भाग १मुंबईच्या रस्त्यांवर एक उबदार सोनेरी रंग पसरवून सूर्य मावळण्यास सुरुवात केली होती. स्वरा तिच्या पहिल्या एकल कला प्रदर्शनासमोर होती, तिचे हृदय उत्साह आणि चिंता यांच्या मिश्रणाने धडधडत होते. पांढऱ्या भिंती आणि लाकडी चौकटींनी सजवलेली ही विलक्षण जागा, गॅलरी तिच्या चित्रांनी भरलेली होती - प्रत्येक कॅनव्हास तिच्या आत्म्यात एक खिडकी होती. तिने एक दीर्घ श्वास घेतला, गळ्यातला स्कार्फ नीट केला आणि पाहुण्यांचे स्वागत करण्यासाठी आत गेली.गॅलरीतून चालत असताना, स्वराची नजर तिच्या कलाकृतींवर खिळली. तिच्या चित्रांमध्ये प्रेमाच्या आनंदापासून ते एकाकीपणाच्या खोलीपर्यंत विविध भावनांचे चित्रण होते. प्रत्येक ब्रशस्ट्रोक एक कहाणी सांगत होता, रंग आणि स्वरूपाच्या धाग्यात विणलेल्या तिच्या आयुष्याचा एक तुकडा. ...अजून वाचा

भाग -2प्रदर्शनानंतरचे काही दिवस स्वरासाठी भावनांचे अंधुक होते. तिच्या कलाकृतींना प्रचंड प्रतिसाद मिळाला होता, पण राजसोबतच्या तिच्या लग्नाबद्दल तिच्या येणाऱ्या दबावामुळे तिचा उत्साह ओसरला होता. या गोंधळातही, केदारची उपस्थिती तिच्या मनात एक गोड आठवण आणि एक सुखद निर्मल भावना बनून राहिली होती आणि ती त्यांच्या पुढच्या भेटीची आतुरतेने वाट पाहत होती.एके दिवशी दुपारी स्वरा तिच्या खोलीत रंगकाम करत असताना तिचा फोन वाजला. तो केदारचा संदेश होता.: “अरे, मला तुमचे प्रदर्शन खूप आवडले. या आठवड्याच्या शेवटी आपण कॉफी घ्यायची का? तिथे एक छोटासा कॅफे आहे जो तुम्हाला आवडेल असे मला वाटते.”तिने परत टाइप केले तेव्हा तिच्या चेहऱ्यावर हास्य उमटले, “मला ...अजून वाचा

भाग -३स्वरा व केदार समुद्रकिनाऱ्यावरून घरी येत असताना केदार स्वरा विचारले की तुम्हाला सोडलं तर चालेल का .परंतु स्वरा मन परस्परविरोधी भावनांनी भरून गेले होते व केदार ने मला सोडताना कोणी तरी बघितले तर या विचारा त्यामुळं ती नाही म्हणून पुढे जाऊ लागली . काही पावलं चालल्या नंतर तिने मागे वळून पाहिले तर केदार तिथंच उभा होता .ती त्याचा जवळ आली व प्रथम तिनं त्याला सॉरी बोली व आपल्या पुढच्या भेटीला सोड."अच्छा टिक आहे जसं तुम्ही म्हणाला तसं. केदार बोलतच होता तितक्यात स्वरा केदार रोखत हे तुम्ही काय बोलतोस सारखं तू ' बोल मला. तुम्ही बोललेलं मला आवडतं नाही.केदार ...अजून वाचा