वर्णन

भाग- ७ काही दिवसांपूर्वी झालेलं भांडण,वाद.. त्यानंतरची चिडचिड सगळं शांत झाल होतं आणि शब्दांनी सांगता येणार नाही की डोळ्यांनी व्यक्त होणार नाही अशी एक जाणीव गुलाबी रंग लेऊन गालांवर सांडली होती. आता टर्म संपायला एकच आठवडा शिल्लक होता,सबमिशनच वारं वहायला लागलं होत.एका महिन्यापासून घेतलेली मेहनत आणि जिद्दीमुळे आदित्यचं सर्व सबमिशन पूर्ण होतं. ‘आदित्य एक मिनिट बोलायचं होत तुझ्याशी....’ ‘बोल...’ ती चाचरत होती तिचे शब्दच हरवले.मग पेपरमधून लक्ष काढत आदि हातची घडी घालून तिच्याकडे बघत उभा राहिला. ‘तेव्हा....तेव्हा मी जे काही बोलले ते.....ते...I really didn’t mean it. मी खूप घाबरले होते...सो मला काही सुचलं नाही... आणि मी उगाच काहीतरी बोलून गेले....होप