कथेत लेखकाने "ए लेखक? एकच सवाल!" असा विचार मांडला आहे, जो वाचकांच्या मनात उमठतो. लेखकाने 'मी' आणि 'आम्ही' यांचा वापर करून लेखनाची धारा साधली आहे. इंग्रजीत सुरवात करण्याबद्दल त्याने केलेल्या चिंतनातून, मराठी लेखनाची गरज आणि इंग्रजीच्या प्रभावावर भाष्य केले आहे. लेखक विचारतो की वाचक म्हणजे कोण, आणि वाचकांच्या विविध प्रकारांचा शोध घेतो. त्याने वाचनाच्या अनुभवावरून वाचकांच्या विविध श्रेणींवर चर्चा केली आहे, जसे की पुरुषवाचक, स्त्रीवाचक, अवाचक इत्यादी. या विचारांमध्ये लेखकाने वाचनाच्या महत्त्वावर आणि वाचकांच्या प्रतिक्रियांच्या अनुषंगाने लेखनाच्या उद्देशाबद्दल विचार केले आहे. लेखकाने वाचकांना समजून घेण्यासाठी केलेले मनन वाचकांच्या अपेक्षा आणि लेखनाच्या प्रक्रियेमध्ये एक गूढता निर्माण करते. शेवटी, लेखकाने वाचनाच्या प्रकारांचा संग्रह करून वाचकांचे लक्ष वेधले आहे, ज्यामुळे त्यांना त्यांच्या आवडीचे वाचन शोधण्याची संधी मिळेल.
वाचक!
suresh kulkarni द्वारा मराठी सामाजिक कथा
वर्णन
To be or not to be?---- ए लेखक? एकच सवाल! कुणाला? तर आधी आमुच्याच मनाला, आणि मग तुम्हा वाचकांना! कस आहे मित्रांनॊ, एक माझा अजून 'मी'च आहे. 'मी'चा आदरणीय 'आम्ही' कोणी होवू देईल असे वाटत नाही, म्हणून या लेखा पुरता माझी मला मी 'आम्ही' करून घेतलाय. दुसरे लेखाची सुरवात मुद्दाम इंग्रजीत केली, हल्ली हे खूप गरजेचं झालाय. 'मायन्या पेक्षा मथळ्याच महत्व असते!' हि आमच्या गुरुची शिकवण. (गुरु?- -पु.ल. दुसरं कोण?) त्यात आम्ही 'इंग्रजी' हि, पदरची (फटका का असेना! शेवटी तो आमचाच पदर फटका असणारच कि!) भर घातलीय. लेखन, कितीही भुक्कड करा, शीर्षक मात्र इंग्रजीतच पाहिजे! त्या शिवाय लोक वाचत नाहीत
