"टोळी मुकादम" ही कथा शंकरच्या एका बातमीवर लक्ष केंद्रित करते, ज्यामध्ये तो एका टोळीच्या प्रमुख पदासाठी निवड झाल्याबद्दल उत्सुकता व्यक्त करतो. शंकर विठ्ठलला फोन करून सांगतो की, वर्तमानपत्रात टोळी मुकादमच्या जागा निघाल्या आहेत. त्याला टोळीच्या प्रमुख बनण्याची इच्छा आहे, परंतु विठ्ठल त्याला विचारतो की, त्यासाठी मुलाखत का लागते. शंकर विनोदाची भाषा वापरून विचारतो की, मोबाइल आणि व्हाट्सएपच्या युगात कोणालाही ऍडमीन होता येऊ शकतो. कथेतील संवादांमध्ये शंकरच्या गंभीरतेचा आणि विनोदाचा समावेश आहे, ज्यामुळे तो आपल्या मित्राला मनोरंजन करत आहे. विठ्ठल शंकरच्या या विचारांना गंभीरपणे घेत नाही, परंतु शंकरच्या टोळी मुकादम बनण्याच्या इच्छेला एक अनोखा आणि विनोदी दृष्टिकोन आहे. कथा समाजातील डिजिटल युगाच्या प्रभावावर आणि व्यक्तीच्या महत्त्वाकांक्षांवर प्रकाश टाकते.
टोळी मुकादम
Nagesh S Shewalkar 
द्वारा
मराठी हास्य कथा
वर्णन
::::: टोळी मुकादम ::::: हातातल्या वर्तमानपत्रातवर फिरणारी शंकरची नजर एका बातमीवर स्थिरावली. बातमीचे शीर्षक आणि नंतर ती बातमी त्याने अधाशासारखी वाचून काढली. तो मनात म्हणाला,'वॉव! हवे ते सापडले. 'मनी वसे, स्वप्नी दिसे ते प्रत्यक्षात असे !' याच बातमीची तर मी चातकासारखी वाट बघत होतो. ही बातमी अगोदर विठ्ठलला सांगितली पाहिजे...'असे पुटपुटत शंकरने विठ्ठलचा भ्रमणध्वनी लावला."बोला. शक शक बुम बुम, काय म्हणता?""माउली, ऐका ना, मला की नाही, हवे ते सापडले. ज्याची मी वाट पाहात होतो ना तशी....""काय? सापडली कुठे? कशी? काय नाव आहे
Novels
'भयवाळ' हे आडनाव साहित्य क्षेत्रात एक स्थिरावलेलं आणि आदरानं घेतलं जाणारं असं नाव. रवींद्र भयवाळ यांचे वडील उद्धव भयवाळ हे कवी, कथालेखक, स्तंभ...