवस तू मला