कथेतील नायिका किचनमध्ये जाते, तिथे तिने एक ग्लास उचलला आणि मांजराचा शोध घेतला, पण ते दिसले नाही. तिने फ्रिजमधून थंड पाण्याची बॉटल काढली आणि बेडरूममध्ये परत गेली. तिथे बसून वाचन करण्याचा विचार केला, पण कंटाळा येत असल्याने हॉलमध्ये सोफ्यावर बसली. तिच्या ग्रॅज्युएशनच्या पहिल्या वर्षाच्या परीक्षा झाल्या आणि कॉलेज सुट्टी लागली. सुट्टीचा आनंद घेत असताना, तिने काही जुन्या छंदांचा विसर पडला. तिला भेटल्यावर तिच्या प्रत्येक हावभावात ती गुंतली होती, आणि तिच्या बोलण्यात ती आनंद घेत होती. एक दिवस, बारावीचा निकाल लागला आणि तिने उत्तीर्ण झाल्याची माहिती लपवून ठेवली, पण नायकाने तिचा निकाल पहिलाच पाहिला होता. तिच्या यशाबद्दल तो आनंदी होता आणि तिला शुभेच्छा दिल्या. त्यानंतर, नायकाचा निकाल लागला आणि तो वर्गात पहिला आला. त्याला कौतुक मिळाले आणि त्याच्या आनंदात तो कबीरला भेटला आणि आपल्या यशाबद्दल बोलला.
मला काही सांगाचंय..... - ३९ - १
Praful R Shejao द्वारा मराठी फिक्शन कथा
वर्णन
३९. सोबती - जुने कि नवे - 1 ती विचार करत झपाझप पाच सहा पावलं टाकत किचनमध्ये शिरली . तिने फरशीवर पडलेला ग्लास उचलून ओट्यावर ठेवला , मांजर उपद्वाप करून कुठे लपली ते पाहायला लागली पण मांजर काही तिच्या नजरेस आली नाही ... तरी काहीतरी आवाज करून , कुठे कोपऱ्यात लपून बसली असेल तर पळून जाईल म्हणून तिने एक दोनदा हाकलून द्यायचं म्हणून प्रयत्न केला , जरावेळ हालचाल होते का ते पाहून तिने फ्रीज उघडला आणि थंडगार पाण्याची एक बॉटल बाहेर काढली ... दोन तीन घोट पाणी ती तिथंच प्यायली , मांजर बहुतेक निघून गेली असावी असा विचार करून
Novels
१. शेवटचा संवाद....? उन्हाळा ऋतू । एप्रिल महिन्यात दिवसभर प्रवास करून सूर्य मावळतीला आला , तसे चिमणी पाखरांचे थवे शांततेने परत आपल्या घरट्याच्या दिशे...
