"हे पहा मी अजून एकदा तुम्हास हात जोडून विनंती करतो कि, तुम्ही हे जे काय आरंभिले आहे ते थांबवा! " मी काकुळतीने आर्जव केला. पण त्या पाली सारख्या पांढऱ्या नर्सने माझे हात पाय त्या लोखंडी कॉट ला करकचून बांधलेच. बहुदा ती बहिरी असावी किंवा रोबोट असावी. माझा आवाज इतका करुण होता कि पाथरला सुद्धा पाझर फुटला असता. पण या बयेवर काहीच परिणाम झाला नव्हता. ती, एक नखशिखान्त पांढऱ्या रंगात रंगवलेली, सरकारी दवाखान्याच्या तळघरातील खोली होती. फार तर दहा बाय बाराची. त्यात त्या कॉटने, ज्यावर मला आता, त्या नर्सने बांधले तो, निम्या पेक्षा ज्यास्त जागा व्यापली होती. त्या खोलीला एकही