मुंबई एक शहर जे कधी झोपत नाही, जिथे स्वप्ने जन्म घेतात आणि अनेकदा विसरूनही जातात. या गगनचुंबी इमारतींच्या गर्दीत, २८व्या मजल्यावर एका आलिशान ऑफिसमध्ये रेहा शर्मा तिच्या मखमली खुर्चीत बसून पुढच्या मोठ्या प्रोजेक्टवर लक्ष केंद्रित करत होती. तिच्या सभोवती आधुनिक फर्निचर, महागडे लॅपटॉप आणि टेबलावर पसरलेल्या असंख्य ब्लूप्रिंट्स – हे सर्व तिच्या नेत्रदीपक यशाचे प्रतीक होते. पण तिच्या चेहऱ्यावर मात्र एक अनामिक थकवा स्पष्ट दिसत होता – अपुऱ्या झोपेचा, मनात दडलेल्या एखाद्या हरवलेल्या आठवणीचा.
मन-आराम - भाग 1
भाग 1: गूढ आमंत्रण आणि हरवलेली आठवण मुंबई एक शहर जे कधी झोपत नाही, जिथे स्वप्ने जन्म घेतात आणि विसरूनही जातात. या गगनचुंबी इमारतींच्या गर्दीत, २८व्या मजल्यावर एका आलिशान ऑफिसमध्ये रेहा शर्मा तिच्या मखमली खुर्चीत बसून पुढच्या मोठ्या प्रोजेक्टवर लक्ष केंद्रित करत होती. तिच्या सभोवती आधुनिक फर्निचर, महागडे लॅपटॉप आणि टेबलावर पसरलेल्या असंख्य ब्लूप्रिंट्स – हे सर्व तिच्या नेत्रदीपक यशाचे प्रतीक होते. पण तिच्या चेहऱ्यावर मात्र एक अनामिक थकवा स्पष्ट दिसत होता – अपुऱ्या झोपेचा, मनात दडलेल्या एखाद्या हरवलेल्या आठवणीचा. रेहा एक प्रसिद्ध आर्किटेक्ट होती. तिचे नाव केवळ भारतातच नव्हे, तर परदेशातही गाजत होते. तिने डिझाइन केलेल्या इमारती केवळ ...अजून वाचा
मन-आराम - भाग 2
भाग २: आरंभाचे गुंफण आणि आरशातील गूढ रेहा तिच्या खोलीत पोहोचली. खोली प्रशस्त पण साधी होती. कसलीही आधुनिक नव्हती – ना टीव्ही, ना वायफाय. फक्त एक मोठी खिडकी होती जी सरळ तलावाकडे उघडत होती. रेहाने खिडकी उघडली आणि बाहेरच्या शांत वातावरणात स्वतःला हरवून दिलं शहराच्या गजबजाटातून दूर, या शांत वातावरणात तिला स्वतःच्या अस्तित्वाची आणि तिच्या मनातील रिकाम्या जागेची जाणीव झाली तिला वाटलं, 'इथे काहीतरी आहे. काहीतरी जुनं, काहीतरी हरवलेलं. आणि ते पुन्हा सापडायला सुरुवात झाली होती…'नवीन चेहऱ्यांचीओळख आणि संवादाची सुरुवात दुसऱ्या दिवशी सकाळ झाली, आणि रेहा अजूनही त्या अनामिक निमंत्रणाच्या विचारात होती. नाश्त्यासाठी मुख्य हॉलमध्ये गेल्यावर तिला तिथे ...अजून वाचा
मन-आराम - भाग 3
भाग ३: भूतकाळ हरवलेला रात्रीच्या त्या गूढ आवाजाने आणि तलावातील अदृश्य आकृतीने रेहा आणि अर्णव यांना पार हादरवून टाकले अंधार दूर झाल्यावर पहाट झाली, तेव्हा त्यांना जाणवलं की काल रात्री घडलेला प्रसंग निव्वळ भास नव्हता. त्यांच्या मनात एक अनामिक भीती होती, पण त्याहून अधिक होते एक तीव्र कुतूहल. त्यांना त्यांच्या भूतकाळाला सामोरे जाण्याचे आव्हान दिले गेले होते, पण ते नक्की कशाबद्दल होते, हे मात्र त्यांना अजूनही स्पष्ट आठवत नव्हते.सकाळच्या नाश्त्याच्या वेळी सभागृहात एक वेगळीच शांतता होती. रेहा आणि अर्णव काल रात्रीच्या घटनेबद्दल एकमेकांकडे पाहिल, पण इतर तिघे मात्र त्याबद्दल अनभिज्ञ होते. कुणीही त्या गूढ आवाजाबद्दल किंवा आकृतीबद्दल बोलत नव्हते, ...अजून वाचा