अभेद्य नामक एका लहान मुलाची गोष्ट आहे, जो शाळेत व्हेजिटेबल्स म्हणजे भाज्या शिकतो. शाळेच्या बसमधून घरी आल्यावर त्याने आईला त्याच्या शाळेतील गोष्टी सांगितल्या आणि भाज्या कशा असतात याबद्दल उत्सुकता व्यक्त केली. त्याच्या आईने त्याला आठवडी बाजारात घेऊन जाण्याचा निर्णय घेतला. तिथे त्यांनी विविध भाज्या पाहिल्या आणि अभेद्यने त्यातली आवडती भाज्या निवडल्या. भाजी मंडईत अभेद्यने भाजीवाल्यांची नक्कल केली आणि त्याच्या आवडीच्या भाज्या घेतल्या. त्याच्या आई-बाबांनी त्याला भाज्यांचे इंग्रजी आणि मराठी नाव सांगितले, ज्यामुळे त्याचं ज्ञान वाढलं. अभेद्यने रानभाज्यांची माहितीही मिळवली आणि त्यांच्या खाण्याने शक्ती येते असे समजून तो उत्साही झाला. घरात आल्यावर त्याच्या आईने प्रत्येक भाजीसाठी वेगवेगळ्या रेसिपी बनवण्याचा विचार केला, कारण अनेकदा मुलांना भाज्या खाण्यावरून रागवले जाते. तीने विचार केला की मुलांना आवडत्या भाज्यांसोबतच त्यांना न आवडणाऱ्या भाज्यांचे महत्त्व सांगितल्यास ते त्यालाही आवडतील. त्यामुळे भाज्या वेगवेगळ्या प्रकारे शिजवून त्यांचं सेवन आनंदाने करता येईल. या गोष्टीतून अभेद्यच्या माध्यमातून भाज्यांबद्दलचं ज्ञान आणि त्यांची महत्त्वता समजते, आणि निसर्गातील भाज्या खाण्याचे फायदे देखील स्पष्ट होते.
भाज्यांची गोष्ट.
pallavi katekar द्वारा मराठी बाल कथा
वर्णन
शाळेच्या बस मधून टुणकन उडी मारताच अभेद्य साहेबांची पोपटपंची सुरु झाली."आई, टिचरनी आज आम्हला व्हेजिटेबल्स शिकवल्या.आई, आपल्या घरात आहेत ना व्हेजिटेबल्स? मला त्याची भाजी करू दे टिफिनला उद्या."अशी बडबड सुरु होती. त्याला शाळेतल्या घडणाऱ्या गोष्टी घरी आल्यावर सांगायची भारी हौस. ती सवय चांगलीच आहे. घरी आल्यावर मी त्याला विचारले "कोणत्या व्हेजिटेबल्स शिकवल्या टिचरनी?" त्याने स्कूलबॅग मधून पुस्तक काढून मला चित्रातून एकेक भाजीचे नाव सांगू लागला. मला गंमत वाटली. मी म्हणाले,"अभि तुला खऱ्या भाज्या कश्या असतात? त्या कश्या उगवतात? त्याला काय म्हणतात? त्या कश्या शिजवतात? हे माहिती आहे का?". अर्थातच नकारार्थी मान हलली. मग मी विचार केला कि आज आठवडी बाजारात
