कथेत एक व्यक्ती आपल्या पत्नीच्या अचानक निर्णयाने गोंधळलेला आहे. त्याला आठवतं, की कालपर्यंत त्यांचं जीवन प्रेमाने भरलेलं होतं, पण आज पत्नी त्याला सोडून जाणार असल्याचं सांगते. त्याच्या मनात विचारांची काहूर माजलेली आहे, आणि तो तिच्या निरागस चेहऱ्याकडे पाहतो. त्यांना एक वर्ष झालं नसताना त्यांच्या सुखी संसारात काहीतरी चुकलं आहे. त्याला समजत नाही की पत्नी त्याला का सोडून जाणार आहे. तो तिच्या काळजी घेण्याच्या स्वभावाबद्दल विचार करतो, ज्यामुळे ती कधी कधी अस्वस्थ होते. त्याला वाटतं की त्याची काळजी घेणं तिच्या दृष्टीने ओझं बनत चाललं आहे. कथेत व्यक्तीने पत्नीला उठवून थांबवण्याचा प्रयत्न केला, पण तो तिच्या गाढ झोपेतून तिला जागं करू शकत नाही. त्याच्या मनात तिच्या प्रेमाची आणि गरजेची गहन अनुभूती आहे, पण तो तिच्या निर्णयाला विरोध करू शकत नाही. सर्व काही संपलं असल्याची भावना त्याला अस्वस्थ करत आहे.
ती जाते तेव्हा...
Nilesh Desai द्वारा मराठी कथा
वर्णन
"कालपर्यंत सर्व छान होतं मग आज अचानक असं काय झालं", मनात राहून राहून विचारांच काहूर माजलेलं. डोकं हळूहळू सुन्न होत चाललं होतं. "असं कसं होऊ शकतं, अगदी कालचीच रात्रसुद्धा प्रेमाच्या वर्षावात आम्ही न्हाऊन गेलेलो". "सगळं काही आलबेल होतं तरीही का...?" "च्या आयला, डोक्याचा भुगा होत आहे....? "का माझी मेंदूची नस फाटणार तर नाही ना..." सर्रर्रर्र्र... अंगातनं काटाच गेला...." "अर् नको, त्यापेक्षा मी आत्महत्या करतो" "मी जातेय......." तिचे शब्द कानांच्या ओबडधोबड एकेका पाकळीवर आदळत स्वतःचेच प्रतिध्वनी निर्माण करत अजूनही कानावरच रेंगाळत होते. आणि ते ऐकत ऐकत माझ्या मनातही तशीच वादळं घोंघावत होती. "ती....." वर्ष पण झालं नव्हतं
