कहाणी 'अनामिक भिती' साहेबरावच्या आनंदाबद्दल आहे, जो कॉलेजच्या सुट्टीत आपल्या गावी जात आहे. १९८० च्या काळात शिक्षणाच्या संधी कमी होत्या, पण साहेबरावने औरंगाबादला बी.ए.साठी प्रवेश घेतला होता. दिवाळीच्या सुट्टीत तो आपल्या गावी जाण्यासाठी मेहकर गाडीत चढतो, पण गाडीच्या प्रवासात तो झोपून जातो आणि बिबी येथे उतरतो. बिबीत उतरल्यावर त्याला किनगावपर्यंत जाण्यासाठी वाहनाची आवश्यकता भासते. त्याने एक कमांडर गाडीत प्रवेश केला, पण गाडीत कोणताही प्रवासी भुमराळाला जात नाही. त्यामुळे त्याला किनगाव ते भुमराळा हा रात्रभर एकटा पायी जावे लागणार अशी काळजी लागते. गाडी किनगावला पोहचते आणि तिथे साहेबरावच्या वडिलांचा मित्र पर्वतराव भेटतो, जो गावातील सावकार आहे. पर्वतराव साहेबरावला रात्री एकटा जाण्यासाठी मनाई करतो आणि त्याला घरी थांबण्याची विनंती करतो. साहेबरावच्या मनात अनामिक भीती निर्माण होते आणि त्याला रात्रीच्या प्रवासाबद्दल चिंता लागते.
अनामिक भिती
Dipak Mhaske द्वारा मराठी सामाजिक कथा
वर्णन
अनामिक भिती कॉलेजला सुट्टया लागल्यामुळे साहेबराव आज लयचं आनंदात होता. केव्हा एकदा घरी जाऊन आपल्या बालमिञांना भेटतो असे त्याला झाले होते. तो काळ १९८० चा होता. शिक्षणाचे प्रमाण अगदी तुरळकच. गावात जेवढी शाळा तेवढंच मुलानं शिकावं हा पायंडाचं पडलेला. त्यावेळी आजूबाजूला जळपासच्या मोठ्या शहरातही महाविद्यालये नव्हते. साहेबरावच्या मनात शिकण्याचीे ऊर्मी होती. घरची परिस्थिती जरा बरी असल्यामुळे त्याने थेट औरंगाबाद गाठले. तेथिल मिलिंद महाविद्यालयात बी.ए.ला प्रवेश घेतला . दिवाळीची सुट्टी संपल्यानंतर सहा महिन्यापासून तो औरंगाबादला आला होता त्यामुळे भूमराळा या जन्मगावी जायची ओढ त्याच्या मनात निर्माण झाली होती.
Novels
कॉलेजला सुट्टया लागल्यामुळे साहेबराव आज लयचं आनंदात होता. केव्हा एकदा घरी जाऊन आपल्या बालमिञांना भेटतो असे त्याला झाले ह...
