इंग्रजी साहित्यात चावट लेखन रुजलेले असले तरी, मराठी साहित्यात हे दुर्मिळ आहे. आनंद साधले यांच्या 'मकरध्वजच्या कथा' या कथासंग्रहात अशा चावट आणि उत्तान कथा आहेत. या कथांमध्ये अनैतिक संबंधांचा केंद्रबिंदू असून, लेखनाची भाषा पौराणिक व ऐतिहासिक शैलीत आहे, ज्यामुळे शृंगारिकता कमी होते. लेखकाने काही कथांमध्ये अस्सल भारतीय बीजे वापरली आहेत, ज्या नीतिकथा आणि पौराणिक कथांमधून घेतलेल्या आहेत. एक कथा सांगितल्यास, एक तरुण सुंदर स्त्री आपल्या नवऱ्याला चकवून गुराख्याशी संबंध स्थापित करते. जेव्हा नवऱ्याला याबद्दल कळते, तेव्हा तो तिला गावातील न्याय देणाऱ्या खांबाला आलिंगन देऊन शपथ घेण्यास सांगतो. ती तयार होते, पण खांबाच्या आलिंगनाने खोटी शपथ घेतल्यास सुटका होत नाही. या नाटकात, ती गुराख्यासोबत एक योजना बनवते, ज्यामुळे ती खांबाला आलिंगन देऊन स्वतःला निर्दोष सिद्ध करते. कथा अंततः एक अप्रत्याशित वळण घेते, जिथे खांब त्याच्या न्यायाची शक्ती गमावतो. या संग्रहातील कथांमध्ये शृंगारिक व मिश्कील वाक्ये आहेत, ज्या कथानकाच्या ओघात समाविष्ट होतात.
माझे आवडते कथाकार -- आनंद साधले !
suresh kulkarni द्वारा मराठी जीवनी
वर्णन
इंग्रजी साहित्यात ' चावट ' या सदरात मोडणार साहित्य प्रकार बऱ्यापैकी रुजलेला आहे. अर्थात त्याला पाश्च्यात मुक्त वातावरण आणि मुक्त विचारधारा कारणीभूत असतील. एकदम ' नागव 'लिखाण नसेल हि पण बरचस ' कमरे खालच 'असते. तसला प्रकार मराठी साहित्यात दुर्मिळच आहे. तरी या प्रकारातला एक कथा संग्रह माझ्या वाचण्यात आला आहे ! आत्माराम नीलकंठ अर्थात आनंद साधले यांच्या कथांचा तो संग्रह. त्यांची 'मातीच्या चुली' (आत्मचरित्र )आणि ' हा जय नावाचा इतिहास आहे '(महाभारतावरील ) हि पुस्तके चोखंदळ वाचकांच्या नजरेतून सुटणार नाहीत, तुम्हीही ती वाचली असतीलच. पंचाहत्तर वर्ष्याच्या आयुष्यात त्यांनी साठ पुस्तक लिहिली आहेत! त्यांच्या लेखना बद्दल लेखक / वाचक मंडळीत खूप
