दिपक आपल्या अवस्थेवर विचार करत "गुड बाय धोंड्या..." असे म्हणतो. तो बंदुकीची नळी सेट करतो, परंतु त्याला लक्षात येते की बंदुकमध्ये काही समस्या आहे. त्याने ट्रीगर दाबला असता, गोळी सुटली असती, पण त्याने सावध राहून लपण्यासाठी मागे सरकला. त्याने जंगलात धावत राहिले, सावध राहून परिस्थितीचा अंदाज घेत होता. लांबवर रहदारीचा आवाज ऐकून त्याला रस्ता दिसू लागतो. त्याने रस्ता ओलांडला आणि शेडकडे जातो, जिथे त्याला जुन्या गाण्यांचा आवाज ऐकू येतो. शेडमध्ये त्याला मटण विक्रेत्याचे घर दिसते, जिथे बोकड उलटे टांगले आहेत. आत प्रवेश करताच दिपकला ताज्या रक्ताचा वास येतो. त्याला कपड्यांची आणि पैसे मिळवण्याची आवश्यकता आहे. शोधताना शेडचे दार उघडण्याचा आवाज येतो आणि दिपक चपळाईने लपतो, कारण त्याच्या हात-पायावर जखमा झाल्या आहेत आणि माश्या त्यांच्यावर बसत आहेत.

Aniket Samudra द्वारा मराठी फिक्शन कथा

Writen by Aniket Samudra

Category फिक्शन कथा