राजेशने सकाळी उठताच उत्साहाने आवरलं आणि वृषालीला संध्याकाळी टेकडीवर येण्यास फोन केला. टेकडीवर पोहोचल्यावर, त्याने सुंदर रानफुलं खुडून एक संदेश तयार केला. सूर्यास्ताच्या वेळी वृषाली त्याच्याकडे आली, ती आकर्षक दिसत होती. त्यांनी टेकडीच्या टोकावरच्या बाकावर बसून सूर्यास्ताचा आनंद घेतला. वृषालीने त्याला विचारलं की तो तिथे का आणला, त्यावर राजेशने आपल्या गावी गेल्यावरच्या अनुभवांबद्दल सांगितलं. राजेश अजून काही सांगायचं असल्याचे सूचक करत होता, पण वृषाली त्याच्या बोलण्यावर थोडी वैतागली. अखेर, राजेशने अनिच्छेने त्याचा संदेश दिला की त्याला त्याच्या भावना व्यक्त करायच्या होत्या, पण त्याने ते नंतर करण्याचा निर्णय घेतला. वृषाली राजेशच्या मनातील विचारांच्या बाबतीत चुकली, आणि तिची उत्सुकता वाढली.
चांदणी रात्र - १४
Niranjan Pranesh Kulkarni द्वारा मराठी प्रेम कथा
वर्णन
सकाळी उठताच राजेशने पटापट आवरलं. आज त्याच्या मनात एक वेगळीच हुरहूर, एक वेगळाच उत्साह संचारला होता. खरंतर कालची निम्मी रात्र तो जागा होता पण थकवा बिलकुल जाणवत नव्हता. संध्याकाळी काय काय करायचं याची त्याने मनात उजळणी केली व वृषालीला फोन लावला. आज संध्याकाळी सहा वाजता टेकडीवर ये, तुला काहीतरी सांगायचंय असं राजेशने वृषालीला सांगितलं व फोन ठेवला. राजेश संध्याकाळी साडेपाच वाजताच टेकडीवर पोहोचला. अजून सूर्यास्त व्हायला बराच वेळ होता. उन्हाळ्याच्या दिवसात उगवणाऱ्या रान फुलांनी सारी टेकडी बहरली होती. पांढऱ्या पाकळ्या व पिवळ्या रंगाचे परागकण असलेली ती फुले अतिशय मोहक दिसत होती. राजेशने बरीच फुलं पटापटा खुडली व एका पिशवीत भरली व
Novels
