कथेत, कुमारच्या रुग्णालयातील स्थितीचा वर्णन आहे. डॉक्टर देवांश वैद्य आणि नर्सांनी कुमारची तपासणी केली आणि त्याच्या तब्येतीत सुधारणा झाल्याची माहिती दिली, परंतु ही आनंदाची बातमी कुमारच्या कुटुंबीयांना सांगण्याआधीच चिंतेमध्ये बदलली. डॉक्टरांनी कुमारच्या स्थितीचे कारण स्पष्ट केले, जेणेकरून कुटुंबीयांना या कठीण परिस्थितीचा सामना करावा लागेल. कुमारच्या वडिलांना डॉक्टरांचे शब्द ऐकून धक्का बसला आणि त्यांना विश्वास बसत नव्हता. कुटुंबीयांनी एकत्रितपणे डॉक्टरांनी दिलेल्या माहितीवर चर्चा केली, ज्यामुळे त्यांना वास्तविकतेची जाणीव झाली. कुमारच्या आईने आपल्या मुलाच्या पुनर्जन्माची आशा राखली होती, परंतु तिला पुन्हा दुःखाची जाणीव झाली. सर्वांना हे समजले की वास्तव नेहमीच कल्पनेपेक्षा वेगळे असते, आणि त्यांना नशीबासमोर हतबलतेची अनुभव झाली. रुग्णालयात अशांतता आणि दुःखाचे वातावरण पसरले, जिथे कुमारच्या कुटुंबीयांचे आशेचे किरण लोपले.
मला काही सांगाचंय.... - ४० - २
Praful R Shejao द्वारा मराठी फिक्शन कथा
वर्णन
४०. एक घाव आणखी - 2 इकडे रुग्णालयात --- जेव्हा जवळपास ६:३० वाजलेले , डॉक्टर देवांश वैद्य आणि नर्स यांनी कुमारला तपासलं , त्याच्या तब्येतीत बऱ्यापैकी सुधारणा झाली हे त्यांना कळलं आणि त्याचा त्यांना आनंदही झाला पण तो आनंदाचा क्षण कुमारच्या आई वडील , भाऊ , नातेवाईक , मित्र यांना सांगण्याआधीच जागीच विरला , एका चिंतेचा तिथे उगम झाला . सुरुवातीला डॉक्टर वैद्य यांना विश्वासच बसेना जे अनुभवास आलं ते इतकं अनपेक्षित होत की त्यांनी पुन्हा पुन्हा ती गोष्ट खरी आहे याची खात्री करून घेतली आणि लवकरात लवकर कुमारच्या कुटुंबियांना या गोष्टीची कल्पना देणे आवश्यक आहे हे जाणून आधी
Novels
१. शेवटचा संवाद....? उन्हाळा ऋतू । एप्रिल महिन्यात दिवसभर प्रवास करून सूर्य मावळतीला आला , तसे चिमणी पाखरांचे थवे शांततेने परत आपल्या घरट्याच्या दिशे...
