तुझा विरह - एक काव्यसंग्रह - भाग 1

Pradnya Narkhede द्वारा मराठी कविता

पाऊसओल्या सांजवेळी आला गार वारातुझ्या स्मृतींसह मला भेटण्याला ।।गारवा तो आठवांचा स्पर्शीता मनालाहृदयात माझ्या पाऊस दाटून आला ।।मनही माझे त्या पावसात चिंब भिजलेस्मृतींच्या ओझ्याचे गाठोडे रिते झाले ।।हीच तर खास बात असते ना पावसाचीसोबतीने त्याच्या भिजूनी आसवांना लपविण्याची।।-----------------------------------तू सोडून ...अजून वाचापणसोडून तू गेलास मला ज्या अनोळखी , एकट्या वाटेवर आजही मी तुला तिथेच उभी दिसेल तुझ्या परतीच्या मार्गावर..असेल जरी हा वियोगाचा कर्दनकाळ काळीज हे माझं फक्त तुझ्यासाठीच झुरणारहे तुझं माझं नातं अगदी पवित्र ,खंबीर, प्रबळ तूच सांग इतकं सहज कसं तुटणार??कुठलाच अडसर ना कधी आपल्या नात्याला शिवलापण निष्ठुर नियतीनी अगदी अचूक घाट घातला..तू म्हणाला होता ना श्वास असेल तोवर मी फक्त तुझाचबघ त्या नियतीने तो श्वासच आज काढून घेतला..तू कमी वाचा