विनोद
© COPYRIGHTS
This book is copyrighted content of the concerned author as well as NicheTech / Matrubharti.
Matrubharti / NicheTech has exclusive digital publishing rights of this book.
Any illegal copies in physical or digital format are strictly prohibited.
NicheTech / Matrubharti can challenge such illegal distribution / copies / usage in court.
अनुपने भंगार मध्ये पडलेली बाबा आदमची सायकल बाहेर काढली. ती दुरूस्तीसाठी सायकल रिपारिंगवाल्याकडे नेली. तेव्हा त्यांच्या सायकलची अवस्था पाहून तो ‘साहेब, या सायकलची दुरूस्ती करणे अशक्य आहे'
अनुपरू ‘पण नेपोलियन बोनापार्ट तर म्हणत होता. जगात काहीही अशक्य नाही'
तोरू ‘मग त्याच्याकडेच घेऊन जा.'
...
असा कोणता गामा(पहेलवान) आहे, ज्याने आयुष्यांत कधी कुस्ती खेळली नाही?
वास्को —द— गामा!
...
नोकर— ‘साहेब मला केराच्या टोपलीत शंभराच्या पाच नोटा सापडल्या, हे घ्या.'
मालक— ‘मीच फेकून दिल्या होत्या, नकली नोटा आहेत त्या'
नोकर — ‘म्हणूनच परत करीत आहे.'
...
शिक्षिका— मुलांनो! आपण नेहमी वडिलांच्या नावामागे श्री लावत जावे. रोहनय तुझ्या वडीलांचे नाव काय आहे?
रोहन— श्रीमतीराम!
शिक्षिका — गाढवा, वडिलांच्य नावामागे श्री. लावावे व आईच्या नावामागे श्रीमती. समजलं?
रोहन— पण बाई, माझ्या वडिलांचे नाव मतीराम आहे!
...
एक दारूडा रस्त्यावरून जात असताना तिकडून एक व्यक्ती येत असते. तेव्हा तो
दारूडा — अरे, माझ्यासाठी टॅक्सी घेऊन ये?
ती व्यक्ती— मी काही तुझा नोकर नाही.
दारूडा— मग कोण आहेस?
ती व्यक्ती— एअर कमांडर!
दारूडा— मग विमान घेऊन ये!
...
मराठीच्या शिक्षकांनी दादूला प्रश्न केला, ष्कवी यशंवताच्या जन्म—मृत्यूचे इसवी सन सांग.
माहीत नाहीत सर.
दादू म्हणाला. ष्माहीत नाही? पुस्तक काढून यशवंताची कविता पाहा. परिचयात त्यांच्या नावापुढे कंसात काय लिहिलय ते वाच!ष् शिक्षकांनी आज्ञा दिली. दादूनं पुस्तक काढून वाचल, ष्यापूर्वी कधी वाचलं नव्हतं का हे?
शिक्षकांनी विचारलं. हे तर माहीत होतं मला,ष् ष्मग माहीत नाही असं का म्हणालास?ष् शिक्षक रागावले. ष्मला वाटलं हे त्यांचे दूरध्वनी क्रमांक असावेत, दादू म्हणाला!!
...
आपल्या पुस्तकातील एका कवितेचे पान पुढे धरीत कविवर्य नारायण सुर्व्‌यांच्या चिरंजीवानी, रवींद्र सुर्वेने मागणी केली, ष्हे पहा, तुमच्या कविता आम्हाला अभ्यासाव्या लागतात. तुम्हीच ही कविता शिकवा मला,ष्
नको, बुवा, या कवितेचा अर्थ तू आपल्या शिक्षकांनाच विचार,ष् नारायण सुर्वे म्हणाले. ष्पण ही कविता तुम्ही शिकविली तर'
‘अरे, ही कविता मी शिकविली तर अर्थ चुकेल आणि शून्य मार्क मिळतील तुला,ष् नारायण सुर्वे त्याला समाजावित म्हणाले!
...
राजू आपल्य वडिलांना म्हणत होता, ष्पप्पा, केशवसुत कोण होते हे?
केशवसुत? एवढंही ठाऊक नाही तुला? इतिहासाच पुस्तक आण तुझं, आता सांगतोष् वडील म्हणाले.
...
एका मराठी लेखकाच्या आत्मचरित्रांच प्रकाशन झाल्यावर आठच दिवसांनी त्यांची मुलाखत घेणार्‌या एका पत्रकाराने त्यांना प्रश्न केला,
आत्त्मचरित्र लिहून तुम्हाला काय मिळालं?
'दोन हजार शत्रू, लेखक महोदय म्हणाले!
...
मराठवाड्याचे एक प्राध्यापक महोदय आपल्या मित्राला आपले शहर दाखवित होते.
एका इमारती जवळून जाताना मित्राने विचारले. ष्हे ग्रंथालय आहे वाटतं?
व्हयं, प्राध्यापक उत्तरले.
काही वेळेनंतर एका इमारतीकडे बोट दाखवित मित्राने पृच्छा केली, ष्ही नाट्यगृहाची इमारत दिसतेय?
व्हयं
काही वेळ ते असेच चालत राहिले
जराशयानं मित्र म्हणाला, ष्इथले रस्ते फारच अरूंद आहेत
नाही?
व्हय
प्रत्येक प्रश्नाच्या उत्तरादाखल ‘व्हयं' हा शब्द ऐकून मित्र म्हणाला , ष्मित्रा, हे ‘व्हय' काय प्रकरण आहे?
'मराठवाड्यच्या ग्रामीण बोलीभाषेतला शब्द आहे हा, इथले अशिक्षित लोक ‘होय' ला ‘व्हय' म्हणतात
पण तू तर चांगला सुशिक्षित आहेस ना?
व्हय प्राध्यापक महाशय म्हणाले
अनुपने भंगार मध्ये पडलेली बाबा आदमची सायकल बाहेर काढली. ती दुरूस्तीसाठी सायकल रिपारिंगवाल्याकडे नेली. तेव्हा त्यांच्या सायकलची अवस्था पाहून तो ‘साहेब, या सायकलची दुरूस्ती करणे अशक्य आहे'
अनुपरू ‘पण नेपोलियन बोनापार्ट तर म्हणत होता. जगात काहीही अशक्य नाही'
तोरू ‘मग त्याच्याकडेच घेऊन जा.'
...
अपघातस्थळी एक माणूस विव्हळत होता, “अरे देवा!माझा हात तुटलाय“ संता त्याच्यावर डाफरला, “ए गप बस! तो पलीकडचा माणूस बघ. त्याचं तर डोकंच तुटून पडलंय. रडतोय का तो?!“
...
एकदा एक जपानी व्यक्ती संताच्या टॅक्सीत येउन बसली, संताने टॅक्सी सुरु केली. तेवढयात एक होंडा गाडी संताच्या टॅक्सीला ओव्हरटेक करुन पुढे गेली.
जपानी बोलला होंडा, व्हेरी फास्ट,मेड एन जपान
तेवढयात एक टोयोटा गाडी टॅक्सीला ओव्हरटेक करुन पुढे गेली.
जपानी परत बोलला टोयोटा, व्हेरी फास्ट, मेड एन जपान
संताला खूप राग आला पण तो शांत राहिला
विमानतळावर पोहचल्यावर जपान्याने भाडे विचारले.
संता ८०० रुपये
एवढे पैसे? जपानी माणसाने आश्चर्यचकीत होउन विचारले
तेव्हा संता म्हणाला मीटर, व्हेरी फास्ट, मेड एन इंडीया
...
एक नवीन वॅक्युम क्लिनर सेल्सगर्ल दरवाजा वाजवते....
संता ति काही बोलायच्या आत दरवाजा उघडतो,
सेल्सगर्ल सपअपदह तववउ मध्येयेते आणि गाईच्या शेणानी भरलेली पिशवी फरशीवर मोकळी करते....
सेल्सगलर्रू सर जर येत्या 3 मिनिटात मी हे शेण ह्या पावरफुल अंबबनउ बसमंदमत ने साफ नाही केले तर मी हे शेण खायला तय्यार आहे ..
संतारू तुम्हाला त्याच्याबरोबर ब्ीपससप ैंनबम आवडेल का ??
सेल्सगलर्रू का सर ??
संता रू कारण आत्ता लाईट गेलेली आहे..
...
संता रेल्वेने प्रवास करत होता. गाडीत त्याच्या समोर एक चिनी माणुस बसला. चिनी माणसाला एक डास चावायला लागला. त्याने तो डास मारला व खाऊन टाकला.
थोड्या वेळाने संताच्या हातावर पण एक डास बसला. संताने तो डास पकडला व त्या चिनी माणसाला विचारले, विकत घेतोस का ?
...
टाटा मोटर्सचे काही अधिकारी नॅनो बद्दलचा प्रतिसाद पाहण्यासाठी, संताच्या घरी गेले.
अधिकारी — नमस्कार! आमच्या नॅनो बाबतीत आपले काय मत आहे?
संता — मला तुमच्या ह्या न्यानो गाडीचं नाव अगदी सार्थ वाटतं
अधिकारी — का बरं ?
संता — तुमचे सेल्समन म्हणतात न्या, आणि आम्ही म्हणतो नो!
...
जखमी संताला विचारले, जेव्हा बॉंम्ब पडला तेव्हा तो फुटला होता का?
जखमी संता रागाने म्हणाला, नाही.......बॉम्ब रेंगत रेंगत माझ्याजवळ आला आणि प्रेमाने म्हणाला...........
धप्पा!!!!!!!!
...
थिएटरमध्ये एका जोडप्याला शेजारची तिकीटे मिळाली नाहीत म्हणून अदलाबदल करण्याच्या उद्देशाने पत्नीने शेजारी बसलेल्या बंताला विचारले, तुम्ही एकटेच आहात का?
तर बंता म्हणाला, आता काही बोलू नका.
नंतर बघू. माझी बायको बरोबर आहे.
...
संता पार्टीत ड्रिंक घेत उभा होता, एवढ्यात त्याच लक्ष एका सुंदर मुलीकडे गेला
संता रू तू माझ्या बरोबर डान्स करशील का?
मुलगी रू मै बच्चे के साथ डान्स नही करती
संता रू ओह माफ कर हा, मला माहित नव्हतं तू प्रेग्नन्ट आहेस.
...
एकदा एका शाळेची सहल १ संग्रहालय पाहायला जाते
तेथे एका काचेच्या कपाटात दोन कवट्या ठेवलेल्या असतात.
१ लहान आणी १ मोठी कवटी असते.
गुरुजी विचारतात — सांग संता हि मोठी कवटी कुणाची आहे ??
संता रू मला वाटतं, ती आपल्या वर्गातली नवीन आलेली मुलगी बहिरी असावी.
बंता रू अरे बिचारी
संता रू मला पण वाईट वाटलं जेव्हा कळलं तेव्हा.
बंता रू तुला कसं कळलं.
संता रू अरे मी तिला म्हटलं आय लव्ह यू तर त्यावर तिने उत्तर दिलं, माझी चप्पल करकरीत नवीन आहे.
...
बांता रू चाकू उकळत्या पाण्यात का ठेवलाय? सांता रू चाकूने आत्महत्या करायची आहे.
बांता रू उकळायची गरज?
सांता रू आत्महत्या करताना कोणतेही इन्फेक्शन नको व्हायला ना.
...
संता एका लिफ्ट मध्ये जाऊन उभा राहिला.
तेवढ्यात एक सुंदर तरुणी एक महागाचा परफ्यूम लाउन लिफ्ट मध्ये आली, आणि झंप्या समोर उभी राहून
थाटात म्हणाली, ष्कोब्रा परफ्यूम....६००० रुपये
तेवढ्यात दुसरी सुंदर तरुणी पण महागाचा परफ्यूम लाउन लिफ्ट मध्ये आली, आणि म्हणाली,
जॅस्मिन परफ्यूम..... ७०००रुपये
अचानक लिफ्ट सुरू झाली
आणि वेगळाच वास येवू लागला.......तरुणींनी संताकडे वळून पाहिले.
.....संता (जोर—जोरात हासून) रूहारबरा... १४ रुपये किलो
...
एक दिवस घाटातून जाणा — या एका बसला जोरदार अपघात होतो. त्या बसचं खूप नुकसान तर होतंच, शिवाय त्या प्रवाशांच्या जिवाचं आणि वस्तूंचंही प्रचंड नुकसान होतं. जख्मी ंपैकी एकाला शुद्ध येते आणि एकंदर परिस्थिती पाहून तो धाय मोकलून रडायला लागतो.
...
जख्मी रू अरे देवा मी आता काय करू? या अपघातात माझा हात तुटलाय. माझ्या आयुष्याचं नुकसान झालं रे.
सन्ता लांब राहून अपघात पाहत असतो. त्या जख्मी माणसाचं दुरूख त्याला पाहवत नाही आणि तो धावत त्याच्या जवळ जातो.
...
सन्ता रू अहो, असे रडू नका. हे पाणी प्या पाहू. कशाला एवढं रडायचं ते. आत्ता मदत पोहोचेल आपल्याला.
जख्मी रू तुम्हाला कसं सांगू हो. या अपघातात पाहा माझा हातच तुटलाय. आता मी कोणाकडे पाहू.
सन्ता रू अहो, असा धीर नसतो बरं सोडायचा. तो तिथे पडलेला माणूस पाहा. त्याचं तर डोकं तुटलंय. तरी बिचारा हूं की चू करत नाहीय.
...
एक इंग्रज भारतात येतो. तो सांताला विचारतो...
इंग्रज — इथे सर्वाधिक बर्फ कुठे पडतो.
सांता — ८ पयर्ंत काश्मिरमध्ये आणि ८ नंतर दारुच्या ग्लासमध्ये.
...
संताने ताजमहालाची प्रत्येक भींत पाहिली....उंच मिनार पाहिले... सर्व खिडक्या पाहिल्या अन्‌ बोलला... आई शप्पथ, प्रेमात खूप खर्च आहे. प्रेम करणं आपलं काम नाही बुवा...!
...
पत्रकाराने जखमी संताला विचारले, जेव्हा बॉंम्ब पडला तेव्हा तो फुटला होता का?
जखमी संता रागाने म्हणाला, नाही.......बॉम्ब रेंगत रेंगत माझ्याजवळ आला आणि प्रेमाने म्हणाला......
धप्पा!!!!!!!
...
संता रू तू तिच्यासाठी दारू सोडलीस व्हय?
बंता रू हा!
संता रू त्डक् ?
बंता रू त्ये बी!
संता रू तंबाखू?
बंता रू व्हय, त्ये बी!
संता रू मग तिच्यासंग लगीन का न्हाय क्येलं.?
बंता रू लेका यीतका सुधारलो कि तिच्यापेक्षा भारी पोरगी कटली.
...
संता रू बंता, हल्ली तु फार झोपतोयस.
बंता रू हो.
संता रू काय झाल? तब्येत ठिक आहे ना?
बंता रू हो, मागच्या रविवारी मी भाषणाला गेलो होतो ना.
ते म्हणाले स्वप्ने बघा तरच मोठे व्हाल.
म्हणुन मी झोततोय. झोपलो तरच स्वप्ने पडतील ना
...
संताला त्याची मांजर खूप त्रास द्यायची. तिच्या त्रासाला कंटाळून एके दिवशी संता त्या मांजरीला लांब सोडून आला. पण तो घरी परत येण्याआधीच मांजर घरी हजर होती. दुस—या दिवशी संताने त्या मांजरीला आणखी
लांब ठिकाणी सोडून आला. पुन्हा तो येण्याआधी मांजर घरात हजर.
संताला खूप राग आला. यावेळी त्याने मांजरीला खूप लांब, एका निर्जन ठिकाणी सोडले. थोड्या वेळाने संताने बायकोला फोन करून विचारले, ‘काय गं, मांजर घरी आली का?'
त्यावर बायको— ‘हो, ती तर कधीच घरी पोचली.'
संता— ‘मग तिला सांग की इथे येऊन मला घरी घेऊन जा...मी रस्ता चुकलोय'.
बंता खुपच दुःखी होता.
त्याला संताने विचारले,
काय रे काय झाले?
अरे माझ्या एका मित्राला प्लास्टिक सर्जरी साठी २ लाख रुपये दिले होते.
मग मग काय झालं?
आता त्याला शोधतोय तर ओळखताच येत नाहीये.
...
संताने चायनीज मुलीशी लग्न केले.
पण लगेचच ती मुलगी पुढच्या वर्षी मरण पावली.
त्याला रडताना पाहून बंता म्हणाला, वाईट झालं रे पण काय करणार?
चायनीज माल आणखी किती दिवस चालणार.
...
थिएटर मध्ये एका जोडप्याला शेजारची तिकीटे मिळाली नाहीत म्हणून अदलाबदल करण्याच्या उद्देशाने पत्नीने तिच्या शेजारी बसलेल्या बंताला विचारले, ‘
‘तुम्ही एकटेच आहात का?''तर बंता हळूच म्हणाला, ‘‘आता काही बोलू नका. नंतर बघू. माझी बायको बरोबर आहे.''
...
बंता खुपच दुःखी होता.
त्याला संताने विचारले,
काय रे काय झाले?
अरे माझ्या एका मित्राला प्लास्टिक सर्जरी साठी २ लाख रुपये दिले होते.
मग मग काय झालं?
आता त्याला शोधतोय तर ओळखताच येत नाहीये.
...
काल मला दहा जणांनी खूप मारलं....
संता — मग तू काय केलस?
बंता — मी म्हटलं, साल्यांनो दम असेल तर एक एक जण या...
संता — मग?
बंता — मग काय? साल्यांनी एकेकाने येऊन परत मारलं....
...
डॉक्टर अॉपरेशन थिएटरबाहेर येऊन सांगतात, ‘संता, तुझ्या मुलीला आम्ही वाचवू शकलो नाही. हे ऐकताच तो माणूस १०० मजली इमारतीवरून खाली उडी मारतो. ५०व्या मजल्याजवळ येताच तो माणूस विचार करतो की,
‘मला तर मुलगीच नाही.' जेंव्हा तो २५ व्या मजल्यापाशी येतो तेंव्हा त्याच्या लक्षात येते की, ‘माझे तर अजून लग्नच झाले नाही.' आणि जेंव्हा तो १० व्या मजल्याजवळ येतो तेंव्हा त्याच्या लक्षात येते की, ‘मी संता नसून बंता आहे.'
...
संता — बंता, आठवडाभर माझी बायको खूप बिझी असते रे!
बंता — कशात बिझी असते?
संता — सोमवार ते शुक्रवार एकता कपूरच्या सिरियल बघण्यात आणि शनिवार—रविवार माझ्या चुका काढण्यात!
...
संताने कर्ज काढून गाडी घेतली. हफ्ते न भरल्याने त्याची गाडी
जप्त झाली. उदास संता बंताला म्हणाला,
यार... आधी माहिती असतं, तर लग्न पण कर्ज काढून केलं
असतं.
...
संताने चायनीज मुलीशी लग्न केले.
पण लगेचच ती मुलगी पुढच्या वर्षी मरण पावली.
त्याला रडताना पाहून बंता म्हणाला, वाईट झालं रे पण काय करणार?
चायनीज माल आणखी किती दिवस चालणार.
...
अमिताभ बच्चन— व्हाट इज यू फादर नेम?
संता— प्लीज अॉप्शन्स ?
अमिताभ बच्चन— ए. दिलावर
बी. मोइम
सी. फिरोज
डी. सुलतान
संता— लाईफ लाईन 50ध्50
अमिताभ बच्चन— ए. दिलावर
सी. फिरोज
संता— अॉडियन्स वोट.
अमिताभ बच्चन— 75ः दिलावर
25ः फिरोज
संता— आय वॉन्ट टू युज माय लास्ट लाईफ लाईन फोन अ फ्रेन्ड.
अमिताभ बच्चन— किसको कॉल करेंगे?
संता— अपने बाप दिलावर को...!
सांताने ३५ धावा झाल्यावर बॅट उंचावून प्रेक्षकांना नमस्कार केला. त्याच्या या कृतिने सर्वच अवाक झाले.
सांता सोबत्यास म्हणाला,ष् तुला ३५ चा महिमा माहित नाही काय?
३५ गुण मिळाल्यावर आपण पास होतो ना?
...
संता रू ही मुलगी बधिर आहे.
बंता रू तुला कसे काय कळले?
संता रू मी तुझ्यावर प्रेम करतो असे जेव्हा तिला म्हणालो तेव्हा ‘माझी सँडल नवीन आहे' असे तिने सांगितले.
...
संताने ताजमहालाची प्रत्येक भिंत पाहिली, मिनार पाहिले, सर्व खिडक्या पाहिल्या आणि बोलला..
आई शप्पथ, प्रेमात खर्च खूप आहे.. आपले ते काम नाही बुवा..!
...
संताने एक स्वप्न पाहिले, कुणीतरी त्याचा खून करत आहे.
पुढच्याच दिवशी संताने आपले बँक खाते बंद केले.
कारण ‘आम्ही तुमचे स्वप्न प्रत्यक्षात उतरवतो.' असे बँकेचे घोषवाक्य होते.
...
संता — तुझ्याकडे माझा मोबाइल नंबर आहे ना?
मग पत्र का पाठवलंस?
बंता — आधी फोनच केला होता, पण एक बाई सारखी सांगत होती, प्लीज ट्राय लेटर.
...
काल मला 10 जणांनी खूप मारले
संता— मग तू काय केलेस?
बंता— मी म्हणालो, दम असेल तर एक एक जण या...
संता— मग?
बंता— मग काय? एक एकाने येऊन परत मारले.
...
बंता बायकोला — ना कजरे की धार, ना मोतियो के हार,
ना कोई किया सिंगार, फिर भी कितनी सुंदर हो...
बायको— सरळ सरळ सांगा ना मेकअपसाठी पैसे नाहीत म्हणून.
...
संता— मी एक पुस्तक घेऊन गेलो होतो.
ते फारच सुमार होते.
त्यात काही नंबर आणि एबीसीडी लिहिली होती.
त्यात कथेसारखे तर काहीच नव्हते.
बंता— अच्छा, आमच्या ग्रंथालयातून फोनबुक घेऊन जाणारे तुम्हीच आहात तर!
...
संता— मित्रा जेव्हां तू फटाके लावतोस न तेव्हां आधी प्रकाश दिसून मग आवाज ऐकू येतो.
असे कां बरे?
बंता— अरे मित्रा, असे यासाठी होते की आमचे डोळे पुढे आहेत आणि कान मात्र मागे.
...
संता रू योर बर्थ प्लेस?
बंता रू पंजाब.
संता रू विच पार्ट?
बंता रू ओए हे पार्ट वार्ट काय म्हणतो मला, मैनू ते होल बॉडी इन पंजाब.
संता रू मला आपल्या गर्लफ्रेंडला काही भेंट द्याची आहे, काय घेऊ ?
बंता रू एक गोल्ड रिंग देऊन दे.
संता रू काही तरी मोठं देयाचे आहे.
बंता रू मग गोल्ड रिंगच्या ऐवजी एमआरएफचा टायर देऊन दे.
...
बंता — प्लेटफॉर्मवर उभे असताना ट्रेन येण्याची घोषणा झाली, आणि त्यांनी ट्रेकवर उडी मारली.
त्यांना बघून एक माणूस उत्तरला — सरदारजी मराल.
बंता — मरशील तर तू, ऐकल नाही ट्रेन प्लेटफॉर्मवर येत आहे.
...
बंता — बरे झाले बुवा, माझा नवा साहेब पेशाने डॉक्टरच आहे.
संता — तर त्यात एवढे हुरळून जाण्यासारखे काय आहे?
बंता— मी थोडासाही आजारी पडलो की तो लगेच मला बेडरेस्ट घेण्याचा सल्ला देतो.
...
संता बंता चोरांनी एका बँकेत दरोडा घातला.
संता— अरे एवढे पैसे आपण मोजणार कसे?
बंता— अरे वेड्या मोजायचे कशाला. उद्याचा पेपर वाचायचा.
...
बंता प्लॅटफॉर्मवर उभा असताना गाडी येतेय अशी घोषणा झाली आणि लगेचच बंताने ट्रॅकवर उडी मारली.
ते बघून एक माणूस म्हटला — सरदारजी मराल.
बंता — तूच मरशील. ऐकलं नाही? ट्रेन प्लेटफॉर्मवर येतेय.
...
बंता— आपल्या देशाचा मृत्यूदर काय असेल?
संता— शत—प्रतिशत.
बंता— ते कसं?
संता— जो व्यक्ति जन्माला आला तो एकदिवस मृत्यू पावणारच.
...
एकदा एका डासाने संताच्या कानात गुणगुण करून त्यांची झोपमोड केली.
संताने वैतागून त्याला हाताने पकडले आणि आपल्या तोंडाजवळ आणून म्हणाला, गुणगुण, गुणगुण आता कळले का की झोप मोडली की कसे वाटते ते?
...
बंता— अहो माझी एवढी चप्पल शिवून द्या.
दुकानदार— ही चप्पल शिवण अशक्य आहे.
बंता— अहो प्रयत्न तर करा नेपेलियनने म्हंटले आहे जगात कठलीही गोष्ट अशक्य नाही.
दुकानदार— मग ही चप्पल नेपोलियन कडूनच शिवून आणा.
...
संता— डॉक्टर माझा मित्र स्वतःला रेडिओ समजतो आहे.
डॉक्टर— तूम्ही काळजी करू नका मी त्यांचा इलाज करतो.
संता— अहो मी काळजी करत नाहीये, फक्त तूम्ही असं काही करा की तो एफएम पकडेल.
...
बंता— तू मला फसवलंस.
दुकानदार— नाही साहेब, मी तूम्हाला चांगलाच रेडियो विकला.
बंता— रेडियोवरती लेबल लावलं आहे की जपान मध्ये बनविला आहे, आणि रेडियो वरती सांगतात की धिस इज अॉल इंडिया रेडियो.
संतासिंग एकदा त्याच्या गर्लफ्रेंडसोबत नाईट क्लबमध्ये जातो.
क्लबमध्ये डान्स सुरू होतो.
म्यूझिकवर दोन्ही थिरकायला लागतात.
तेव्हा संतासिंग गर्लफ्रेंडच्या कानात हळूच सांगतो, श्आय लव यू डालिर्ंग
गर्लफ्रेंड खुश होते, तीही संताच्या कानात हळूच आय लव यू टू म्हणते..
संतासिंग अधिक जोशमध्ये येऊन पुन्हा तिच्या म्हणतो श्डालिर्ंग आई लव यू थ्री...
...
संता — काय रे.. तुझी बायको काल तुला झाडूने का मारत होती?
बंता — अरे काही नाही.. मी काठी लपवून ठेवली होती ना म्हणून.
...
सांता रिक्षाचे एक चाक काढत होता. एकाने विचारले सांता असं कां करतोय.
सांता त्याला रागावून म्हणाला रू दिसत नाही कां ?
येथे पाकिर्ंग फक्त दोन चाकी वाहनांसाठी आहे.
...
संतासिंग एकदा त्याच्या गर्लफ्रेंडसोबत नाईट क्लबमध्ये जातो.
क्लबमध्ये डान्स सुरू होतो. म्यूझिकवर दोन्ही थिरकायला लागतात.
तेव्हा संतासिंग गर्लफ्रेंडच्या कानात हळूच सांगतो, श्आय लव यू डालिर्ंग
गर्लफ्रेंड खुश होते, तीही संताच्या कानात हळूच श्आय लव यू टूश् म्हणते..
संतासिंग अधिक जोशमध्ये येऊन पुन्हा तिच्या म्हणतो श्डालिर्ंग आई लव यू थ्री...
...
संतारू भाई, बोले तो पहले तो सिर्फ रात को ही मच्छर काटते थे, अब तो दिन में भी काटने लगे हैं।
बंतारू अबे, तूने ये रिसेशन के बारे में नहीं सुना क्या? पूरे वर्ल्‌ड में मंदी की मार ऐसी है कि इंसान तो क्या, अब मच्छरों को भी दिन—रात काम करना पड रहा है।
...
संता— ती मुलगी किती सुंदर आहे बघ!
बंता— तिचे नाव मला माहित आहे.
संता— कसे काय रे? काय नाव आहे तिचे?
बंता— ती बँकेत काम करते. तिच्या काऊंटरवर नाव लिहिले आहे...श्चालू खाता
...
संता— एक लीटर गायीचे दूध दे....
दूधवालारू हे पातेले तर खूपच छोटे आहे?
संता— ठिक आहे, तर मग बकरीचे देऊन टाक!
...
संताची पत्नी— आप बहूत मोटे हो गये हो..
संता— तुम भी तो बहुत मोटी हो गई हो..
सं. पत्नी— मै तो मॉं बननवाली हू!
संता— मै भी तो बाप बननेवाला हू...!
...
संता— मी एक पुस्तक घेऊन गेलो होतो. ते फारच सुमार होते. त्यात काही नंबर आणि एबीसीडी लिहिली होती. त्यात कथेसारखे तर काहीच नव्हते.
बंता— अच्छा, आमच्या ग्रंथालयातून फोनबुक उचलून घेऊन जाणारे तुम्हीच आहात तर!
...
आपल्या ईमारतीची लिफ्ट खराब असताना संतानी बंताला भोजनास बोलवले आणि आपल्या १०व्या माळ्‌यावरच्या फ्लँटला कुलूप लाऊन खाली कसे फसवले असे लिहून,
निघून गेले. बंतानी हे वाचले आणि
त्याच्याखाली खरडले की मी तर ईथे आलोच नव्हतो.
संता— तुला संगीताची गोडी आहे का?
बंता— होय बाबा, माझे तर संगीतावर खूप प्रेम आहे.
संता— तू कौणते वाद्ययंत्र वाजवतोस?
बंता— ग्रामोफोन.
...
संता— तूं ब—याच दिवसात भेटलास ते!
बंता— खरे तर मी श्रमदानासाठी गेलो होतो.
संता— अरे वा, कुठे बरे?
बंता— तुरूंगात. मला सहा महिन्याची सक्त मजुरीची शिक्षा झाली होती.
...
संता— मनुष्य कंप्यूटरचा वेडा का होतो?
बंता— कंप्यूटरच्या की बोर्ड मधील कंट्रोल की मुळे.
...
संता नवीन कार घेऊन कचेरीत जाण्याचे ठरवतो आणि अवघ्या 15 मिनिटात आँफिसमध्ये येतो. परत जाण्यासाठी त्याला 4 तास लागतात.
घरी आल्यानंतर संता म्हणतो— माझ्या कारला पुढे जाण्यासाठी चार गियर आहेत. परत येण्यासाठी फक्त एकच ही काय भानगड आहे?
...
संता— मित्रा तू फटाके लावतोस न तेव्हा आधी प्रकाश दिसतो मग आवाज ऐकू येतो असे का ?
बंता— अरे मित्रा, आमचे डोळे पुढे आणि कान मात्र मागे आहेत ना म्हणून.
...
संताः काल एक पुरूष कुणा स्त्रीला मारत होता. मी त्यास म्हटले, खरा मर्द असशील तर मर्दाशी लढ.
बंता— मग.
संता— होणार काय, मला शुद्ध आली तेव्हा मी दवाखान्यात होतो.
...
संता— तुझ्या घरातली एक मुलगी खिडकी रूमाल हालवून मला खाणाखुणा करते, पण खिडकी उघडत नाही. हा काय प्रकार आहे?
बंता— ती माझ्या घरातली मोलकरीण आहे. रोज ती खिडक्यांची तावदाने स्वच्छ करते.
...
संता— अरे बंता, तुझी बायको शनिवारी इतकी का बरं हसत होती रे?
बंता— अरे काही विशेष नाही रे बुधवारी ऐकलेला जोक्स तिला त्यावेळी समजला म्हणून.
...
संता बंता चोरांनी एका बँकेत दरोडा घातला.
संता— अरे एवढे पैसे आपण मोजणार कसे?
बंता— अरे वेड्या मोजायचे कशाला. उद्याचा पेपर वाचायचा.
...
संता आणि बंता तुरूंगातून पळून गेले आणि थैल्यांमध्ये लपून बसले. त्यांना शोधण्यासाठी आलेल्या शिपायाला संशय आल्याने त्याने एका थैलीवर लाथ हाणली.
संता ओरडला भू—भू.
शिपायाने दुस—या थैलीवर लाथ हाणली.
संता पुन्हा ओरडला— अरे बाबा,. त्या थैलीत बटाटे आहेत.
संता— माझ्या मित्राने तर मला बातमी दिली की तू वारला म्हणून.
बंता— काय म्हणतोस! मी तुझ्यापुढे चांगला जीवंत ऊभा आहे.
संता— हे पहा तुझ्यापेक्षा माझ्या मित्रावर माझा विश्वास जास्त आहे.
...
संता— जेवढया वेळात मी एकदा र्वास घेतो तेवढया वेळात देशात एक नवीन मुल जन्माला येते.
बंता— अरे बाबा, तुझी ही सवय आता सोडून दे, पाहा ना देशाची लोकसंख्या आधीच केवढी फुगली आहे ते.
...
बंता — अरे, तुझ्या मागे कुत्रे लागले आहे आणि तू हसत आहेस? तुझे डोके तर ठिकाणावर आहे ना
संता — माझ्याकडे एयरटेलचा फोन आहे आणि
...
संता — असे बंता, जॅकीचेन च्या सासूचे नाव माहीत आहे का?
बंता — डी—कॉल्ड
संता — तू एवढ्या आत्मविश्वासाने कसे काय सांगतोयस?
बंता — अरे टीव्हीवर सांगितले आहे, श्डी—कॉल्ड— चौन की सास
...
एकदा संता त्याच्या कुर्त्याला सोबत घेऊन श्शोलेश् चित्रपट बघायला गेला.
चित्रपट सुरू असताना धमेंद्रचा डायलॉग आला,
बसंती इस कुत्ते के सामने मत नाचना...!
हे ऐकून तर संताचे डोकंच फिरलं...
...
संता— व्यवसाय उभा करण्यासाठी मी 2 लाख रूपये गुंतवले आहेत.
परंतु यार मला यात सुरूवातीपासून मला तोटाच सहन करावा लागत आहे.
बंता— यार संता, असे कसे झाले?
संता— अरे यार मी, पंजाबमध्ये हेअर कटींग
...
संता— कादंबरी लिहिणे खरोखर सोपे काम नव्हे. कधी—कधी एक कादंबरी लिहिण्यास एक वर्षाचा काळ लागतो.
बंता— तूं उगीचच एवढे श्रम घेतोस. अवघ्या १५ रूपायात बाजारात तयार कांदबरी मिळते.
...
संता— कुठे निघाला?
बंता— मी आपल्या गावी जात आहे.
संता— मग हातातली दुर्बिण कशासाठी?
बंता— मी माझ्या एका लांबच्या नातेवाईकास पाहण्यास जात आहे.
...
संता— यार बंता, पेपर लीक झाला....
व परीक्षा रद्द झाली.
बंता— परीक्षा बोर्ड कशा परीक्षा घेता यार, आधी पेपरला प्लंबरकडून चेक नाही करायचे का?
...
एक लहान कुत्रं संताच्या मागे लागले होते. ते पाहून संता मात्र जोरजोरात हसत होता.
बंता— अरे यार, कुत्रं तुझ्या मागे लागले आहे आणि तुला काय इतके हसू येत आहे.
संता— बघ न यार, माझ्याजवळ एअरटेलचा फोन आहे व हे हचश्चे नेटवर्क माझ्या मागे लागले आहे.
संता— यार, तुला काय सांगू... काल एक इमरजन्सी आली होती. खूप टेन्शनमध्ये होतो.
बंता— तर 911 वर डायल करायचे होते ना!
संता— कसे केले असते यार, मोबाइलमध्ये 11 नंबरचे बटनच नव्हते.....
...
बंता— यार संता, मनमोहनसिंग संध्याकाळी पायी फिरायला जातात.
ते सकाळी का नाही फिरत?
संता— अरे बुध्दू ते श्पीएमश् आहेत, एएम थोडीच आहे.
...
संता रेल्वेने प्रवास करत होता. जेव्हा गंगा नदीच्या पुलावरून गाडी जात होती तेव्हा काही लोक नदीच्या पात्रात पैसे टाकत होते.
ते पाहून... संताने ही आपली बॅग उघडली. त्यातील चेकबुक बाहेर काढले. एका चेकवर श्श्री गंगा मॉं...श् असे नाव लिहून, एक लाख रूपयाची रक्कम भरून नदीच्या पात्रात फेकून दिला.
...
बंता — तू कधी गाढव पाहिलंस?
संता — (मान खाली घालून) नाही सर.
बंता — खाली काय पहातोस? मान वर करून माझ्याकडे बघ.
...
काही वषार्ंपासून मुंबईत राहणार्या हरमितने चंढीगडच्या जवळ असलेल्या एका छोट्याशा गावात राहणारे त्याचे वडिल संताजींना बोलावून घेतले. मुलाचा गुण्यागोविंदाने चाललेला संसार पाहण्यासाठी संताही मुलाला पूर्वकल्पना
न देता मुंबईत दाखल झाले.
घराचा पत्ता मुलाने फोनवरून व्यवस्थित देऊन ही संताजी एवढ्या मोठ्या मुंबईत हरवलेच. त्यात त्याच्याजवळ हरमितचा नंबर नाही तर मुंबईत अनोळखी माणसाला विचारण्याची सोय नाही. पुढे काय करायचे हो संताजीला
उमगत नव्हते? त्यांनी मनात मंत्रजप सुरू करून देवाची आराधना करायला सूरवात केली.
तेवढ्यात समोर दिसले बंताजी. मुलीच्या बाळंतपणासाठी मुंबईला आले होते. ते संताजीच्या समोर हनुमानासारखे येऊन उभे राहिले. संताजीने बंताजीला विचारले का रे यार येथे सुर्य उगवतो ती पूर्व दिशा कुठल्या बाजूला आहे.
बंताजी तोंड टाकूनच म्हणाले, या मुंबईतल्या सूर्याबद्दल मला पण काहीच कल्पना नाही. मी देखील या शहरात नवीनच आहे.
...
संता सिंग — मालक घर फार गळतंय हो.
फक्त पंधरा दिवस थांबा.
म्हणजे पंधरा दिवसांनी तुम्ही काम सुरू करणार.
छे ! छे! पंधरा दिवसांनी पावसाळा संपणार.
...
संतासिंगचे अॉपरेशन झाल्यानंतर आपल्याला होत असलेला त्रास सांगत— डॉक्टर साहेब मी तोंड उघडल्यावर आपोआप आवाज येतात, आणि तोंड बंद केल्यावर आपोआप बंद पण होऊन जातात.
डॉक्टर बंतासिंग — अरे माझा मोबाईल मिळाला अॉपरेशनच्या वेळी चुकून आपल्या पोटात राहून गेला होता.
...
मुलगी— तुम्ही माझ्याशी लग्न कराल का?
संता— नाही, आमच्यात लग्न फक्त नातेवाईकांमध्येच करतात, जसे आई व बाबांच, बहीणीचं व दाजींच, दादा व वहिनीचं, मामा आणि मामीच.
...
एकदा संता आणि बंता आपल्या एका मित्राच्या गाडीवर जात असतांना त्यांना एका वाहतूक पोलिसाने थांबविण्याचा प्रयत्न केला असता संता म्हणाला, माफ करा दादा आधीच आम्ही तिघे आहोत आता आणखी जागा नाही.
बंता— तू मला फसवलंस.
दुकानदार— नाही साहेब, मी तूम्हाला चांगलाच रेडियो विकला.
बंता— रेडियोवरती लेबल लावलं आहे की जपान मध्ये बनविलं आहे, आणि रेडियो वरती सांगतात की धिस इज अॉल इंडिया रेडियो.
अगदी रमतगमत चालत असलेल्या सुभेदार बंताला पाहून मेजर संता कडाडला, श्श्सुभेदार बंता, हा युद्धसराव सुरू आहे. काल्पनिक शत्रू समोरून अतिशय वेगानं आपल्या दिशेनं सरकतोय. प्रचंड काल्पनिक गोळीबार सुरू आहे.
दोन्ही बाजूंनी सुरू असलेल्या काल्पनिक धुमश्चक्रीत तू अडकला आहेस.
बंतानं ताबडतोब जमिनीवर लोळण घेतली, दोन गिरक्या घेऊन एका जागी तो उठून बसला. ते पाहून चक्रावलेल्या संतानं विचारलं,श् सुभेदार संता, हे तू काय केलंस?श्
सर, मी एका काल्पनिक झाडाच्या आडोशाला दडलोय!!!!
बंता ——आपल्या देशात मृत्यूचे प्रमाण किती आहे.
संता सिंग —— शंभर टक्के.
संता सिंग —— जो जन्माला येतो तो नक्की मरतो.
संता (बंताला) —— ऐकले आहे कि, तूमच्या फँक्टरीत आग लागली होती. तूमच्या फँक्टरीत काय बनविले जायचे?
बंता (संताला) —— आग विझविण्याचे यंत्र.
एकद संतासिंगला पोलिसाने पकडले आणि वेगवेगळ्‌या मार्गाने पैसेदेण्यास सुचवूनही संतासिंगला काही कळेना. शेवटी पोलिसाने स्वतरूच्या युनिफॉम कडे हात दाखवून विचारले, हा कोणता रंग आहे?श्श् श्श्खाकी मग दे की पोलीस उत्तरला.
संता सिंग मरण पावला. आपल्या हयातील व्यवसाय करताना केलेल्या पापांमुळे त्याला त्वरित नरकात नेण्यात आलं.
तिथे सैतान त्याला उष्ण, अतिउष्ण अशा आगीच्या भट्‌ट्यांच्या जवळजवळ घेऊन जात होता. इतक्यात संतासिंगला, बंतासिंग एका अतिशय सुंदर स्त्रीसोबत बसलेला दिसला. तो त्या स्त्रीशी प्रेमाने बोलत होता, तिच्या अगदी
जवळ बसला होता आणि तिचा हात हातात घेऊन दुसरा हात तिच्या केसांमधून फिरवत होता.
डॅम इट, संतासिंग ओरडला, श्श्मला या नरकात भट्‌ट्यांमध्ये भाजून निघण्याची सजा आणि त्याच नरकात या बंतासिंगला हे सुख! असं का?
सैतान म्हणाला, ओरडू नकोस. त्या स्त्रीच्या शिक्षेत ढवळाढवळ करायचा तुला काही अधिकार नाहीए.
संतासिंग फार कडक म्हणून प्रसिद्ध होते. हाताखालच्या लोकांवरच नव्हे तर घरांतील सवार्ंवर ते कडक शिस्तीचा बडगा दाखवत डाफरत असते. त्यांचे वृद्ध माता—पिता हे ही त्यांच्या शिस्तीच्या बडग्यांतून सुटन नसत. त्यांच्यापुढे सगळे चळाचळा कापत असत.
या साहेबांचे एक बंतासिंग नावाचे गुरू होते. त्यांच्यापुढे मात्र साहेब सपशेल श्लोटांगणश् घालायचे. त्यांच्या आई—वडिलांनी गुरूच्या कानावर ही गोष्ट घालती व साहेबांच्या तडाख्यांतून वाचवा अशी विनंती केली.
युक्तीचा परिणाम झाला. गुरु बंता सिंग ने साहेबांना सांगितले. अपाले आई—वडील श्देवासमान आहेत. सकाळी उठल्यावर त्यांच्या पाया पडावे.
झाले! साक्षात गुरू चीच आज्ञा! तिची अंमलबजावणी झालीच पाहिजे. साहेबांनी आई—वडिलांना हुकूम सोडला, हे पाहा, मी सकाळी सहा वाजता ड्यूटीश्वर जातो. तुम्ही पहाटे साडेपाचला माझ्या खोलीबाहेर बसून राहात जा! मला उठल्याबरोबर तुमचे दर्शन घ्यायचे आहे. जर उशीर झालातर पाहा!श्
साहेबांचे वृद्ध माता—पिता धाने अन्‌ भीतीने पहाटे चारपासूनच जागे होऊन साहेबांची वाट पाहू लागले!
बंता विमनस्क स्थितीत बसला होता. समोर गॅसवर पाणी उकळत होतं. आत चाकू होता.
संतानं विचारलं, “हे काय करतोयस तू?“
बंता म्हणाला, “मी स्वतरूच्या हाताची शीर कापून आत्महत्या करणार आहे.“
संतानं विचारलं, “पण मग हा चाकू उकळत का ठेवलायस?“
बंता म्हणाला, “वा रे शहाण्या! चुकून इन्फेक्शन वगैरे झालं म्हणजे!!!!“
नवव्या महिन्यात कुलविंदरला कळा सुरू झाल्या. तिनं संताला कळवळून सांगितलं, “चला, मला घेऊन चला. डिलिव्हरीची वेळ झाली.“
संता तिला घाईघाईने ‘पिझा हट'ला घेऊन गेला३
तिनं विचारलं, “इकडे का आणलंत मला?“
तोंडभर हसून स्वकौतुकानं थबथबलेल्या संतानं समोरच्या बोर्डाकडे बोट दाखवलं३ त्यावर लिहिलं होतं, ‘फ्री डिलिव्हरी“!!!!
एका विद्यार्थ्‌यानं उत्तरपत्रिकेला १००० रुपयांची नोट जोडली आणि लिहिलं, “प्रत्येक मार्काला १० रुपये.“
पेपर तपासायला संताकडे गेला. त्यानं उत्तरपत्रिकेला ८०० रुपये जोडले आणि लिहिलं, “तुला २० मार्क मिळाले आहेत.
संताचे वीज पडू निधन झाले. आश्चर्य म्हणजे त्याच्या मृतदेहाच्या चेहर्‌यावर हास्य होते.
चित्रगुप्ताने विचारले, “अशा वेळी तुझ्या चेहर्‌यावर हास्य कसे?“
“ओ जी वो तो ऐसा हुआ३“ संता तसंच हसत सांगू लागला, “मला वाटलं कुणीतरी फोटो काढतंय!!!!!“
अगदी रमतगमत चालत असलेल्या सुभेदार बंताला पाहून मेजर संता कडाडला, “सुभेदार बंता, हा युद्धसराव सुरू आहे. काल्पनिक शत्रू समोरून अतिशय वेगानं आपल्या दिशेनं सरकतोय. प्रचंड काल्पनिक गोळीबार सुरू आहे. दोन्ही बाजूंनी सुरू असलेल्या काल्पनिक धुमश्चक्रीत तू अडकला आहेस.“ बंतानं ताबडतोब जमिनीवर लोळण घेतली, दोन गिरक्या घेऊन तो एका जागी तो उठून बसला. ते पाहून चक्रावलेल्या संतानं विचारलं, “सुभेदार संता, हे तू काय केलंस?“ “ सर, मी एका काल्पनिक झाडाच्या आडोशाला दडलोय!!!!“
एकदा संता आणि बंता जंगलात अडकतात व समोरुन वाघ येतो. तेंव्हा डोके वापरुन संता वाघाच्या डोळ्‌यात माती फेकतो व पळतो.सोबत बंता ला पण पळायला सांगतो. बंताः मी कशाला पळु ? माती तर तु फेकली आहे३३.
संता, बंताला, आज आपण आपल्या नोकरीची सिल्वर जुबली साजरी करित आहोत. बंता, संताला, बरे ह्या नोकराला आपल्या जवळ राहताना पंचवीस वर्षे झालीत? संता, बंताला, नाही हा ह्यावर्षीचा आमचा पंचवीसावा नोकर आहे.
संता रू योर बर्थ प्लेस? बंता रू पंजाब. संता रू विच पार्ट? बंता रू ओए हे पार्ट वार्ट काय म्हणतो मला , मैनू ते होल बॉडी इन पंजाब.
संता— तुम्ही काय व्यवसाय करता?
बंता— मी ट्रक ड्रायव्हर आहे, आणि तुम्ही?
संता— मी पायलट आहे. जो विमान उडवतो.
बंता— त मग असे सांग न यार, की तू प्लेनचा ड्रायव्हर आहे.
संता— कुठे निघाला?
बंता— मी आपल्या गावी जात आहे.
संता— मग हातातली दुर्बिण कशासाठी?
बंता— मी माझ्या एका लांबच्या नातेवाईकास पाहण्यास जात आहे.
संता— तुझे समोरचे दोन दात कसे काय पडले?
बंता— जास्त हसल्याने.
संता— हसल्याने काय कुणाचे दात पडतात?
बंता— मोहल्यातला पहलवान पाय घसरून चिखलात पडला आणि त्यावेळेस मी त्यास पाहून जोराजोरात हसू लागलो.
संता— माझ्या मित्राने तर मला बातमी दिली की तू वारला म्हणून.
बंता— काय म्हणतोस! मी तुझ्यापुढे चांगला जीवंत ऊभा आहे.
संता— हे पहा तुझ्यापेक्षा माझ्या मित्रावर माझा विश्वास जास्त आहे.
संता— जेवढया वेळात मी एकदा र्श्वास घेतो तेवढया वेळात देशात एक नवीन मुल जन्माला येते.
बंता— अरे बाबा, तुझी ही सवय आता सोडून दे, पाहा ना देशाची लोकसंख्या आधीच केवढी फुगली आहे ते.
संता— कादंबरी लिहिणे खरोखर सोपे काम नव्हे. कधी—कधी एक कादंबरी लिहिण्यास एक वर्षाचा काळ लागतो.
बंता— तूं उगीचच एवढे श्रम घेतोस. अवघ्या १५ रूपायात बाजारात तयार कांदबरी मिळते.
संता— तूं जेवण्याशिवाय जीवंत राहू शकतोस का?
बंता— नाही बुवा.
संता— परंतु मला ते शक्य आहे.
बंता— कसे काय? संता— न्याहारी करून.
संता एका गुप्तहेर एजन्सीत इंटरव्ह्यूसाठी जातो. तेथे त्याला विचारतात, सांगा महात्मा गांधींना कोणी मारले?
संता— सर मला ही नोकरी दिल्याबद्दल धन्यवाद. मी आता शोधच सुरू करतो, गांधींना कोणी मारले त्याचा.
संता आणि बंता इजिप्तमध्ये पिरॅमिड बघायला जातात.
तेथे ममी पहाता पाहता संता म्हणतो, किती बॅंडेज केलेय बघ. नक्की सांगतो लॉरीचा एक्सिडंट झाल्यामुळे ही हालत झाली असणार.
बंता म्हणतो. खरंय तुझं म्हणणं, लॉरीचा नंबरही दिसतोय. बीसी 1760
एका तमिळ व्यक्तीने फोन केला. योगायोगाने तो संताने उचचला. तमिळ व्यक्तीने विचारले, तमिल थेरीमा?
संता संतापला, आणि म्हणाला, हिंदी तेरा बाप.
संता त्याच्या मैत्रिणीवर संतापलेला असतो.
त्याच्या संतापाचा अक्षरशः कडेलोट झालेला असतो. मैत्रिणीवर करवादत म्हणतो, तू मला फसवलंस.
मला म्हणालीस रजिस्टर मॅरेज करू. मी वेड्यासारखा चार तास वाट पहात होतो. पोस्ट अॉफिसमध्ये.
संता गाडी चालवत होता. त्याने बंताला सांगितले. हे बघ मी इंडिकेटर चालू करतोय. ते लागताहेत की नाही हे सांग बरं.
संताच्या या आदेशासरशी बंता डोकं गाडीच्या बाहेर काढतो, आणि म्हणतो, येस, नो, येस, नो, येस, नो, येस, नो.....
सूर्य आणि चंद्रासंदर्भात संताचे मत बघा किती अभ्यासपूर्ण आहे ते.
संताच्या मते चंद्र सूर्यापेक्षा जास्त महत्त्वाचा आहे. कारण रात्रीच्या अंधारात जेव्हा प्रकाश गरजेचा असतो, तेव्हा चंद्र प्रकाश पुरवतो.
आणि सूर्य मात्र दिवसा प्रकाश देतो. आता दिवसा प्रकाश असताना या प्रकाशाची काही गरज आहे का?
बॉस (संताला) रू हे बघ मी तुला ड्रायव्हर म्हणून कामाला ठेवतोय. तुझी स्टाटिर्ंग सॅलरी दोन हजार रूपये असेल बरं का.
संताः थॅंक्यु सर. स्टाटिर्ंग सॅलरी ठिकाय. पण.....?
ड्रायव्हिंग सॅलरी किती असेल?
संता न्यूयॉर्कच्या एका बारमध्ये बसलाय.
त्याच्या उजवीकडे बसलेला मनुष्य अॉर्डर देतो. जॉनी वॉकर सिंगल
त्याच्या डाव्या बाजूला बसलेला ग्राहकही अॉर्डर देतो, पीटर स्कॉच सिंगल
दोघांकडे पाहत, संता म्हणतो, संतासिंग मॅरीड.
न्यायाधीशाने बंताला बघून म्हटले — तू माझ्याच न्यायालयात का येतोस?
बंता — न्यायाधीश महाराज आपलं प्रमोशन होत नाही यात माझी काय चूक आहे.?
बंता प्लॅटफॉर्मवर उभा असताना गाडी येतेय अशी घोषणा झाली आणि लगेचच बंताने ट्रॅकवर उडी मारली.
ते बघून एक माणूस म्हटला — सरदारजी मराल.
बंता — तूच मरशील. ऐकलं नाही? ट्रेन प्लेटफॉर्मवर येतेय.
संता रू बंता मी काल स्वप्नात पाहिलं की मला भारतातर्फे अंतराळात पाठवलं.
बंता रू हो का? मग बरोबर आहे. कारण चाचणीसाठी अंतराळात प्राण्यांनाच पाठविलं जातं.
संता एकदा आर्ट गॅलरीत जातो.
संता रूया भयानक दिसणार्या वस्तूला तुम्ही मॉडर्न आर्ट म्हणता काय?
विक्रेता रू माफ करा महाशय, पण तो आरसा आहे.
सांता रू हे सगळे लोक का पळताहेत?
बंता रू ही शर्यत आहे, जो जिंकेल त्याला कप मिळेल.
संता रू फक्त जिंकणार्याला कप मिळणार आहे, तर बाकीचे लोक का पळताहेत.
संता— तुझ्या कुर्त्याच्या ईमानदारीचं प्रमाण दे मग मी ते विकत घेतो.
बंता— तो इतका ईमानदार आहे की मी त्याला तब्बल १२ वेळा विकलं तरी ते माझ्याकडे परत पळून आलं.
संता— तू जेलमध्ये कसा आलास?
बंता— दोरी चोरण्याच्या आरोपात.
संता— असं होऊच नाही शकत.
बंता— त्या दोरीमागे एक म्हैस बांधलेली होती.
बंता— आपल्या देशाचा मृत्यूदर काय असेल?
संता— शत—प्रतिशत.
बंता— ते कसं?
संता— जो व्यक्ति जन्माला आला तो एकदिवस मृत्यू पावणारच.
संता— माझा मुलगा उद्या येत आहे.
बंता— पण त्याला तर ५ वर्षाची शिक्षा झाली होती ना?
संता— चांगल्या वागणूकीमूळे लवकर सुटला.
बंता— देव अशी मुलं सगळ्‌यांना देवो.
संता— तुझ्या छत्रीला छिद्र पडलं आहे.
बंता— मीच केलं आहे कारण पाऊस थांबला की नाही हेच कळत नव्हतं.
संता— तुझ्या छत्रीला छिद्र पडलं आहे.
बंता— मीच केलं आहे कारण पाऊस थांबला की नाही हेच कळत नव्हतं.
संता— इंटरनेट सगळ्‌या जगाला एकमेकांशी जोडून ठेवतं.
बंता— पण मला तर कुठेच तार दिसत नाही.
बंता— पुरुषांना स्त्रीयांपेक्षा जास्त कम्प्युटर का आवडत असेल?
संता— कारण कम्प्युटरला कंट्रोल की असते.
बंता— पुरुषांना स्त्रीयांपेक्षा जास्त कम्प्युटर का आवडत असेल?
संता— कारण कम्प्युटरला कंट्रोल की असते.
संता— मी आज १० ई—मेल पाठविणार आहे.
बंता— ठीक आहे मी त्यांना पटकन पत्र पेटीत टाकून येतो.
संता बंता चोरांनी एका बँकेत दरोडा घातला.
संता— अरे एवढे पैसे आपण मोजणार कसे?
बंता— अरे वेड्या मोजायचे कशाला. उद्याचा पेपर वाचायचा.
संता— अरे बंता, तुझी बायको शनिवारी इतकी का बरं हसत होती रे?
बंता— अरे काही विशेष नाही रे बुधवारी ऐकलेला जोक तिला त्यावेळी समजला म्हणून.
संता— तुझ्या घरातली एक मुलगी खिडकी रूमाल हालवून मला खाणाखुणा करते, पण खिडकी उघडत नाही. हा काय प्रकार आहे?
बंता— ती माझ्या घरातली मोलकरीण आहे. रोज ती खिडक्यांची तावदाने स्वच्छ करते.
संताः काल एक पुरूष कुणा स्त्रीला मारत होता. मी त्यास म्हटले, पुरूष असशील तर पुरूषाशी लढ.
बंता— मग.
संता— होणार काय, मला शुद्ध आली तेव्हा मी दवाखान्यात होतो.
संता— मित्रा तू फटाके लावतोस न तेव्हा आधी प्रकाश दिसतो मग आवाज ऐकू येतो असे का ?
बंता— अरे मित्रा, आमचे डोळे पुढे आणि कान मात्र मागे आहेत ना म्हणून.
संता नवीन कार घेऊन कचेरीत जाण्याचे ठरवतो आणि अवघ्या १५ मिनिटात आँफिसमध्ये येतो. परत जाण्यासाठी त्याला ४ तास लागतात.
घरी आल्यानंतर संता म्हणतो— माझ्या कारला पुढे जाण्यासाठी चार गियर आहेत. परत येण्यासाठी फक्त एकच ही काय भानगड आहे?
संताने आपल्या फोनसाठी आन्सरिंग मशीन आणले. दुस—याच दिवशी बंताने त्याला फोन केला.
आन्सरिंग मशीनमधून आवाज आला— संता घरी नाहीत, तुम्ही आपला मॅसेज रेकार्ड करू शकता.
बंता— मला मुर्ख समजतोस काय? घरी असून नसल्याचे सांगतोस?
संता आणि बंता तुरूंगातून पळून गेले आणि थैल्यांमध्ये लपून बसले. त्याना शोधण्यासाठी आलेल्या शिपायाला संशय आल्याने त्याने एका थैलीवर लाथ हाणली.
संता ओरडला भू—भू.
शिपायाने दुस—या थैलीवर लाथ हाणली.
संता पुन्हा ओरडला— अरे बाबा,. त्या थैलीत बटाटे आहेत.
संता— तू भाक्रा धरणाबद्दल काही ऐकले आहेस कां? बंता— हो. संता— ते माझ्या वडिलांनी खणले होते.
बंता— तू मृत सागराबद्दल काही ऐकलंय कां? संता— हो. बंता— त्याला माझ्या वडिलांने मारले होते.
संता— जर तुम्ही हे बरोबर सांगू शकला की माझ्या मुठीत नेमके किती रूपये आहेत, तर मी माझ्या मुठीतले शंभर रूपये तुला देऊन टाकीन. बंता— नाही, हे ओळखण्यासाठी तर मी तीनशे रूपये घेईन.
संता— मी एक पुस्तक घेऊन गेलो होतो. ते फारच सुमार होते. त्यात काही नंबर आणि एबीसीडी लिहिली होती. त्यात कथेसारखे तर काहीच नव्हतं.
बंता— अच्छा, आमच्या ग्रंथालयातून फोनची डिरेक्टरी उचलून घेऊन जाणारे तुम्हीच आहात तर!
संता— तू डोळे बंद करून आरशाकडे का पाहतोस.
बंता— अरे बाबा, मी झोपलेला कसा दिसतो ते पाहातोय.
बंताला वीस लाखांची लॉटरी लागली. पैसे आणायला गेला तेव्हा कळले की त्याला दर महिन्याला एक लाख रूपये देण्यात येतील.
संतापलेला बंता म्हणाला, द्यायचे असल्यास पूर्ण २० लाख द्या, नाहीतर माझे ५ रूपये परत करा.
इमारतीची लिफ्ट खराब असताना संताने बंताला भोजनासाठी बोलवले आणि आपल्या दहाव्या माळ्‌यावरच्या फ्लँटला कुलूप लावून खाली ृकसे फसवलेृ असे लिहून निघून गेला.
धापा टाकत वरपयर्ंत आलेल्या बंताने ते वाचले आणि त्याच्याखाली खरडले ृमी तर इथे आलोच नव्हतोृ.
संता पंचविसाव्या मजल्याच्या गच्चीवर उभा असताना एक माणूस त्याला म्हणतो, संता, तुमची मुलगी वारली. निराशा आणि दुःखाने संता खाली उडी मारतो. जमिनीवर पडण्यापूर्वी काही क्षणच आधी त्याला आठवते, की आपल्याला कुणी मुलगीच नाही.
एकदा एका डासाने संताच्या कानात गुणगुण करून त्यांची झोपमोड केली.
संताने वैतागून त्याला हाताने पकडले आणि आपल्या तोंडाजवळ आणून म्हणाला, गुणगुण, गुणगुण आता कळले का की झोप मोडली की कसे वाटते ते?
संता— मी सर्व प्रकारच्या दवाखान्यात राहून आलेलो आहे.
बंता— खोटे, तू मॅटर्निटी हाँस्पिटलमध्ये कुठे गेला होतास?
संता— अरे बाबा, तिथे तर माझा जन्मच झाला.
संता अमेरिकेला गेला. भावाशी फोनवर बोलताना त्यांनी मोडक्या तोडक्या इंग्रजीत संभाषण केले. हे पाहून एका परदेशी माणसाने विचारले की तुम्ही तुमच्या मातृभाषेत का नाही बोलला? संता— मला काय ठाऊक हा फोन इंग्रजीव्यतिरिक्त हिंदी देखील बोलतो.
संता रू तुझ्या छत्रीस दोन भोके पडली आहेत.
बंता रू मला ठाऊक आहे रे, मीच पाडली आहेत ती.
संता रू का रे?
बंता रू अरे, त्यामुळे मला पाऊस थांबल्याचे कळते तरी.
संता (दूरध्वनीवरून) रू मी तुला ई—मेलवरून माझा फोन नंबर कळवला होता.
तुला ई—मेल मिळाला का?
बंता रू नाही.
संता रू मी तुला परत दुसरा ई—मेल पाठवतो.
बंता रू लवकर दे, मला तुझ्या फोन नंबरची तीव्र गरज आहे.
संता रू धावण्यात तुझा नेहमी पहिला नंबर कसा येतो ?
बंता रू जेव्हा धाव सुरू होते, तेव्हा मी समजतो की मागे तुझी वहिनी येतेय.
जज रू तुझ्यावर तीनदा बनावट नोटा छापण्याचा आरोप आहे.
बंता रू माझ्याकडून चूक झालीय.
जज रू म्हणजे...
बंता रू मला फक्त दोन वेळाचेच पैसे दिले गेले होते.
संता रू सांग पाहू, सूर्य चांगला की चंद्र?
बंता रू चंद्र, कारण सूर्य दिवसा प्रकाश देतो. खरं तर तेव्हा प्रकाशच असतोच ना. पण चंद्र रात्रीच्या अंधारात प्रकाश देतो. मग तोच चांगला ना.
संता रू तुझ्या कुत्रा किती प्रामाणिक आहे ते सांग. त्यानंतरच मी तो खरेदी करीन.
बंता रू तो इतका प्रामाणिक आहे, की मी त्याला तब्बल १२ वेळा विकलं तरी तो माझ्याकडे आला.
एकदा संता आणि बंता आपल्या एका मित्राच्या गाडीवरून जात होते. वाटेत त्यांना एका वाहतूक पोलिसाने थांबविण्याचा प्रयत्न केला असता संता म्हणाला, माफ करा दादा, आधीच आम्ही तिघे आहोत. आता आणखी जागा नाही.
एकदा संता आणि बंता आपल्या एका मित्राच्या गाडीवर जात असतांना त्यांना एका वाहतूक पोलिसाने थांबविण्याचा प्रयत्न केला असता संता म्हणाला, माफ करा दादा आधीच आम्ही तिघे आहोत आता आणखी जागा नाही.
संता— आज रविवार आहे आणि मला संपूर्ण दिवस मजेत घालवायचा आहे म्हणून मी सिनेमाची ३ तिकीटं आणली आहेत. संताची बायको— पण ३ तिकीटं का आणलीत तू आणि तूझ्या आई वडीलांसाठी.
बंता— तू मला फसवलंस. दुकानदार— नाही साहेब, मी तूम्हाला चांगलाच रेडियो विकला. बंता— रेडियोवरती लेबल लावलं आहे की जपान मध्ये बनविला आहे, आणि रेडियो वरती सांगतात की धिस इज अॉल इंडिया रेडियो.
बंता— अहो माझी एवढी चप्पल शिवून द्या. दुकानदार— ही चप्पल शिवण अशक्य आहे. बंता— अहो प्रयत्न तर करा नेपेलियनने म्हंटले आहे जगात कठलीही गोष्ट अशक्य नाही. दुकानदार— मग ही चप्पल नेपोलियन कडूनच शिवून आणा.
संता— डॉक्टर माझा मित्र स्वतःला रेडिओ समजतो आहे. डॉक्टर— तूम्ही काळजी करू नका मी त्यांचा इलाज करतो. संता— अहो मी काळजी करत नाहीये, फक्त तूम्ही असं काही करा की तो एफएम पकडेल.
संता— तूमच्या हॉटेलात राईस प्लेट कितीची आहे. वेटर— २५ रू.ची संता— आणि भाजी? वेटर— मुफ्त आहे. संता— मग फक्त भाजी आण.
एक मुलगा आणि मुलगी प्रथम भेटतात तेव्हा त्यांच्या मनातले विचार,
मुलगी रू किती साधा आहे..
मुलगा रू काय माल आहे यार..
मुलगी रू स्वभाव पण छान आहे
मुलगा रू पटली तर मजा येईल..
मुलगी रू कपड्याचा ेमदेम पण चांगला आहे..
मुलगा रू स्कर्ट मध्ये जास्त ीवज दिसेल...
मुलगी रू लग्नासाठी विचारलं तर पटकन हो म्हणीन..
मुलगा रू फक्त एकदा हो म्हण.. मला कुठे लग्न करायचं..
भिकारी — मला काहीतरी खायला द्या.
माणुस — मी तुला वोडका देईन.
भिकारी — मी पीत नाही.
माणुस — मी तुला सिगारेट देईन.
भिकारी — मी ओढत नाही.
माणुस — चल तुला रेसकोर्स ला नेतो.
भिकारी — मी सट्टा लावत नाही.
माणुस — मी तुला गर्लफ्रेंड देईन.
भिकारी — नको, मी फक्त माझ्या बायकोवर प्रेम करतो.
माणुस — मी तुला जेवन देईन, पण त्या आधी तु
माझ्या घरी चल.
भिकारी — का?
माणुस — मला माझ्या बायकोला दाखवु दे, जे दारू पीत
नाहीत, सिगारेट ओढत नाहीत, सट्टा खेळत नाहीत, फक्त आपल्या बायकोवर प्रेम करतात,त्यांची काय अवस्था होते.
मुलगी रू आपन मेक डोनॉल्ड ला जाऊ या का ? मला खुप भूख लागली आहे..
मुलगा रू पण मझी एक आट आहे, मला मेक डोनॉल्ड चे स्पेलिंग सांग मग जाऊ...!!
मुलगी थोडा वेळ विचार करून बोलते, जाऊ दे ना आपन के एफ सि ला जाऊ...!!
मुलगा हुशार आसतो तो तिला विचारतो मला जरा के एक सि चा फुल फॉर्म सांग मग जाऊ....!!
मुलगी रू आपन ना मीसळ पावच खाउ खुप छाण मीळतो.....
एकदा १ मुलगा रस्त्यावर सिगारेट पीत उभा असतो..... बाजूला उभी असलेली मुलगी त्याला विचारते,...
मुलगी रू एका दिवसात किती सिगारेट पितोस ???... मुलगा रू का ?...
मुलगी रू कारण,तेवढे पैसे वाचवले असतेस तर समोर उभी असलेली सुंदर कार तुझी असती...
मुलगा रू तू सिगारेट पितेस?... मुलगी रू नाही... मुलगा रू ती कार तुझी आहे ?....
मुलगी रू नाही... मुलगा रू सल्ला दिल्याबद्दल धन्यवाद,ती कार माझीचं आहे...
तात्पर्य य— जर जास्त शहाणपणा केला, तरइज्जतचा
भाजीपाला व्हायला वेळ लागत नाही...
बाबुरावांनी साडीचे दुकान टाकले व पहिल्याच दिवशी बेदम मार खाऊन
घरी आले...
घरी आल्यावर बायकोने विचारले, अहो! एवढे का मारले
सवार्ंनी तुम्हाला?
बाबुराव रू सरपंचाची बायको आली होती साड़ी घ्यायला,म्हणाली
साडीला एक जरी भोक दिसले तर साडी परत करने..
बायको रू मग काय झाले?
बाबुराव रूमग काय मी फक्त एवढेच म्हटले, ष्अहो बाईसाहेब
तुम्ही फक्त भोक दाखवा मी साडी फूकट देइन.
कमाकाकू रू काय सांगू तुम्हाला माझी व्यथा. आमच्या ह्यांना इतकी नखं कुरतडायची सवय आहे ना की काही कळतच नाही. चारचौघातही हे सतत नखं कुरतडत असतात. इतकी लाज वाटते म्हणून सांगू.
ठमाकाकू रू अहो, इतकंच ना. तो काही विशेष मोठा प्रॉब्लेम नाहीय. अगदी सहज तो मिटवता येईल.
कमाकाकू रू कसा हो.
ठमाकाकू रू अहो आमचे हे... नेहमी नखं कुरतडायचे. मी दोनदा सांगून पाहिलं. तीनदा सांगून पाहिलं. शेवटी दिला एक ठोसा दातांवरच. समोरचे सगळे दात पडले. आणि मग....
चिंगी रू ओ बाबा बाबा बाबाआआआ...
बबनराव रू काय गं चिंगे, काय झालं तुला.
चिंगी रू मला कीनई काहीतरी सांगायचॉय...
बबनराव रू हम्म्मं! काय ते?
चिंगी रू इश्श्श्श्श
बबनराव रू ...?
चिंगी रू ते समोर रहाणारे बंडू.... आपलं बंडोपंतराव डोकफोडे आहेत ना, त्यांनी आणि मी ठरवलंय की लग्न करॉयच्चं!
बबनराव रू तो येडा बंड्या? काय वेडबीड लागलंय का तुला. बर्र. मला एक सांग आधी. पैसे वगैरे आहेत का त्याच्याकडे.
चिंगी रू छे बुवा. तुम्ही सगळळे पुरुष सारखेच. श्री बंडूपण तुमच्याबद्दल अॉस्सचं म्हणत होता.
चंदूमल रू गेले दहा वषर्ं बॅचलर्स लाइफमध्ये घालवली. रोज घरातली भांडी घासणं, कपडे धुणं, त्यांची इस्त्री करणं, घर साफ करणं, बाजारहाट करणं, जेवण तयार करणं या सगळ्‌याचा एवढा कंटाळा आला... एवढा कंटाळा आला
की या सगळ्‌यापासून सुटका मिळवण्यासाठी शेवटी मी लग्नच केलं.
नंदूमल रू अरे यार, मलाही एक दिवस या सगळ्‌या कामाचा कंटाळा आला आणि....
चंदूमल रू आणि काय?
नंदूमल रू आणि मग माझ्या बायकोने मला डिवोर्स दिला.
े
एकदा एका झोलर मुलीला बघण्यासाठी एक स्थळ येत...
बघण्याचा प्रोग्राम सुरु असतो...
तेवढ्यात मुलगा मुलीला प्रश्न विचारतो...
गाऊन दाखवा
झोलर मुलगी म्हणते, ष्वाळत लावला आहे बाहेर...
मुलगा म्हणतो, ष्वाळू द्या, वाळू द्या...
मुलगी पुन्हा बोलते, ष्आमच्या इथे नाय वाळू, समुद्रावर जा...
बायको नवर्याला फोन
करते रागात) कुठे आहात
तुम्ही??
नवरा रू काल
तुला सोन्याच्या दुकानातला नेकलेस
आवडलं
होतं, आणि माझ्याकडे पैसे
नव्हते ते घ्यायला....... आणि मी म्हंटलं होतं नंतर
घेईल तुला ते नेकलेस......
बायको रू (प्रेमात)
हो.. आठवतं ना हो...
नवरा रू
त्या दुकानाच्या शेजारच्या सलून
मध्ये
दाढी करतोय.... आलो थोडा वेळात...
आपल्या कामात तरबेज एका लेडी सेक्रेटरीने आपल्या बॉसकडे आपला पगार वाढविण्याची विनंती केली. पण बॉसने तिला साफ नकार देत म्हटले, तुमचा पगार आधीच तुमच्या बाजुच्या कॅबिनमधे काम करणार्या सेक्रेटरीपेक्षा जास्त आहे... आणि तिला तर पाच मुलंही आहेत...
माफ करा सर,... त्या आपल्या कामात नेहमी तरबेज असणार्या सेक्रेटरीने चिडून उत्तर दिले, श्श् जर मी बरोबर बोलत असेल तर आम्हाला पगार आम्ही इथे किती आऊटपुट देतो त्यासाठी दिला जातो..., नाकी आम्ही आमच्या
घरी आमच्या खाजगी वेळेत किती आऊटपुट देतो यासाठी...
एक मुलगा पाय घसरून गाढवाच्या पायाजवळ पडतो.
बाजूने एक मुलगी जात असते.
मुलगीरू काय रे, भावाच्या पाया पडतोयस का?
मुलगारू होय, वहिनी!
रात्रीचे अडीच वाजलेले असतात.
बायको नवर्याला गदागदा हलवून झोपेतून जागं करते.
नवरा गाढ झोपेतून
खडबडून जागा होतो.
नवरा रू काय झालं? काय झालं?
बायको रू काही नाही. तुम्ही आज झोपेची गोळी खायला विसरलात. आधी गोळी घ्या
न मग झोपा.
मोबाईल मध्ये इंसंदबम नाहि आहे रे
तु फोन कर ना३३३ प्लीजजजजजज३.
2 किवा 3 वेळा सारखा डपेे ब्ंसस
देणार म्हणजे आपण समजून जायचे
की आपल्याला ब्ंसस करायचा आहे३..
आणि
बंसस
केला की हवा पाणाच्या गोष्टी करणार३
ए मला तेवढी उच3 दे ना ूतपजम करून
चसममममममेंम !!! .
आणि महत्वाचं म्हणजे ....आपलं
काम झालं कि लगेच त्यांची आई
येणार चल चल इलम
आई आली...
विनोद हा प्रेमळ पिता आपल्या दोन वर्ष्‌याच्या मन्याला घेऊन मजेत बागेत खेळत होता, गोड, गोबार्‌या, मन्याला खांद्यावर घेऊन फिरताना अचानक कॉलेज मधली मनाली हि सुंदर तरुणीत्यांच्या समोर आली...
मनाली रू — हाऊ क्युट, हाऊ लवली! मी एक पापा घेऊ ?
विनोद रू — एक मिनिट मी मन्याला खाली ठेवतो, तुम्ही चटकन पापा घ्या, कुणी बघितलं तर उगाच लफड होईल.
(आजी आणि आजोबा जुन्या आठवणीत रमले होते)
आजोबा रू चल आपण ते दिवस परत जगुया
आजी रू हो खरचं
आजोबा रू बरं, उद्या मी तुझी वाट पाहीन
त्याच बागेत जिथे आपण भेटायचो.
आजी रू ठिक आहे मी येईन ठरल्या वेळी
(आजोबा वाट पाहत आहेत पण आजी येत
नाहित)
आजोबा रू का गं आली का नाहीस?
आजी रू अरे, आई ने पाठवलेच नाही ेवततल
हां
(दोघे ही हसतात)
प्रेयसी रू— वचन दे की तू दुसर्या कोणा मुलीवर प्रेम करणार नाहिस !!
प्रियकर रू— वचन देणे शक्य नाही !!
प्रेयसी रू— म्हणजे दुसरी कोणी तरी आहे !!
प्रियकर रू— हो ।।।। तुझ्या सारखिच दिसेल ती, तुझ्या पेक्षा छोटी असेल ती ।।।।।।।।।। तुला आई उींदमस ती !!!!
एक मुलगा पावसात भिजत रस्त्यावरून जात
असतो..
एक मुलगी त्याला भिजतांना बघते..
त्या मुलीकडे छत्री असते तर..?????
ती त्या मुलाला छत्रीत यायला सांगते..
... ... पण
तो मुलगा नकार देतो..
तात्पयर्रू
तात्पर्य वगैरे काही नाही, पोरगी खास
नव्हती..
तो तीला म्हणाला, ष् क्या हुआ तेरा वादा ...
तो तीला म्हणाला, ष् क्या हुआ तेरा वादा ...
ती म्हणाली,
आता मी दुसरा पकडलाय,
आज पासुन तु माझा दादा...
गुन्हेगार कोण नवरा का बायको ? एक दिवसी नवरा आणि बायको झोपले होते, अचानक बायको स्वप्न बघून जोरात ओरडली ”लवकर पळ“ ”लवकर पळ“ माझा नवरा आला आहे. तिचा नवरा झोपेतून उठतो आणि खिडकीतून उडी मारतो३३.!!
नवरा रोज घरी साखरेचा डबा पाहतो आणि झोपतो.
बायको रू तुम्ही रोज साखरेचा डबा का पाहता?
नवरा रू अगं, मला रोज डॉक्टरने शुगर चेक करायला सांगितली आहे!
पत्नी.... आहो... एकले का ? शेजारच्या कुलकर्ण्‌यांच्या मुलीला गणितात ९९ गुण मिळाले..
पती — अरे व्वा, छान ! मात्र, एक गुण कसा काय गेला तिचा..
पत्नी — तो आपल्या मुलाने मिळवला...
मुलगी तिच्या बॉयफ्रेंडला म्हणते...
गर्लफ्रेंड — काल माझ्या पप्पाने मला तुझ्या बाईकवरून जाताना पाहिले...
बॉयफ्रेंड — तर मग... ?
गर्लफ्रेंड — मग काय... त्यांनी मला अॉटो साठी दिलेले पैसे रात्री परत घेतले !!!
भैय्यीणी आपल्या नवरयाला आपल्या हुशारीच कौतुक सांगत होती,
भैय्यीणी रू आज अंघोळ झाल्यावर मी टॉवेल गुंडाळून बाहेर आले तो पाहते तर काय, सासरेबुवा पुढ्यात उभे,
नवरा रू अरे बापरे, मग? तू काय केलंस?
भैय्यीणी रू मी पण हुशार, लगेच अंगावरचा टॉवेल सोडला आणि डोक्यावर पदर म्हणून घेतला,
शेवटी सासरबुवा आहेत न .....
पत्नी — तू नेहमी स्वतरूच्या हँडबॅगमध्ये माझा फोटो बाळगून असतोस. असे का रे?
पती — माझ्यासमोर कितीही मोठी समस्या असली, मग ती कितीही बिकट का असेना, त्या क्षणी मी तुझा फोटो बघतो आणि मग काय, माझ्यासमोरची समस्या चुटकीसरशी नाहीशी होते.
पत्नी — बघ बघ, मी किती पॉवरफुल आहे! तुला किती उपयोगी पडते मी.
पती — हो ना. मी ज्या ज्या वेळी तुझा फोटो बघतो त्या वेळी स्वतरूशी म्हणतो की, जगात तुझ्यापेक्षा दुसरी मोठी समस्या असूच शकत नाही!
बायको रू लग्नाअगोदर माझ्यामागे अक्षरशरू धावायचे, आता काय झाले तुम्हाला
नवरा रू बस सारखंच, बस मिळाल्यावर तिच्यामागे कुणी धावणार काय, सांग तुच.
मुलगा, तुम्हास काय येते?
मुलगीरू आंघोळ येते.
मुलगा रू आणखी काय? घाम येते. यानंतर मुलगा विचारतो, गाता येते, गाऊन दाखवा.
मुलगी रू गाउन बाहेर वाळत टाकले.
प्रेम कधी होते आणि कधी करावे लागते ?
मुलगी सुंदर असेल आणि तिच्याकडे ीवदकं ंबजपअं असेल, तर प्रेम होते. आणि
मुलगी कशही असेल, पण ती ीवदकं बपजल चालवत असेल, तर प्रेम करावे लागते.
मुंगीचा आणि हत्तीचा प्रेम विवाह झाला.
पण दुसर्याच दिवशी हत्ती मेला.
मुंगी दुखी झाली. म्हणाली,
श्श्वा रे मुहोब्बत, एक दिन का प्यार हुआ, अब सारी उम्र कबर खोदने मे बितेगी.श्श्
नवरा — प्रिये, आज तुझा वाढदिवस आहे, तुला कुठे घेऊन जाऊ?
बायको — जिथे मी आधी कधीच गेले नाही.
नवरा — तर मग मी तुला स्वयंपाक घरात घेऊन जातो.
लग्नाच्या पन्नासाव्या वाढदिवशी रमणला विचारण्यात आलं—आपल्या विचारात वैवाहिक जीवन कधी यशस्वी होऊ शकतं ?
रमण—जेव्हा बायको आंधळी आणि नवरा बहिरा असेल.
नवरा — या जीवनापासून मी त्रस्त झालोय, देवा मला उचल.
बायको — यांच्या आधी मला उचल.
नवरा — देवा, माझा अर्ज मी परत घेतो, तू हिचं ऐक.
बायको — अहो, भूकंप आला आहे आणि घर हलतयं, पडलं तर?
रमन — पडलं तर पडू दे, आपलं तर नाहीच आहे, आपण तर भाडेती आहोत.
एका विदुर माणसाने एका विधवेशी लग्न केलं.
एकदा आपल्या मुलांना खेळतांना पाहून नवरा बायकोला म्हणाला,
प्रिये, माझी मुलं आणि तुझी मुलं आपल्या बाळाला किती छान सांभाळतात.
नवरा— अगं जरा माझ्या शर्टाच बटन लावतेस का?
बायको— बघा, जर आम्ही बायका नसतो तर तुम्हा पुरुषांच्या शर्टाची बटने कोणी लावली असती...
नवरा— तुम्ही बायका नसता तर इथे शर्ट घातलेच कोणी असते?
एका विदुर माणसाने एका विधवेशी लग्न केलं.
एकदा आपल्या मुलांना खेळतांना पाहून नवरा बायकोला म्हणाला,
प्रिये, माझी मुलं आणि तुझी मुलं आपल्या बाळाला किती छान सांभाळतात.
नवरा— अगं जरा माझ्या शर्टाच बटन लावतेस का?
बायको— बघा, जर आम्ही बायका नसतो तर तुम्हा पुरुषांच्या शर्टाची बटने कोणी लावली असती...
नवरा— तुम्ही बायका नसता तर इथे शर्ट घातलेच कोणी असते?
चंपू मैत्रिणीला फोन करतो.
चंपू— तुझी फार आठवण येत होती, म्हटलं, फोन करुया
मैत्रीण— अरे राजा, आत्ताच तर आपण तासभर बोलत होतो की.
चंपू— अरे! परत तुलाच फोन लागला होय? सॉरी हं.
बायको रू संमोहन कशाला म्हणतात माहित आहे?
एखाद्याला आपल्या प्रभावाने वशीभूत करून त्याच्याकडून हवं ते करुन घेणं म्हणजे संमोहन.
नवरा रू नाही गं, त्याला लग्न म्हणतात.
एक माणूस लेखकास रू तुमच्या विनोदात चावटपण असते.
लेखक रू अहो त्यात माझा काय दोष आहे, मराठी भाषाच चावट आहे, माहित नाही काय तुम्हाला.
घ्या उदाहरण— घातले, काढले, पकडले, धरणे हे क्रियापद बघा ना.
कार घेण्यासाठी कर्ज. कर्ज तो फेडू न शकल्याने बॅंकेचे अधिकारी ती कार घेऊन गेले.
यावर तो माणूस म्हणाला,ष्मला माहीत नव्हत, नाही तर मी लग्नासाठी पण कर्ज घेतल असतं.
चिमणराव आपल्या पत्नीला रागानं म्हणाले, ष्अगं, आज राजूनं माझ्या पॅंटाच्या खिशातले काही पैसे चोरलेले दिसतात! कुठं गेला तो चोर?ष्
पत्नी — कमाल आहे तुमच्या अविचारीपणाची! त्या लेकरावर कशाला उगाच चोरीचा खोटा आळ घेता? मी कशावरून तुमच्या पॅंटच्या खिशात हात घातला नसेन?
चिमणराव — तू नक्कीच खिशात हात घातलेला नाहीस, कारण त्यात अजून थोडेसे पैसे शिल्लक आहेत.
एका कवीनं आपल्या पत्नीला विचारलं, ष्काय गं? मी काल रात्री लिहिलेली कविता कुठे गेली? आपल्या बाळ्‌यानं तर ती फाडून फेकून नसेल ना दिली?ष्
पत्नी शांतपणे म्हणाली, ष्तो बिचारा कशाला फाडून फेकील? त्याला तुमची कविता कोणत्या दर्जाची आहे, हे थोडंच कळतंय?ष्
छंपस च्वसपेी खरेदी करण्यासाठी गेलेल्या सदुभाऊंन दुकानदाराला विचारले...
श्काय हो ही विषारी तर नाही ना?
दुकानदारानं विचारलं, श्श्का?श्श्
सदुभाऊंनी उत्तर दिलं, श्श्नै, त्याचं काय आहे, आमच्या हिला नखं खाण्याची सवय आहे, म्हणून विचारून घेतलं.श्श्
एकदा एक वृध्द स्त्री आपल्या मैत्रीणीला म्हणाली — मी माझ्या नवर्याची दातांनी नखं कुरतडण्याची सवय मोडून टाकली.
मैत्रीणीने विचारलं — ती कशी काय?
वृध्द स्त्री बोलली — मी त्यांच्या दातांची कवळी लपवून ठेवली.
अविनाश उशिरा घरी पोहोचला. त्याची पत्नी दारातच उभी होती..
पत्नी— तुम्ही तर मला म्हणाला होतात, मी कधी दारू पीत नाही म्हणून. आणि मी ही तु्‌म्हाला सांगितले होते की, तुम्ही जर दारू प्यायलात तर मी तुम्हाला सोडून देईन.
सुरेश — कमीत कमी तू तरी तुझे बोलणे खरं कर.
एक नटी आपल्या लाडक्या कुर्त्याला ट्रेनिंग देण्यात खूप वेळ घालवत असते तेव्हा तिचा पती तिला म्हणतो...
पती — मला नाही वाटत की तू या आपल्या टॉमीला काही शिकवू शकशिल. किती वेळ घालविलास तरी तो आपला तसाच...
नटी — का यापूर्वी तुम्हाला नाही शिकवलं?
एकदा नैना आणि नरेंद्रचे खूप भांडण झाले.
नैना घर सोडून जायला निघाली. तेव्हा तिची मैत्रिण तिला भेटायला आली. तिने विचारले. काय नैना कुठे निघालीस बॅग घेऊन? पशूपतीनाथाच्या यात्रेला निघालीस का?
नैना — मी कशाला पशूपतीनाथाला जाऊ? माझा पशु—पती नाथ घरीच भांडतोय...
एकदा दोन सुशिक्षित मैत्रिणी बोलत होत्या.
एक म्हणालीरू आज माझ्या पतीचा वाढदिवस आहे पण त्यांना सर्वोत्कृष्ट भेट म्हणून काय देऊ?
दुसरी रू घटस्फोट दे.
एक म्हातारा शेतकरी पहिल्यांदा मुंबईत आला होता. व्हिक्टोरिया टर्मिनन्सवर उतरल्यावर त्याला एक लिफ्ट दिसली. त्यात एक महिला बसली होती. लिफ्टमनने दरवाजा बंद केला. लिफ्ट वर गेली. मग लिफ्ट खाली आली तेव्हा
त्यातून एक सुंदर मुलगी उतरली, अरेच्चा! मला पहिल्यांदा माहीत असते तर माझ्या बायकोला तरी बरोबर आणले असते.
एका मुलाचे नवीनच लग्न झाले होते. त्याला वाटले की आपली बायको शिकलेली असेल. जेव्हा त्या मुलीचे वडिल त्या मुलीला माहेराला नेण्यासाठी येतात, तेव्हा हा मुलगा आपल्या बायकोला इंग्रजीमध्ये म्हणतो, टु कप टी. ती
शिकलेली नसल्यामुळे तिला वाटते नवरा आपल्याला कपटी म्हणाला. ती म्हणाली मी नाही तूच कपटी.
एका मुलाचे नवीनच लग्न झाले होते. त्याला वाटले की आपली बायको शिकलेली असेल.
जेव्हा त्या मुलीचे वडील त्या मुलीला माहेराला नेण्यासाठी येतात. तेव्हा हा मुलगा आपल्या बायकोला इंग्रजीत म्हणतो,
टू कप टी. ती शिकेलेली नसल्यामुळे तिला वाटते, नवरा आपल्याला कपटी म्हणाला. ती म्हणाली, श्मी नाही तूच कपटी..!
बर्याच दिवसानंतर तीन मैत्रिणीं एकत्र जमल्या होत्या. त्या तिघीही आपापल्या पतीच्या बढाई मारत होत्या.
पहिली— अगं माझे मिस्टर शिक्षक आहेत. त्यांच्या पुढे तर सगळ्‌या विद्यार्थ्‌यांच्या माना झुकतात.
दुसरी— माझे मिस्टर हेडमास्टर आहेत. त्यांच्या पुढे तुझ्या मिस्टरांसारख्या शिक्षकांच्या माना झुकतात.
तिसरी— अंग माझ्या मिस्टरांपुढे तुमच्या दोघींचे मिस्टर माना झुकवतात.
दोघीही— कोण आहेत ग तुझे पती?
तिसरी— न्हावी !
तरूण— मी त्या राहूलइतका श्रीमंत नाही. माझ्याकडे मोठी कारही नाही. पण माझं खरोखरच तुझ्यावर खूप प्रेम आहे.
तरूणी— माझं सुद्धा तुझ्यावर आहे रे. पण मला जरा त्या राहूलबद्दल आणखी काही सांग ना.
पत्नीला प्रसुतीगृहात नेल्यावर बंडोपंत विचारात असल्याचे पाहून त्यांच्या मित्राने त्यांना कारण विचारले तेव्हा बंडोपंत म्हणाले, श्मागच्या वेळी तिने दशरथ राजाचे पुस्तक वाचले तेव्हा राम—लक्ष्मण—भरत ही तीन मुले झाली.
नंतर तिने रामाचे पुस्तक वाचले तेव्हा लव—कुशसारखी जुळी मुले झालीत. यावेळी तर तिने राष्ट्रीय जनता हो पुस्तक वाचले आहे.
पतीरू का गं बाळाच्या तिसर्या वाढदिवसानंतर तुला कुठं जावंस वाटतंय ?
पत्नीरू माझ्या माहेरी... दुसरं बाळ आणायला.
पतीरू मला वाटतं तू पहिल्या बाळाच्यावेळीही माहेरीच होती.
पत्नीरू हो कारण माहेरीच देव नवसाला पावतो....
दारूड्याची पत्नीरू अहो, दारू सोडा. माझ्या माहेरचा गण्या दारू पिऊन विहिरीत पडून मेला.
दारूड्यारू अगं तो दारूने नाही तर विहिरीतल्या पाण्याने मेला.
माझे व माझ्या पत्नीचे नेहमीच नवे असते.
आम्ही कितीही भांडलो तरी एकही शिवी रिपिट होत नाही.
प्रेयसी— राजा, झोपेत चालण्याच्या माझ्या सवयीमुळे मला आज फार मानहानी सहन करावी लागली.
प्रियकर, राणी, का बरं. काय झालं?
प्रेयसी— अरे, मी आज रात्री झोपेत चालता चालता समुद्र किनार्यावर जाऊन पोहोचले आणि सकाळी लोकांनी मला उठवलं तेव्हा माझी मलाच लाज वाटली.
प्रियकर— अगं, मग काय झालं. नाईट गाऊन तर घातला होतास ना.
प्रेयसी— नाही ना. म्हणून तर एवढी लाज वाटली.
बंडू बोडके दोन सुंदर मुलींच्या मागे लागला होता. त्या जिथे जातील तिथे त्यांचा पाठलाग करत होता. अखेर त्यातल्या एका मुलीची कवटी सटकली. चालता चालता ती चटकन मागे वळाली आणि बंडूला चांगलेच दमात घेतले. श्काय रे, काय आमचा पाठलाग करतोय. लाज नाही वाटत. चल पळ इथून.श्
श्नाही तर परत जाऊन आणखी एकाला तरी बरोबर आणश्
एकदा दोन मैत्रिणी त्यातल्या एकीच्या प्रियकराला भेटायला गेल्या.
मैत्रिणींपैकी एकीने दुसरीला आपला प्रियकर लांबूनच दाखवला. तेव्हा मैत्रिण म्हणाली, मुलगा चांगला आहे. पण हसताना त्याचे दात दिसतात. ते चांगले नाही वाटत.श्
दुसरी मैत्रिण चटकन म्हणाली, पण लग्नानंतर त्याला मी हसायची संधी देईल तर ना.
एकदा एक प्रियकर प्रेयसीच्या वडिलांकडे गेला. घाबरत घाबरत त्यांना तो म्हणाला, श्मला काहीही नकोय. फक्त तुमच्या मुलीचा हात हवाय.
मुलीचा बाप म्हणाला, श् हे बघ. नुसता हात मिळणार नाही. पाहिजेच असेल तर आख्खी मुलगी माग.
एकदा एक प्रियकर हॉस्पिटलमध्ये कामाला असलेल्या आपल्या प्रेयसीला भेटायला गेला.
प्रेयसीः हॉस्पिटलमध्ये आता मला प्रमोशन मिळालंय आणि मी आता नर्सची श्सिस्टरश् होईल.
प्रियकरः हे बघ. श्सिस्टरश्पयर्ंत ठिक आहे, पण सिस्टरची श्मदरश् होऊ नकोस म्हणजे मिळवली.
विसरभोळे प्राध्यापक रू (बायकोला) अगं, सकाळी मी छत्री न्यायलाच विसरलो बघ.
पत्नी रू तुमच्या ते केव्हा लक्षात अलां?
प्राध्यापक रू कॉलेजमध्ये गेल्यावर छत्री बंद करण्यासाठी मी हात वर केला तेव्हा!
नवरा— आज तू एवढा स्वयंपाक का तयार केला? आपण खाणारे फक्त दोघेच आहोत.
बायको — मला उरलेल्या अन्ना पासून नवीन व्यंजन बनविण्याची विधी शिकायची आहे.
गेल्या 18 महिन्यांपासून इंटरनेटवर आपलं प्रेम सुरू आहे, पण मला कधीच सांगितलं नाहीस की तू एक डॉगी आहेस म्हणून. पहिल्यांदाच श्डेटिंगश्ला आलेली एक तरुणी बॉयफ्रेंडच्या जागी कुत्रा बघून किंचाळली!
एक सुंदर तुरुणी मैदानावर जवानांची कवायत अगदी जवळून पाहत होती. तेवढ्यात शिकाऊ पथकाने गोळीबार सुरू केला. गोळीबाराच्या आवाजाने घाबरून त्या तरुणीने धाव घेण्याचा प्रयत्न केला आणि नेमकी ती बाजूला उभ्या
असलेल्या एका तरुण अधिकार्यांच्या बाहुपाशात पडली. ती म्हणाली, ओह, माफ करा. मी बंदुकीच्या आवाजाने घाबरले. त्यामुळे असे घडले.श्श् यावर तो अधिकारी म्हणाला, श्श्काही हरकत नाही, आपण पलीकडे जाऊन तोफेचे प्रात्यक्षिक बघू.
बंटी— तु गाण्याचा अभ्यास का बंद केला.
संगीता— गळ्‌यामुळे.
बंटी— का गळ्‌याला काय झालं?
संगीता— शेजारच्या पहीलवानाने धमकी दिली आहे की जर त्यानी मला पुन्हा गाणं गातांना ऐकले तर तो माझा गळा दाबून देईल.
बायको— अहो, मी एक लॉटरीच तिकीट घेतलं होत, आज त्या तिकीटाला 1 लाखाचं बक्षिस लागलं आहे.
नवरा— बक्षिस गेलं खड्‌ड्यात, आधी सांग मला न विचारता तू तिकीट का विकत घेतलंस?
एका वेड्याची इस्पितळातून सुट्टी होते त्याची बायको त्याला घ्यायला येते.
वेडा— मी तूम्हाला वेडा दिसतो का?
डॉक्टर— नाही, तू तर पूर्णपणे ठीक झाला आहेस म्हणून तर आम्ही तुम्हाला सुट्टी देतो आहे.
वेडा— मग मला एका वेड्यांच्या इस्पितळातून दुसरीकडे का स्थानांतरीत करता आहात?
विन्या प्रधान कधी नव्हे ते बायकोला घेऊन हॉटेलात गेला. त्याला पहाताच एक नखरेल छम्मकछल्लो ठुमकत त्याच्यापाशी आली आणि ‘हाय विनू डालिर्ंग' म्हणत त्याला ‘सविस्तर' मिठी मारूनय गालवर अलगद ओठ टेकवून निघून गेली.
ती जाताच फणका—याने विन्याची बायको धुसफुसली. ”कोण होती ती बया ?“
विन्या वैतागून म्हणाला, आता तू उगाच मला ताप देऊ नकोस बरं ! तीही हाच प्रश्न विचारेल, ह्या विचाराने मी आधीच त्रासलोय !!
रोहन— पतंग आणि पति यात फरक नसतो असं का म्हणतात?
रमन— कारण पति पत्निचा गुलाम असतो आणि पतंग दोरीची गुलाम असते.
नवरा— युधिष्ठिर पण जुगार खेळत होता मग मलाच का मनाई करतेस.
बायको— ठीक आहे जा, पण इतकं लक्षात ठेवा की द्रौपदीलापण पाच नवरे होते.
शीला— मी काल माझ्या नवर्याला सिनेमा हॉलमध्ये एका मुली बरोबर पाहिलं.
टीना— मग तू त्याला पकडलंस का?
शीला— कसं पकडणार मी पण माझ्या मित्रासोबत सिनेमाला गेले होते ना.
बबन— हे देवा रामा माझी बायको हरवली आहे तिला सापडू दे.
राम भगवान प्रगटले व म्हणाले, तू चुकीच्या मंदीरात आलास हनुमानाच्या मंदीरात जा,
माझी बायको पण त्यांनीच सापडवली होती.
दारुडा नवरा बायकोच्या रागापासून वाचण्यासाठी घरात येताच एक मोठं पुस्तक वाचायला लागला.
त्याची बायकोने पाहिलं आणि म्हणाली, आज पून्हा पिऊन आलात का?
नवरा— नाही.
बायको— मग ही पेटी उघडून काय बडबड करताय.
महेश— काय रे रमेश तुम्ही दोघं नवरा बायको नेहमी भांडत का असता?
रमेश— काय करणार, आमची पहिली भेटच मुळात वादविवाद स्पर्धेत झाली होती.
बायको— आता तुम्हाला माझा एकही शब्द ऐकायला मिळणार नाही.
नवरा— का, तू मौन धारण करणार आहे का?
बायको— नाही तुम्हाला बहिरे करणार आहे.
सोहन— मोहन तुझ्या घरी कपडे धूवायला मोलकरीण होती ना, मग तू कसा काय आज कपडे धुअत आहे?
मोहन— कारण त्या मोलकरणीशी मी लग्न केलं आहे.
आजारी बायको— अहो, जरा दवाखान्यात फोन करून एम्बुलंस बोलवा.
कंजूष नवरा— थोड्यावेळ धीर धर म्हणजे शववाहिकाच बोलावतो नाही तर एम्बुलन्सचा खर्च वाया जायचा.
बायको— आता का पलंगाखाली लपता बाहेर या नाहीतर डोकच फोडते तुमचं.
नवरा — माझं घर आहे मी कुठेही मला वाटेल तिथे मी बसेल तुझ्या बापाचं काय जातंय.
बायको— प्रत्यक्ष करात आणि अप्रत्यक्ष करात काय फरक आहे?
नवरा— तोच, जो तू माझ्या खिशातून काढून घेतलेल्या आणि मला मागुन घेतलेल्या पैशांमध्ये आहे.
बायको— तो माणूस केव्हांपासून माझ्याकडे टक लावून सारखा पाहात आहे. मी अजुनही सुंदर दिसते म्हणून.
नवरा— अग मी त्या माणसास चांगला ओळखतो. तो इतिहासाचा प्राध्यापक असून त्यास जुन्या वस्तूंचा संग्रह करण्याचा छंद आहे.
पुस्तक वाचता—वाचता नवरा बायकोस म्हणतो— पहा बरे या पुस्तकात काय लिहिले आहे ते की मूर्ख माणसांना सुंदर बायका मिळतात.
बायको लाजत उत्तरली— राहू द्या हो, तुम्हास माझी स्तुति करण्याव्यतिरिक्त दुसरे काही सुचतच नाही.
रमेश आपल्या बायकोबरोबर कुठे जात असताना कुणी मुलीने त्यास विश केले.
बायको— ही मुलगी कोण आहे?
रमेश— मी पण विचारात आहे की ती मुलगी जेव्हां हा प्रश्न मला विचारेल तेव्हां मी काय उत्तर देईन.
चित्रपटदिग्दर्शक झोपेत— माझे तुझ्यावर जीवापलीकडे प्रेम आहे, आणि मी बायकोस घटस्फोट देऊन तुझ्याशी लग्न करणार.
तेव्हांच त्याचे डोळे उघडले व पाहतो तर त्याची बायको समोर.
लगेचच डोळे बंद करून तो बोलला— कट, आतां पुढचे संवाद ऐका.
स्त्री— काल रात्री एक पेग घेतो म्हणाला आणि पूर्ण बाटलीच खत्म केली.
पुरुष— अगं मी एक घोट घेतला आणि माझ्या हातून बाटलीचे बूच सटकले, आता बुचाशिवाय बाटली उघडी कशी ठेवणार म्हणून ती संपावावी लागली.
नवरा व्यवसायाचा कामानी बाहेर जाताना आपल्या बायकोला सांगून जातो की ज्या दिवशी जी चिठ्‌ठी येईल त्यावर लिहून देशील की केंव्हा आली. जेव्हा नवरा वापस येतो तेंव्हा प्रत्येक चिठ्‌ठीवर त्याला लिहलेले दिसते की आज आली.
एकदा एक वकील आपल्या बायको बरोबर बागेत फिरायला गेला असतांना एक सुंदरी वकीलाशी हसली त्यावर वकीलाच्या बायकोने त्याला विचारलं कोण होती ती?
वकील— धंद्याच्या संदर्भात ओळखतो.
बायको — तुमच्या की तिच्या धंद्या संदर्भात ओळखता?
बायको— माझ्या हातून तुमचा निळा शर्ट जळाला.
नवरा— हरकत नाही, माझ्याकडे तसाच १ शर्ट आहे.
बायको— म्हणून तर त्या शर्टाचा तुकडा कापून मी ह्या शर्टाला जोडला.
राघव— ह्या वर्षी सुट्‌ट्यांमध्ये कुठे जाणार फिरायला?
केशव— अजुन पक्क नाही झालं.
राघव— का?
केशव— मी म्हंटलं जगभर प्रवास करू तर बायको म्हणते, नाही दुसरीकडे कुठेतरी जाऊ.
पहिला कोल्हा— अरे, किती दमलायस तू. द्राक्षांचा नाद सोडून दे, प्रयत्न करून मळ्‌यात शिरलास तर मार खावा लागेल.
दूसरा कोल्हा— मार खावा लागला तरी मला द्राक्षं घरी न्यावीच लागतील. बायकोला कडक डोहाळे लागलेत.
तिने तंबी दिलीय, द्राक्षं आणली नाहीत तर घरात घेणार नाही.
एक आजीबाई टेलीफोन डिरेक्टरीची पाने चाळत होती. तुम्हाला जो टेलीफोन नंबर हवा तो मी शोधून देऊ का?
एका अनोळखी व्यक्तीने विचारले. मी माझ्या नातवासाठी चांगले नाव या पुस्तकात शोधते आहे, आजीबाई उत्तरल्या.
कौटुंबिक जीवनात नवरा बायको या दोघांनाही थोडा फार त्याग करावा लागतो.
जसे मला दररोज स्वयंपाक करावा लागतो. पण, तुम्ही काय करता हो?
पती — अगं, हे काय विचारणं झालं, तू केलेला स्वयंपाक मलाच खावा लागतो ना?
नवरा (बायकोला)— ही काच तुझ्यामुळे तुटली आहे.
बायको नवर्यास — नाही, तुमच्यामुळे तुटलीय. मी तुम्हाला फुलदाणी फेकून मारली होती, तुम्ही जागेवरून सरकले नसता तर काच फुटलीच नसती.
पत्नि— तुम्ही तुमच्या मित्राच्या बायकोच्या अंत्ययात्रेला का जात नाही?
पती— मला लाज वाटते, बघनां मी दोन वेळा गेलो त्याच्या बायकांच्या अंत यात्रेला आणि मी मात्र त्याला एकदाही बोलवू शकलो नाही.
शिकारी पती— आज अशी परिस्थिती झाली होती की एक तर वाघ मरेल किंवा मी.
पत्नि — बर झालं वाघ मेला, नाहीतर तुमची कातडी काय कामात आली असती.
पती— प्रिये, तुझी स्मरणशक्ति चांगली आहे ना?
पत्नि— हो.. पण का?
पती— कारण आपला आरसा आत्ताच फुटला आणि नवीन आरसा येईपयर्ंत तुला तुझ्या स्मरणशक्तिचा वापर करूनच मेकअप करावा लागेल.
बायको— अहो, कोपर्यावरचा भिकारी आंधळा असल्याचे नाटक करतो, कारण त्याने काल मला डोळा मारला.
नवरा— मग तो नक्कीच आंधळा असल्याची मला खात्री वाटते.
बायको— अरे देवा काय वेळ आली माझ्यावर गळ्‌यात हार नाही, हातात बांगड्या नाही, नाकात नथ नाही, पायात पैंजण नाही, कानात कुडी नाही. नवरा— आणि माझ्या खिशात दिडकीचाही (पैसे) पत्ता नाही.
नवरा— नवीन सिनेमाची तिकीटं आणली आहे, तयारी कर.
बायको— अहो, पण ही तर उद्याची आहेत.
नवरा— तुला तयारी करायला वेळ नको का द्यायला.
नवरा— देवाने तुला सुंदरता दिली आहे पण बुद्धी नाही दिली.
बायको— कारण स्पष्ट आहे, सुंदरता दिली म्हणून तुम्ही माझ्याशी लग्न केलंत आणि बुद्धी नाही दिली कारण मी तुमच्याशी लग्न करावं म्हणून.
बायको— हे ५ रु.ची दोन नाणी देउन सांगितले की ५रु. चे बटाटे व ५रु. चे कांदे आणा.
नवरा— कोणत्या ५रु.चे बटाटे आणि कोणत्या ५रु.चे कांदे आणु.
नवरा— जेव्हा मी जन्माला आलो तेव्हा २१ तोफा चालविण्यात आल्या.
बायको— कमाल आहे, सगळ्‌यांचा नेम चुकला.
नवरा— आज पुन्हा नविन साडी आणलीस.
मी काय जाली नोटांचा कारखाना काढला आहे.
बायको— हे बघा, मला इतका तपास करण्याचा वेळ नाही.
नवरा— परदेशात घटस्फोट घेणं फार सोपं आहे असं ऐकलं.
बायको — हो! तरीच तिथल्या मुली लग्नात रडत नाहीत.
पती— आज तू मला विसराळू नाही म्हणू शकत.
आज तू ही तुझी छत्री बस मध्ये विसरली होतीस, आणि मी दोघांच्याही छर्त्या घेउन आलो.
पत्नी— पण आज आपण छर्त्या नेल्याच नव्हत्या.
बायको— रमा नेहमी सांगते की तिचा पती समजुतदार पुरूष आहे.
नवरा— अशक्य, समजुतदार पुरूष कधी पती बनतच नाही.
चौपाटीवर फिरतांना कंजुस नवरा बायकोला म्हणाला, पुन्हा एक..एक भेळपुरी खायची का?
बायको— पुन्हाचा काय अर्थ आपण अजून एकदाही भेळपुरी घेतली नाही. नवरा—२ वषार्ंपूर्वी नाही का घेतली होती?
एका विदुर माणसाने एका विधवेशी लग्न केलं.
एकदा आपल्या मुलांना खेळतांना पाहून नवरा बायकोला म्हणाला,
प्रिये, माझी मुलं आणि तुझी मुलं आपल्या बाळाला किती छान सांभाळतात.
बायको रू काहो, इतक्या वेळापासून मॅरेज सर्टिफिकेट काय पाहताय?
नवरा रू काही नाही त्यावर एक्स्पायरी डेट आहे का? ते पाहतोय.
नवरा— देवाने तुला सुंदरता दिली आहे पण बुद्धी नाही दिली.
बायको— कारण स्पष्ट आहे, सुंदरता दिली म्हणून तुम्ही माझ्याशी लग्न केलंत आणि बुद्धी नाही दिली कारण मी तुमच्याशी लग्न करावं म्हणून.
बायको— हे ५ रु.ची दोन नाणी देउन सांगितले की ५रु. चे बटाटे व ५रु. चे कांदे आणा.
नवरा— कोणत्या ५रु.चे बटाटे आणि कोणत्या ५रु.चे कांदे आणु.
नवरा— जेव्हा मी जन्माला आलो तेव्हा २१ तोफा चालविण्यात आल्या.
बायको— कमाल आहे, सगळ्‌यांचा नेम चुकला.
नवरा— आज पुन्हा नविन साडी आणलीस.
मी काय जाली नोटांचा कारखाना काढला आहे.
बायको— हे बघा, मला इतका तपास करण्याचा वेळ नाही.
नवरा— परदेशात घटस्फोट घेणं फार सोपं आहे असं ऐकलं.
बायको — हो! तरीच तिथल्या मुली लग्नात रडत नाहीत.
पती— आज तू मला विसराळू नाही म्हणू शकत.
आज तू ही तुझी छत्री बस मध्ये विसरली होतीस, आणि मी दोघांच्याही छर्त्या घेउन आलो.
पत्नी— पण आज आपण छर्त्या नेल्याच नव्हत्या.
बायको— रमा नेहमी सांगते की तिचा पती समजुतदार पुरूष आहे.
नवरा— अशक्य, समजुतदार पुरूष कधी पती बनतच नाही.
चौपाटीवर फिरतांना कंजुस नवरा बायकोला म्हणाला, पुन्हा एक..एक भेळपुरी खायची का?
बायको— पुन्हाचा काय अर्थ आपण अजून एकदाही भेळपुरी घेतली नाही. नवरा—२ वषार्ंपूर्वी नाही का घेतली होती?
एका विदुर माणसाने एका विधवेशी लग्न केलं.
एकदा आपल्या मुलांना खेळतांना पाहून नवरा बायकोला म्हणाला,
प्रिये, माझी मुलं आणि तुझी मुलं आपल्या बाळाला किती छान सांभाळतात.
बायको रू काहो, इतक्या वेळापासून मॅरेज सर्टिफिकेट काय पाहताय?
नवरा रू काही नाही त्यावर एक्स्पायरी डेट आहे का? ते पाहतोय.
बायको — माझे वडील गाणं म्हणताना आकाशातील पक्षी खाली पडायचे.
नवरा — काय तुझे वडील तोंडात बंदुकीच्या गोळ्‌या भरून गाणं म्हणत होते?
नवरा — प्रिये, आज तुझा वाढदिवस आहे, तुला कुठे घेऊन जाऊ?
बायको — जिथे मी आधी कधीच गेले नाही.
नवरा — तर मग मी तुला स्वयंपाक घरात घेऊन जातो.
बायको — मी विचार करतेय की आपली सारी संपत्ती साधूला दान करू. हे ऐकून नवरा जाऊ लागला.
बायको — आता तुम्ही कुठे जात आहात?
नवरा — साधू बनायला.
लग्नाच्या पन्नासाव्या वाढदिवशी रमणला विचारण्यात आलं—आपल्या विचारात वैवाहिक जीवन कधी यशस्वी होऊ शकतं ?
रमण—जेव्हा बायको आंधळी आणि नवरा बहिरा असेल.
बायको रू संमोहन कशाला म्हणतात माहित आहे? एखाद्याला आपल्या प्रभावाने वशीभूत करून त्याच्याकडून हवं ते करुन घेणं म्हणजे संमोहन.
नवरा रू नाही गं, त्याला लग्न म्हणतात.
रमण रू काल बायकोकडून चांगला मार पडला
बबन रू पण ती तर माहेरी गेली होती ना?
रमण रू मलाही तसंच वाटलं होतं. म्हणूनच तर मी बिनधास्तपणे मोलकरणीसोबत
सिनेमाला गेलो होतो.
बायको रू माझं नशीबच फुटकं म्हणून तुमच्यासारख्या मूर्ख माणसाशी माझं लग्न झालं.
नवरा रू मी नक्कीच मूर्ख आहे. कारण तुझ्याशी लग्न करण्याचा मूर्खपणा माझ्याकडून घडला.
मीना रू आज माझ्या नवर्यानं माझ्या सौंदर्याचं कौतुक केलं.
लीना रू कसं काय कौतुक केलं.
मीना रू ते म्हणाले, श्प्रत्येक मूर्ख माणसाची बायको सुंदर असतेश्.
बायको रू मी जिथे पैसे ठेवते, ते राजू चोरतो. काय करू?
नवरा रू तू आता पैसे वहीमध्ये ठेवायला सुरूवात कर. मला माहित आहे की राजू वहीला कधीच हात लावत नाही.
नवरा— आज तू एवढा स्वयंपाक का केला? खाणारे तर आपण दोघेच आहोत.
बायको — मला उरलेल्या अन्नापासून नवीन पाककृती बनविण्याची रेसिपी शिकायची आहे.
शिक्षक रू रामा इज ईक्वल टू पक्या कसे प्रूव्ह कराल?
मकरंद अनासपुरे रू सोपे आहे गुरुजी,
रामाच्या उलटे करा
काय झाले
मारा,
आता माराला हिंदीत दुसरा कुठला शब्द आहे?
पीटो
आता पीटो च्या उलटे करा
टोपी
आता टोपी ला मराठी ग्रामीण भाषेत काय म्हणतात?
क्याप
आता क्याप च्या उलटे करा
पक्या.
म्हणून रामा इज ईक्वल टू पक्या हे प्रूव झाले....!
छोट्या राघूनं विचारलं, ष्आई, माझी किंमत किती आहे गं?
आई— बाळा, माझ्या दृष्टीनं तुझी किंमत लाखो रुपये आहे.
राघू — मग त्या लाखो रुपये किंमतीपैकी सध्या मला पतंग आणायला फक्त एक रुपया देतेस का?
आई रू अरे सुहास ऊठ. तुला कॉलेजला जायचे आहे ना ?
सुहास रू आई मी आज कॉलेजला नाही जाणार.
आई रू सुहास तुला कॉलेजला जावच लागेल.
सुहास रू नाही आई मी नाही जाणार.
आई रू मला दोन कारणे सांग तुला का नाही जायचं .
सुहास रू सगळी मुलं माझा राग करतात. सगळे शिक्षकही माझा राग करतात.
आई रू चल ऊठ आणि तयार हो.
सुहास रू मला दोन कारणे सांग. मी कॉलेजला का जावं.
आई रू तुझं वय आता ५५ वर्षे आहे . तू कॉलेजचा प्राचार्य आहेस.
शिक्षिका (विद्यार्थ्‌यास)— असा कोणता प्राणी आहे, जो सर्वाधिक अंडी देतो?
विद्यार्थी— मॅडम, आमचे गणिताचे सर, कारण मला गणिताच्या पेपरात त्यांनी सर्वच पानांवर अंडी दिली.
राजूच्या शाळेचा पहिला दिवस होता. त्यामुळे घरी येताच वडिलांनी त्याला विचारले.
वडील— राजू शाळा आवडली का तुला?
राजू —हो
वडील— बाई चांगल्या आहे का?
राजू— हो
वडील— हुशार आहेत का?
राजू— हुशार आहेत की नाहीत कोण जाणे, पण त्यांना माझ्यापेक्षा बरेच जास्त येते.
एकदा एका शाळेची सहल १ संग्रहालय पाहायला जाते
तेथे एका काचेच्या कपाटात दोन कवट्या ठेवलेल्या असतात.
१ लहान आणी १ मोठी कवटी असते.
गुरुजी विचारतात — सांग माधव हि मोठी कवटी कुणाची आहे ??
माधव — हि कवटी अकबर बादशहाची आहे .
गुरुजी — वा बरोबर ओळखलस..
गुरुजी — आता सांग हि लहान कवटी कुणाची आहे ?
माधव — त्याच्या लहान पणीची!!!!!!!
पिंकी ३—४ वषार्ंची असतानाची गोष्ट. जेवण करून सर्वजण गप्पा मारत बसले होते. पिंकी अंगणात खेळत होती. तिला अचानक एक साप दिसला. आठ दिवसांपूर्वीच तिने कात टाकणारा साप पाहिला होता. ती धावतच घरात गेली.
ती अशी धावत आल्याचे बघून आईने विचारले—‘का गं, काय झालं?' पिंकीला ‘कात' हा शब्द काही वेळेवर आठवला नाही. मात्र खायच्या विड्यात टाकतात एवढे आठवले व ती म्हणाली — ‘ आई, बाहेर अंगणात साप चुना टाकतोय'
एक क्षण कुणाला काही कळले नाही. नंतर मात्र सर्वजण खो खो हसत सुटले.
गुरूजी— बंड्या, श्श्सांग बरं... शहामृगाची मान लांब का असते?श्श्
बंड्या— श्श्गुरूजी! शहामृगाचं शरीर व मस्तक यांत फार अंतर असल्याने त्या दोघांना जोडण्यासाठी देवाने त्याची मान लांब केली आहे.
छोट्या चिंटूनं विचारलं, ष्आई, माझी किंमत किती आहे गं?
आई— बाळा, माझ्या दृष्टीनं तुझी किंमत लाखो रुपये आहे.
चिंटू— मग त्या लाखो रुपये किंमतीपैकी सध्या मला पतंग आणायला फक्त एक रुपया देतेस का?
एका मुलाने गुरुजीनं विचारले
गुरुजी, मांजराचे पाठीमागून घुटमळणे शकुन आहे की, अपशकुन?
गुरुजी म्हणाले, बाळा, पुढे चालणारा माणूस आहे की, उंदीर त्यावर ते निर्भर आहे.
गुरुजींनी विचारलं, ष्बाळ्‌या! शिवाजीमहाराजांचं एक वैशिष्ट्य तू सांगू शकशील का?ष्
बाळ्‌या— त्यांची स्मरणशक्ती दांडगी होती. कुठलीही गोष्ट त्यांच्या स्मरणात पक्की राहायची.
गुरुजी— (आश्चर्याने) कशावरून?
बाळ्‌या— म्हणून तर लोक त्यांच्या स्मरणार्थ जिकडे तिकडे त्यांचे पुतळे उभारतात.
मुलाने वडिलांना विचारले
मुलगा — श्बाबा, तुम्ही अंधारला घाबरता? श्
बाबा — श्नाही, बाळाश्
मुलगा — श्ढगांचा गडगडाट आणि विजांच्या कडकडाटास? श्
बाबा — श्अजिबात नाहीश्
मुलगा — श्शाबास बाबा म्हणजे तुम्ही आई व्यतिरिक्त कोणालाच घाबरत नाहीश्
रामूचा दात दुखत असताना तो डॉक्टरांकडे गेला, डॉ. रामू तोंड उघड आणि कोणता दात दुखतो ते सांग, रामू डॉ.ला सांगतो बाल्कनीतील डावीकडून चौथा दात.
एक छोटा मुलगा आपल्या आईबरोबर प्रवचन ऐकण्यास जात असे पण, शू.. शू.. आली की तो जोरजोरात ओरडायचा. त्यामुळे इतर लोक त्या बाईवर रागवत असत.
एकदिवस त्या बाईने मुलास युक्ती सांगितली. की तूला शू.. आली की तू मला म्हण श्आई मी गाणे म्हणू का?श् दूस—यादिवशी त्याने तसे केले. लोक म्हणाले बाई इथे प्रवचन सुरू आहे, त्याला बाहेर घेऊन जा.
एकदा तो मुलगा आपल्या बाबांबरोबर परगावी गेला. रात्री सर्व लोक झोपले आणि मुलास शू.. आली. तो वडिलांना म्हणाला बाबा बाबा मी गाणे म्हणू का?
वडिल म्हणाले, अरे सगळे लोक झोपले आहेत तुला म्हणायचे असेल तर माझ्या कानात म्हण
शेतकरी — (जनावरांच्या डॉक्टरला) डॉक्टर साहेब माझी गाय वाळलेल्या चा—याला तोंड लावत नाही तिला ओलाच चारा लागतो. पण, सध्या ओला चारा मिळत नाही म्हणून ती खराब झाली हो. मी काय करू
डॉक्टर — सोपे आहे. तिच्या डोळ्‌याला हिरवा चष्मा लाव.
पती — (पत्नीला) मला आवडत नसताना तुला कुत्रा घरी आणण्याची एवढी हौस का आहे, तेच मला कळत नाही.
पत्नी — (पतीला) तुम्ही अॉफिसमध्ये गेल्यावर माझ्या मागे पुढे करणारे कुणीतरी असावे म्हणून.
पती — (पत्नीला) काय अश्रुपूर्ण कादंबरी ओ ही।
पत्नी — (पतीला) वाचा वाचा एक तासभर जास्तच वाचा, म्हणजे बादलीभर पाणी तरी मिळेल. आज नळाला पाणी आलेले नाही.
शिक्षकानी राजूला घरून बाळाचे चित्र काढून आणायला सांगितले होते.
राजू घरी आल्यावर त्याच्या वडीलांकडे जातो व त्यांना बाळाचे चित्र काढायला सांगतो. मात्र ते कामात असल्याने वडील त्याला आईकडे पाठवतात.
आईची तब्बेत बरोबर नसते. ती झोपलेली असते. राजू वडीलांकडे येतो आणि बाळ काढायला लावतो. तेवढ्यात पाहुणे येतात,....
पाहुणे— आईबाबा कुठे आहेत.
राजू— आई झोपली आहे आणि बाबा बाळ काढतायेत.
एक तरूणी एका कंपनीत मुलाखत द्यायला जाते.
मॅनेजर— तुला खेळासंबंधी काही माहिती आहे का?
तरूणी— हो.
मॅनेजर— शब्दखेळ खेळता येतात का तुला?
तरूणी— हो. इश्श, त्यात काय मोठंस? मी शब्दखेळात तरबेज आहे.
आजपयर्ंत मी अनेक कंपन्यांमध्ये हा खेळ यशस्वीपणे खेळले. त्या खेळाचा प्रेमात चांगला उपयोग केला आहे. तुमची परवानगी असेल तर इथेही..
रमेशच्या पायात रोज नवीन चप्पल पाहून सुरेश त्याला विचारतो.
सुरेश— काय रे, तू रोज नवीन नवीन चप्पला वापरतो? तुला वडील घेऊन देतात का रे?
रमेश— नाही रे, ही सारी मंदिरात जाणार्या भक्तांची कृपा....
एका परीक्षेत लागणारा पेपर कसा तयार होतो माहितीये? त्यासाठी पंधरा झाडे तोडावी लागतात. तेव्हा कुठे त्यातून तुम्ही एक परीक्षा देऊ शकता. म्हणूनच म्हणतो आमच्या आंदोलनात सहभागी व्हा. झाडे वाचविण्याच्या या आंदोलनाचे
नाव आहे. श्बंद करा बंदा करा परीक्षा बंद करा.
लक्सरू दादा, काय सांगू तूला माझ्या मनातील हर्ष... माधुरीच्या गोर्या गोर्या अंगाला होतो माझा स्पर्श...!
लाईफबॉयरू तुझं बरं आहे मित्रा मी मात्र फसलो, आयुष्यभर नुसता किटाणू धुत बसलो...!
मास्तर (कॉलेजातले)रू पोरांनो श्लवश् विषयी काही माहिती आहे का?
विद्याथीर्रू (एकाच आवाजात) नाही सर.
मास्तररू जाणून घ्यायचे आहे काय?
विद्याथीर्रू होय सर.
मास्तररू मग नीट ऐका... श्लवश् हा रामायणातील रामाचा पुत्र होता. अधिक माहितीसाठी श्रामायणश् वाचा.
नन्या रू आई आई, मन्या येतोय.
आधी सगळी खेळणी आत ठेवूयात.
आई रू का रे? मन्या तुझी खेळणी घेऊन जाईल का?
नन्या रू नाही गं, तो स्वतरूची खेळणी ओळखेल ना!!!!
वडील (मुलाला) रू तू मघापासून कोंबडा का झाल आहेस?
मुलगा रू बाबा, तुम्हीच तर म्हणाला होतात ना की जे काम शाळेत करशील तेच घरातही अर्धा तास करत जा म्हणून !
आई रू बाळा शाळेतून लवकर का आलास?
बाळ रू मी संजयला मारले म्हणून मला लवकर घरी पाठविले.
आई रू अरे पण संजयला का मारलेस?
बाळ रू मला लवकर घरी याचचे होते म्हणून!!!!
शिक्षक रू बंडु, हसता हसता रडण्याचं एखादं उदाहरण सांग ?
बंडू रू माझा मोठा भाऊ स्टुलावर उभा राहून पंखा स्वच्छ करत होता.
पाय निसटून तो खाली पडला तेव्हा मी खूप हसलो. तसा त्याने मला जोरदार धपाटा मारला तेव्हा मी रडायला लागलो.
हाऊ ओल्ड इज युअर फादर? त्या माणसानं शेजारच्या मुलाला विचारलं.
मुलानं सांगितलं, श्ॲज ओल्ड ॲज आय ॲम.
म्हणजे? हे कसं शक्य आहे?
माझा जन्म झाला तेव्हांच ते वडील झाले ना!
विद्यार्थ्‌यांना शिक्षकांनी चार पानी निबंध लिहायला सांगितला. विषय होता, श्आळस म्हणजे काय?
एका विद्यार्थ्‌याने चारी पाने कोरी ठेवली आणि शेवटी तीनच शब्द लिहिले, श्श्यालाच म्हणतात आळस.
शिक्षक रू सांगा बर, मुलांनो अकबर बादशाहने कुठंपयर्ंत राज्य केलं?
सुनील रू सर, मी सांगतो.
पान नंबर 14 ते पान नंबर 25!
गुरुजी रू काय रे, दोन दिवसांपासून शिकवणीला नाही आलास ते?
विद्यार्थी रू त्याचे काय आहे गुरुजी, माझ्याकडे एकच कुर्ता—पायजमा आहे.... परवा तो धुवायला टाकला होता म्हणून नाही आलो.
गुरुजी रू मग काल का नाही आलास?
विद्यार्थी रू आलो होतो गुरुजी.... पण
अंगणात तुमचा कुर्ता—पायजमा वाळताना दिसला, म्हणून परत गेलो!
शिक्षक (विद्यार्थ्‌याला) —— कुतुबमीनार कोठे आहे.
विद्यार्थी —— माहित नाही.
शिक्षक—— बेंचवर उभा रहा.
विद्यार्थी—— सर, कुतुबमीनार अजून दिसले नाही.
आई व मुलगी गर्दीत वडिलांपासून दूर झाल्यावर मुलगी रडून म्हणते, श्आई, आपण हरवलो.
आई (मुलीला) —— नाही आपण तर येथे आहोत. पण पप्पा मात्र हरवलेत.
शेखर —— आई, बघ टकला माणूस.
आई—— शांत रहा, तो ऐकेल ना.
शेखर —— काय त्याला हे माहित नाही?
शेजारील स्त्री (पप्पूला) —— हा बाँल तूझा आहे काय?
पप्पू —— या बाँलने काच फुटला आहे काय?
शेजारी —— नाही.
पप्पू—— मग माझा आहे.
बंटी— बाबा कायदा आपल्याला एकापेक्षा जास्त लग्न का करू देत नाही?
बाबा — बेटा, मोठा झाल्यावर तुला कळेल की कायदा आपला रक्षक असतो!
विज्ञानचे मास्तर— जर गुरूत्वाकर्षण नसेल तर काय होईल?
बंड्या— फार गोंधळ होईल, कारण जो केर आम्ही पहिल्या मजल्यावरून खाली टाकतो तो खाली जाण्याऐवजी आमच्या मजल्यावरच अडकेल.
आई— डॉक्टर साहेब, हा पप्पू कपडे घालण्यासाठी फार त्रास देतो. कपड्यांमुळे म्हणे खाज सुटते.
डॉक्टर औषध देतात आणि पंधरा दिवसांनी विचारतात— आता कसा आहे मुलगा?
आई— आता बरा आहे पण औषधांनी नव्हे, तर त्याच्या नावामुळे.
डॉक्टर— कसे काय?
आई— आम्ही त्याचं नाव सलमान ठेवून दिलं.
बंटी— मी लहान असताना कुतुबमिनारवरून खाली पडलो होतो.
बबली— मग वाचला का?
बंटी— नीट आठवत नाही. त्यावेळी फार लहान होतो ना मी.
बाबा अॉफिसहून आल्यावर मुलाला रडताना बघून रडायचं कारण विचारलं.
मुलगा— बाबा, आईने मारलं.
बाबा— अरे यात काय रडायचं, तु मला कधी रडताना बघितलं का?
रस्त्यावर एका जाड बाईला बघून एक मुलगा थांबला.
बाई— मला बघून थांबलास का?
मुलगा— मावशी, समोरच्या पिवळ्‌या बोर्डवर लिहिलेले आहे की जड वाहनांना अगोदर जाऊ द्या म्हणून.
बाबा— तू फार आळशी आहेस. तुझ्या वयाचा असताना एका डिपार्टमेंटल स्टोअरमध्ये दहा रूपयात नोकरी करत होतो. आणि दोन वर्षात त्या डिपार्टमेंटल स्टोअरचा मालक झालो.
मुलगा— आता असे काही शक्य नाही. कारण आता डिपार्टमेंटल स्टोअरमध्ये हिशोब व्यवस्थित ठेवला जातो.
बंटी— तु गाण्याचा अभ्यास का बरं बंद केला.
संगीता— गळ्‌यामुळे.
बंटी— का गळ्‌याला काय झालं?
संगीता— शेजारच्या पहलवान ने धमकी दिली आहे की जर त्यानी मला पुन्हा गाणं गाताना ऐकले तर तो माझा गळा दाबून देईल.
आईने मुलाला बिस्तरवर झोपवतं म्हटले की लवकर झोप भूत येणात आहे.
बंड्या— आई तु पण लवकर मला आइसक्रीम खायला पैशे दे नाही तर मी पण सकाळी बाबांना भूताचं नाव सांगून देईन.
टिंकू— आई मला आज बँकेत काम करणारी शेजारच्या मावशीचं नाव कळलं.
आई— कसं काय? टिंकू— मी आज बँकेत गेलो तेंव्हा ती मावशी तिथे काम करत होती आणि तिचा समोर नेमप्लेट पण ठेवलेली होती.
आई— तर काय लिहिलं होतं नेमप्लेटवर?
टिंकू— चालू खाता.
राजूला हातच्या बळावर घरात घुसताना बघून कुलकर्णी काका जोरात ओरडले— हे काय करतोयं?
राजू— तुम्हीचं म्हणाला होता की आता फेल झाला तर घरात पाय देखील ठेऊ देणार नाही म्हणून.
आपल्या रडत असलेल्या मुलाला चुप करण्यासाठी प्रकाशने बाळाला कड्यावर घेत त्याच्या तोंडात निप्पल टाकून लोरीची बेसुरी तान सोडली.
हे ऐकल्यावर बाळाने पटकन आपल्या तोंडतले निप्पल काढून आपल्या वडलांच्या तोंडात टाकून दिले.
बायको— मी जिथे पण पैशे ठेवते, ते राजू चोरून घेतो, काय करू?
नवरा— तु आता पैशे नोटबुकमध्ये ठेवणे सुरू करून दे, मला माहित आहे की राजू नोटबुकला कधीच हात लावत नाही.
एका मंत्यार्ंच्या मुलाने अकडीत मित्रांना म्हटले— तुम्हाल माहित आहे माझे वडील कोण आहे?
मित्र— नाही रे भाऊ, पण काय तुला सुद्धा माहित नाही का?
सुरेश— आत्ता मी माझ्या मुलाला तीन किलो शेवफळ आणायला सांगितले होते, पण तु त्याला मुलागा समजून दोन किलो टिकवले ना?
फळ विकणारा— साहेब, मी तर बरोबरच फळ दिले होते, जरा तुम्हीच आपल्या मुलाचे वजन करून बघा.
रामू — बाबा मला २ रू द्या, मला शाळेत लेट गेल्याबद्दल फाइन द्यायचं आहे.
वडील — तुला घरी लेटायला वेळ मिळत नाही जे शाळेत जाऊन लेटतो.
राज रू सर, मला शिक्षक व्हायचं आहे.
शिक्षकः ते का म्हणून?
राजः कारण शिक्षकांना जास्त वाचावं लागत नाही. त्यांना जे येत नाही, ते विद्यार्थ्‌यांना विचारतात.
बाबा झोपलेत असं पाहून मुलगा तिकडे जातो व एक घंटी घेऊन जोराने वाजवू लागतो.
आई — बाळया कशाला आवाज करतोय, त्यांना झोपू दे.
बाळया — बाबा म्हणत होते, त्यांना साऊंड स्लीप पाहिजे म्हणून ती देतो आहे.
मुलगाः बाबा, दोन लग्ने करण्याची परवानगी कायदा का देत नाही?
वडीलः तू मोठा झालास की तुला समजेल. कायदा आपला रक्षक आहे.
बंड्या आणि गुंड्या शाळा सुटल्यावर दफ्तर पाठीला अडकवून चालले होते.
मध्येच बंड्या गुंड्याला म्हणाला— बंड्या तोफ कशी तयार करीत असतील रे?
गुंड्या रू त्यात काय मोठं? सोप्पं आहे. एक लांबलचक छिद्र घ्यायचं आणि
त्याच्या भोवती लोखंड गुंडाळायचं.
आई रू पिंटू तुझा पाय जास्त दुखत असेल तर ही गोळी घे, दुखणं कमी होइल.
पिंटू रू अगं आई पण गोळीला कसं माहिती माझा कोणता पाय दुखतो आहे ते.
चिंटू रू आईगं! मेलो... ठार झालो.
आई रू अरे चिंटू, हे काय बडबडतोय?
चिंटू रू बडबडत नाहीये, सराव करतोय.
डॉक्टरकडे दात दाखवायला जायचं आहे ना.
इतिहासाच्या वर्गात शिक्षकांनी प्रथम स्वातंर्त्य संग्रामबाबत शिकविताना मुलांना एक प्रश्न विचारला, सांगा मंगल पांडे कोण होता?
पूर्ण वर्गाने एका स्वरात उत्तर दिलं, सर आमीर खान.
शिक्षकाने विचारलं, बहुतांश दक्षिण भारतीय लोक काळेसावळे का असतात?
नन्या उत्तरला, कारण ते लोक सन स्क्रिन लोशन न लावता सारखे श्सन टीव्हीश्, श्सूर्या टीव्हीश्, श्उदय टीव्हीश् पाहात असतात ना म्हणून!
शिक्षिका — चिंटू, तुला ५० मार्क देताना मला आनंद होतोय.
चिंटू — मॅडम तुम्ही आपला आनंद द्विगुणित करू शकता.
शिक्षिका— ते कसे?
चिंटू — पूर्ण १०० मार्क देऊन.
सोनू रू माझे आजोबा बाजारातून आगपेटी घेतात तेव्हा काड्या मोजून घेतात. बरोबर ५० आहे की नाही.
मोनू रू माझे अजोबा तर हे पण बघून घेतात की त्या ५० काड्या जळतात की नाही.
हवालदार रू इतके कमी मार्क. मी तुझं खेळणं, फिरणं, खाणं—पिणं सगळं बंद करीन.
मुलगा रू बाबा, हे घ्या पन्नास रुपये आणि हे इथच संपवा ना.
सोनू रू आई मला सगळे देव मानतात.
आई रू का?
सोनू रू मी बागेत गेलो तर मला बघून सगळे एकदम बोलले— अरे देवा तू पुन्हा आलास?.
शिक्षक रू मुलांनो, बर्फावरुन एक वाक्य सांगा.
छात्र रू पाणी फार थंड आहे.
शिक्षक रू यात बर्फ हा शब्द कुठे आहे?
छात्र रू बर्फ तर विरघळून गेला.
शाळेमध्ये शिक्षक लोकसंख्येबद्दल बोलत होते.
शिक्षक रू भारतामध्ये प्रत्येक १० सेंकदाला स्त्री एका मुलाला जन्म देते.
बंड्या रू आपण त्या स्त्रीला शोधून हे थांबवायला हवे.
शिक्षक रू मी एका माणसाला ठार मारले आहे, या वाक्याचा भविष्यकाळ काय?
बंड्या रू तुम्ही जेलमध्ये जाल.
गुरूजींनी विचारलं, बाळांनो, कुणी मला योगायोगाचे एक उदाहरण सांगेल का?
मन्या उत्तरला, गुरूजी, ज्या तारखेला ज्यावेळी आणि ज्या ठिकाणी माझ्या बाबांचं लग्न झालं, त्याच जागी त्याच वेळी माझ्या आईचंही लग्न झालं. काय विलक्षण योगायोग.
वडिलांनी पप्पूला रागे भरत म्हटले, की इतक्या लहान वयात तू कार घेऊन काय करणार आहेस? ईश्वराने तुला दोन पाय कशासाठी दिले आहेत. पप्पू— एक पाय एक्सलेटरसाठी व दुसरा ब्रेक लावण्यासाठी.
आई— बाळू मी तुला बागेतून पूजेसाठी फुलं तोडून आणण्यास सांगितलं. तू तर पूर्ण फांदीच तोडून घेऊन आलास.
बाळू— आई बागेत बोर्डावर लिहिलं होतं, की फुलं तोडण्यास सक्त मनाई आहे.
शिक्षक— भारतात सवार्ंत बुद्धिमान माणूस कोण आहे?
बाळू— मास्तर तुम्ही स्वतःच.
शिक्षक— शाब्बास, पण हे तू कसे ओळखलंस?
बाळू— कारण मी रहातो त्या भागात एक वेडा माणूस स्वतःला भारतातील सवार्ंत कमी बुद्धिमान माणूस समजतो.
शिक्षक— दिनू, समजा, मी तुला आता दोन अंडी दिली, आणि तुझ्या घरी आधीच चार अंडी आहेत. तर सांग बघू तुझ्याकडे एकंदर किती अंडी होतील.
दिनू— पण मँडम काल तर तुम्ही सांगितलं होतं की अंडी तर कोंबड्या देतात.
शिक्षक— पप्पू सांग बरं, समजा, तुझ्या वडिलांजवळ दोनशे रूपये आहेत. त्यातून त्यांनी शंभर रूपये आईला दिले, तर त्यांच्याजवळ किती रूपये राहतील.
पप्पू— काहीच नाही. कारण उरलेले शंभर रूपयेदेखिल आई वडिलांकडून काढून घेईल.
जाडा माणूस— जाडे होण्याचे कितीही तोटे असले तरी जाडी माणसे आंनदी आणि खेळकर असतात. हे तरी मान्य कराल की नाही?
डॉक्टर— बरोबरच आहे. कारण जाडे असल्याने ते कुणाशी भांडू शकत नाहीत आणि भरधाव धावूही शकत नाही. मग खेळकर असतील नाही तर काय?
मास्तरीणबाईंनी पप्पूला विचारले, सांग बघू कोणत्या महिन्यात २८ दिवस असतात.
पप्पू लगेच म्हणाला— मँडम, तुम्हाला एवढंही माहित नाही. प्रत्येक महिन्यात २८ दिवस असतातच. पप्पूने भोळेपणाने उत्तर दिले.
गोट्या रात्री आपल्या वडिलांची गाडी खूप भरधाव वेगाने हाकत होता. त्याला हवालदारानं हटकले— ृथांब, तुझ्या गाडीचा हेडलाइट चालू नाहीं.
गोट्या ओरडला— हवालदार बाजूला व्हा. गाडीला ब्रेकही नाहीत.
शिक्षक रू चंद्र दूर आहे की जपान.
गोट्या रू जपान. कारण चंद्र आपल्याला इथून दिसतो. जपान दिसत नाही.
वडिल रू पप्पू, रेल्वे येते तेव्हा रस्त्याचे फाटक का बंद करतात?
पप्पू रू रेल्वे रुळ सोडून रस्त्यावर धावू नये म्हणून.
एका मंर्त्याचा मुलगा ऐटीत मित्रांना म्हणाला, श्माझे वडील कोण आहे ते माहित आहे का?
मित्र रू नाही. पण का रे, तुला सुद्धा माहित नाही का?
सुरेश— मी माझ्या मुलाला तीन किलो सफरचंद आणायला सांगितली होती. पण तू त्याला मुलगा समजून दोनच किलो दिली ?
फळवाला— साहेब, मी तर तीनच किलो दिले होते, जरा तुम्हीच आपल्या मुलाचे वजन करून बघा.
पप्पू रू मम्मी आपल्या शेजारच्या मावशीची दोन—दोन नावं आहेत काय?
मम्मी रू नाही बेटा त्यांचं नाव जया आहे.
पप्पू— पण डॅडी तर त्यांना डार्लिग म्हणत होते.
मास्तरीणबाईंनी पप्पूस विचारले
सांग बघू कोणत्या महिन्यात २८ दिवस असतात?
पप्पू लगेच म्हणाला— मॅडम, तुम्हाला एवढंही माहित नाही. प्रत्येक महिन्यात २८ दिवस असतातच.
पाहुणा— मला तुमच्या घरातील माशा फार त्रास देताहेत. मी आलो तेव्हापासून त्या माझ्या अंगावर बसताहेत.
पप्पू— काका, मी पण त्यांच्या या सवयीने अगदी त्रासलोय. कुठे एखादी घाणेरडी वस्तू पाहिली की लगेच त्या बसतात.
पप्पू— हा बकरा इतका का ओरङतो आहे. खाटीक त्याला मारणार म्हणून ?
पप्पू— छे. एवढ्या छुल्लक कारणावरून? मला तर वाटतं, तो खाटिक त्याला शाळेत नेतोय असं वाटलं की काय त्याला?
शिपाई रू गोटया, तू सांगू शकतोस का, ही गाय आणि तिचे वासरू कोणाच्या मालकीचे आहे.
गोट्या रू गाईबद्दल तर ठाऊक नाही, पण या वासराबद्दल मी नक्कीच सांगू शकतो.
शिपाई रू कोणाचे आहे ?
गोट्या— याच गाईचे आहे ते.
बाळ्‌या रू मला समोरच्या गल्लीत राहणारी चिंगी खूप आवडते, पण मी मोठा झाल्यावर शेजारच्या स्वातीशी लग्न करणार.
आई रू असे का बरं बेटा.
बाळ्‌या रू आई, तू नेहमीच मला रस्ता पार करून पलिकडे जाण्यासाठी नाही म्हणतेस.
मुलगा रू बाबा, समजा तुमच्या पार्टीतला एखादा माणूस दुस—या पार्टीत गेला तर त्याला तुम्ही काय म्हणाल?
बाबा रू त्याला आम्ही गद्दार म्हणू.
मुलगा रू जर दुस—या पार्टीताला माणूस तुमच्या पार्टीत आला तर?
बाबा रू त्याला आम्ही हृदयपरिवर्तन म्हणू.
चिंटूचे वडील रू बेटा, मला लग्न केल्याचा विलक्षण पश्चाताप होतोय. माझ्यावरून धडा घे आणि कधीही लग्न करू नको.
चिंटू रू तुमची शिकवण नक्कीच लक्षात ठेवीन बाबा. तीच मी माझ्या मुलांनाही देईन.
शिक्षक रू तुझे आणि तुझ्या वडिलांचे नाव सांग बघू.
सूर्यप्रकाश रू माझे नाव सूर्यप्रकाश असून माझ्या वडिलांचे नाव चंद्रप्रकाश आहे.
शिक्षक रू शाब्बास! आता हेच मला इंग्रजीत सांग बघू.
सूर्यप्रकाश रू माय नेम इज सनलाइट, अँड फादर नेम इज मूनलाइट.
गुरूजी रू अफ्रिकेत आढळणार्या एका प्राण्याचे नाव सांग?
विद्यार्थी रू वाघ
गुरूजी रू शाब्बास, आता दूसरा एखादा प्राणी सांग?
विद्यार्थी रू दूसरा वाघ.
टिंकू— आई मला आज बँकेत काम करणार्या शेजारच्या मावशीचं नाव कळलं.
आई— कसं काय?
टिंकू— मी आज बँकेत गेलो तेंव्हा ती मावशी तिथे काम करत होती आणि तिच्या समोर नेमप्लेट पण ठेवलेली होती.
आई— काय लिहिलं होतं नेमप्लेटवर?
टिंकू— चालू खाते.
एकदा रजनीकांत आणि अशोक सराफ एकमेकांना भेटतात.........
रजनीकांत रू माझ्या लहानपणी आमच्या गावात सपहीज नसायची, म्हणून मी अगरबत्तीच्या प्रकाशात अभ्यास करायचो
अशोक सराफ रू आमच्या गावात पण सपहीज नसायची आणि अगरबत्ती पण नसायची
रजनीकांत रू मग ......
अशोक सराफ रू काय नाय माझा एक मित्र होता प्रकाश नावाचा मी त्याच्यासोबत अभ्यास करायचो, पण एकदा पाउस पडला आणि प्रकाश भिजला .......
रजनीकांत रू मग....
अशोक सराफ रू मग काय नाय माझी एक ज्योती नावाची मैत्रीण पण होती ना ......
एका कंपनी मध्ये इण्टरव्ह्यू सुरू होते. गंपू तिथे इण्टरव्ह्यू देण्यासाठी पोहोचला.
एचआर मॅनेजर रू जगातल्या तीन महान व्यक्तीमत्त्वांची नावं सांगा.
गंपू रू अब्राहम लिंकन, महात्मा गांधी...आणि साहेब तुमचं नाव काय?
गंपूला लगेचच नोकरी मिळाली
मुलासाठी मुलगी बघण्याच्या वेळेस सासू
च्या मागण्या —
मुलगी सुंदर असावी
श्रीमंत असावी
सुशिक्षित असावी
घरातील सर्व काम काज येता यावेत.
मुलीच्या मागण्या —
सासूबाई फोटोमध्ये असाव्यात
सासूबाई फोटोमध्ये असाव्यात
रिक्षावाला — हां उंकंउ .. ये आ गया आपका ष्विठ्‌ठलनगर
बाई — अरे नई नई यहा नई.. वो आगे वो श्चिंचेकाश् झाड दिखता है ना
वहासें श्उजवीकडे वळकेश् थोडा आगे...
रिक्षावाला — अरे उंकंउ .. २० रु. मै यहा तक ही आता...
बाई — क्या आदमी हो... अरे कुछ श्माणुसकीश् है की नही...
थोडा आगे छोडोंगे तो क्या श्झीझेंगाश् क्या तुम्हारा रिक्षा.... .
तो तीला म्हणाला , ष् क्या हुआ तेरा वादा ...
तो तीला म्हणाला , ष् क्या हुआ तेरा वादा...
ती म्हणाली,
आता मी दुसरा पकडलाय,
आज पासुन तु माझा दादा...
शिक्षक रू रामा इज ईक्वल टू पक्या कसे प्रूव्ह कराल?
मकरंद अनासपुरे रू सोपे आहे गुरुजी,
रामाच्या उलटे करा
काय झाले
मारा,
आता माराला हिंदीत दुसरा कुठला शब्द आहे?
पीटो
आता पीटो च्या उलटे करा
टोपी
आता टोपी ला मराठी ग्रामीण भाषेत काय म्हणतात?
क्याप
आता क्याप च्या उलटे करा
पक्या.
म्हणून रामा इज ईक्वल टू पक्या हे प्रूव झाले....!
रावण रू सिगरेट आहे का रे?
कुंभकर्ण रू नाही... संपल्या.
बिभिषण रू अरे नाही काय म्हणतोस एक
पाकीट आहे ना अजून!
कुंभकर्ण रू तु जरा शांत बस ना!
त्या साल्याला दहा तोंडे आहेत....
एका मिनिटात पाकीट संपवेल....
सुंदर मुलगी पोपट विकत
घेण्यासाठी शाँप मधे जाते...
मुलगी पोपटाला विचारते रू— मी तुला कशी वाटते...??
पोपट रू— चालु.....
मुलगी दुकानदाराला रागवते..
ष्काय हो तुमचा पोपट काही पण
बोलतो ओ..ष्
दुकानदार पोपटाला आत घेऊन
जातो आणी पोपटाच्या तोंडावर
पाणी मारतो आणी म्हणतो..
बोल रे परत असे बोलेल का..?
पोपट रू— ठीक आहे नाही बोलणार...
दुकानदार पोपटाला बाहेर घेऊन येतो..
मुलगी रू— मिठु जर माझ्यासोबत १ व्यक्ती आला,
तर तुला काय वाटेल..
पोपट रू— मला वाटेल तुमच्यासोबत
तुमचे मिस्टर आहेत..
मुलगी रू— जर २ व्यक्ती असेल तर...?
पोपट रू— मला वाटेल तुमच्यासोबत
तुमचे मिस्टर आणि तुमचे दिर आहेत..
मुलगी रू— जर ३ असतील तर..??
पोपट रू— मला वाटेल तुमच्यासोबत
तुमचे मिस्टर, दिर आणि तुमचे भाऊ आहेत..
मुलगी रू— जर ४ असतील तर..
पोपट रू— ए बाबा पाणी आण
तुला सांगीतले होते आधीच,
मुलगी चालु आहे....
गंपूरू— किती मुश्कील आहे यार टीचर शी प्रेम
करणे
झंम्पू—रू का रे.?
गंपू रू— अरे २५ पानांचे प्रेम पत्र लिहिले तर
वेडीने
।ेेपहदउमदज समजून खाली ेपहद
केली आणि वरून
कॉमेंट पण लिहिली कि अक्षर सुधरावे,
शुद्धलेखनाच्या चुका सुधाराव्यात आणि चक्क
पैकी ७ मार्क पण दिलेत.
प्रश्नरू मराठी माणसाने जपानमध्ये जर
दवाखाना उघडला तर दवाखान्याचे नाव काय असेल?
उत्तररू टोचूकासुई
प्रश्नरू मराठी माणसाने जपानमध्ये जर
सलून उघडल तर सलूनचे नाव काय असेल?
उत्तररू मिशीकापूका
प्रश्नरू जपानी माणसाने महाराष्ट्रात जर शाळा उघडली
तर त्या शाळेच नाव काय असेल?
उत्तररू याशिका
प्रश्नरू एक मराठी धावपटू रशियात कायमचा स्थायिक होतो..
रशियात आपले नाव बदलून तो काय ठेवेल ?
उत्तररू जोरात धावतोस्की !!!!
प्रश्नरू चाईनीज माणसाने महाराष्ट्रात जर चहाची टपरी टाकली
तर त्या टपरीला तो काय नाव देईल?
उत्तररू फुंकून फुंकून पी
ग्राहकरू अहो, डासांच औषध मारल पण तरीसुद्धा डास कानाजवळ येउन गुणगुणत आहेत.
दुकानदाररू अहो, औषधामुले मेलेल्या डासाची बायकामुल तुमच्या कानाजवळ येउन रडत असतील.
दारूच्या दुकानवरचा असा एक बोर्ड
जेव्हा तुम्ही प्रेमात पडाल तेव्हा आपोआपच माझ्याही प्रेमात पडाल
मग आयुष्यभर कुठे ना कुठे पडत रहाल.
एक जापानी पर्यटक साईट सीईंगसाठी भारतात आला. शेवटच्या दिवशी सगळं पाहून झाल्यावर त्याने एका टॅक्सीला हात दाखवला आणि त्याला विमानतळावर घेवून जाण्यास सांगितले. टॅक्सी रोडवरुन धावत असतांना एक होंडा गाडी त्या टॅक्सीला ओव्हरटेक करुन गेली. त्या जापानी पर्यटकाने टॅक्सीच्या खिडकीतून आपलं डोकं बाहेर काढलं आणि ओरडायला लागला श्श् होंडा... वेरी फास्ट ... वेरी फास्ट... मेड इन जापानश्
थोड्या वेळाने एक टोयाटा गाडी त्या टॅक्सीला ओव्हरटेक करुन गेली. पुन्हा त्या जापानी पर्यटकाने टॅक्सीच्या खिडकीतून आपलं डोकं बाहेर काढलं आणि ओरडायला लागला, श्श् टोयोटा... वेरी फास्ट... वेरी फास्ट... मेड इन जापानश्
अजून थोड्या वेळाने एक मितसुबीशी गाडी त्या टॅक्सीला ओवरटेक करुन गेली. तो पर्यटक आता तिसर्‌यांदा टॅक्सीच्या खिडकीतून आपलं तोंड बाहेर काढून ओरडायला लागला, श्श् मितसुबीशी... वेरी फास्ट ..वेरी फास्ट.. मेड इन जापानश्श्
आता मात्र टॅक्सीच्या ड्रायव्हरला त्या पर्यटकाचा राग यायला लागला होता पण तो काही न बोलता चूप बसून राहाला. असं पुढेही कोणती जापानी कार किंवा वस्तू दिसताच तो पर्यटक ओरडत राहाला. शेवटी टॅक्सी एअरपोर्टवर पोहोचली. ड्रायव्हरने गाडीचे भाडे सांगितले, श्श् 300 डॉलर्सश्श्
जापनीज आश्चर्याने म्हणाला, श्श् 300 डॉलर्स... इट्‌स वेरी एक्सपेन्सीव... वेरी एक्सपेन्सीवश्श्
त्यावर तो ड्रायव्हर त्या पर्यटकाची नक्कल करीत म्हणाला, श्श् टॅक्सी मिटर... वेरी फास्ट .. वेरी फास्ट ... मेड इन जापानश्श्.
एकदा एक माणूस जंगलातून जात असताना समोर अचानक वाघ येतो. माणूस जबरदस्त घाबरतो. वाघापासून रक्षण होण्यासाठी तो डोळे मिटून श्भीमरूपी महारुद्रा (श्री हनुमान स्तोत्र) म्हणायला लागतो... बराच वेळ झाला तरी
काहीच होत नाही म्हणून तो हळुच डोळे उघडून बघतो तर...
.... वाघ शांतपणे डोळे मिटून श्वदनी कवळ घेताश् म्हणत असतो.
१. जे बस मधे चायना मोबाईलवर मोठ्याने गाणी लावतात.
२. जे फेसबुकवर स्वतारूच्या पोस्टला स्वतारूच लाईक
करतात.
३. जे स्वतरूच्या एका मेल आयडिवरुन दुसर्यामेल
आयडिवर स्वतरूच मेल पाठवतात. आणि
४. मराठी जे महाराष्ट्रात राहुनमराठी लोकांशी हिंदीत
पप्पा — आज चिकन आणलाय पण
लिंबू नाही ...
शाम — जाऊ द्या न आता,नवीन विम बर आलाय त्यात १००
लिम्बांची शक्ती आहे तेच टाका दोन
थेंब.
वडिलांनी राजूची तलाशी घेतली,
सिगरेट, मुलीचे नंबर निघाले..
वडिलांनी राजूला बदड बदड बदडले ..
आणि म्हणाले केव्हा पासून सुरु आहे हे सगळे?
राजू रडत रडत,
पप्पा हि प्यांट
माझी नाही तुमची आहे.
शाम रू सौरभ, कानात बाळी कधीपासून घालाय लागलास ?
शाम रू बायको माहेरी जाऊन आल्यापासून.
सौरभ रू वहिनींनी तुझ्यासाठी आणली काय ती माहेराहून ?
शाम रू नाही रे. ही बाळी तिला माझ्याअंथरुणात सापडली. ती माझीच आहे सांगितल्यापासून ती कानात घालतोय.
प्राणी संग्रहालयात आलेल्या एका माणसाला तिथल्या एका वाघाने मारले.
ते पाहून एका माकडाने विचारलेरू ष् ओ वाघोबा! ...एवढी गर्दी होती त्या गर्दी मध्ये तुम्ही एकाच माणसाच्या मागे होतात. सगळ्‌यांना सोडून त्यालाच का मारलं?ष्
वाघरू ष् अरे मारू नाहीतर काय....?
अर्धा तास झाला माझ्याकडे बघून बोलत होता,
एवढी मोठ्‌ठी मांजर! एवढी मोठ्‌ठी मांजर!
मग... माझी सटकली रे!!! क्योंकी कुछ भी करनेका......... लेकिन अपना इगो हर्ट नहीं करनेका...!!
एक गरोदर बाई डॉक्टर कडे जाते
डॉक्टर तिला विचारतात कितवा महिना.
बाई म्हणते आठवा.
डॉक्टर म्हणतात, इश्श मी कसा आठवू तुम्हिच सांगा.
गॅलिलिओने दिव्याखाली अभ्यास केला.
ग्रॅहॅम बेलने अभ्यासासाठी मेणबत्ती वापरली.
शेक्सपीयरने रस्त्यावरच्या दिव्यांखाली अभ्यास केला, हे सर्वानाच ठाऊक आहे.
रजनीकांत मात्र केवळ उदबत्तीच्या प्रकाशात अभ्यास करून शिकला, हे फारसं कोणाला माहिती नाही.
रजनीकांत जेव्हा ‘कौन बनेगा करोडपती' या कार्यक्रमात आला होता, तेव्हा त्याला विचारण्याच्या योग्यतेचा प्रश्न विचारण्यासाठी कम्प्यूटरला हेल्पलाइनची मदत घ्यावी लागली होती.
रजनीकांतने दात मजबूत व्हावेत म्हणून लहानपणी एक खास टूथ पावडर वापरली.. तिलाच आपण आज ‘अंबुजा सिमेंट' म्हणून ओळखतो.
दोन म्हातारे मित्र खूप
क्रिकेट वेडे असतात..एक मित्र मरत
असतो तेव्हा दुसरा त्याला सांगतो ...तू मेल्यावर
स्वर्गात क्रिकेट आहे का ते कळव..
काही दिवसांनी मेलेला मित्र दुसर्याच्या स्वप्नात
... ... ... ... आला आणि म्हणाला ...एक चांगली बातमी आहे आणि एक
वाईट ...कोणती आधी सांगू...दुसरा मित्र
म्हणाला चांगली आधी ...मेलेला मित्र
म्हणाला ..आनंदाची गोष्ट म्हणजे स्वर्गात क्रिकेट
आहे...वाईट बातमी म्हणजे ...बुधवारच्या म्याच मध्ये
तुला बोलिंग करायची आहे...........
डॉक्टर कडे फोन ची बेल वाजते.
पलीकडचा माणूस रू डॉक्टर साहेब, कापूस आहे का? डॉक्टररू हो आहे की.
पलीकडुनरू थोडा काढा आणि खिशात ठेवा.
परत १० मी. फोन येतो.
पलीकडचा माणूस रू डॉक्टर साहेब, कापूस आहे का? डॉक्टररू हो आहे की.
पलीकडुनरू थोडा काढा आणि खिशात ठेवा.
असं ३ ते ४ वेळा झाल्यावर डॉक्टर फार चिडतो.
मनात म्हणतो आता येवू देत फोन बघतोच त्याच्याकडे,
१० मिनिटांनी पुन्हा बेल वाजते,
पलीकडचा माणूस रू डॉक्टर साहेब, कापूस आहे का? डॉक्टररू जोरात ओरडतो.. नाहीये का?
पलीकडचा माणूस रू अहो मग चिडता कशाला खिशातला काढा की.....
गंपू एकदा प्राणीसंग्रहालयात जातो. तिथे पोपटाच्या पिंजर्‌यापुढे श् तीन भाषा बोलणारा पोपट श् असं लिहिलेलं असतं. गंपू त्याची परीक्षा घ्यायचं ठरवतो.
गंपू रू— हू आर यू ?
पोपट रू— आय ॲम पॅरट
गंपू रू— तुम कौन हो ?
पोपटरू— मैं तोता हुं.
गंपू रू— ( उत्साहाने) तू कोण आहेस ?
पोपट रू— डोळे फुटले का रे तुझे ? दोनदा सांगितलेलं समजत नाही का ?
जगात सर्वात अवघड असे दोन कामं आहेत
१ — आपली आडिया दुसर—या व्यक्तीच—या डोक्यात फिट करणे
आणि
2. दुसर—यांच्या खिशातून पैसा काढून आपल—या खिशात जमा करणे
जो कोणी पहिल्या कामात यशस्वी होईल त्याला शिक्षक म्हणतात...
आणि
जो कोणी दुस—या कामात यशस्वी होईल त्याला व्यापारी म्हणतात...
परंतु...
जो दोन्ही कामात यशस्वी होईल त्याला....
बायको म्हणतात...!!!
एकदा फाटक यांनी जोशींना विचारले, ष्वाक्यात स्वल्पविरामाचा नक्की उपयोग काय?
जोशी म्हणाले, ष्योग्य वेळ आली की मी ते तुम्हाला सांगीन.
त्यानंतर लवकरच फाटकांच्या पत्नीला जोशी भेटले असताना ते म्हणाले,
मी तुझा नवरा तू माझी बायको आपण सिनेमाला जाऊ या.
ही गोष्ट अर्थात लगेच फाटकांच्या कानावर आली, आणि त्यांनी जोशींकडे त्याबाबत खुलासा मागितला.
जोशींना स्पष्टीकरण दिले ते असेरू
अहो, मी म्हटले होते श्मी, तुझा नवरा, तू, माझी बायको, आपण सिनेमाला जाऊ या.
जपानी म्हणरू
जर एखादी गोष्ट कुणालाही करता येत असेल तर तुम्हीसुध्दा ती करू शकता. जर एखादी गोष्ट कुणालाच करता येत नसेल तर तुम्ही ती केलीच पाहिजे.
भारतीय म्हणरू
जर एखादी गोष्ट कुणालाही करता येत असेल तर ती दुसर्यालाच करू द्या. जर एखादी गोष्ट कुणालाच करता येत नसेल
तर तुम्ही ती कशासाठी करायची?
बायकोरू अहो, काल डॉक्टर सांगत होते माझा बी. पी. वाढलाय. पण बी. पी. म्हणजे काय हो?
नवरारू अगं, बी. पी. म्हणजे बावळटपणा!
चोरी करायला आलेल्या चोरांनी तिजोरीवरील पाटी वाचली अन्‌ हसू लागले. ‘‘लक्षात ठेवा, पैसा हा घरचा पाहुणा आहे !''
एका चोराला गंमत करण्याची लहर आली. त्याने पाटीखाली लिहिले, ‘‘काळजी करू नका ! तुमचा पाहुणा आमच्याकडे खुशाल आहे !'
अचूक निदान करण्यात प्रसिद्ध असलेल्या डॉक्टरांना बंडूपंत सांगतात,‘‘डॉक्टर, मी बिस्किट असल्याचा सारखा मला भास होतो.'' त्यावर डॉक्टर विचारतात,‘‘कोणते ? गोड, क्रिमचे की चॉकलेटचे ? नाहीतर, गोल आणि छिद्र असलेले
होय नां ?'' बंडूपंत त्यावर ‘‘हो'' म्हणतात. ‘‘मग ते नक्कीच मारी बिस्किट असणार !'' डॉक्टरांच्या या अचूक निदानावर आनंदित होऊन ते घरी जातात.
हॉटेलमध्ये जेवत असलेल्या एका माणसाने वेटरला हाक मारली, ‘‘ए वेटर, हे बघ, या वरणात बटन निघाले.'' वेटर काही न बोलता टेबलाजवळ आला आणि चमच्याने वरण ढवळू लागला. तो माणूस चिडून त्या वेटरला म्हणाला,
‘‘अरे, हे काय करतो आहेस ?'' त्यावर तो वेटर म्हणाला ‘‘या बटनाबरोबर सुई—दोराही होता, तो शोधतोय !''
एकदा राम आणि शाम रस्त्यावरून जात असतात, त्या दोघांकडे मोबाईल असतात.)राम शामला म्हणाला, ‘‘आपल्या दोघांकडे मोबाईल आहे. तरी आता आपण पूर्वीच्या माणसांसारखे कबुतरांद्वारे ‘मेसेज' पाठवू.''
शाम म्हणाला, ‘‘चालेल.'' (असे काही दिवस जातात. एक दिवस राम शामला कोरी चिठ्‌ठी पाठवतो. नंतर शाम रामला फोन करतो.)
शाम रू ‘‘अरे, तू मला कोरी चिठ्‌ठी का पाठवलीस ?''
राम रू ‘‘मी तुला ‘मिस कॉल दिला.''
रेल्वेच्या तिकीट चेकरने राजूला पकडलं आणि डब्याच्या खिडकीला लोंबकाळून प्रवास केल्याबद्दल जाब विचारला.
राजू काही बोलणार त्यापूर्वी त्याने दोनशे रुपये दंडाची पावती राजूच्या हातावर ठेवली. त्यावर राजू म्हणाला, ‘‘मागच्या वेळी तर फक्त पंचवीस रुपये दंड केला होता यावेळी दोनशे का म्हणून ?'' त्यावर तिकीट चेकर म्हणाला,
‘‘यावेळी तू फर्स्‌ट क्लासच्या खिडकीला लोंबकळून प्रवास करीत होतास.''
मल्लीका शूटींगसाठी स्टेशनवर आली होती. तिला एक भिकारी भेटला आणि पैसे मागू लागला.
भिकारीः ताई, एक रुपया द्या.
मल्लीकाने त्याला एक हजार रुपये दिले. तिच्या सेक्रेटरीने विचारले, त्या भिकार्याला एक हजार रुपये का दिलेस?
मल्लीका म्हणालीः पहिल्यांदाच
कोणीतरी ताई म्हणाले......
मुंगीरू एक विचारेन म्हणते.
हात्तीरू विचार की.
मुंगीरू तुझं वय काय रे?
हात्तीरू मी पाच वषार्ंचा आहे.
मुंगीरू काय सांगतोस काय... फक्त पाच वषर्ं
आणि तरी तू एवढा प्रचंड?
हात्तीरू हा हा हा... आय ॲम अ कॉम्प्लॅन बॉय. बरं
मला सांग, तुझं वय काय गं?
मुंगीरू माझं वय पण पाच वषर्ं
हात्ती रू अगं पाच वषर्ं वय
आणि केवढीशी दिसतेस...
मुंगीरू वही तो... आय ॲम संतूर गर्ल.
मेरी त्वचा से मेरी उम्र का पताही नही चलता...
एकदा एक करोडपति मेला आणि स्वर्गाचा दरवाजा ठोकत
होता...
देव रू कोण आहेस रे तू?
करोडपति रू मी पृथ्वीवर करोडपति होतो मला स्वर्गात जगा हवी...
देव रू स्वर्गात राहान्यासारखे तू काय काम केलेस ?
करोडपति रू मी एकदा एका भूख्या म्हातारीला २ रुपये दिले होते,माझा गाडीला ठोकून जख्मी झालेल्या मुलाला १ रूपया दिला होता....
देव रू आणखी काही?
करोडपति रू आणखी काही आठवत नाही....
देव रू ठीक आहे हे घे तुझे तीन रुपये आणि जा नरकात
एक महिला (इन्स्पेक्टर गंपूस) रू साहेब, माझे पती पाच दिवसांपूर्वी बटाटे आणण्यासाठी बाजारात गेले होते. ते अजून घरी आले नाहीत.
गंपू रू मग तुम्ही बटाट्याऐवजी दुसरी कोणती तरी भाजी करा.
अकबराने एकदा बिरबलाची मजा घेण्यासाठी विचारले, बिरबल आमच्या तळहातावर केस का नाहीत ?
बिरबल — महाराज, तुम्ही खूप दानशूर आहात, तुमच्या हातने अनेकांना दान दिले आहे. दान देताना तुमच्या तळहातावरील केस घासून घासून गेले आहेत.
अकबराने बिरबलाला पुन्हा विचारले, ठीक आहे. जे दान देत नाही त्यांच्या तळहातावर केस का नाहीत ?
बिरबल — दान घेऊन घेऊन त्यांच्या तळहातावरील केस घासून गेले आहेत.
अकबर — आता माझा शेवटचा प्रश्न, जे दान देत नाहीत आणि घेत देखिल नाहीत त्यांच्या तळहातावर केस का नाहीत ?
बिरबल — जहांपनाह, ते केवळ हात चोळत बसतात त्यामुळे त्यांच्या तळहातावर केस नाहीत.
एक माणूस देवाला म्हणतो,
भारत ते अमेरिकेपयर्ंत रस्ता बनवून द्या.
देव— अवघड आहे, दुसरे काही माग.
माणूस— मग माझ्या बायकोला समजूतदार आणि आज्ञाधारक बनवा.
देव— रस्ता सिंगल बनवू की डबल ?
डाकू (महिलेला) रू तुझं नाव काय आहे?
महिला रू मीना
डाकू रू माझ्या बहिणीचं नावसुद्धा मीना होतं. जा तुला सोडून दिलं.
डाकू (रामूला) रू तुझं नाव काय आहे?
रामू रू माझं नाव रामू आहे, पण लोक प्रेमानं मला मीना म्हणतात!
दोन मैत्रिणींच्या लग्नाविषयी गप्पा सुरु होत्या
पहिली दुसरीला — माझा निर्णय झाला आहे...
दुसरी — कसला?
पहिली — लग्नाचा... मी २५ वषार्ंची झाल्यानंतरच लग्न करणार आहे.
दुसरी — मी पण निर्णय केला आहे...
जो पयर्ंत लग्न करणार नाही तोयर्ंत २५ वषार्ंची होणार नाही.
बंड्या मोटारसायकलवरून भरधाव जात असतो.
पोलिस रू नो एंट्रीचा बोर्ड दिसला नाही का तुला?
बंड्या रू दिसला साहेब. पण मला वाटले सिनेमाचेच पोस्टर आहे!
राम्या (श्याम्याला) रू आज टीव्हीवर 30 फुटांचा साप दाखवला जाणार आहे.
श्याम्या (राम्याला) रू होय, पण मी पाहू शकणार नाही.
राम्या रू का?
श्याम्या रू माझा टीव्ही तर 21 इंची आहे.
रुग्ण (डॉक्टरला)— तुम्ही दोन थर्मामीटर का ठेवले आहेत?
डॉक्टर— एक तोंडात आणि एक खिशात ठेवण्यासाठी.
रुग्ण— मी समजलो नाही
डॉक्टर— म्हणजेच एक थर्मामीटर तोंडात लावले तर ताप किती आहे हे कळते. तर दुसरे खिशात लावल्यावर तुमचा खिसा किती गरम आहे ते कळते.
एकदा बाळा नदीत बुडत असतो...आणि ओरडत असतो,
बाप्पा मला वाचवा, बाप्पा मला वाचवा!!
तिथे गणपती बाप्पा प्रकट होतात आणि जोरजोरात नाचू लागतात ...
...बाळा म्हणतो, ष्ष्बाप्पा मला वाचवायचं सोडून नाचताय काय?ष्ष्.....
......बाप्पा म्हणतात.....
वा रे वा !, माझ्या विसर्जनाच्या वेळेला किती जोरजोरात नाचत होतास!!
रजनीकांत स्वर्गाच्या दारात उभा होता, लंच टाईम असल्यामुळे चित्रगुप्त जेवायला गेला,
म्हणून यम स्वतः दारात उभा होता, यमाने रजनीकांतला लगेच ओळखला, यम रू तू
रोबोट चा हिरो रजनीकांत ना रे.... रजनीकांत (मस्करीत) रू नाही मी टायटानिकचा
हिरो लिओनार्डो डीकॅप्रिओ यम (गोंधळून) रू अरे चिर्त्या, टायटानिक बुडाली
होती कि जळाली होती ?
डुक्कर आणि कोंबडी एकमेकांच्या प्रेमात पडतात.एक दिवस ते दोघेजण रंगात येतात आणि एकमेकांच चुंबन घेतात.
दुसरया दिवशी डुकर मरते, ष्ष्बर्ड फ्लूष्ष् मुळे.
आणि कोबडी मरते ष्ष्स्वाइन्‌ फ्लूष्ष् मुळे.
यालाच म्हणतात ष्ष्अजब प्रेम की गजब कहानीष्ष्
राजू रू सांग पाहू डासाला कसं मारायचं.
मनोज रू मला नाही बुव्वा माहीत
राजू रू वेडा रे वेडा अगदी सोप्प आहे.
त्याला पकडयाचं त्याचे पाय बांधायचे आणि
पोटात गुदगुदल्या करायच्या.
पेरूच्या झाडावर हत्ती बसला होता,
एक गाढव झाडावर चढते,
हत्ती रू कशाला आलास?
गाढव रू सफरचंद खायला.
हत्ती रू गाढवा! हे पेरूचे झाड आहे.
गाढवा रू मी सफरचंद खिशातून घेऊन आलोय.
परीक्षेच्या त्म्ैन्स्ज् नंतररू
जर चांगले गुण मिळून पास झाला तर
शिक्षकरू मी शिकवलंय म्हणून
आईरू सगळी देवाची कृपा
...बाबारू माझा मुलगा आहे, चांगले मार्क्‌स मिळणारच ...
मित्ररू चल यार, जाऊन एक बिअर मारू आणि...
जर नापास झाला तर.
शिक्षकरू क्लास मधे लक्ष देत नाही
आईरू हे सगळं मोबाईलमुळे झालंय
बाबारू तुझाच मुलगा आहे, लाडाने डोक्यावर बसवून ठेवलंस .
पण मित्ररू चल यार, जाऊन एक बिअर मारू खरंच....
सगळे बदलतात पण मित्र नाही.
पाईप पाईप
पोर पोर
पाईप
पोर
पाईप
पोर
आता तुम्ही विचार करत असाल,कि हा काय प्रकार आहे....???
अहो काही नाही हो...
नेपाली त्याचा फोन नंबर देत आहे...
परीक्षेच्या त्म्ैन्स्ज् नंतररू
जर चांगले गुण मिळून पास झाला तर
शिक्षकरू मी शिकवलंय म्हणून
आईरू सगळी देवाची कृपा
...बाबारू माझा मुलगा आहे, चांगले मार्क्‌स मिळणारच ...
मित्ररू चल यार, जाऊन एक बिअर मारू आणि...
जर नापास झाला तर.
शिक्षकरू क्लास मधे लक्ष देत नाही
आईरू हे सगळं मोबाईलमुळे झालंय
बाबारू तुझाच मुलगा आहे, लाडाने डोक्यावर बसवून ठेवलंस .
पण मित्ररू चल यार, जाऊन एक बिअर मारू खरंच....
सगळे बदलतात पण मित्र नाही.
पेरूच्या झाडावर हत्ती बसला होता,
एक गाढव झाडावर चढते,
हत्ती रू कशाला आलास?
गाढव रू सफरचंद खायला.
हत्ती रू गाढवा! हे पेरूचे झाड आहे.
गाढवा रू मी सफरचंद खिशातून घेऊन आलोय.
गब्बर रू ‘‘ये हात मुझे दे दे ठाकूर''..........
ठाकूर रू (वैतागून) घे, माझे हात घे, विरूचे हात घे, जयचे हात घे, बसंतीचे.
पण हात घे......सगळे हात गोळा कर आणि दुर्गामाता बन......
गब्बर रू माफ कर यार, तू तर खूपच सेंटमेंटल झालास.
बंता घरी आला. त्यानं पाहिलं की त्याचा सगळ्‌यात चांगला म्हणवणारा मित्र नाथा आपली पत्नी बंतो हिचं चुंबन घेतो आहे. ते पाहून त्याची तळपायाची आग मस्तकाला गेली. संतापाच्या तिरीमिरीत त्यानं पिस्तूल काढलं आणि नाथाच्या
डोक्यात थेट रिकामं केलं. बंतो आपल्या पतीला काळजीच्या सुरात म्हणते,‘‘ बंताजी! स्वतरूच्या रागावर नियंत्रण ठेवायला शिका जरा. अन्यथा असं करून तुम्ही तुमचे सगळे जवळचे मित्र गमावून बसाल.'
मुले नरकात गेली तरी एकमेकांशी बोलताना म्हणतात रू यमराजाची मुलगी बघितली?
सही आहे यार...
मुली स्वर्गात गेल्या तरी आपापसात बोलताना म्हणतात रू अप्सरेचं नेलपॉलिश बघितलं?
किती चीप आहे ना!
गर्लफ्रेंडरू श्व्हॅलेंटाइन डेश् ला मला काय गिफ्ट देशील...?
बॉयफ्रेंडरू काय हवं आहे तुला...?
गर्लफ्रेंडरू मला रिंग देशील...?
बॉयफ्रेंडरू हत्तिच्या! त्यात काय एवढं. देईन ना! मोबाइलवर देऊ की लॅण्डलाइनवर...?
मुंबई लोकलच्या गर्दीतील दोन माणसांचा हा संवाद.
पहिला माणूस रू ओ पाव्हणं, माझ्या खिशात कशाला हात घालता?
शेजारचा माणूस रू काडीपेटी घेतो आहे.
पहिला माणूस रू मागता येत नाही का?
शेजारचा माणूस रू परक्या माणसाला मागायचं कसं?
आई रू अरे देवा, मीठ संपलं वाटतं. काय एकेक ताप.
राजू ते ऐकतो—
राजू रू अग आई, काळजी करू नकोस. भाजीत टुथपेस्ट टाक ना!
आई रू मेल्या, काय वाट्टेल ते सांगू नकोस.
राजू रू खोटं नाही सांगत आई, टीव्हीच्या टुथपेस्टच्या जाहिरातीत सांगत नाहीत का— ‘इसमे नमक है'
पिंकी कंपनी—च्या कामानिमिताने लंडनला जात होती.. एरपोर्टवर सोडायला नवरा आला
होतो... तिने नवरयाला विचारले रू —
काय आणू हो लंडन वरुन तुमच्यासाठी ?
नवरा—(मस्करीत) रू एक गोरी चिकणी मुलगी आण ... काही न बोलता पिंकी लंडनला निघून
गेली.. दोन आठड्यानंतर नवरापिंकीला एरपोर्ट वर आणायला गेला. ...
नवरा रू आणली की नाही एक गोरी चिकणी..
पिंकी (पोटवरून हात फिरवत) रू आणली आहे,
लंडन—चीच आहे पण मुलगी आहे की मुलगा आहे हे नतर समजेल ..
एका शिक्षकाची आदिवासी शाळेत बदली होते.
तिथल्या मुलांना शिक्षक पहिला
प्रश्न विचारतो रू मुलांनो, तुमचे जुने शिक्षक कसे होते?
सगळी मुले एका. — स्वरात उत्तर देतात रू ष्ष्स्वादिष्ट!!
चिमणराव आपल्या पत्नीला रागानं म्हणाले, अगं, आज अजूनं माझ्या पॅंटच्या खिशातले काही
पैसे चोरलेले दिसतात! कुठं गेलं ते पोरटं?
पत्नी रू कमाल आहे तुमच्या
अविचारीपणाची! त्या लेकरावर कशाला उगाच चोरीचा खोटा आळ घेता? मी कशावरून तुमच्या पॅंटच्या खिशात हात घातला नसेन?...
संपतराव रू तू नक्कीच खिशात हात घातलेला नाहीस, कारण त्यात ... अजून थोडेसे पैसे शिल्लक आहेत.
बंड्या लाडावलेली गर्लफ्रेण्ड धावतपळत येते आणि म्हणते, श्अरे, मी पर्स घरी विसरलेय आणि मला हजार रुपये हवेत... दे
ना पटकन! त्यावर बंड्या उत्तरतो, हे घे पन्नास रुपये.. चटकन रिक्षा करून घरी जा आणि पर्स घेऊन ये!
माधव, गीता बरोबर बागेत बसले होते, समोर एक कुत्रा, कुत्रीचा किस घेत होता....
बंटी (लाडात येऊन)रू जानू, तू रागावणार नसशील तर मी पण.....
बबली रू ठीक आहे,
माझी हरकत नाही, पण कुत्री चावणार नाही ह्याची काळजी घे......
एका धर्मगुरूने प्रवचन संपल्यावर श्रोत्यांना प्रश्न विचारला— तुमच्यापैकी कोणाकोणाला थेट स्वर्गात जायला आवडेल? एक व्यक्ती सोडून सवार्ंनी हात वरती केले. गुरूंनी त्याला विचारले, तुला स्वर्गात का नाही जायचं? तो म्हणाला, अहो,
ज्यांनी ज्यांनी हात वर केला, त्याच लोकांनी येथे नरक निर्माण केला आहे आणि हे सर्व थेट स्वर्गात गेल्यावर येथे आपोआपच सुख आणि स्वर्ग उरेल!!
पक्या रू डालिर्ंग, तुझ्या आयुष्यात मी पहिलाच आहे ना, ज्याने तुझं चुंबन घेतलं?
चिंगी रू अर्थातच सोन्या, पण मला हे कळत नाही कि सगळे जण हाच प्रश्न का विचारतात.
संता मित्राच्या पार्टी मध्ये ड्रिंक घेत उभा होता, एवढ्यात त्याच लक्ष एका सुंदर मुलीकडे गेला
संता रू तू माझ्या बरोबर डान्स करशील का?
मुलगी (तुच्छतेने) रू मै बच्चे
के साथ डान्स नही करती.... ...
संता रू ओह्ह... माफ कर हा, मला माहित
नव्हतं तू प्रेग्नन्ट आहेस
गीता फणकारतच बॉसच्या केबिन बाहेर आली,
रिसेप्शनिस्ट रू का ग? काय झाल? गीता रू
बॉस ने विचारला ष्ष् आज अॉफिस अवर्स नंतर फ्री आहेस का? मी म्हटल हो......
रिसेप्शनिस्ट रू वॉव, मग?
गीता रू कसलं वॉव आणि कसलं काय, हि ५० पान दिली
टाइप करायला...
माणसे एका खोलीत जुगार खेळत असतात. अचानक पोलिसांची धाड पडते. पोलीसरू काय
रे जुगार खेळता काय? पहिलारू सर, मी तर याला बर्थडे विश करायला आलो होतो.
दुसरारू सर, मी तर पत्ता विचारायला आलो होतो.... तिसरारू मला पाणी हवे होते
प्यायला. ... चौथ्या माणसाच्या हातात पत्ते पाहून पोलीस त्याला म्हणतो.आणि
तू? तू नक्कीच जुगार खेळात असणार! चौथारू हो पण कोणाशी
एक गृहस्थ आपल्या ४ वर्षाच्या मुलाला डॉक्टर कड़े घेउन गेला
गृहस्थ — डॉक्टर, माज्या मुलाने चावी गिळली हो ...
डॉक्टर — त्याने चावी गिळून किती वेळ झाला ?
गृहस्थ — दहा दिवस झाले असतील.
डॉक्टर — काय ? ... दहा दिवस ... इतक्य दिवसानी तुम्ही त्याला माझ्याकडे आणता ?
गृहस्थ — इतके दिवस आम्चायाकडे कनचसपबंजम चावी होतीना ... पण ती आजच हरवली बघा
रात्री झोपताना,
मॉम म्हणते — गुड नाईट बेबी,
माँ म्हणते — शुभ रात्री बेटा,
आणि ... आई म्हणते — चुलीत घाल तो मोबाइल आणि झोप आता.
चिंकी आणि चंचू बागेत बसलेले असतात.
त्यांच्या गप्पा अगदी रंगात आलेल्या असतात...
चिंकी रू ( प्रेमभावे ) प्रेम कधीच विकत घेता येत नाही...
चंचू रू पण ते चांगलंच महागात पडतं....
झंप्या रू ए पंप्या, एवढा घाबराघुबरा का झालायस बुवा तू?
पंप्या रू अरे, थोडं कन्फ्युजन झालं यार.
झंप्या रू म्हणजे?
पंप्या रू अरे मी रस्त्यावरून चाललो असताना मला समोर काहीतरी दिसलं. मला वाटलं की साप आहे. पण नेमकी ती काठी होती.
झंप्या रू हात्तिच्या...एवढंच ना.
पंप्या रू हो रे...पण मग त्या सापाला मारण्यासाठी म्हणून मी जी काठी उचलली ना, तो खरा साप निघाला.
कावळा रू चिऊताई, चिऊताई, दार उघड!
चिमणी रू थांब माझ्या बाळाला पावडर लावते...
कावळा रू माझ्या सोबत माझी मुलगी पण आहे..
बाळ रू आई, पावडर मी लावतो, तू पहिले दार उघड!!!
बांता रू अॉक्सिजन जगण्यासाठी अत्यावश्यक आहे. या वायूचा शोध १७७३ साली लागला.
सांता रू अरे देवा, बरं झाल माझा जन्म त्यापुर्वी नाही झाला.
बांता सांताला रू तुझा खोकला कसा आहे ?
सांता रू खोकला थांबला पण अजुनही वास घेताना त्रास होत आहे.
बांता रू काळजी नको करु, एक दिवस वासही थांबेल.
शाळेतल्या बाळूच्या प्रगतीवर वैतागुन शाळेतले शिक्षक रू बाळू, तुझ कोणतही गणित कधिही बरोबर नसते, इतिहासातही तु चुका करतोस, विज्ञानातही तु कच्चा आहेस. तुझ्या चुका कमी करायला खुप अभ्यास करावा लागणार.
असच चालु राहिल तर तुला पास झाल्यावर नोकरी कोण देणार ?
बाळू रू सर, मला पास झाल्यावर हवामान खात्यात नोकरी करायची आहे.
एक बाई देवाघरी गेल्या.
घरुन अंत्ययात्रा सुरु झाली. काही अंतर गेल्यावर खांदा देणार्या एकाला ठेच लागली व तो पडला तसेच इतर तिघांचा तोल जाऊन तिरडी खाली पडली.
तिरडी खाली पडताच बाई उठुन बसल्या व चांगल्या दहा वर्षे जगल्या. दहा वषार्ंनी परत बाईंची अंत्ययात्रा सुरु झाली.
थोड्या वेळात बाईचा नवरा खांदा देणार्यांना सांगू लागला,ष्ष् बघुन चाला हं. बघा नाहीतर मागल्या सारखी कोणाला परत ठेच लागेल.ष्ष्
खूप दिवसांनी अलीबाबा गुहा शोधायला निघतो. प्रचंड वाढलेल्या कन्स्ट्रक्शन्समुळे त्याला ती सापडतच नाही.
शेवटी खूप चालतो. खूप चालतो आणि त्याला एकदाची गुहा सापडते.
तेव्हा तो काय म्हणतो?
हुश्श्श!!! एकदाची आली बाबा
गणपुले गुरुजी रू खंडू. श्रस असणेश् या वाकप्रचाराचा एका वाक्यात उपयोग करून दाखव पाहू.
खंडू रू उसाचा रस काढणा—या माणसाला उसाचा रस काढण्यामध्ये फारच रस होता.
गंपू रू ट्रक बघितल्यावर तुला एवढी भीती का वाटते?
झंपू रू अरे, एक ट्रक ड्रायव्हर माझ्या बायकोला घेऊन पळून गेला.
ट्रक बघितला की असं वाटतं, की तो तिला परत घेऊन आलाय.
दोन साप गप्पा मारत असतात. गप्पा ऐन रंगात आलेल्या असतानाच..
पहिला साप रू ए ऐक ना, काय रे आपण विषारी आहोत का?
दुसरा साप रू का रे काय झालं?
पहिला साप रू नाही रे, बोलता बोलता आत्ता मी चुकून माझी जीभ चावली.
बिरबलास तंबाखू खायची सवय होती. मात्र, बादशहा अकबरास ती सवय अजिबात नव्हती. एकदा बादशाह अकबर आणि बिरबल तंबाखूच्या शेताजवळून जात होते. शेतात एक गाढव गवत खाताना बघून अकबर बिरबलास म्हणाले—
‘बघ बिरबल, तंबाखू किती वाईट असते, हे गाढवदेखील तंबाखूला स्पर्श करीत नाही.'
तसा हजारजबाबी बिरबल लगेच उत्तरला—‘ होय महाराज, गाढव तंबाखू कधीच खात नाही.
गाढव तंबाखू खात नाही
डॉक्टर — तुम्हाला मलेरिया झाला आहे.
रुग्ण— खरंच मलेरिया झाला आहे ना? कारण एकदा डॉक्टरने दिलेल्या मलेरियाच्या औषधामुळे एक रुग्ण टॉयफाइडमुळे मृत्यू पावला होता.
डॉक्टर — नाही, माझ्या औषधीमुळे मलेरियानेच रुग्ण मरतात.
किशोर आपला आजारी मित्र विनोदला भेटायला गेला.
किशोर रू आता तब्येत कशी आहे?
विनोद रू आता खूप बरे वाटतेय मित्रा.
किशोर रू मग त्रास वगैरे काही नाही ना?
विनोद रू खोकला तर पूर्णपणे थांबलायं मात्र श्वासाचा त्रास आहे.
किशोर रू अजिबात काळजी करू नकोस मित्रा, श्वासपण थांबेल.
राज रू सर, मला शिक्षक व्हायचं आहे.
शिक्षक रू ते का म्हणून?
राज रू शिक्षकांना जास्त वाचवं लागत नाही. त्यांना जे येत नाही, ते विद्यार्थ्‌यांना विचारतात.
इतिहासाच्या वर्गात शिक्षकांनी प्रथम स्वातंर्त्य संग्रामाबाबत शिकविताना मुलांनाएक प्रश्न विचारला, सांगा मंगल पांडे कोण होता?
पूर्ण वर्गाने एका स्वरात उत्तर दिलं,
सर, आमिर खान.
राजू आणि किशोर शाळा सुटल्यावर दप्तर पाठीला अडकवून चालले होते.
मध्येत राजू किशोरला म्हणाला — किशोर तोफ कशी तयार करीत असतील रे?
किशोर — त्यात काय मोठं? सोप्पं आहे. एक लांबलचक छिद्र घ्यायचं आणि त्याच्या भोवती लोखंड गुंडाळायचं.
मुलाकातकार रू तुम्ही कोट्याधिश झालात, या यशाच श्रेय कोणाला द्याल?
कोट्याधिश रू माझ्या पत्निला.
मुलाकातकार रू फारच कर्तुत्ववान दिसतायेत तुमची बायको? तुम्ही लग्नापुर्वी काय होता?
कोट्याधिश रू अब्जाधिश.
भिकारी रू साहेब, एक रुपया द्या ना... तीन दिवसांपासून काही खाल्ले नाही.
साहेब रू अरे तीन दिवसांपासून उपाशी आहेस म्हणतोस आणि एकच रुपया मागतोस.
भिकारी रू म्हटलं, वजन करून बघावं, किती कमी झालयं.
जज रू बोल, मरण्यापूर्वी तुझी काय इच्छा आहे?
कैदी रू मला उद्याच पेपर वाचायचा आहे.
जज रू ठीक आहे आपण फाशी उद्यावर ढकलू. तुझा पेपर वाचून झाला, की मग आपण फाशी देऊ.
कैदी रू तसं नाही जजसाहेब. मला माझ्या फाशीची बातमी वाचायची आहे.
पुणेकर रू सदाशिव पेठेत येणार का?
रिक्षावाला रू चाळीस रुपये होतील.
पुणेकर रू दहा रुपये देतो.
रिक्षावाला रू दहा रुपयात कोण नेईल?
पुणेकर रू मागे बस मी नेतो.
एका माणसाने घराचा दरवाजा उखडून काढला. तो दरवाजा खांद्यावरून बाजरात नेत असताना, एका माणसाने त्याला विचारले, की दरवाजा घेऊन कुठे चालतात? विकायचा आहे का?
नाही हो, दरवाज्याचे कुलूप खोलायचे आहे.
प्रवासी रू अहो ड्रायव्हर गाडी इतक्या जोरात का चालवताय?
ड्रायव्हर रू काही नाही हो, गाडीचा ब्रेक फेल झालाय... अपघात होण्याआधी आपल्या घरी पोचायला हवे.
दोन गुरुजी आपसात गप्पा मारत असतात.
पहिला रू मला जर टाटा, बिलार्ंची संपत्ती मिळाली, तर मी या दोघांपेक्षाही खूप श्रीमंत होईन.
दुसरा रू ह्यं... कसं शक्य आहे ते?
पहिला का नाही? सकाळ संध्याकाळ दोन शिकवण्यासुद्दा घेईन ना मी.
माधव रू अरे यार.. एक दिवस हा मोबाईल मला कंगाल करेल.
राजु रू का रे बाबा काय झालं?
माधव रू अरे, सतत बॅटली लो.. बॅटली लो येतंय याच्यावर. आतापयर्ंत मी 20 बॅटर्या बदलल्या आहेत.
दोन डास गप्पा मारत असतात.
पहिला रू मी मोठा झाल्यावर डॉक्टर होणार.
दुसरा रू आणि मी इंजिनिअर
तेवढ्यात घरात मॉर्टेन लावतात...
अरे, यांनी तर आपलं करियरच बरबाद केलं, डास म्हणतात.
तीन पाली दरवाज्यावरून जात असतात. एक मधेच गाणे गायला सुरवात करते. त्या पालीचे गाणे बंद होते आणि उरलेल्या दोन पाली जमिनीवर पडतात.
कारण पालीचे गाणे संपल्यावर त्या टाळ्‌या वाजवतात.
पोपट उडत असतांना एक ट्रकला धडकतो व बेशुद्ध पडतो.
ट्रक ड्रायव्हर पोपटाला घरी आणतो व पिंजर्यात ठेवतो. पोपटाला शुद्ध येते व स्वतरूला पिंजर्यात बघून तो ओरडतो,ष्ष्बापरे जेल.
तो ट्रक ड्रायव्हर मेला की काय.
पोपट उडत असतांना एक ट्रकला धडकतो व बेशुद्ध पडतो.
ट्रक ड्रायव्हर पोपटाला घरी आणतो व पिंजर्यात ठेवतो. पोपटाला शुद्ध येते व स्वतरूला पिंजर्यात बघून तो ओरडतो,ष्ष्बापरे जेल.
तो ट्रक ड्रायव्हर मेला की काय.ष्ष्
एक साधू रेल्वेतून प्रवास करतो.
तिकीट मास्तर — बाबा, तुमचे तिकीट दाखवा.
साधू — जिथे रामाचा जन्म झाला आहे मी तिथे जात आहे, मग तिकीट कशाला?
तिकीट मास्तर — ठीक आहे. मग मी तुम्हाला कृष्णाचा जन्म जिथे झाला होता तेथे घेऊन जातो.
एक कोंबडी दुकानात जाऊन दुकानदाराला म्हणते— एक अंडे द्या.
दुकानदार— लाज वाटत नाही, स्वतरू कोंबडी असून अंडे खरेदी करतेस?
कोंबडी— माझे पती मला म्हणाले की 3 रूपयांच्या अंड्यासाठी फिगर खराब करू नकोस.
बारावीचा अभ्यासक्रम पूर्ण झाल्यावर शिक्षक विद्यार्थ्‌यांना म्हणाले— आता परीक्षा जवळ आलेली आहे, सर्व अभ्यासक्रम शिकवून पूर्ण झालेला आहे.
तरीसुद्धा ज्यांना काही प्रश्न वा शंका असतील तर त्यांनी विचारण्यास हरकत नाही.
मागील बेंचवर बसलेला बाळू हात वर करून उभा राहीला आणि म्हणाला— सर, प्रश्नपत्रिका कोणत्या छापखन्यात छपाईला दिल्या आहेत?
दोन उंदीर बाईकवरून फिरत होते. तेंव्हाच एका हत्तीने त्यांना लिफ्ट मागितली.
त्यावर पहिला उंदीर म्हणाला, श्आधीच विचार कर रे बाबा. नाहीतर तुझी आई परत म्हणेल की, आजकाल तू गुंडांसोबत फिरायला लागला आहेस.श्
डॉक्टर रू तुम्ही कोणता साबण वापरता? राम रू गोपाल साबण
डॉक्टर रू आणि टुथपेस्ट? राम रू गोपाल टुथपेस्ट
डॉक्टर रू ही राम काय कोणती मल्टी प्रोडक्ट कंपनी आहे? राम रू नाही.... तो माझा रूममेट आहे.
बबनराव रू काय करावे ? लठ्‌ठपणा काही कमीच होत नाही. सुरेश रू त्याला अगदी सोपा उपाय आहे, खूप खा म्हणजे वजन कमी होईल. बबनराव रू काय सुरेशराव ! काही पण सांगताय
बबनराव रू काही पण नव्हे रे बाबा. त्याचे असे आहे, खूप खाल्ले कि माणूसआणखी लठ्‌ठ होतो, लठ्‌ठपणा वाढला तर कि काम करावेसे वाटत नाही, तसे वाटू लागले कि नोकरी सुटते, नोकरी सुटली कि खाण्याचे वांधे होतात,
खायाला मिळाले नाही कि वजन आपोआप कमी होते करून पहा एकदा!
मूल जन्मल्यापासून ते अठरा महिन्याचं होईपयर्ंत पालक त्याच्या सतत मागे लागलेले असतात.
उभं रहा आणि जरा बोलायला शीक
आणि त्यानंतर तेच मूल अठरा वर्षाचं होईपयर्ंत तेच पालक म्हणतात,
खाली बस आणि जरा ऐकायला शीक
देसाई रू फोनच बील एवढ कां? मी फोन अॉफिस मध्येच करतो.
सौ. देसाई रू मी पण.
मुलगा रू कंपनीने मला वेगळा फोन दिला आहे.
मोलकरिण रू सगळेच कामाच्या ठिकाणचेच फोन वापरतानां?
मेजर रू दारुच वेसन सोडलं असत तर आता पयर्ंत सुभेदार झाला असतां.
जवान रू सर पण, यासाठी व्यसन सोडण्याचे काय काम आहे.
मी दारु प्यायल्यावर मला वाटते मी कर्नल झालो!
एकदा संता आणि बंता आपल्या एका मित्राच्या गाडीवर जात असतांना त्यांना एका वाहतूक पोलिसाने थांबविण्याचा प्रयत्न केला असता संता म्हणाला, माफ करा दादा आधीच आम्ही तिघे आहोत आता आणखी जागा नाही.
बाळू — हो माझी एवढी चप्पल शिवून द्या.
दुकानदार— ही चप्पल शिवण अशक्य आहे.
बाळू — अहो प्रयत्न तर करा नेपेलियनने म्हंटले आहे जगात कठलीही गोष्ट अशक्य नाही.
दुकानदार— मग ही चप्पल नेपोलियन कडूनच शिवून आणा.
संतासिंग एकदा त्याच्या गर्लफ्रेंडसोबत नाईट क्लबमध्ये जातो.
क्लबमध्ये डान्स सुरू होतो. म्यूझिकवर दोन्ही थिरकायला लागतात.
तेव्हा संतासिंग गर्लफ्रेंडच्या कानात हळूच सांगतो, श्आय लव यू डालिर्ंग
गर्लफ्रेंड खुश होते, तीही संताच्या कानात हळूच श्आय लव यू टू म्हणते..
संतासिंग अधिक जोशमध्ये येऊन पुन्हा तिच्या म्हणतो श्डालिर्ंग आई लव यू थ्री...
इमारतीची लिफ्ट खराब असताना संताने बंताला भोजनासाठी बोलवले आणि आपल्या दहाव्या माळ्‌यावरच्या फ्लँटला कुलूप लावून खाली ृकसे फसवलेृ असे लिहून निघून गेला.
धापा टाकत वरपयर्ंत आलेल्या बंताने ते वाचले आणि त्याच्याखाली खरडले ृमी तर इथे आलोच नव्हतोृ.
रमेश पंचविसाव्या मजल्याच्या गच्चीवर उभा असताना एक माणूस त्याला म्हणतो, रमेश, तुमची मुलगी वारली.
निराशा आणि दुःखाने रमेश खाली उडी मारतो.
जमिनीवर पडण्यापूर्वी काही क्षणच आधी त्याला आठवते, की आपल्याला कुणी मुलगीच नाही.
हवालदार रू साहेब, काल सगळे कैदी रामायण करत होते.
जेलर रू छान सुधारताहेत आपले कैदी.
हवालदार रू साहेब, हनुमान झालेला कैदी काल संजीवनी बुटी आणायला गेला होता. तो आतापयर्ंत परत आलेला नाही.
जेलर रू अॉ!
सुरेश रू समजा तुझ्याकडे पाच घरे आहेत. त्यातील एक मला देशील का?
नरेशरू हो. का नाही.
सुरेश रू समजा तुझ्याकडे पाच हजार रुपये आहेत. मला एक हजार देशिल?
नरेश रू नाही, कारण ते माझ्याकडे खरच आहेत!
दारूड्या नव—याने बायकोच्या रागापासून स्वतःचा बचाव करण्यासाठी घरी येताच पुस्तक उघडून वाचण्यास सुरूवात केली.
बायकोने विचारले— आज परत पिऊन आला वाटते.
नवरा— नाहीतर.
बायको— मग ही सूटकेस उघडून काय बडबडता आहात?
दारूड्या नव—याने बायकोच्या रागापासून स्वतःचा बचाव करण्यासाठी घरी येताच पुस्तक उघडून वाचण्यास सुरूवात केली.
बायकोने विचारले— आज परत पिऊन आला वाटते.
नवरा— नाहीतर.
बायको— मग ही सूटकेस उघडून काय बडबडता आहात?
हवालदार रू कुठे चाललास असा रात्रीचा? दारुडा रू भाषणाला. हवालदार रू भाषणाला? कुठे?
दारुडा रू दारुचे वाईट परिणाम या विषयावर भाषण आहे.
हवालदार रू तुला रात्री कोण भाषण कवणार? दारूडा रू माझी बायको.
मुलगी — आई, तू शाळेत शिकताना लैंगिक शिक्षण हा विषय अभ्यासाला होता का?
आई — नाही का ग?
मुलगी — जाऊ दे, मग तुला त्याबद्दल काही माहितीच नसेल. तुला विचारून काय फायदा?
मालक — (मुलाखतीला आलेल्या उमेदवारास) लायब्ररीयन म्हणून या आधी कुठे काम केल्याचा काही अनुभव वगैरे !
उमेदवार — साहेब, मी या आधी चार मोठमोठ्या लायब्ररीज्मध्ये काम केलेलं आहे.
साहेब — मग त्यांचं काही सर्टिफिकेटस्‌ वगैरे काही नाहीत, पण त्या लयब्ररीज्चे शिक्के असलेल्या काही कादंबर्या आणि पुस्तके मी आपल्याला आणून दाखवू शकतो.
साहेबरावांना आपल्या अॉफिसमध्ये येताना पाहून ज्योतिषाचायार्ंना आश्चर्य वाटले. त्यांनी साहेबरावांना विचारले, साहेबराव आमच्याकडे आपले येणे कसे झाले? साहेबराव म्हणाले, श्श्भुजंगराव आमच्या पक्षात येत आहेत.
त्यांचा आमच्याकडे किती दिवस मुक्काम आहे तेवढे जाणून घेण्यासाठी आलो.
बंडोपंतांनी रस्त्यावरून जाताना एका माणसाच्या थोबाडीत मारली. काय कारण झाले कुणास ठाऊक? तो माणूस काहीतरी बडबडला. बंडोपंताला वाटले की, तो आपल्यालाच उद्देशून बोलला असावा. कारण बंडोपंतांचा स्वभाव फारच
रागीट व माथेफिरू होता. तेव्हा त्या माणसाने बंडोपंताविरूद्ध फिर्याद केली. कोर्टाने चौकशी करून बंडोपंतांना 50ध्— रुपयांचा दंड केला.
बंडोपंतांनी मोठ्या ऐटीतून आपल्या खिशातून 100ध्— रुपयांची नोट काढून कोर्टापुढे ठेवली. कोर्टाचा शिरस्तेदार म्हणाला, श्इथे आमच्याजवळ शंभर रुपयांची मोड नाही. आपण पन्नास रुपये थोड्या वेळाने भरा.श्श् बंडोपंतांकडे काही मोड नव्हती.
ते कोर्टाला म्हणाले, श्ही शंभर रुपयाची नोट आपल्याजवळ ठेवून घ्या, मला परत मोड देण्याची जरूरी नाही. असे म्हणून बंडोपंत त्या फिर्यादी माणसाजवळ गेले आणि कोर्टासमक्ष त्याच्या आणखी एक मुस्काटात लगावली आणि कोर्टातून निघून गेले.
एक पेशंट डॉक्टरांकडे आला आणि म्हणाला, श्डॉक्टर, गेला महिनाभर माझ्या स्वप्नात माकडे येतात आणि ती फुटबॉल खेळत असतात.श्श् डॉक्टर म्हणाले, ठीक आहे. मी तुला एक गोळी देतो. ती तू आज घे म्हणजे तुला स्वप्न पडायचे
बंद होईल. त्यावर पेशंट म्हणाला, डॉक्टर तुम्ही गोळी द्या. पण मी ती उद्या घेतो. डॉक्टर म्हणाले, का? आज गोळी का घेणार नाहीस? त्यावर पेशंट म्हणाला, डॉक्टर आज फुटबॉलची फायनल आहे ना?
आईरू काय मोनू आज लवकर तयारी, शाळेत लवकर जायचे काय?
मोनूरू आई, शाळेची तशी काही घाई नाही, मात्र रस्त्याने जाताना कैर्या तोडून खायच्या आहेत ना. अगोदर कैर्या खायच्या आणि नंतर शाळा आहेच की.
संतारू तु जेवनाशिवाय जिवंत राहू शकतं काय? मला ते शक्य आहे.
बंतारू कसे?
संतारू न्याहरी करून.
मुलगारू बाबा लग्नाला किती खर्च येतो?
बाबारू सांगता येणार नाही,
मुलगारू माझा अंदाज पूर्णपणे चूकला आहे.
नवरा बायकोचा शब्द खाली जाऊ देत नाही, तीच्या संमतीशिवाय तो आत्महत्या करू शकत नाही. ती मात्र आज्ञा द्यायला तयार आहे.
ग्राहकरू काय फोटोग्राफर, तशी फोटो काढण्यात तुमची ख्याती आहे, त्याबद्दल काही वाद नाही. फोटो असा काढा की त्यात डोके आणि जोडे दोन्ही दिसतील.
फोटोग्राफररू दिसतील की, फक्त जोडे आपल्या डोक्यावर ठेवा.
राम रूग्णालयात डॉक्टरकडे जातो, डॉक्टर माझी स्मरणशक्ती फारच कमी झाली आहे यावर काही उपाय सुचवाना. डॉक्टर अगदी सोपा उपाय सांगतो, काय आहे तुमची स्मरणशक्ती कमजोर आहे, हे तुम्ही विसरून जा.
वडीलरू अहो डॉक्टर, माझ्या मुलाने पेन खाल्ली आहे, काय करू?
डॉक्टररू काळजी करू नका. मी येईपयर्ंत पेन्सिल वापरा. मी येतोच.
संता ग्रंथालयातरू मला बर्गर मिळेल काय, खूप भुक लागली आहे?
ग्रंथपालरू हे ग्रंथालय आहे.
संतारू हळू आवाजात विचारतो, मला बर्गर मिळू शकेल काय? ग्रंथपाल अगदी थंडगार, काय बोलणार तो.
एकदा सांताच्या घरात रात्री चोरी करण्यासाठी एक चोर शिरला. संता समोर आल्यावर तो सांताला म्हणाला,ष्ष्सोना कहां हैष्ष्
सांता,ष्ष्,अरे पुरा घर खाली है जहा चाहे वहा सोजा.ष्ष् त्यात काय विचारायच आहे.
गुरुजीरू बाळू सांग, तुझ्या बाबांकडे १० रुपये आहेत, तु त्यातले ५ रुपये मागितले, तर किती शिल्लक रहातील?
बाळू रू सर, १० रुपये.
गुरुजीरू तुझं गणित चुकतेय?
बाळूरू नाही सर, तुम्ही माझ्या बाबांना ओळखत नाही
थर्ड डिग्री लावल्यावरही चोर गुन्हा कबुल करत नव्हता.
इंस्पेक्टररू अरे हिमेश रेशमियाचे गाणे लावारे.
चोररू नाही साहेब, सांगतो, मी कुठे कुठे चोरी केली. सर्व गुन्ह्यांबद्दल सांगतो. पण ते गाणे नका लावू.
पहिला मित्ररू मला स्वयंपाक करायचा, कपडे धुवायचा, घर झाडायचा कंटाळा आला म्हणुन मी लग्न केलं.
दुसरा मित्ररू अरे मला वाटते तु चूक केली. मला याच गोष्टींचा कंटाळा आला म्हणुन मी घटस्फोट दिला.
पेप्सीच्या एका वरिष्ठ अधिकार्याला आपल्या नोकरीला मुकावे लागले. कारण तो कोकाकोला पिताना रंगेहाथ पकडला गेला. कोका—कोला पित असतांना तो म्हणाला, मला पेप्सिपेक्षा कोकच आवडतं. एवढं निमित्त पुरे.
बंतारू अरे सांता तु ही गोळी बाजुने कापुन का घेतोस? अरे तुझे तर मला काही समजतच नाही.
संतारू अरे मित्रा, त्यात काय समजायचे. गोळी साईडने कापुन घेतल्याने मला तिचे साईड ईफेक्ट होणार नाहीत.
संतारू जेंव्हा मी धंदा सुरु केला तेंव्हा माझ्याकडे पैसा होता व माझ्या पार्टनरकडे अनुभव होता.
बंतारू तर तुमचा धंदा फार छान चालला असेल?
संतारू हो ना, शेवटी माझ्याकडे अनुभव आला व माझ्या पार्टनरकडे पैसा.
डॉक्टरांनी शेवंताबाईंना वजन कमी करण्यासाठी घोडदौडीचा सल्ला दिला, शेवंताबाईंनी डॉक्टरांचा सल्ला अगदी तंतोतंत पाडला. महिनाभर रपेट केल्यानंतर वजन कमी झाले. मात्र शेवंताबाईंचे नाही, तर ते घोड्याचे.
डॉक्टररू रमेश, तुझी तब्येत दिवसेंदिवस बिघडत आहे. दारू व बायको पासून दूर राहा.
रमेशरू दारू सोडली डॉक्टर, पण बायकोचे काय? एकदाची दारू सोडणे शक्य होईल, मात्र बायको कशी सोडायची, यावंर काही औषध आहे काय? सूचवा काही.
टिल्लूरू तुम्ही अंधारात स्वाक्षरी करून शकता?
बाबारू बिल्कुल करू शकतो.
टिल्लूरू तर तुम्ही माझ्या रिपोर्ट कार्डवर करून टाका.
आईरू माझे सर्वात जास्त ऐकेल त्यास हे खेळणे मिळेल.
चिंटूरू आज मग हे खेळणे तुला बाबांनाच द्यावे लागेल
आईरू तुझा भाऊ पडला असताना तु त्याला उचलले का नाही?
चिंटूरू तु तर सांगितले होतेस की रस्त्यावर पडलेल्या वस्तू उचलायच्या नाहीत म्हणून.
तोरू येथील पुस्तक कोठे गेले?
तीरू कोणते ?
तोरू शंभर वर्ष जगण्याची कला.
तीरू मी उचलून ठेवले,
तोरू तुझ्या आईला दिसले तर?
एक माणूसरू कवीवर पाचशे रूपयांचे सुटे आहेत?
कवीरू सुटे तर नाहीत मात्र तुम्ही विचारून माझा सन्मानच केला, त्याबद्दल धन्यवाद.
नातू आजीबाईंना दातांच्या डॉक्टरकडे घेउन जातो.
डॉक्टररू आजी तोंड उघडा.
त्या थोडस तोंड उघडतात.
डॉक्टररू आणखी.
आजीबाईरू कारे मेल्या अजुन किती तोंड उघडू. दात काढायला काय तोंडात जाउन बसणार आहेस काय?
पत्रकाररू आपण श्रीमंत कसा झालात?
श्रीमंत माणूसरू फळांचा व्यवसाय करून.
पत्रकाररू एवढ्यानेच श्रीमंत झाला काय?
श्रीमंत माणूसरू नाही, माझे सासरे वारले त्यांनी माझ्या बायकोच्या नावाने एक कोटी ठेवले होते!
परागरू मी ज्या मुलीला लग्नासाठी पसंत करतो ती आईला आवडत नाही. काय करू.
मित्ररू आईसारखीच एखादी मुलगी बघ. ती तुझ्या आईला आवडेल.
परागरू मी अगदी आईसारखीच मुलगी शोधली पण बाबा माझा व तिचापण राग करायला लागल.
पहिला भिकारीरू अरे, मी एक पुस्तक लिहिल आहे.
दुसरारू काय नाव आहे त्याच?
पहिलारू सहज पैसा कमावण्याचे सोपे १००१ मार्ग.
दुसरारू तर तु भिक का मागतोस?
पहिलारू तो सर्वात सोपा मार्ग आहे.
शिक्षकरू मुलांनो, अपल्या वह्या काढा आणि श्मी अब्जाधिश झालो तरश् या विषयावर निबंध लिहा.
मुले लिहायला लागतात. पण बाळू तसाच बसतो.
शिक्षकरू काय झाले बाळू?
बाळूरू नाही सर, मी माझ्या सहाय्यकाची वाट बघतो आहे.
शिक्षीकारू मुलांनो, कोणी एखाद्या कागदाकडे बघुन भविष्य सांगू शकते कां ?
बाळूरू हो.
शिक्षीकारू कोण?
बाळूरू माझी आई. कस काय?
बाळूरू माझ्या गुणपत्रिकेकड बघुन आई सांगू शकते बाबा घरी आल्यावर काय होणार.
संता आपल्या रिक्षाचे एक चाक काढत होता. ते पहाणार्या एकाने त्याला विचारले सांता असं कां करतोय. सांता त्याला रागावून म्हणाला, दिसत नाही कां? येथे पाकिर्ंग फक्त दोन चाकी वाहनांसाठी आहे.
एक नागरिकरू साहेब माझी बायको गेले सहा महिने माझ्याशी बोलतच नाहीये. मला घटस्फोट मिळवून द्या. मी तुम्हाला हवे तितके पैसे द्यायला तयार आहे.
वकिलरू काय तुम्ही नशिबवान, अहो अशी बायको मिळत नाही. घटस्फोट घेऊ नका.
हवालदाररू साहेब, काल सगळे कैदी रामलीला करत होते.
जेलररू छान सुधारताहेत आपले कैदी.
हवालदाररू साहेब, हनुमान झालेला कैदी काल संजीवनी बुटी आणायला गेला होता. तो आतापयर्ंत परत आलेला नाही.
जेलररू अॉ!
हवालदाररू कुठे चाललास असा रात्रीचा?
दारुड्यारू भाषणाला.
हवालदाररू भाषणाला? कुठे?
दारुड्यारू श्दारुचे वाईट परिणामश् या विषयावर भाषण आहे.
हवालदाररू तुला रात्री कोण भाषण ऎकवणार?
दारूड्यारू माझी बायको.
पत्रकार महिला नेत्यास विचारतो, आपण निवडणूक लढवण्याचे कसे काय ठरवले?
महिला नेत्या— त्यात काय आहे, आमचे नवर्याशी नेहमी भांडण होते, त्यात विजय आमचाच होतो, म्हटलं बघावं लढवून...
ड्रायव्हर— हे काय, एकही झाड नाही रस्त्यावर. शरमेची गोष्ट आहे.
पार्वताबाई— का रे बाबा तुला पर्यावरणाचा एवढी काय म्हणून चिंता सतावतेय.
ड्रायव्हर— अहो, मला चिंता आहे ती आपली, अहो गाडीचे ब्रेक फेल झालेत!
चिमनरावांनी नवीन इंडीका कार घेतली. गाडीच्या मागे लिहिले होते, सावन को आने दो! इंडीका रस्त्याने जात असताना रस्त्यात भरधाव वेगात असणार्या ट्रकने इंडीकास धडक दिली. त्यावर लिहिले होते, आया सावन झुमके.
एक माणूस लेखकास— तुमच्या विनोदात चावटपण असतो.
लेखक— अहो, त्यात माझा काय दोष आहे, मराठी भाषाच चावट आहे, तुम्हाला माहित नाही काय? ती वाकवली तशी वाकते. उदाहरण— घातले, काढले, पकडले, धरणे हे क्रियापद बघा ना.
सिनेमागृहाचा व्यवस्थापक ज्योतिष्याकडे जाऊन हात दाखवतो.
ज्योतिष्य— तुमच्या आवडीचे एखादे फुल सांगा.
व्यवस्थापक— हाऊसफुल.
आई— का रडतोस?
पिंटू— बाबा पाय घसरून चिखलात पडले.
आई— अरे मग रडतोस का? तुला तर हसायला पाहिजे.
पिंटू— मी अगोदर हसलोच होतो.
गुरूजी— चिंटू, तू जगाचा नकाशा नाही घेतलास?
चिंटू— सर... माझे पप्पा सांगतात की, जग झपाट्याने बदलतयं. मी म्हटले जग स्थिर झाल्यावर घ्यायला काय हरकत आहे.
वडिल(फोनवरून)— डॉक्टरसाहेब. माझ्या मुलाने पेन गिळला, काय करू?
डॉक्टर— मुळीच काळजी करू नका. मी येईपयर्ंत पेन्सिल वापरा.
राजू— काल तुझी बायको भेटली होती.
गजू— काय म्हणाली?
राजू— काहीच नाही.
गजू— तर मग ती माझी बायको नव्हती.
ग्राहक— तू कधी गाढवाची कटींग केली होतीस का?
न्हावीरू नाही साहेब, तुम्ही बसा मी प्रयत्न करतो.
सोहब— तुला कशाचा छंद आहे?
नोकर— घोडस्वारीचा.
साहेब— मागे घोड्यावर कधी बसला होता?
नोकर— दहा वर्षापूर्वी... माझ्या लग्नात!
पोलीस— तुझ्या खिशातील सर्व वस्तू समोर ठेव.
चोर— साहेब हे अयोग्य आहे, नियामानुसार अर्धी अर्धी वाटणी व्हायला पाहिजे.
शिक्षक— मी मुलांनो मुगल साम्राज्य या धड्यावर प्रश्न विचारणार आहे.
राजू, तु सांग मुगल साम्राज्य कुठुन कुठपयर्ंत होते.
राजू— सर, मुघल साम्राज्य पान क्रमांक १२ ते पान क्रमांक १८ पयर्ंत होते.
वैज्ञानिक— मी अख्खी हयात या शोधात घालवली.
प्रश्नकर्ता— यश मिळाल काय?
वैज्ञानिक— हो, काहीही विरघळू शकणार एसिड शोधल.
प्रश्नकर्ता— संपत्ती किती मिळाली?
वैज्ञानिक— सद्या ती या शोधात विरघळली आहे
बॉस— मि. देसाई, तुम्हाला नोकरीवरुन काढलं जातय.
देसाई— पण, मी काहीही केल नाही.
बॉस— होय खरयं. तुम्हाला काम करण्यासाठी कामावर ठेवलय. त्यामुळे, काहीही काम न करण्यामुळे तुम्हाला कामावरुन काढण्यात आलय!
बाळ— आजोबा, तुम्हाला कोणी बनवल?
आजोबा— देवाने. बरीच वर्षे झालीत.
बाळ— आणि मला?
आजोबा— तुला पण देवानेच बनवल, तीन वषार्ंपुर्वी.
बाळ— इतक्या वर्षात देवाने आपल्यात बरीच सुधारणा केली ना?
पोपट उडत असतांना एक ट्रकला धडकतो व बेशुद्ध पडतो. ट्रक ड्रायव्हर पोपटाला घरी आणतो व पिंजर्यात ठेवतो. पोपटाला शुद्ध येते व स्वतरूला पिंजर्यात बघून तो ओरडतो, ष्ष्बापरे जेल. तो ट्रक ड्रायव्हर मेला की काय.
पोलीस— तु सोनाराच्या दुकानातून हार का चोरला?
चोर— कारण दुकानावर लिहिले होते दिवाळीच्या शुभमुहूर्तावर संधीचा लाभ घ्या.
राजू— तुम्ही अंधारात स्वाक्षरी करून शकता?
बाबा— बिल्कुल करू शकतो.
राजू— मग माझ्या रिपोर्ट कार्डवर लवकर करून टाका.
गुंड्याभाऊ— तुम्ही दोघे नवरा बायको नेहमी का भांडता?
नवरा— त्याचे काय आहे, आमची भेट वादविवाद स्पर्धेत झाली होती.
भिकारी— बाईसाहेब भिकेत लड्डू द्या.
बाई— का?
भिकारी— आज माझा वाढदिवस आहे.
मुलगा गाढवावर बसायचा हट्ट करत होता.
पत्नी (पतीला उद्देशून)— अहो, घ्या ना याला पाठीवर....
पती— खोटे बोलशील तर आताच माझा प्राण जाईल.
पत्नी— मी खोटे बोलत असेल तर विधवा होईल.
पती— तु आई सारखी पोळी का नाही करत?
पत्नी— तूम्ही बाबासारखे पीठ का नाही मळत.
दिग्दर्शक(झोपेत)— माझे तुझ्यावर प्रेम आहे, मी माझ्या पत्नीला घटस्फोट देऊन लग्न करणार.
पत्नी— कट्ट, ओके.
बाबा— चिंटू, फक्त इतिहासातच नापास का?
चिंटू— बाबा, सर्व प्रश्न मी जन्मलो नसतानाचे आले होते.
चिंटू— पप्पा, रावण कोण होता?
पप्पा— जा शाळेत...जावून महाभारत बघून ये.
ग्राहक— रेडिओ सगळी स्टेशन पकडतो काय?
दूकानदार— रेल्वे आणि पोलीस स्टेशन सोडून.
गुरूजी— शाळेत यायला तुला उशीर का होते?
राजू— चौकात लिहिले— हळू चाला, पुढे शाळा आहे. म्हणून गुरूजी!
हॉटेलमध्ये गेलेला एक इसम गरमगरम मिसळ खात असता त्याला त्या मिसळीत एक मेलेलं झुरळ सापडलं. त्याबरोबर मिसळ आणून देणार्या पोर्याला हाक मारून तो रागानं म्हणाला, ष्ष्या मिसळीत बघ, मेलेलं झुरळ आलंय!ष्ष्
यावर तो पोर्या म्हणाला, ष्ष्तुम्हा गिर्हाइकांना मिसळ तर गरमागरम हवी असते. मग गरम मिसळीतलं झुरळ जिवंत कसं राहील? उष्णतेमुळं ते मरणारच.ष्ष्
गिर्हाईकाची दाढी करून झाल्यावर न्हाव्यानं त्याला विचारलं, ष्ष्साहेब! माझा वस्तरा कसा काय वाटला तुम्हाला?ष्ष् करीत आहात, असं मला वाटलंच नाही.ष्ष्
हे ऐकून एकदम खुषीत आलेल्या न्हाव्यानं विचारलं, ष्ष्असं? मग मी तुमच्या गालांवरून वस्तरा फिरवीत असताना तुम्हाला नेमकं कसं वाटत होतं?
गिर्हाईक म्हणाले, ष्ष्खरं सांगायच तर, तुम्ही हाती खरखरीत पॉलिशपेपर घेऊन माझे गाल जोरात घाशीत असल्याचा मला भास होत होता.ष्ष्
रस्त्यात दोन इसमांची भेट झाली. बोलता बोलता विषय टिळकांचा निघाला, तेव्हा पहिला म्हणाला, ष्ष्लोकमान्य टिळकांचा श्गीतारहस्यश् हा ग्रंथ खरोखरच अलौकिक आहे नाही का?ष्ष्
दुसरा— प्रश्नच नाही. त्या ग्रंथाला तोड नाही हो!
पहिला— तुम्ही वाचलाय का तो ग्रंथ?
दुसरा— नाही, पण तुम्ही?
एकदा गणिताचे शिक्षक वर्गात शिकवत असतात. बंड्याचे त्याकडे लक्ष नसते.
शिक्षक— श्श्बंड्या, तु सांग... मी तुला 10 गोळ्‌या दिल्या. त्यातल्या 3 तू रोहिणीला दिल्यास, 3 विजयाला दिल्यास आणि 4 स्मिताला दिल्यास तर तुला काय मिळेल?
बंड्या— सर, मला 3 मैत्रिणी मिळतील....
मुंगीचा आणि हत्तीचा प्रेम विवाह झाला.
पण दुसर्याच दिवशी हत्ती मेला.
मुंगी दुखी झाली. म्हणाली,
वा रे मुहोब्बत, एक दिन का प्यार हुआ, अब सारी उम्र कबर खोदने मे बितेगी.
एकदा एका शाळेची सहल 1 संग्रहालय पाहयला जाते. तेथे एका काचेच्या कपाटात दोन कवट्या ठेवलेल्या असतात. 1 लहान आणि 1 त्यापेक्षा मोठी असते....
बाई विचारतात— सांगा बरं, मोठी कवटी कोणाची आहे?
चिंटू— ही ही कवटी अकबर बादशहाची आहे.
बाई— शाब्बास, बरोबर ओळखलस.
आता सांग की ही लहान कवटी कुणाची आहे?
चिंटू— त्याचा लहान पणाची!
नवरा— वकीलसाहेब, मला लवकरात लवकर घटस्फोट हवा आहे.
गेले सहा महिने माझी बायको माझ्याशी एक शब्द सुध्दा बोललेली नाही.
वकिल— परत एकदा विचार करा इतकी गुणी बायको पुन्हा मिळणार नाही.
पहिला— माझी बायको अतीच करते. गेले वर्षभर ती रोज माझ्याकडे 500 रू मागते.
दुसरा— बापरे! इतके पैसे? काय करते एवढे पैशाचे?
पहिला— माहित नाही. मी अजून दिसेत कुठे?
एक गरोदर बाई डॉक्टरकडे जाते.
डॉक्टर तिला विचारतात कितवा महिना.
बाई म्हणते आठवा.
डॉक्टर म्हणतात, इश्श मी कसा आठवू तुम्हीच सांगा.
एकदा धमेंद्रच्या घरात रात्री चोर शिरतो. धर्मेद्रला जाग येते आणि तो सवयीप्रमाणे ओरडतो. श्श्कुत्ते...कमीने!श्श्
चोर शांतपणे म्हणतो, श्श्ठिक आहे, कमी नेतो!श्श्
एक म्हातारी बाई दात काढविण्यास डॉक्टरकडे गेली. डॉक्टर म्हणाला — बाई तोंड उघडा, थोडं आणिक म्हातारी बाई वैतागून, अरे आता काय तोंडात बसून दात काढणार आहेस का?
आगगाडीत एक प्राध्यापकांना तिकीट शोधता शोधता खूप वेळ होतो.
तपासणीसरू जाऊ द्या. नका शोधू. मला खात्री आहे की तुम्ही तिकीट काढले असणार.
प्राध्यपाक रू तरी शोधायला हवे, कारण उतरयाचे कुठे ते कसे कळणार.
एक तरुणी मुलाला कड्यावर घेऊन रेल्वे स्टेशनच्या खिडकीवरऋ एक तिकिट द्या जरा. क्लर्कऋ फर्स्‌ट कि सेकंड? तरुणीऋ हा माझा नाही माझ्या बहीणीचा मुलगा आहे.
डॉक्टर— मी माझ्या देखण्या नर्सला कामावरून काढून टाकले आहे.
चिमणराव— काहो, तिने असा काय गुन्हा केला?
डॉक्टर— अहो मी माझ्या अनेक रोग्यांना परस्परात बोलताना ऐकले की तिच्या गोड स्मिताने त्यांचे अर्धे रोग बरे होतात.
चिमणराव— बरे झाले बुवा, माझा नवा साहेब पेशाने डॉक्टरच आहे.
गुंडोपंत— तर त्यात एवढे हुरळून जाण्यासारखे काय आहे?
चिमणराव— मी थोडासाही आजारी पडलो की तो लगेच मला बेडरेस्ट घेण्याचा सल्ला देतो.
डॉक्टर चिमणरावांना विचारतात— तुमच्या सिगारेटचा पाईप एवढा लांब कसा काय?
चिमणराव— अहो, डॉक्टर तुम्हीच नाही का मला तंबाखूपासून दोन हात दूर राहण्याचा वेळोवेळी सल्ला देता, हे विसरला काय?
संता रू काल मी माझ्या बायकोला शेजारच्या सुनीलबरोबर शॉपिंग सेंटरमध्ये जाताना पाहिले.
बंता रू अरे मग त्यांच्या मागे का नाही गेला?
संता रू छे माझं शॉपिंग अगोदरच झालंय आणि त्याल्याही कळू दे, दुसर्याच्या बायकोला फिरवण्याचा भूदर्ंड काय असतो ते.
संता— चिन्टु, किती कमी गुण मिळविले, चांगला मार दिला पहिजे.
चिन्टु—हो बाबा मलाही तसेच वाटते, मला त्या सरांचे घर देखील माहिती आहे.
शिक्षक रू भारतामध्ये प्रत्येक १० सेंकदाला स्त्री एका मुलाला जन्म देते.
संता रू आपण त्या स्त्रिला शोधुन हे थांबवायला हवे.
संता रू मला आपल्या गर्लफ्रेंडला काही भेट द्याची आहे, काय घेऊ ?
बंता रू एक गोल्ड रिंग देऊन दे.
संता रू काही तरी मोठं देयाचे आहे.
बंता रू मग गोल्ड रिंगच्या ऐवजी एमआरएफचा टायर देऊन दे.
संता— काल रात्री घरी पोहोचल्यावर बराच वेळ दार ठोठावत राहिलो, पण बायकोने दार उघडले नाही, मला रात्र बाहेरच काढावी लागली.
बंता— मग सकाळी तिला रागावलास कि नाही?
संता— नाही रे, सकाळी उठल्यावर लक्षात आलं कि बायको माहेरी गेली आहे आणि किल्ली माझ्या खिशातच आहे.
मीनाऋ आपल्या शेजारी एक डॉक्टर राहिला आले आहे, त्यांच्याशी भेटीगाठीं वाढवली पाहिजे कधीतरी तर कामास येतील.
शीलाऋ पण ते फक्त पोस्टमार्टमच करतात.
चिमणराव— डॉक्टर साहेब मला असे नेहमी वाटते की मी माणूस नसून कुत्रा आहे.
डॉक्टर— तुम्हास असे केव्हांपासून असे वाटू लागले आहे, तुम्ही सांगू शकाल काय?
चिमणराव— अगदी थेट तेव्हांपासून जेव्हां मी अगदी लहान से पिल्लू होतो.
संता— २५व्या मजल्याच्या गच्चीवर उभे असताना एक माणूस त्यास म्हणतो— संता— आपली मुलगी वारली. निराशा आणि दुःखाने त्यांनी खाली उडी मारली. जमीनीवर पडण्यापूर्वी काही क्षणच आधी त्यांना आठवते की त्यांना कुणी मुलगीच नाही म्हणून!
मिसेस साने— डॉ. मला तपासण्यापूर्वी एक करा, बाहेर जी नर्स आहे, तिला आत बोलवा पाहू!
डॉ. तुमचा माझ्यावर विश्वास नाही का? मिसेस साने— तुमच्यावर तर आहे पण नर्सच्या अवतीभवती रेंगाळणा—या माझ्या नव—यावर माझा विश्वास नाही.
पुढारी (डॉक्टरला) माझी तपासणीची रिपोर्ट माझ्या भाषेत मला समजावून सांगण्याची तसदी घ्या.
डॉक्टर— ऐकातर मग, तुमचे ब्लडप्रेशर घोटाळ्‌याप्रमाणे वाढतेच आहे, तुमच्या लंग्स खोटी आश्वासने देत आहेत आणि हृदय केव्हांही राजीनामा देण्याच्या तयारीत आहे.
औषधाच्या दुकानावर एका तरूणीने लाजत—लाजतच दुकानदारस सांगितले— खरे तर, मला कोणतेच औषध विकत घ्यायचे नसून माझ्या प्रियकराचे पत्र आपल्याकडून वाचून घ्यायचे आहे. त्याचे अक्षर वाचणे मला शक्य नाही, तो एक नामांकित डॉक्टर आहे.
पोलिस खात्याच्या मुख्य कार्यालयातून एका गुन्हेगाराचे चार वेगवेगळी छायाचित्रे देण्यात आली.
दोन दिवसानंतर एका शिपायाने फोनवर कळवले की— सर, चार पैकी तिघांना अटक केली आहे, चौथ्याचा शोध करत आहोत.
पुढारी (डॉक्टरला) माझी तपासणीची रिपोर्ट माझ्या भाषेत मला समजावून सांगण्याची तसदी घ्या.
डॉक्टर— ऐकातर मग, तुमचे ब्लडप्रेशर घोटाळ्‌याप्रमाणे वाढतेच आहे, तुमच्या लंग्स खोटी आश्वासने देत आहेत आणि हृदय केव्हांही राजीनामा देण्याच्या तयारीत आहे.
मॅनेजर चिमणरावांना— शेवटी हे सांगा की तुम्ही आमच्या कंपनीत नौकरी करण्याची इच्छा का म्हणून राखता?
चिमणराव— खरे तर, बहिण भावडांच्या हल्ल्यामुळे घरी झोपणे अशक्य झाले आहे.
बॉस— मिस किटी, आज तुम्ही परत ऊशीरा आला?
किटी— सर, आज एक तरूण रस्त्यान माझा पाठलाग करत होता.
बॉस— मग त्यात ऊशीर होण्यासारखे काय झाले?
किटी— सर, खरेतर तो खूपच संथ चालीने पाठलाग करत होता.
अॉफिसच्या वेळात चिमणराव केस कापून आल्यावर त्यांच्या साहेबाने विचारले अॉफिसच्या वेळात केस कापून येताना तुम्हाला कसे काही नाही वाटले? चिमणरावऋ त्यात काय, जेवढे अॉफिसच्या वेळात वाढले होते, तेवढेच कापून आलो.
एक माणूस ट्रेनमध्ये मोठ्या बॅगला सर्वात वरच्या बर्थवर ठेऊ लागताच, खाली बसलेल्या बाई म्हणाल्या — ह्याला आणखी कोणत्या जागी ठेवा, कधी हे माझ्या डोक्यावर पडलं तर, त्या माणसाने उत्तर दिलं—काळजी करू नका, ह्यात तुटणारी कोणतीच वस्तु नाही.
अॉफिसमध्ये चांगले काम केल्यावर मालकाने मॅनेजरला १० हजार रू. चा चेक दिला. मॅनेजरने बघितलं आणि म्हटलं— सर ह्यावर आपण स्वाक्षरी केली नाही. हे ऐकून मालक म्हणाला— हो हो ठीक आहे, असच काम करत रहा, स्वाक्षरी पण करून देईन.
ग्राहक फोटोग्राफरला आपण माझा पासपोर्ट साइज फोटो काढू शकता का, ज्यात माझं डोकं आणि बूट दोन्ही येतील.
फोटोग्राफर — का नाही, बस आपण आपले बूट डोक्यावर घेऊन बसा.
न्यायाधिशांनी आरोपीला विचारले— श्तुला काही सफाई श्द्यायची आहे?
आरोपी उत्तरला— श्साहेब मी रोज दात घासतो, अंघोळ करतो, घराची सुद्धा सफाई ठेवतो आता आणखी काय सफाई देऊ?
दुकानदाराने नोकराला म्हटले— माहित आहे मी खोटं बोलणार्याला काय दंड देतो?
नोकराने म्हटले— हो माहित आहे, आपण त्याला सेल्समन बनविता.
न्यायाधिशांनी आरोपीला विचारले— तुम्ही खोट्या नोटा बनविणं कधी सुरू केलं?
आरोपीने उत्तर दिलं— मी तर खर्या नोटाच बनविण्याचा प्रयत्न केला होता, पण पोलिसांनी त्याला खोटा करार दिला आहे.
दोन भूत आपापसात बोलत होते, तेवढ्यात त्यांना एक माणूस जाताना दिसतो. पहिल्याने— अरे बघ माणूस चालला आहे. दूसरा भूत म्हणाला — माणूस वाणूस काही नसतो.
रामूचा दात दुखत असताना तो डॉक्टरांकडे गेला, डॉ. रामू तोंड उघड आणि कोणता दात दुखतो ते सांग, रामू डॉ.ला सांगतो बाल्कनीतील डावीकडून चौथा दात.
एकदा एक वृध्द स्त्री आपल्या मैत्रीणीला म्हणाली — मी माझ्या नवर्याची दातांनी नखं कुरतडण्याची सवय मोडून टाकली.
मैत्रीणीने विचारलं — ती कशी काय?
वृध्द स्त्री बोलली — मी त्यांच्या दातांची कवळी लपवून ठेवली.
परदेशात धोतर नेसणार्या एका माणसाचं धोतर सुटलं, एका इंग्रजाने त्याला विचारले, व्हॉट इज धीस? हिन्दूस्थान्याने त्याची टाय पकडून विचारले, व्हॉट इज धीस? इंग्रज, धीस इज माय नेक टाय. ह्यावर हिन्दूस्थानी म्हणाला, धीस इज माय बॅक टाय.
नवरा रू काय गं नऊ वाजले अजुन नाश्ता तयार नाही. जाऊ दे आता मी हॉटेल मधे जाऊन करुन घेईन.
बायको रू थांबा पाच मिनीटे.
नवरा रू काय पाच मिनीटांत तयार होईल कां नाश्ता तयार ?
बायको रू नाही, मी पण तुमच्या सोबत येते तयार होऊन हॉटेलला.
एकदा एक पोपट उडत जात असतांना एक ट्रकला धडकतो आणि बेशुद्ध पडतो.
त्या ट्रक ड्रायव्हरला त्याची दया येते.
तो त्या पोपटाला पकडतो, फार काळजीपूर्वक घरी आणतो व एका पिंजर्यात ठेवतो.
ट्रक ड्रायव्हरच्या उपचारांनी पोपटाला शुद्ध येते व स्वतरूला पिंजर्यात बघून तो घाबरतो व जोरात ओरडतो,“ अरे बापरे जेल. तो ट्रक ड्रायव्हर मेला की काय.
काय हो, तुम्ही पोलीस कां ? “ एक माणूस पोलीसाच्या गणवेशातल्या माणसाला म्हणाला.
”नाही, मी गुप्तहेर आहे.“
”मग तुम्ही हा गणवेश का घातला आहे“
”आज मी रजेवर आहे !
दोन सरदार एकदा बॅंक लूटायला जातात. बॅंकेत गेल्यावर त्यांच्या लक्षात येते ते बंदुक आणायला विसरलेत.
ते तरिही बॅंक मॅनेजरला धमकावतात.
त्यांच्या नशिबाने बॅंक मॅनेजरही सरदारच असतो. तो त्यांना सांगतो की बॅंक आज लुटा व बंदुक उद्या दाखवायला आणा.
संता रू जरा चांगला कापड दाखवा.
दुकानदाररू प्लेनमध्ये दाखवू?
संता रू प्लेनमध्ये कशाला, इथेच दाखव.
एका इमारतीत पहारा देणार्या संता चौकीदाराला तिथल्या लोकांनी नोकरी वरून काढून टाकले, त्याच्या मित्राने ह्याचे कारण विचारल्यास तो म्हणाला— माहीत नाही, ह्या लोकांना मला का काढून टाकले, मी तर रोज रात्री फक्त
इतकच म्हणायचो— जागे रहा, माझ्या भरवश्यावर राहू नका.
संताने हॉटेलमध्ये चहा पीताना बंता सेवकास सांगितले कि— हा चहा कसा आहे? सेवक बंता उत्तरला— हा चहा तर दार्जिलिंगचा स्पेशल चहा आहे. संता— म्हणूनच हा चहा गर्मीत देखील थंड आहे.
लहानपणी मी २० व्या मजल्यावरून पडलो होतो खाली, संताने बंताला सांगितले. काय सांगतोस, मग वाचला होतास की मेलास? बंताने काळजीने विचारले. आठवत नाही यार आता, फार जुनी गोष्ट आहे ही.
संता— तू भाखरा धरणाबद्दल काही ऐकले आहेस कां?
बंता— हो.
संता— तो माझ्या वडिलांनी खणला होता.
बंता— तू मृतसागर बद्दल काही ऐकले आहे कां?
संता— हो.
बंता— त्याला माझ्या वडिलांने मारले होते
बंताला वीस लाखांची लॉटरी लागली. पैसे आणायला गेला तेव्हा कळले की त्याला दर महिन्याला एक लाख रूपये देण्यात येतील.
संतापलेला बंता म्हणाला, द्यायचे असल्यास पूर्ण 20 लाख द्या, नाहीतर माझे 5 रूपये परत करा.
संता— मी सर्व प्रकारच्या दवाखान्यात राहून आलेलो आहे.
बंता— खोटे, तू मॅटर्निटी हाँस्पिटलमध्ये कुठे गेला होतास?
संता— अरे बाबा, तिथे तर माझा जन्मच झाला आहे.
नवरा — डॉक्टरने म्हटले तुला कोणताच रोग नाही. मग तू इतकी उदास का?
बायको — मी विचार करते की फी दडशे रूपये वाया गेले.
नवरा — या जीवनापासून मी त्रस्त झालोय, देवा मला उचल.
बायको — यांच्या आधी मला उचल.
नवरा — देवा, माझा अर्ज मी परत घेतो, तू हिचं ऐक.
नवरा — प्रिये, आज तुझा वाढदिवस आहे, तुला कुठे घेऊन जाऊ?
बायको — जिथे मी आधी कधीच गेले नाही.
नवरा — तर मग मी तुला स्वयंपाक घरात घेऊन जातो.
बायको — मी विचार करतेय की आपली सारी संपत्ती साधूला दान करू. हे ऐकून नवरा जाऊ लागला.
बायको — आता तुम्ही कुठे जात आहात?
नवरा — साधू बनायला.
लग्नाच्या पन्नासाव्या वाढदिवशी रमणला विचारण्यात आलं—आपल्या विचारात वैवाहिक जीवन कधी यशस्वी होऊ शकतं ?
रमण—जेव्हा बायको आंधळी आणि नवरा बहिरा असेल.
डॉक्टरने चारूला तपासून सांगितले की तिला कोणताच आजार झालेला नसून फक्त विश्रांतीची गरज आहे.
त्यावर चारू म्हणाली, पण डॉक्टर तुम्ही माझी जीभ तर तपासलीच नाही.
डॉक्टर म्हणाले, तिलादेखील विश्रांतीची गरज आहे.
संताने आपल्या फोनसाठी आन्सरिंग मशीन आणले. दुस—याच दिवशी बंताने त्याला फोन केला.
आन्सरिंग मशीनमधून आवाज आला— संता घरी नाहीत, तुम्ही आपला मॅसेज रेकार्ड करू शकता.
बंता— मला मुर्ख समजतोस काय? घरी असून नसल्याचे सांगतोस?
संता आणि बंता तुरूंगातून पळून गेले आणि थैल्यांमध्ये लपून बसले. त्यांना शोधण्यासाठी आलेल्या शिपायाला संशय आल्याने त्याने एका थैलीवर लाथ हाणली.
संता ओरडला भू—भू.
शिपायाने दुस—या थैलीवर लाथ हाणली.
संता पुन्हा ओरडला— अरे बाबा,. त्या थैलीत बटाटे आहेत.
एकदा दोन मित्र, १ हिंदू आणि दूसरा मुसलमान, रस्त्याने बरोबर चालले असतात. तेवढ्यात त्यांना रस्त्यावर २० रूपयांची नोट दिसते. मुसलमान मित्र एकदम उत्साहित होऊन म्हणतो, बिस मिल्लाह. त्यावर हिंदू मित्र चिडून म्हणतो, दस तुला, दस मला.
संताने नवी इंडिका घेतली. तिच्या मागे लिहिलं होतं, श्सावन को आने दोश्.
रस्त्यात एका ट्रकने इंडिकाला धडक दिली....त्या ट्रकवर लिहिलं होतं, आया सावन झूम केश्
पहिला भिकारी— जर तुला एक कोटीची लॉटरी लागली तर, तू काय करशील?
दूसरा मिकारी—मी विमानात बसुन भिक मागेन.
शेठजींने जेवणाचं ताट बघून म्हटले — इतक्या महागाईत पोळीवर इतकं तूप.
नोकराने म्हटले— मालक माफ करा, बहुतेक चुकीने माझं ताट आपल्या टेबलावर आलं आहे.
एक प्रवासी ट्रेनमधून प्रवास करत असताना, तिकीट निरीक्षकाने त्या प्रवाश्याला सांगितले— तिकीट दाखवा.
प्रवाश्याने खिश्यातून एक पोस्टाचं तिकीट काढून त्याला दिलं.
तिकीट निरीक्षकाने म्हटले— हे तर फाफ्यावर लावण्याचे तिकीट आहे, ह्याने आपण प्रवास करू नाही.
प्रवासी— अरे वा, जर हा लिफाफा पूर्ण देशात फिरू शकतो तर मग मी का नाही?
संता— अरे, तुझं हरवलेलं चेक बुक कुणाला सापडलं तर तो तुझी सही करून तुझं नुकसान करू शकतो?
बंता — मी काय कमी हुशार नाही. मी सर्व कोर्या चेकवर आधीच सह्या करून ठेवल्यात कुठं करेल तो माझी सही?
राजू रू तु असा कोणता शब्द सांगू शकतो ज्यात १००० पेक्षा पण जास्त लेटर असतील?
राकेश रू अरे खूपच सरळ आहे, पोस्ट अॉफिस.
एक प्रवासी बस चालकाला— काय भाऊ आपण किती तास बसमध्ये असता?
चालक— चोविस तास.
प्रवाशी— कसे काय?
चालक— आठ तास सरकारी बसमध्ये आणि सोळा तास बायकोचा बसमध्ये.
वाघ एका म्हातार्या माणसालारू आज मी तुझं रक्त पिणार.
म्हातारारू माझे रक्त तर फार थंड आहे, तिकडे पहा एक जवान येत आहे त्याचं गर्म रक्त पी.
वाघ रू नको, आज गर्मी फार आहे, मला कोल्ड ड्रींक प्यायचे आहे.
संतारू तुमचे ब्रेड फार खराब असतात.
दुकानदार रू बेटा मी तेंव्हापासून ब्रेड तयार करतो आहे जेंव्हा तुझा जन्मदेखील झाला नसेल.
संता रू मग तेंव्हाची ब्रेड आता का बरं विकताय तुम्ही?
एकदा एक वजनदार माणूस प्लेटफार्मवर ठेवली वजन करणारी मशीनवर चढून त्यात एक रुपया टाकतो. मशीममधून कार्ड निघतं, ज्यावर लिहिले असते की कृपया एकऋ एक करुन चढा, सगळे बरोबर नका चढू.
प्राणीसंग्रहालयात एक वाघ पिंजर्यातून निघून सरळ माणसांमध्ये घुसतो. वाघ दोन चिनी पर्यटकांना पकडून त्यांना खातो. पिंजर्यात परतल्यानंतर वाघीण विचारते अहो इतक्या माणसांमध्ये तुम्ही त्या दोन चिन्यांनच का मारलंत?
वाघ— अग कितीतरी दिवसापासून चमचमीत चायनीज खाण्याची इच्छा होत होती.
नेमबाजाच्या घरातील भिंतीवर पेंसिलीचे लहान निशाण होते, त्यात गोळ्‌यांचे निशाण होते. रिर्पोटरने नेमबाजास विचारले, आपला नेम अगदी अचूक आहे, हे कसे? ह्यावर नेमबाज म्हणाला— आधी मी भिंतीवर गोळी मारतो,
त्यानंतर गोळीच्या आजूबाजूस पेंसिलीने गोळा करतो.
एकदा एक ग्रामीण डॉक्टरकडे गेला आणि म्हणाला, श्डॉक्टर माझा पाय दुखतो आहेश्. डॉक्टरने त्याला एका कागदावर औषध लिहून दिलं आणि सांगितलं की हे पायाला लावा. तेंव्हा त्याने डॉक्टरला विचारले, श्लिहीलेल्या बाजूने की न लिहीलेल्या बाजूने लावू हा कागद?
संता— माझ्या मित्राने तर मला बातमी दिली की तू वारला म्हणून.
बंता— काय म्हणतोस! मी तुझ्यापुढे चांगला जीवंत ऊभा आहे.
संता— हे पहा तुझ्यापेक्षा माझ्या मित्रावर माझा विश्वास जास्त आहे.
बॉस— या घड्याळ्‌याशिवाय आँफिसातील इतर सर्व वस्तूंचे इंश्यूरंस करून टाका.
वीमा एजंट— घड्याळ्‌याचे का नको?
बॉस— घड्याळावर सवार्ंची सतत नजर असल्याने ते चोरीस जाणे कालत्रयी शक्य नाही.
संता— तूं जेवण्याशिवाय जीवंत राहू शकतोस का?
बंता— नाही बुवा.
संता— परंतु मला ते शक्य आहे.
बंता— कसे काय? संता— न्याहारी करून.
संता— जेवढया वेळात मी एकदा र्श्वास घेतो तेवढया वेळात देशात एक नवीन मुल जन्माला येते.
बंता— अरे बाबा, तुझी ही सवय आता सोडून दे, पाहा ना देशाची लोकसंख्या आधीच केवढी फुगली आहे ते.
संता— कादंबरी लिहिणे खरोखर सोपे काम नव्हे. कधी—कधी एक कादंबरी लिहिण्यास एक वर्षाचा काळ लागतो.
बंता— तूं उगीचच एवढे श्रम घेतोस. अवघ्या १५ रूपायात बाजारात तयार कांदबरी मिळते.
एकदा रेल्वेने एक मराठी गृहस्थ प्रवास करत होते. एक सरदारजी आपले पोते घेऊन त्याच डब्यात चढला. त्याचे स्टेशन आले तेव्हा झोप लागली होती म्हणून गडबडीत उतरला आणि पोते घ्यायचे विसरला. हे मराठी गृहस्थ त्याला म्हणतात, सरदारजी तुम्हारा पोता रह गया. सरदारजी बुचकळ्‌यात. पोता?, मेरी तो शादी भी नही हुई. ये पोता कहासे पैदा हुआ?श् आता मराठी गृहस्थ बुचकळ्‌यात. श्श्पोत्याचा आणि लग्नाचा काय संबंध असावा?
ष्656ष्,ष्एका मुलास दुकानातून घड्याळ चोरताना पकडण्यात आले. पोलिस ठाण्यात शिपायाने त्यास विचारले की त्या दुकानातून तू घड्याळ का चोरलेस? मुलाने उत्तर दिले— मग काय करणार? माझ्या शाळेची सुटी होईपयर्ंत सगळ्‌या बँक्स बंद होऊन जातात.
एका शिपायाने दुस—यास विचारले, तू जेवणापूर्वी प्रार्थना म्हणतोस का?
दुसरा— नाही बाबा, मला तशी गरजच पडत नाही. कारण माझी बायको उत्तम स्वयंपाक करते.
मिसेस साने— डाँ. मला तपासण्यापूर्वी एक करा, बाहेर जी नर्स आहे, तिला आत बोलवा पाहू!
डॉक्टर.—तुमचा माझ्यावर विश्वास नाही का?
मिसेस साने— तुमच्यावर तर आहे पण नर्सच्या अवतीभवती रेंगाळणा—या माझ्या नव—यावर माझा विश्वास नाही.
राजू— डॉक्टर साहेब माझ्या आजकाल काहीदेखील लक्षात राहात नाही.
डाँक्टर.— हा त्रास तुम्हाला केव्हांपासून आहे?
राजू— कोणता त्रास डॉक्टर?
लठ्‌ठ माणूस— डॉक्टर साहेब, आपण मला लठ्‌ठपणा कमी करण्याच्या १० गोळ्‌या दिल्या आहे, त्या केव्हां आणि कश्या खायच्या?
डॉक्टर— त्या खायच्या नसून फक्त रोज ५० वेळा जमिनीवर पाडून परत उचलायच्या की झाले.
संता— माझी बायको रोज तक्रार करते की तिच्याजवळ चांगलेशे घालायला कपडे नाहीत.
बंता— मग तू तिला शिवून दिले का?
संता— नाही रे बाबा, मी सरळ माझ्या घराच्या खिडक्यांना पडदे लाऊन मोकळा झालो.
संता— तुझ्या छत्रीस दोन भोके पडली आहेत.
बंता— मला ठाऊक आहे रे, मीच ती पाडली आहेत.
संता— का बरे?
बंता— अरे, त्यामुळे मला पाऊस थांबल्याचे कळते तरी.
संता— माझ्या बायकोची वाचा काल एकाएकी गेली.
बंता— खरेच, मी आजच माझ्या बायकोला तुझ्या बायकोच्या भेटीसाठी पाठवतो.
संता— का?
बंता— संसर्गजन्य रोग असेल तर माझी देखील रोज रोज टोमणे ऐकण्याच्या कटकटीतून सुटका होईल.
संता— तुम्ही काय व्यवसाय करता?
बंता— मी ट्रक ड्रायव्हर आहे, आणि तुम्ही?
संता— मी पायलट आहे. जो विमान उडवतो.
बंता— त मग असे सांग न यार, की तू प्लेनचा ड्रायव्हर आहे.
संता— तुझे समोरचे दोन दात कसे काय पडले?
बंता— जास्त हसल्याने.
संता— हसल्याने काय कुणाचे दात पडतात?
बंता— मोहल्यातला पहलवान पाय घसरून चिखलात पडला आणि त्यावेळेस मी त्यास पाहून जोराजोरात हसू लागलो.
पुढारी (डॉक्टरला) माझी तपासणीची रिपोर्ट माझ्या भाषेत मला समजावून सांगण्याची तसदी घ्या.
डॉक्टर— ऐकातर मग, तुमचे ब्लडप्रेशर घोटाळ्‌याप्रमाणे वाढतेच आहे, तुमच्या लंग्स खोटी आश्वासने देत आहेत आणि हृदय केव्हांही राजीनामा देण्याच्या तयारीत आहे.
औषधाच्या दुकानावर एका तरूणीने लाजत—लाजतच दुकानदारस सांगितले— खरे तर, मला कोणतेच औषध विकत घ्यायचे नसून माझ्या प्रियकराचे पत्र आपल्याकडून वाचून घ्यायचे आहे. त्याचे अक्षर वाचणे मला शक्य नाही, तो एक नामांकित डॉक्टर आहे.
बॉस— अरे, परत सात दिवसाच्या रजेचा अर्ज? गेल्या दोन वर्षात कोणास ठाऊक तुम्ही किती सुट्या घेतल्या ते? कधी साखरपुड्यासाठी तर कधी सासूचे देहावसान झाल्याबद्दल. आता काय आहे?
चिमणराव— सर, उद्या माझे दुसरे लग्न आहे.
मॅनेजर चिमणरावांना— शेवटी हे सांगा की तुम्ही आमच्या कंपनीत नोकरी करण्याची इच्छा का म्हणून राखता?
चिमणराव— खरे तर, बहिण भावडांच्या हल्ल्यामुळे घरी झोपणे अशक्य झाले आहे.
बॉस— आज परत उशीर झाला ते?
क्लार्क— काल माझ्या बायकोने एका अपत्यास जन्म देऊन तिस—यांदा एका नवजात बालकाची भेट मला दिली.
बॉस— तिने तुम्हास त्याऐवजी एक अलार्म घड्याळ भेट द्यायला हवे होते.
बॉस— मिस किटी, आज तुम्ही परत ऊशीरा आलात?
किटी— सर, आज एक तरूण रस्त्यान माझा पाठलाग करत होता.
बॉस— मग त्यात ऊशीर होण्यासारखे काय झाले?
किटी— सर, खरेतर तो खूपच संथ चालीने पाठलाग करत होता.
संता — जेव्हा माझा जन्म झाला तेव्हा आर्मी वाल्यांनी 21 तोफा चालविल्या होत्या.
बंता — काय बोलतोस! सगळ्‌याचा नेम चुकला?
अवघ्या पंधरा वषार्ंचा अभिषेक कॅबरे डान्स बघायला गेला होता, हे समजल्यावर त्याची आई संतापलीच. त्याला खूप फैलावर घेतल्यानंतर तिनं विचारलं, तू तिथे असं काही पाहिलं नाहीस ना, जे तू पाहायला नको होतं?
त्यानं उत्तर दिलं, पाहिलं कानावर हात ठेवून तिनं विचारलं, काय पाहिलंस?
म्यूजियमचा मालिक संताला म्हणाला— श्तु माझी 500 वर्ष जुनी मूर्ति तोडून टाकली?
संता— काय! अरे मग काही हरकत नाही, मला वाटलं ती नवी होती काय?
बॉस— तुमचा पुनर्जन्मावर विश्वास आहे का?
क्लार्क— नाही सर.
बॉस— काल तुम्ही तुमच्या मामाच्या अंत्ययात्रेसाठी सुटी घेऊन गेला होता, त्यानंतर अवघ्या एक तासभरातच ते तुम्हास भेटण्यास आले होते.
चिंटू पिंटूला सागंतो...
तू झाडावर चढू शकतोस का? संजीवनी आणू शकतोस का? छाती फाडून राम—सीता दाखवू शकतोस का? नाही ना?
अरे वेड्या, फक्त माकडासारखं तोंड असल्यानं कुणी हनुमान होत नाही!
दिनू — माझे आजोबा सध्या पाऊणशे वषार्ंचे आहेत, पण त्यांच्या डोक्यावर तुम्हाला एकही पिकलेला केस आढळून येणार नाही.
मनू — म्हणजे अजूनही त्यांचे केस काळेभोर आहेत?
दिनू — नाही रे! त्यांचं डोकं जर संपूर्णपणे टकलांन व्यापलेलं आहे, तर त्यावर काळे केस तरी कसे शिल्लक असतील?
व्याकरणाच्या तासिकेला बाईंनी मोरूला विचारलं, काय रे, मी सुंदर आहेश् या वाक्याचा काळ कोणता?
बाईंच्या चेहेर्याकडे पाहून मोरू म्हणाला,
गोपाळराव आपल्या पत्नीला रागानं म्हणाले, अगं, आज विसूनं माझ्या पॅंटाच्या खिशातले काही पैसे चोरलेले दिसतात ! कुठं गेलं तो?
पत्नी — कमाल आहे तुमच्या अविचारीपणाची! त्या लेकरावर कशाला उगाच चोरीचा खोटा आळ घेता? मी कशावरून तुमच्या पॅंटच्या खिशात हात घातला नसेन?
गोपाळराव — तू नक्कीच खिशात हात घातलेला नाहीस, कारण त्यात अजून थोडेसे पैसे शिल्लक आहेत.
संता— जर समज.... मुंडे, विलासराव, पवार, भुजबळ आणि राणे एकाच बोटीतून प्रवास करत आहेत व बोट महासागरात उलटली तर कोण वाचेल? सांग पाहू!
बंता— संपूर्ण महाराष्ट्र!
एका डॉक्टरांनी आपल्या रोग्याला विचारलं, श्अलबतराव, मी काल दिलेल्या औषधामुळे तुमच्या उलट्या बंद झाल्यात ना ?
अलबतराव म्हणाले, श्हो, उलट्या पार बंद झाल्या, पण अजून मला श्वास मात्र अधुनमधून लागतोय.
यावर डॉक्टर अगदी आत्मविश्वासाने त्यांना म्हणाले, श्अलबतराव, त्याची बिलकूल काळजी करू नका तुम्ही. माझ्या आजच्या औषधाने तुमचा श्वासही कायमचा बंद होईल.!
संताने एकदा आपल्या बायकोला मगरींनी भरलेल्या तळ्‌यात फेकले
आता पोलिसांनी संतावर खटला भरला आहे
मगरींशी क्रौर्याने वागल्याबद्दल!!!!
आरोपी संता, उद्या पहाटे ठीक पाच वाजता तुला फाशी देण्यात येईल, जमादाराने कठोर सुरात केलेली घोषणा ऐकून संता हसत सुटला. पोलिसांचे प्रश्नार्थक चेहरे पाहून कसेबसे हसू आवरत संता म्हणाला, श्मला पहाटे पाच वाजता फाशी कशी देणार तुम्ही?३ आठच्या आधी मी कधीच उठत नाही!!!
बंता संताला म्हणाला, श्अरे यार, मी बँकेकडून लोन घेऊन बाइक घेतली. लोनचे हप्ते फेडले नाहीत, तर काल बँकवाले येऊन माझी बाइक जप्त करून गेलेश्.
हे ऐकताच संता हिरमुसला आणि कपाळावर हात मारून सुस्कारू लागला. बंताने विचारलं तर संता उत्तरला, श्मला हे आधी माहिती असतं, तर मी लग्नासाठी कर्ज नसतं का काढलं?!!!
बंता— काय रे तू तर डॉक्टरला भेटायला जाणार होता ना, मग त्याचे काय झाले.
संता रू अरे यार उद्या जाईल, आज थोडी तब्ब्यत खराब आहे.
रेल्वेतून प्रवास करताना, श्रीपतराव मोठ्या दिलगिरीने शेजारच्या प्रवाशाला म्हणाले, श्मला कमी ऐकु येतं एवढं मला ठाऊक होतं, परंतु आता तर असं वाटतयं की मी ठार बहिराच झालोय, कारण तुम्ही मगापासुन बोलत आहात त्यातील एक अक्षरही मला ऐकु आले नाहीश्. सहप्रवासी गणपतराव म्हणाले, श्आपला गैरसमज झालाय. मी बोलत नव्हतो तर चुईंगम खात होतो!
छोट्या राघूनं विचारलं, ष्ष्आई, माझी किंमत किती आहे गं?
आई— बाळा, माझ्या दृष्टीनं तुझी किंमत लाखो रुपये आहे.
राघू — मग त्या लाखो रुपये किंमतीपैकी सध्या मला पतंग आणायला फक्त एक रुपया देतेस का?
जगातलं मृत्यूचं प्रमाण वर्गाला समजावून देताना गुरुजी म्हणाले, ष्ष्माझ्या प्रत्येक श्वासागणिक या एकूण जगात एक माणूस मरत असतो.ष्ष्
गुरुजींचं हे विधान ऐकून चिंटूनं त्यांना विचारलं, ष्ष्असं जर आहे, तर गुरुजी तुम्ही श्वास घेताचं कशाला?
एका कवीनं आपल्या पत्नीला विचारलं, ष्ष्काय गं? मी काल रात्री लिहिलेली कविता कुठे गेली? आपल्या बाळानं तर ती फाडून फेकून नसेल ना दिली?ष्ष्
पत्नी शांतपणे म्हणाली, ष्ष्तो बिचारा कशाला फाडून फेकील? त्याला तुमची कविता कोणत्या दर्जाची आहे, हे थोडंच कळतंय?
व्याकरणाच्या तासाला शिक्षिकेनं मोरूला विचारलं, काय रे, मी सुंदर आहे या वाक्याचा काळ कोणता?
तिच्या चेहेर्याकडे पाहून मोरूनं उत्तर दिलं
एक अडाणी माणूस पेन्सिलिनं कागदावर नुसत्याच रेघोट्या ओढत असल्याचे पाहून एका गृहस्थानं त्याला विचारलं, ेकाय रे! हे काय करतोस?
अडाणी मनुष्य — गावी राहणार्या मोठ्या भावाला मी पत्र लिहितोय.
दुसरा गृहस्थ — पण तू तर कागदावर नुसत्या रेघोट्या ओढतो आहेस. त्या तुझ्या भावाला कशा वाचता येणार? तुला लिहिता येत नाही का?
अडाणी मनुष्य — मला तर लिहिता वाचता येत नाहीच, पण माझ्या भावाला तरी कुठं लिहिता वाचता येतंय?
गुरुजींनी विचारलं, बाळू! शिवाजीमहाराजांचं एक वैशिष्ट्य तू सांगू शकशील का?
बाळू — त्यांची स्मरणशक्ती दांडगी होती. कुठलीही गोष्ट त्यांच्या स्मरणात पक्की राहायची.
गुरुजी — (आश्चर्याने) कशावरून?
बाळू — म्हणून तर लोक त्यांच्या स्मरणार्थ जिकडे तिकडे त्यांचे पुतळे उभारतात.
हॉटेलमध्ये गेलेला एक इसम गरमगरम मिसळ खात असता त्याला त्या मिसळीत एक मेलेलं झुरळ सापडलं. त्याबरोबर मिसळ आणून देणार्या पोर्याला हाक मारून तो रागानं म्हणाला, ष्ष्या मिसळीत बघ, मेलेलं झुरळ आलंय!
यावर तो पोर्या म्हणाला, तुम्हा गिर्हाइकांना मिसळ तर गरमागरम हवी असते. मग गरम मिसळीतलं झुरळ जिवंत कसं राहील? उष्णतेमुळं ते मरणारच.
दिवाणखान्यात स्वेटर विणत बसलेल्या आपल्या आईपाशी जाऊन मन्यानं तिला लडिवाळपणे विचारलं, ष्ष्आई गं, स्वयंपाकघरातील फडताळातल्या डब्यातला एक लाडू खाऊ का मी?
खा बरं बाळ. भूक लागलीय का तुला?
आईचे हे शब्द कानी पडताच मन्या म्हणाला, ष्ष्आई! तू लाडू खायला परवानगी दिलीस, म्हणून मला किती बरं वाटलं! कारण तो लाडू मी अगोदरच खाऊन टाकला होता!
गिर्हाईकाची दाढी करून झाल्यावर न्हाव्यानं त्याला विचारलं, ष्ष्साहेब! माझा वस्तरा कसा काय काय वाटला तुम्हाला?
गिर्हाईक म्हणाले,ष्ष् न्हावीदादा, तुमच्या वस्तर्याला खरोखरच जगात तुलना नाही. तुम्ही वस्तर्यानं माझी दाढी करीत आहात, असं मला वाटलंच नाही.
हे ऐकून एकदम खुषीत आलेल्या न्हाव्यानं विचारलं, ष्ष्असं? मग मी तुमच्या गालांवरून वस्तरा फिरवीत असताना तुम्हाला नेमकं कसं वाटत होतं?
गिर्हाईक म्हणाले, ष्ष्खरं सांगायच तर, तुम्ही हाती खरखरीत पॉलिशपेपर घेऊन माझे गाल जोरात घाशीत असल्याचा मला भास होत होता.
रस्त्यात दोन इसमांची भेट झाली. बोलता बोलता विषय टिळकांचा निघाला, तेव्हा
पहिला म्हणाला, लोकमान्य टिळकांचा ृगीतारहस्यश् हा ग्रंथ खरोखरच अलौकिक आहे नाही का?
दुसरा— प्रश्नच नाही. त्या ग्रंथाला तोड नाही.
पहिला— तुम्ही वाचलाय का तो ग्रंथ?
दुसरा— नाही, पण तुम्ही?
रमाबाई— हे काय बाई? परक्याच्या घरी यायचं आणखी वाटेल त्या जिन्नसांना हात लावायचा?
मथुराबाई— रमाबाई, आपण मला परकी समजता काय? मी नाही बाई आपल्याला परकी समजत!
मास्तर— अरे, तुम्हाला चांगलं वाचता येत नाही. मी वाचून दाखवतो. त्याप्रमाणे उद्या धडा वाचून या. (असं म्हणून पांच—सात ओळी वाजून झाल्यावर)
एक वात्रट विद्यार्थी— पुरे. शाब्बास! दहा मार्क, चांगलं वाचलं.
बाळ्‌या— बाबा, काल किनई मला स्वप्न पडलं की, मला तुम्ही दहा रूपये दिलेत, खरं द्याल ना आज!
बाबा— ते स्वप्नातले कुठे आहेत आधी? तू मोठा हरव्या आहेस. आण इकडे, का हरवलेस?
एक रावसाहेब मद्यपाननिषेधाची व्याख्यान द्यावयास निघाले. ते आपल्या शहरातील एका मजुराच्या घरात गेले. तो त्यास समोरच कोनाड्यात एक ताडीची बाटली भरलेली दिसली. राव साहेबांनी त्यास लागलाच उपदेश केलारू पुष्कळ वेळ उपदेश झाल्यावर आजपासून मी दारूला शिवणार नाही, अशी शपथ घे आणि बेलभंडार उचल, म्हणून रावसाहेब त्याच्या पाठीस लागले. त्याने कशी बशी शपथ घेतली. तेव्हा रावसाहेब विशेष समाधान होऊन ते त्यास म्हणतात, असे
आतापयर्ंत तु आमचं सगळं ऐकलसं, पण आता आणखी एक ऐक म्हणजे मला फार समाधान होईल. तू ही बाटलीतली ताडी फेकून देरावसाहेब, मी ती फेकून दिली असती,पण त्यातील अर्धी माझ्या भावाची आहे.
बरं आहे. तुझी अर्धी तर फेकून दे.
पण वरची त्याची आहे, आणि खालची माझी आहे, ती कशी फेकता येईल.
बंड्याच्या मोठ्या ताईचे नुकतेच लग्न झाले होते. आणि का ही दिवसाने बाळंतपणासाठी ती आपल्या माहेरी आली होती। बंड्याच्या चौकस नजरे ते एक गोष्ट टिपली ती म्हणजे लग्न होऊन जातांना ताई नेहमीप्रमाणे सादीसुदी होती.
पण आता आल्यानंतर तिचे पोट खूपच मोठे झाल्याचे त्याच्या लक्षात आले. म्हणून त्याने तिला विचारले.
ताई तुझे पोट एवढे मोठे कसे झाले गं.
अरे बंड्या, आता माझ्या पोटात बाळ आहे. तुला मामा व्हायचे आहे की, नाही.
या उत्तराने बंड्याचे समाधान झाले नाही. थोड्या वेळाने त्याने तिच्यापोटाकडे बघितलेआणि एकदम तिला विचारले.
अगं, पण तू एवढे मोठे बाळ गिळले कसे?
बंटीच्या घरी आलेले पाहुणे जेवायला बसलेले असताना बंटी मोठ्याने म्हणाला, श्आई, आपल्याकडे आजोबा, आजी आणि आत्या आले आहेत. तू तर म्हणत होतीस की, आपल्याकडे म्हसोबा, सटवी आणि टवळी चरायला येणार आहेत. त्यांचं काय झालं?
एकचण— त्यांच्या नावाप्रमाणे हजार भ्रष्ट्राचाराची प्रकरणे आहेत.
दुसरा— माझ्याकडे तसंच आहे.
पहिला— काय नाव तुमचे?
दुसरा— चिंतामणी कोटी...
पहिला— काय, तुम्ही निवृत्त झालात? नोकरीत कोणाचा पैसाही घेतला नाही तुम्ही? कोणत्या खात्यात होतात तुम्ही?
दुसरा— बिन खाते..!
पहिला— अरे व्वा, काय तुमची तब्येत मस्त झालीय हो? काय करता सध्या?
दुसरा— सहकार महर्षी(?) म्हणून वावरतोय.
चिंतोपत चिकटे यांच्या वाड्याबाहेर पुढील पाट्‌या लावल्या आहेत.
1. जगातील सर्व भाषांतील कागदपत्रांच्या झेरॉक्स प्रती काढण्याचे एकमेव ठिकाण.
2. दिवाळीत न उडालेल्या फ टाक्यांना वाती बसवून मिळतील.
3. जिना अंधारा आहे. चढताना पाचवी व उतरताना आठवी पायरी नाही. पायर्या मोजत चढावे आणि उतरावे.
पाण्याखाली सतत 48 तास राहण्याचा जागतिक विक्रम या शिर्षकाची बातमी वर्तमानपत्रात प्रसिध्द झाली होती, सविस्तर बातमी अशी होती...
प्रसिध्द जलतरणपटू जलवीर सिंगानं सतत 48 तास पाण्याखाली राहण्याचा जागतिक विक्रम प्रस्तापित केला आहे. बातमीत पुढं असं ही म्हटलं होतं कि, जलवीर सिंगाची अंत्ययात्रा उद्या सकाळी दहा वाजता त्याचे राहते घरावरून निघेल.
घरमालक— तुम्हाला अंघोळ करताना भायची सवय असेल तरच ही जागा तुम्हाला भाड्याने मिळेल.
भाडेकरू— पण अशी अट का?
घरमालक— कारण आमच्या चाळीतील कोणत्याच बाथरूमला आतून कडी नाही.
एक भुरटा चोर आपल्या खिसेकापू मित्राला म्हणाला, श्आज एक बाई दार उघडं टाकून शेजारणीकडे गेली असताना मी घरात शिररो आणि माल घेऊन बाहेर पडत असताना ती बाई दारात हजर
मग काय, मार खावा लागला असेल? मित्राने विचारले.
नाही रे, दूध जळाल्याचा वास आला म्हणून गॅस बंद करायला आत शिरलो, अशी सबब सांगितल्यावर ती आत पळाली आणि मी बाहेर
गृहस्थ— माझे वय चाळीस वर्षे आहे.
व्यवस्थापीका— बोला काय सेवा करू?
गृहस्थ— मला माझ्या वयाची वधू पाहिजे.
व्यवस्थापीका— चाळीस वर्ष, कठीण आहे.
गृहस्थ— मग, वीस—वीसच्या दोन चालतील.
शेजारील स्त्री (पप्पूला)——हा बाँल तूझा आहे काय?
पप्पू —— या बाँलने काच फुटला आहे काय?
शेजारी ——नाही.
पप्पू—— श्मग माझा आहे.
शिक्षक (विद्यार्थ्‌याला) —— कुतुबमीनार कोठे आहे.
विद्यार्थी —— माहित नाही.
शिक्षक—— बेंचवर उभा रहा.
विद्यार्थी—— सर, कुतुबमीनार अजून दिसला नाही.
हाऊ ओल्ड इज युअर फादर? त्या माणसानं शेजारच्या मुलाला विचारलं.
मुलानं सांगितलं, श्ॲज ओल्ड ॲज आय ॲम.
म्हणजे? हे कसं शक्य आहे?
माझा जन्म झाला तेव्हांच ते वडील झाले ना!
शिक्षक रू बंडु, हसता हसता रडण्याचं एखादं उदाहरण सांग ?
बंडू रू माझा मोठा भाऊ स्टुलावर उभा राहून पंखा स्वच्छ करत होता.
पाय निसटून तो खाली पडला तेव्हा मी खूप हसलो. तसा त्याने मला जोरदार धपाटा मारला तेव्हा मी रडायला लागलो.
आई रू बाळा शाळेतून लवकर का आलास?
बाळ रू मी संजयला मारले म्हणून मला लवकर घरी पाठविले.
आई रू अरे पण संजयला का मारलेस?
बाळ रू मला लवकर घरी याचचे होते म्हणून!!!!
वडील (मुलाला) रू तू मघापासून कोंबडा का झाल आहेस?
मुलगा रू बाबा, तुम्हीच तर म्हणाला होतात ना की जे काम शाळेत करशील तेच घरातही अर्धा तास करत जा म्हणून!
शेतकरी — (जनावरांच्या डॉक्टरला) डॉक्टर साहेब माझी गाय वाळलेल्या चा—याला तोंड लावत नाही तिला ओलाच चारा लागतो. पण, सध्या ओला चारा मिळत नाही म्हणून ती खराब झाली हो. मी काय करू
डॉक्टर — सोपे आहे. तिच्या डोळ्‌याला हिरवा चष्मा लाव.
हाऊ ओल्ड इज युअर फादर? त्या माणसानं शेजारच्या मुलाला विचारलं.
मुलानं सांगितलं, श्ॲज ओल्ड ॲज आय ॲम.
म्हणजे? हे कसं शक्य आहे?
माझा जन्म झाला तेव्हांच ते वडील झाले ना!
बंटी— तु गाण्याचा अभ्यास का बरं बंद केला.
संगीता— गळ्‌यामुळे.
बंटी— का गळ्‌याला काय झालं?
संगीता— शेजारच्या पहलवान ने धमकी दिली आहे की जर त्यानी मला पुन्हा गाणं गाताना ऐकले तर तो माझा गळा दाबून देईल.
टिंकू— आई मला आज बँकेत काम करणारी शेजारच्या मावशीचं नाव कळलं.
आई— कसं काय? टिंकू— मी आज बँकेत गेलो तेंव्हा ती मावशी तिथे काम करत होती आणि तिचा समोर नेमप्लेट पण ठेवलेली होती.
आई— तर काय लिहिलं होतं नेमप्लेटवर?
टिंकू— चालू खाता.
सुरेश— आत्ता मी माझ्या मुलाला तीन किलो शेवफळ आणायला सांगितले होते, पण तु त्याला मुलागा समजून दोन किलो टिकवले ना?
फळ विकणारा— साहेब, मी तर बरोबरच फळ दिले होते, जरा तुम्हीच आपल्या मुलाचे वजन करून बघा.
रामू — बाबा मला २ रू द्या, मला शाळेत लेट गेल्याबद्दल फाइन द्यायचं आहे.
वडील — तुला घरी लेटायला वेळ मिळत नाही जे शाळेत जाऊन लेटतो.
आई रू पिंटू तुझा पाय जास्त दुखत असेल तर ही गोळी घे, दुखणं कमी होइल.
पिंटू रू अगं आई पण गोळीला कसं माहिती माझा कोणता पाय दुखतो आहे ते.
शिक्षकाने विचारलं, बहुतांश दक्षिण भारतीय लोक काळेसावळे का असतात?
नन्या उत्तरला, कारण ते लोक सन स्क्रिन लोशन न लावता सारखे श्सन टीव्हीश्, श्सूर्या टीव्हीश्, श्उदय टीव्हीश् पाहात असतात ना म्हणून!
सोनू रू आई मला सगळे देव मानतात.
आई रू का?
सोनू रू मी बागेत गेलो तर मला बघून सगळे एकदम बोलले— अरे देवा तू पुन्हा आलास?.
शिक्षक— भारतात सवार्ंत बुद्धिमान माणूस कोण आहे?
बाळू— मास्तर तुम्ही स्वतःच.
शिक्षक— शाब्बास, पण हे तू कसे ओळखलंस?
बाळू— कारण मी रहातो त्या भागात एक वेडा माणूस स्वतःला भारतातील सवार्ंत कमी बुद्धिमान माणूस समजतोष्,
जाडा माणूस— जाडे होण्याचे कितीही तोटे असले तरी जाडी माणसे आंनदी आणि खेळकर असतात. हे तरी मान्य कराल की नाही?
डॉक्टर— बरोबरच आहे. कारण जाडे असल्याने ते कुणाशी भांडू शकत नाहीत आणि भरधाव धावूही शकत नाही. मग खेळकर असतील नाही तर काय?
शिक्षक रू चंद्र दूर आहे की जपान.
गोट्या रू जपान. कारण चंद्र आपल्याला इथून दिसतो. जपान दिसत नाही.
वडिल रू पप्पू, रेल्वे येते तेव्हा रस्त्याचे फाटक का बंद करतात?
पप्पू रू रेल्वे रुळ सोडून रस्त्यावर धावू नये म्हणून.
एका मंर्त्याचा मुलगा ऐटीत मित्रांना म्हणाला, श्माझे वडील कोण आहे ते माहित आहे का?
मित्र रू नाही. पण का रे, तुला सुद्धा माहित नाही का?
पप्पू रू मम्मी आपल्या शेजारच्या मावशीची दोन—दोन नावं आहेत काय?
मम्मी रू नाही बेटा त्यांचं नाव जया आहे.
पप्पू— पण डॅडी तर त्यांना डार्लिग म्हणत होते.
पाहुणा— मला तुमच्या घरातील माशा फार त्रास देताहेत. मी आलो तेव्हापासून त्या माझ्या अंगावर बसताहेत.
पप्पू— काका, मी पण त्यांच्या या सवयीने अगदी त्रासलोय. कुठे एखादी घाणेरडी वस्तू पाहिली की लगेच त्या बसतात.
बाळ्‌या रू मला समोरच्या गल्लीत राहणारी चिंगी खूप आवडते, पण मी मोठा झाल्यावर शेजारच्या स्वातीशी लग्न करणार.
आई रू असे का बरं बेटा.
बाळ्‌या रू आई, तू नेहमीच मला रस्ता पार करून पलिकडे जाण्यासाठी नाही म्हणतेस.
मुलगा रू बाबा, समजा तुमच्या पार्टीतला एखादा माणूस दुस—या पार्टीत गेला तर त्याला तुम्ही काय म्हणाल?
बाबा रू त्याला आम्ही गद्दार म्हणू.
मुलगा रू जर दुस—या पार्टीताला माणूस तुमच्या पार्टीत आला तर?
बाबा रू त्याला आम्ही हृदयपरिवर्तन म्हणू.
गुरूजी रू अफ्रिकेत आढळणार्या एका प्राण्याचे नाव सांग?
विद्यार्थी रू वाघ
गुरूजी रू शाब्बास, आता दूसरा एखादा प्राणी सांग?
विद्यार्थी रू दूसरा वाघ.
पत्नीला प्रसुतीगृहात नेल्यावर बंडोपंत विचारात असल्याचे पाहून त्यांच्या मित्राने त्यांना कारण विचारले तेव्हा बंडोपंत म्हणाले, श्मागच्या वेळी तिने दशरथ राजाचे पुस्तक वाचले तेव्हा राम—लक्ष्मण—भरत ही तीन मुले झाली.
नंतर तिने रामाचे पुस्तक वाचले तेव्हा लव—कुशसारखी जुळी मुले झालीत. यावेळी तर तिने राष्ट्रीय जनता हो पुस्तक वाचले आहे.
प्रेयसी— राजा, झोपेत चालण्याच्या माझ्या सवयीमुळे मला आज फार मानहानी सहन करावी लागली.
प्रियकर— राणी, का बरं. काय झालं?
प्रेयसी— अरे, मी आज रात्री झोपेत चालता चालता समुद्र किनार्यावर जाऊन पोहोचले आणि सकाळी लोकांनी मला उठवलं तेव्हा माझी मलाच लाज वाटली.
प्रियकर— अगं, मग काय झालं. नाईट गाऊन तर घातला होतास ना.
प्रेयसी— नाही ना. म्हणून तर एवढी लाज वाटली.
एकदा दोन मैत्रिणी त्यातल्या एकीच्या प्रियकराला भेटायला गेल्या.
मैत्रिणींपैकी एकीने दुसरीला आपला प्रियकर लांबूनच दाखवला. तेव्हा मैत्रिण म्हणाली, मुलगा चांगला आहे. पण हसताना त्याचे दात दिसतात. ते चांगले नाही वाटत.श्
दुसरी मैत्रिण चटकन म्हणाली, पण लग्नानंतर त्याला मी हसायची संधी देईल तर ना.
एकदा एक प्रियकर प्रेयसीच्या वडिलांकडे गेला. घाबरत घाबरत त्यांना तो म्हणाला, श्मला काहीही नकोय. फक्त तुमच्या मुलीचा हात हवाय.श्
मुलीचा बाप म्हणाला, श्हे बघ. नुसता हात मिळणार नाही. पाहिजेच असेल तर आख्खी मुलगी माग.
एकदा एक प्रियकर हॉस्पिटलमध्ये कामाला असलेल्या आपल्या प्रेयसीला भेटायला गेला.
प्रेयसीः हॉस्पिटलमध्ये आता मला प्रमोशन मिळालंय आणि मी आता नर्सची सिस्टर होईल.
प्रियकरः हे बघ. सिस्टरपयर्ंत ठिक आहे, पण सिस्टरची मदर होऊ नकोस म्हणजे मिळवली.
पुस्तक वाचता—वाचता नवरा बायकोस म्हणतो— पहा बरे या पुस्तकात काय लिहिले आहे ते की मूर्ख माणसांना सुंदर बायका मिळतात.
बायको लाजत उत्तरली— राहू द्या हो, तुम्हास माझी स्तुति करण्याव्यतिरिक्त दुसरे काही सुचतच नाही.
बायको— माझ्या हातून तुमचा निळा शर्ट जळाला.
नवरा— हरकत नाही, माझ्याकडे तसाच १ शर्ट आहे.
बायको— म्हणून तर त्या शर्टाचा तुकडा कापून मी ह्या शर्टाला जोडला,
राजूला हातच्या बळावर घरात घुसताना बघून कुलकर्णी काका जोरात ओरडले— हे काय करतोयं?
राजू— तुम्हीचं म्हणाला होता की आता फेल झाला तर घरात पाय देखील ठेऊ देणार नाही म्हणून.
आईने मुलाला बिस्तरवर झोपवतं म्हटले की लवकर झोप भूत येणात आहे.
बंड्या— आई तु पण लवकर मला आइसक्रीम खायला पैशे दे नाही तर मी पण सकाळी बाबांना भूताचं नाव सांगून देईन.
बाबा— तू फार आळशी आहेस. तुझ्या वयाचा असताना एका डिपार्टमेंटल स्टोअरमध्ये दहा रूपयात नोकरी करत होतो. आणि दोन वर्षात त्या डिपार्टमेंटल स्टोअरचा मालक झालो.
मुलगा— आता असे काही शक्य नाही. कारण आता डिपार्टमेंटल स्टोअरमध्ये हिशोब व्यवस्थित ठेवला जातो.
विज्ञानचे मास्तर— जर गुरूत्वाकर्षण नसेल तर काय होईल?
बंड्या— फार गोंधळ होईल, कारण जो केर आम्ही पहिल्या मजल्यावरून खाली टाकतो तो खाली जाण्याऐवजी आमच्या मजल्यावरच अडकेल.
शेखर —— श्आई, बघ टकला माणूस.श्
आई—— श्शांत रहा, तो ऐकेल ना.श्
शेखर —— श्काय त्याला हे माहित नाही?
शिक्षक रू सांगा बर, मुलांनो अकबर बादशाहने कुठंपयर्ंत राज्य केलं?
सुनील रू सर, मी सांगतो.
पान नंबर 14 ते पान नंबर 25!
पती — (पत्नीला) काय अश्रुपूर्ण कादंबरी ओ ही।
पत्नी — (पतीला) वाचा वाचा एक तासभर जास्तच वाचा, म्हणजे बादलीभर पाणी तरी मिळेल. आज नळाला पाणी आलेले नाही.
एक छोटा मुलगा आपल्या आईबरोबर प्रवचन ऐकण्यास जात असे पण, शू.. शू.. आली की तो जोरजोरात ओरडायचा. त्यामुळे इतर लोक त्या बाईवर रागवत असत.
एकदिवस त्या बाईने मुलास युक्ती सांगितली. की तूला शू.. आली की तू मला म्हण श्आई मी गाणे म्हणू का?श् दूस—यादिवशी त्याने तसे केले. लोक म्हणाले बाई इथे प्रवचन सुरू आहे, त्याला बाहेर घेऊन जा.
एकदा तो मुलगा आपल्या बाबांबरोबर परगावी गेला. रात्री सर्व लोक झोपले आणि मुलास शू.. आली. तो वडिलांना म्हणाला बाबा बाबा मी गाणे म्हणू का?
वडिल म्हणाले, अरे सगळे लोक झोपले आहेत तुला म्हणायचे असेल तर माझ्या कानात म्हण मुलाने त्याप्रमाणे केले.
बंता— आपल्या देशाचा मृत्यूदर काय असेल?
संता— शत—प्रतिशत.
बंता— ते कसं?
संता— जो व्यक्ति जन्माला आला तो एकदिवस मृत्यू पावतो.
संता (बंताला)—— ऐकले आहे कि, तूमच्या फँक्टरीत आग लागली होती. तूमच्या फँक्टरीत काय बनविले जायचे?
बंता (संताला)—— आग विझविण्याचे यंत्र.
ष्753ष्,ष्बंता ——आपल्या देशात मृत्यूचे प्रमाण किती आहे.
संतासिंग —— शंभर टक्के.
संतासिंग ——जो जन्माला येतो तो नक्की मरतो.
सूर्याचं खग्रास ग्रहण होतं. काचेला दिव्याची काळजी लावून बिल्डींगमधील लोक ग्रहण बघत होते. मुले गच्चवरून बघत होती. तिसरीतला बाळ्‌या आईला म्हणाला, आई मी ग्रहण बघायला गच्चीवर जाऊ का?
श्जाश्, आई म्हणाली, श्पण सूर्यग्रहण गच्चीवरून बघ हं. फार जवळून बघू नकोसश्.
एकदा पाच— सहा वषार्ंचा मुलगा बालमानसशास्त्राचं पुस्तक पहात होता.
आई— हे काय? तू हे पुस्तक कशाला बघतोस?
मुलगा— काही नाही. या पुस्तकप्रमाणे माझे संगोपन व्यवस्थीत होत आहे की नाही ते पाहतो आहे.
आई— बाळू, तू हातोडी घेऊन खेळू नकोस.
बाळू— काळजी करू नकोस. मी फक्त हातोडी मारतोय आणि खिळा रामूने धरलाय.
महिला मंडळाचा कवियत्री मेळावा होता. प्रत्येक कवियत्री आपापल्या परीने भिकार कविता सादर करत होती. प्रमुख पाहुणे म्हणून प्रसिध्द कवी उपस्थित होते. प्रत्येक कविता सादर करून झाली की ते मोठ्यांदा श्नाईस पोएमश् म्हणायचे.
कार्यक्रमानंतर बरोबर आलेल्या मित्राने मराठी कवितेवर इंग्लिशमध्ये अभिप्राय का देत होता. असे विचारले असता ते म्हणाले, श्खोटं बोलायचं असलं, की मी इंग्लिशमधून बोलतोश्.
शिक्षक— मुलांनो, देवाची करणी आणि नारळात पाणी सारखीच एखादी आधुनिक म्हण सांगा पाहू?
विद्यार्थी— भय्याची करणी आणि दुधात पाणी!
एका शाळेत वैद्यकीय तपासणी होती. डॉक्टरांनी विद्यार्थ्‌यांची, उंची छाती, पोट, कंबर, पाय वैगेरे तपासल्यावर त्यांना आपापल्या वर्गात जाण्याचा सांगण्यात आले. तरीही एक मुलगा तेथेच उभा होता. डॉक्टरांनी त्याला जवळ बोलावून विचारले. श्बाळ, तुला काही शंका आहे का?श् मुलगा म्हणाला, श्आम्हाला कपडे कधी शिवून देणार?
शिक्षक— काय रे राजू, पेपर कठीण आहे का?
राजू— नाही सर.
शिक्षक— मग विचार कसला करतोस?
राजू— सर मी आठवण्याचा प्रयत्न करतोय, कुठल्या प्रश्नाचे उत्तर कुठल्या खिशात आहे.
खेडेकर, बेडेकर आणि येडेकर हे तिघे जुने कॉलेजपासूनचे मित्र होते. तिघंही संसाराला लागले होते. बेडेकर पुण्यात राहत होता. खेडेकरही पुण्याजवळच राहत होता. कोल्हापुरहून आलेल्या येडेकरानं खेडेकर पुण्यात कुठं राहतो असे विचारले असता. बेडेकर म्हणाला, श्अरे अगदी जवळ आहे. खेडेकराच्या घराला आग लागली तर आमच्या घरातून सहज दिसू शकेल.
उमा— शेवंती, हल्ली काय चाललंय? वस्तूंच्या किंमती दिवसेंदिवस वाढतंच चालल्यात, गगनाला भिडत चालल्यात. ही काही लक्षणे चांगली नाहीत. कसल्याच वस्तूंच्या किंमती घटत नाहीत की?
शेवंती— वहीनी, असं कसं म्हणता? रूपयाची किंमत किती तरी पटीने घटली आहे.
चंदू— अरे घाई घाईत कुठे निघालास?
नंदू— प्राणी संग्रहालयात.
चंदू— का? प्राणी संग्रहालयातील एखादी जागा रिकामी झाली की?
तुला वाटत असेल
छान बाहेर पडावं
भिजून चिंब होत
पाणी उडवत
गाणं गाताना
कुणीतरी खास भेटावं...
हो ना?
अरे, हो म्हण ना, लाजायचं काय त्यात?
अवघ्या पंधरा वषार्ंचा अभिषेक कॅबरे डान्स बघायला गेला होता, हे
समजल्यावर त्याची आई संतापलीच. त्याला खूप फैलावर घेतल्यानंतर तिनं
विचारलं, तू तिथे असं काही पाहिलं नाहीस ना, जे तू पाहायला नको होतं?
त्यानं उत्तर दिलं, पाहिलं.
कानावर हात ठेवून तिनं विचारलं, श्श्काय पाहिलंस?
आपले बाबा!
हुशार बायको नेहमी नवर्याचे इतके पैसे खर्च करते की,
त्याला दुसर्या बाईचे लाड पुरवणं अशक्य होऊन बसतं !
जगात एकच सर्वात सुंदर मूल आहे आणि प्रत्येक आईपाशी ते असते, असा एक सुंदर सुविचार तुम्ही वाचला असेलच. त्याचा उत्तरार्ध माहिती आहे का ?
जगात एकच सर्वात सुंदर बायको असते आणि ती प्रत्येक शेजार्‌यापाशी असते !
एका झाडावर पाच पक्षी बसलेले असतात.
तिथे एक शिकारी येतो आणि गोळी झाडतो.
एका पक्ष्याला गोळी लागते. तो खाली कोसळतो.
गोळीबाराने घाबरून तीन पक्षी उडून जातात.
एक पक्षी मात्र झाडावर तसाच बसून राहतो...
... का ?
...
अंगात मस्ती, दुसरं काय?
आपली चूक असताना जो माफी मागतो , तो प्रामाणिक असतो.
आपली चूक आहे की नाही , याची खात्री नसतानाही जो माफी मागतो , तो शहाणा असतो.
आपली चूक नसतानाही जो माफी मागतो, तो नवरा असतो!!!
ष्तू झाडावर चढू शकतोस का ?
संजीवनी आणू शकतोस का ?
छाती फाडून राम—सीता दाखवू शकतोस का ?
नाही ना?
...अरे वेड्या , फक्त माकडासारखं तोंड असल्यानं कुणी हनुमान होत नाही!!!!
जसा मच्छर मारून तू शिकारी बनणार नाहीस...
तसाच १०—१२ एसेमेस फॉरवर्ड केल्याने तू भिकारी बनणार नाहीस!!!
इमारतीची लिफ्ट खराब असताना संताने बंताला भोजनासाठी बोलवले आणि आपल्या दहाव्या माळ्‌यावरच्या फ्लँटला कुलूप लावून खाली ृकसे फसवलेृ असे लिहून निघून गेला.
धापा टाकत वरपयर्ंत आलेल्या बंताने ते वाचले आणि त्याच्याखाली खरडले मी तर इथे आलोच नव्हतो
एकदा एका डासाने संताच्या कानात गुणगुण करून त्यांची झोपमोड केली.
संताने वैतागून त्याला हाताने पकडले आणि आपल्या तोंडाजवळ आणून म्हणाला, गुणगुण, गुणगुण आता कळले का की झोप मोडली की कसे वाटते ते?
संता— मी सर्व प्रकारच्या दवाखान्यात राहून आलेलो आहे.
बंता— खोटे, तू मॅटर्निटी हाँस्पिटलमध्ये कुठे गेला होतास?
संता— अरे बाबा, तिथे तर माझा जन्मच झाला.
संता अमेरिकेला गेला. भावाशी फोनवर बोलताना त्यांनी मोडक्या तोडक्या इंग्रजीत संभाषण केले. हे पाहून एका परदेशी माणसाने विचारले की तुम्ही तुमच्या मातृभाषेत का नाही बोलला? संता— मला काय ठाऊक हा फोन इंग्रजीव्यतिरिक्त हिंदी देखील बोलतो.
एकदा संता आणि बंता आपल्या एका मित्राच्या गाडीवरून जात होते. वाटेत त्यांना एका वाहतूक पोलिसाने थांबविण्याचा प्रयत्न केला असता संता म्हणाला, माफ करा दादा, आधीच आम्ही तिघे आहोत. आता आणखी जागा नाही.
शिक्षक— दिनू, समजा, मी तुला आता दोन अंडी दिली, आणि तुझ्या घरी आधीच चार अंडी आहेत. तर सांग बघू तुझ्याकडे एकंदर किती अंडी होतील.
दिनू— पण मँडम काल तर तुम्ही सांगितलं होतं की अंडी तर कोंबड्या देतात.
वडिलांनी पप्पूला रागे भरत म्हटले, की इतक्या लहान वयात तू कार घेऊन काय करणार आहेस? ईश्वराने तुला दोन पाय कशासाठी दिले आहेत. पप्पू— एक पाय एक्सलेटरसाठी व दुसरा ब्रेक लावण्यासाठी.
गुरूजींनी विचारलं, बाळांनो, कुणी मला योगायोगाचे एक उदाहरण सांगेल का?
मन्या उत्तरला, गुरूजी, ज्या तारखेला ज्यावेळी आणि ज्या ठिकाणी माझ्या बाबांचं लग्न झालं, त्याच जागी त्याच वेळी माझ्या आईचंही लग्न झालं. काय विलक्षण योगायोग.
आई— बाळू मी तुला बागेतून पूजेसाठी फुलं तोडून आणण्यास सांगितलं. तू तर पूर्ण फांदीच तोडून घेऊन आलास.
बाळू— आई बागेत बोर्डावर लिहिलं होतं, की फुलं तोडण्यास सक्त मनाई आहे.
शिक्षक रू मी एका माणसाला ठार मारले आहे, या वाक्याचा भविष्यकाळ काय?
बंड्या रू तुम्ही जेलमध्ये जाल.
शिक्षिका — चिंटू, तुला ५० मार्क देताना मला आनंद होतोय.
चिंटू — मॅडम तुम्ही आपला आनंद द्विगुणित करू शकता.
शिक्षिका— ते कसे?
चिंटू — पूर्ण १०० मार्क देऊन.
शाळेमध्ये शिक्षक लोकसंख्येबद्दल बोलत होते.
शिक्षक रू भारतामध्ये प्रत्येक १० सेंकदाला स्त्री एका मुलाला जन्म देते.
बंड्या रू आपण त्या स्त्रीला शोधून हे थांबवायला हवे.
इतिहासाच्या वर्गात शिक्षकांनी प्रथम स्वातंर्त्य संग्रामबाबत शिकविताना मुलांना एक प्रश्न विचारला, सांगा मंगल पांडे कोण होता?
पूर्ण वर्गाने एका स्वरात उत्तर दिलं, सर आमीर खान.
सुरेश— आत्ता मी माझ्या मुलाला तीन किलो शेवफळ आणायला सांगितले होते, पण तु त्याला मुलागा समजून दोन किलो टिकवले ना?
फळ विकणारा— साहेब, मी तर बरोबरच फळ दिले होते, जरा तुम्हीच आपल्या मुलाचे वजन करून बघा.
बाबा झोपलेत असं पाहून मुलगा तिकडे जातो व एक घंटी घेऊन जोराने वाजवू लागतो.
आई — बाळया कशाला आवाज करतोय, त्यांना झोपू दे.
बाळया — बाबा म्हणत होते, त्यांना साऊंड स्लीप पाहिजे म्हणून ती देतो आहे.
राज रू सर, मला शिक्षक व्हायचं आहे.
शिक्षकः ते का म्हणून?
राजः कारण शिक्षकांना जास्त वाचावं लागत नाही. त्यांना जे येत नाही, ते विद्यार्थ्‌यांना विचारतात.
बायको— मी जिथे पण पैशे ठेवते, ते राजू चोरून घेतो, काय करू?
नवरा— तु आता पैशे नोटबुकमध्ये ठेवणे सुरू करून दे, मला माहित आहे की राजू नोटबुकला कधीच हात लावत नाही.
आपल्या रडत असलेल्या मुलाला चुप करण्यासाठी प्रकाशने बाळाला कड्यावर घेत त्याच्या तोंडात निप्पल टाकून लोरीची बेसुरी तान सोडली.
हे ऐकल्यावर बाळाने पटकन आपल्या तोंडतले निप्पल काढून आपल्या वडलांच्या तोंडात टाकून दिले.
टिंकू— आई मला आज बँकेत काम करणारी शेजारच्या मावशीचं नाव कळलं.
आई— कसं काय? टिंकू— मी आज बँकेत गेलो तेंव्हा ती मावशी तिथे काम करत होती आणि तिचा समोर नेमप्लेट पण ठेवलेली होती.
आई— तर काय लिहिलं होतं नेमप्लेटवर?
टिंकू— चालू खाता.
आईने मुलाला बिस्तरवर झोपवतं म्हटले की लवकर झोप भूत येणात आहे.
बंड्या— आई तु पण लवकर मला आइसक्रीम खायला पैशे दे नाही तर मी पण सकाळी बाबांना भूताचं नाव सांगून देईन.
मास्तर (कॉलेजातले)रू पोरांनो श्लवश् विषयी काही माहिती आहे का?
विद्याथीर्रू (एकाच आवाजात) नाही सर.
मास्तररू जाणून घ्यायचे आहे काय?
विद्याथीर्रू होय सर.
मास्तररू मग नीट ऐका... श्लवश् हा रामायणातील रामाचा पुत्र होता. अधिक माहितीसाठी श्रामायणश् वाचा.
रमेशच्या पायात रोज नवीन चप्पल पाहून सुरेश त्याला विचारतो.
सुरेश— काय रे, तू रोज नवीन नवीन चप्पला वापरतो? तुला वडील घेऊन देतात का रे?
रमेश— नाही रे, ही सारी मंदिरात जाणार्या भक्तांची कृपा....
शिक्षकानी राजूला घरून बाळाचे चित्र काढून आणायला सांगितले होते.
राजू घरी आल्यावर त्याच्या वडीलांकडे जातो व त्यांना बाळाचे चित्र काढायला सांगतो. मात्र ते कामात असल्याने वडील त्याला आईकडे पाठवतात.
आईची तब्बेत बरोबर नसते. ती झोपलेली असते. राजू वडीलांकडे येतो आणि बाळ काढायला लावतो. तेवढ्यात पाहुणे येतात,....
राजू— आई झोपली आहे आणि बाबा बाळ काढतायेत.
पती — (पत्नीला) मला आवडत नसताना तुला कुत्रा घरी आणण्याची एवढी हौस का आहे, तेच मला कळत नाही.
पत्नी — (पतीला) तुम्ही अॉफिसमध्ये गेल्यावर माझ्या मागे पुढे करणारे कुणीतरी असावे म्हणून
पती— प्रिये, तुझी स्मरणशक्ति चांगली आहे ना?
पत्नि— हो.. पण का?
पती— कारण आपला आरसा आत्ताच फुटला आणि नवीन आरसा येईपयर्ंत तुला तुझ्या स्मरणशक्तिचा वापर करूनच मेकअप करावा लागेल.
एक तरूणी एका कंपनीत मुलाखत द्यायला जाते.
मॅनेजर— तुला खेळासंबंधी काही माहिती आहे का?
तरूणी— हो.
मॅनेजर— शब्दखेळ खेळता येतात का तुला?
तरूणी— हो. इश्श, त्यात काय मोठंस? मी शब्दखेळात तरबेज आहे.
आजपयर्ंत मी अनेक कंपन्यांमध्ये हा खेळ यशस्वीपणे खेळले. त्या खेळाचा प्रेमात चांगला उपयोग केला आहे. तुमची परवानगी असेल तर इथेही.
संता सिंग — मालक घर फार गळतंय हो.
फक्त पंधरा दिवस थांब.
म्हणजे पंधरा दिवसांनी तुम्ही काम सुरू करणार.
छे ! छे! पंधरा दिवसांनी पावसाळा संपणार.
दोन मित्र आपापसात बोलत होते, संता — तू प्रत्येक वेळा धावताना पहिला नंबर कसा मिळवितो?
बंता — जेव्हा धाव सुरू होते तेव्हा मी समजतो कि मागे तुझी वहिनी येत आहे.
न्यायाधीशाने बंताला बघून म्हटले — तू माझ्याच न्यायालयात का येतोस?
बंता — न्यायाधीश महाराज आपलं प्रमोशन होत नाही यात माझी काय चूक आहे.?
संता एकदा आर्ट गॅलरीत जातो.
संता रू या भयानक दिसणार्या वस्तूला तुम्ही मॉडर्न आर्ट म्हणता काय?
विक्रेता रू माफ करा महाशय, पण तो आरसा आहे.
एक नटी आपल्या लाडक्या कुर्त्याला ट्रेनिंग देण्यात खूप वेळ घालवत असते तेव्हा तिचा पती तिला म्हणतो...
पती — मला नाही वाटत की तू या आपल्या टॉमीला काही शिकवू शकशिल. किती वेळ घालविलास तरी तो आपला तसाच...
नटी — का यापूर्वी तुम्हाला नाही शिकवलं?
पतीरू का गं बाळाच्या तिसर्या वाढदिवसानंतर तुला कुठं जावंस वाटतंय ?
पत्नीरू माझ्या माहेरी... दुसरं बाळ आणायला.
पतीरू मला वाटतं तू पहिल्या बाळाच्यावेळीही माहेरीच होती.
पत्नीरू हो कारण माहेरीच देव नवसाला पावतो.....
बायको— माझ्या हातून तुमचा निळा शर्ट जळाला.
नवरा— हरकत नाही, माझ्याकडे तसाच १ शर्ट आहे.
बायको— म्हणून तर त्या शर्टाचा तुकडा कापून मी ह्या शर्टाला जोडला.
एका मुलाचे नवीनच लग्न झाले होते. त्याला वाटले की आपली बायको शिकलेली असेल. जेव्हा त्या मुलीचे वडिल त्या मुलीला माहेराला नेण्यासाठी येतात, तेव्हा हा मुलगा आपल्या बायकोला इंग्रजीमध्ये म्हणतो, टु कप टी. ती शिकलेली
नसल्यामुळे तिला वाटते नवरा आपल्याला कपटी म्हणाला. ती म्हणाली मी नाही तूच कपटी.
राघव— ह्या वर्षी सुट्‌ट्यांमध्ये कुठे जाणार फिरायला?
केशव— अजुन पक्क नाही झालं.
राघव— का?
केशव— मी म्हंटलं जगभर प्रवास करू तर बायको म्हणते, नाही दुसरीकडे कुठेतरी जाऊ.
एकदा संता आणि बंता आपल्या एका मित्राच्या गाडीवर जात असतांना त्यांना एका वाहतूक पोलिसाने थांबविण्याचा प्रयत्न केला असता संता म्हणाला, माफ करा दादा आधीच आम्ही तिघे आहोत आता आणखी जागा नाही.
संतारू एक लीटर भैस का दूध दो.
दूधवालारू साहबजी इस पतलीया मे नाही न बैठेगा दूध.
संतारू चलो फिर बकरी का दे दो.....
स्त्री— काल रात्री एक पेग घेतो म्हणाला आणि पूर्ण बाटलीच खत्म केली.
पुरुष— अगं मी एक घोट घेतला आणि माझ्या हातून बाटलीचे बूच सटकले, आता बुचाशिवाय बाटली उघडी कशी ठेवणार म्हणून ती संपावावी लागली.
एकदा एक वकील आपल्या बायको बरोबर बागेत फिरायला गेला असतांना एक सुंदरी वकीलाशी हसली त्यावर वकीलाच्या बायकोने त्याला विचारलं कोण होती ती?
वकील— धंद्याच्या संदर्भात ओळखतो.
बायको — तुमच्या की तिच्या धंद्या संदर्भात ओळखता?
चित्रपटदिग्दर्शक झोपेत— माझे तुझ्यावर जीवापलीकडे प्रेम आहे, आणि मी बायकोस घटस्फोट देऊन तुझ्याशी लग्न करणार.
तेव्हांच त्याचे डोळे उघडले व पाहतो तर त्याची बायको समोर.
लगेचच डोळे बंद करून तो बोलला— कट, आतां पुढचे संवाद ऐका.
तरूण— मी त्या राहूल इतका श्रीमंत नाही. माझ्याकडे मोठी कारही नाही. पण माझं खरोखरच तुझ्यावर खूप प्रेम आहे.
तरूणी— माझं सुद्धा तुझ्यावर आहे रे. पण मला जरा त्या राहूलबद्दल आणखी काही सांग ना.
एक म्हातारा शेतकरी पहिल्यांदा मुंबईत आला होता. व्हिक्टोरिया टर्मिनन्सवर उतरल्यावर त्याला एक लिफ्ट दिसली. त्यात एक महिला बसली होती. लिफ्टमनने दरवाजा बंद केला. लिफ्ट वर गेली. मग लिफ्ट खाली आली तेव्हा त्यातून एक
सुंदर मुलगी उतरली, अरेच्चा! मला पहिल्यांदा माहीत असते तर माझ्या बायकोला तरी बरोबर आणले असते.
शेतकरी — (जनावरांच्या डॉक्टरला) डॉक्टर साहेब माझी गाय वाळलेल्या चा—याला तोंड लावत नाही तिला ओलाच चारा लागतो. पण, सध्या ओला चारा मिळत नाही म्हणून ती खराब झाली हो. मी काय करू
डॉक्टर — सोपे आहे. तिच्या डोळ्‌याला हिरवा चष्मा लाव.
बंता— यार संता, मनमोहनसिंग संध्याकाळी पायी फिरायला जातात.
ते सकाळी का नाही फिरत?
संता— अरे बुध्दू ते श्पीएमश् आहेत, श्एएमश् थोडीच आहे.
संता— यार बंता, पेपर लीक झाला.... व परीक्षा रद्द झाली.
बंता— परीक्षा बोर्ड कशा परीक्षा घेता यार, आधी पेपरला प्लंबरकडून चेक नाही करायचे का?
संता— व्यवसाय उभा करण्यासाठी मी 2 लाख रूपये गुंतवले आहेत.
परंतु यार मला यात सुरूवातीपासून मला तोटाच सहन करावा लागत आहे.
बंता— यार संता, असे कसे झाले?
संता— अरे यार मी, पंजाबमध्ये श्हेअर कटींग सलूनश् सुरू केले होते.
एका मुलाने गुरुजीनं विचारले
गुरुजी, मांजराचे पाठीमागून घुटमळणे शकुन आहे की, अपशकुन?
गुरुजी म्हणाले, बाळा, पुढे चालणारा माणूस आहे की, उंदीर त्यावर ते निर्भर आहे.
819, एकदा संता त्याच्या कुर्त्याला सोबत घेऊन श्शोलेश् चित्रपट बघायला गेला.
चित्रपट सुरू असताना धमेंद्रचा डायलॉग आला,
बसंती इस कुत्ते के सामने मत नाचना...!
हे ऐकून तर संताचे डोकंच फिरलं...
तो उभा राहिला आणि मोठ्याने म्हणाला, श्कशी नाचणार नाही़, मी कुर्त्याचंही तिकीट काढलं आहे !
एक दिवस संताच्या मागे कुत्रे लागले. पण, संता जोरजोरात हसत होता.
बंता — श्अरे, तुझ्या मागे कुत्रे लागले आहे आणि तू हसत आहेस? तुझे डोके तर ठिकाणावर आहे नाश्
संता — श्माझ्याकडे एयरटेलचा फोन आहे आणि हे हचचे नेटवर्क माझ्या मागे लागले आहे,
संता — असे बंता, जॅकीचेन च्या सासूचे नाव माहीत आहे का?
बंता — डी—कॉल्ड
संता — तू एवढ्या आत्मविश्वासाने कसे काय सांगतोयस?
बंता — अरे टीव्हीवर सांगितले आहे, श्डी—कॉल्ड— चौन की सासश्ष्,
अविनाश उशिरा घरी पोहोचला. त्याची पत्नी दारातच उभी होती..
पत्नी— तुम्ही तर मला म्हणाला होतात, मी कधी दारू पीत नाही म्हणून. आणि मी ही तु्‌म्हाला सांगितले होते की, तुम्ही जर दारू प्यायलात तर मी तुम्हाला सोडून देईन.
सुरेश — कमीत कमी तू तरी तुझे बोलणे खरं कर.
मालकीण— (माळ्‌यास) काय रे, आपल्या गार्डनमधील झाडांना आज तू पाणी घातलेत की?
माळी— नाही, बाईसाहेब, सकाळपासून धो धो पाऊस कोसळत होता तेव्हा म्हटलं...
मालकीण— गाठव कुठला, पावसाची सबब मला सांगतोस? आपल्या वाड्यात घर्त्या नाहीत का? ती छत्री घे, झारी उचल आणि झाडांना पाणी घाल जा.
छोटी आशा गाईच्या वासराशी खेळत होती. एक गृहस्थ त्यांच्याकडे पाहुणे म्हणून आले होते.
गृहस्थ— बेबी, नाव काय तुझे?
आशा— आशा गोडबोले.
गृहस्थ— वासराचे नाव काय बरे?
आशा— वासरू गोडबोले.
एका शहरातील व्याख्यानमालेचे संयोजक एका वक्त्‌यांना बोलावण्यासाठी गेले होते. त्यांच्याशी बोलतांना वक्ते म्हणाले, श्सारेजण वसंत व्याख्यानमाला का घेतात?श् शरद, हेमंत, वर्षा अशा वेगवेगळ्‌या ऋतूंमध्ये व्याख्याने ठेवावीत.
कल्पना चांगली आहे, पण थंडीत किंवा पावसाळ्‌यात लोक मैदानावर जमत नाहीत. उन्हाळ्‌यात हवा खायला येणार्या लोकांमुळे गर्दी झाल्यासारखे दिसते.श् संयोजकांनी खुलासा केला.
फिरता विक्रेता मे मतिहन्यात एका लहान गावातल्या सामान्य हॉटेलात गेला होता. बर्फ घालून पाणी मागितल्यावर वेटरने बर्फ घालून पाणी दिले. थंडगार पाणी पिऊन तो खुष झाला. दुसर्या दिवशीही बर्फ घातलेले पाणी पीत असताना तो वेटरला म्हणाला,
कालचं बर्फाचं पाणी अधिक थंड होतं, हे तेवढं थंड नाही
त्याचं काय आहे,श् वेटर म्हणाला, कालचा बर्फ थंड पाण्यापासून केला होता आणि आजचा बर्फ हा गरम पाण्यापासून केला आहे, म्हणून पाणी कमी थंड आहे.
शारिरीक लठ्‌ठपणा कमी करण्याचा कोणताच उपाय गावात राहून करता येण्यासारखा नव्हता म्हणून पत्नीने गावापासून खूप दूर असलेल्या निसर्गोपचार केंद्रात जाण्याची परवानगी पतीदेवांकडे मागितली.
निसर्गोपचार केंद्रात जाण्यासाठी जायचे म्हणजे अवाढव्या खर्च आलाच शिवाय पत्नीच्या गैरहजेरीत खाण्यापिण्याचेही हाल आलेच, तरीपण पत्नीची ब्याद दोन महिन्यांसाठी टळेल या आनंदात पतीने ताबडतोब तिला जाण्याची परवानगरी देऊन टाकली.
पत्नी रवाना झाली आणि पतीचे दोन महिने मोठ्या आनंदात पार पडले. अचानक एके दिवशी पत्नीचे एक पत्र आले. त्या पत्रात तिने म्हयले होते, श्गेल्या दोन महिन्यात माझे वजन निम्म्यावर येऊन ठेपले आहे. मी घरी परत येऊ काय?श्
यावर पतीने ताबडतोब पत्राला उत्तर दिले. पत्रातला मचकूर असा होता— श्तू अजून दोन महिने तेथेच रहा. पुढचे पुढे पाहता येईल.
चिंतोपंतांचे बायकोशी कडाक्याचे भांडण झाल्याने घरात अबोला होता. अत्यावश्यक गोष्टींबाबत चिठ्‌ठ्यांची देवाणघेवाण होई.
एकदा त्यांना पहाटे गावाला जायचे असल्याने त्यांनी चिठ्‌ठी लिहून ठेवली, मला साडेचारला उठव. सकाळी उठून पाहतात तो साडेसात वाजलेले होते. संतापून ते बायकोला ओरडणार, तेवढ्यात बायकोने बोट दाखवून पलंगावर चिठ्‌ठी होती, साडेचार बाजले उठा.
रशियात कम्युनिस्ट राजवट असताना सैबेरियातील तुरूंगात तिघे कैदी भेटले पहिला म्हणाला, श्मला कामाला उशीर झाल्याने देशद्रोही म्हणून तुरूंगात टाकलेश्
दुसरा म्हणाला, श्मी लवकर गेल्याने हेर असल्याच्या संशयावरून मला तरूंगात टाकले.
श्मी वेळेवर गेलो, पण माझ्याकडे अमेरिकन घड्याळ असल्याच्या संशयावरून मला पकडले, तिसर्याने खुलासा केला.
सर्व वस्तू सेलमध्यसे घेण्याची सवय असलेल्या बंडोपंतांनी सलूनमध्ये जाऊन विचारले.
काय हो, तुमच्याकडे कधी भेट योजना किंवा सेल नसतो का?
असतो की दाढीच्या दरात अर्धी कटींग, कटींगबरोबर अर्धी मिशी फुकटात सपाचट, अशा योजना आहेत. बोला कोणती पसंत आहे?श् कारागिराने विचारले.
मालतीबाई आणि त्यांचे पती माधवराव यांचे त्या दिवशी कशावरून तरी कडाक्याचे भांडण झाले होते. त्यामुळे माधवराव वैतागले होते. त्यांनी घरात त्या दिवशी जेवण घेतलेच नाही. परंतू शेवटी भूक ही लागणारच. परंतु बायकोकडे मागायचे कसे? या हिशोबाने ते समोरच्या इराण्याच्या हॉटेलात गेले. तेव्हाते जरा तावातच होते. तेथे एक सुंदर मुलगी वेटर म्हणून कामाला होती. तिने माधवरावांना विचारले.
व्हॉट कॅन आय डू सर
तिचा मंजूळ आवाज ऐकून माधवराव पघळले. व ते तिला म्हणाले. श्मला दोन प्रेमाचे शब्द आणि काही तरी खायला आण, भूक लागलीय.श् माधवरावांची अॉर्डर घेऊन ती तरूणी गेली आणि येताना तिने प्लेटमध्ये दोन उकडलेली अंडी आणून त्यांच्यासमोर ठेवली आणि म्हणाली.
डियर माधव ही अंडी खाऊ नका, ती आठ दिवसांची शिळी आहेत. तुम्हाला गडे त्रास होईल की नाहीश्.
बंडोपंतांच्या घरात जेवतांना कुणीही बोलायचे नाही, असा कडक नियम होता. तरीही गुंड्या काहीतरी बोलायचा प्रयत्न करीत होता. बंडोपंतांनी डोळे वटारून त्याला गप्प केले. जेवन आटोपल्यावर ते म्हणाले, श्बोल गुंड्या, काय सांगणार होतास ते आता सांग.
श्आता काय उपयोग?श् मघाशी तुम्ही तळलेल्या मिरच्या म्हणून दोन झुरळेच भातात कालवून खाल्लीत.
हस्त व्यवसायाच्या शिक्षिकेने सर्व मुलांना पुठ्‌ठ्याचे घर बनवून आणण्यास सांगितले. त्यानुसार बंडू खेरीज सवार्ंनी घरे बनवून आणली. बंडूने मात्र नुसते कागदाचे कापलेले तुकडे दिले. श्गाढवा, याला काय घर म्हणतात का? बाई ओरडल्या.
हो बाई, आमचे घर लातूर जिल्ह्यात होते. संध्या ते असेच आहेश्. बंडू शांतपणे म्हणाला.
एक दारुड्या आपल्या मित्राला म्हणाला, श्आज मला कळलं दारू किती वाईट आहे
का? काय झालं तुला?
काय झालं?.... दारूमुळे सगळ्‌याच गोष्टींचा अतिरेक होतो. म्हणजे?
आता हेच बघ ना... समोरच्या मैदानावर दोन माणसं उभी आहेत. मी जर दारू पिऊन आलो तर मला तिथं चार माणसं दिसली असती.
श्कुठं, समोर? समोरच्या मैदानावर तर एकच माणूस उभा आहेश्.
रस्त्यावरच्या कुत्यार्ंच्या भुंकण्यामुळे झोप येत नाही बघा, डॉक्टरश् रामभाऊंनी डॉक्टरांना सांगितलं.
श्या गोळ्‌या देतो त्या घ्या शांत झोप लागेलश्. डॉक्टर म्हणाले.
दुसर्या दिवशी रामभाऊंनी फोन केला.
श्डॉक्टर, तुमच्या गोळ्‌यांचा काही उपयोग झाला नाही. कशा तरी फक्त दोनच कुत्यार्ंना देऊ शकलो.
एका प्रख्यात डॉक्टरांकडे एक तरणाबांड आणि धडधाकट तरुण भलामोठा गुच्छ आणि भेटवस्तू घेऊन आला. श्तुमच्या औषधोपचारामुळे माझे कल्याण झालेश्. असे म्हणत त्याने गुच्छ व भेट वस्तू डॉक्टरांकडे दिली.
श्पण तुम्ही माझ्याकडे औषधासाठी येत असल्याचे मला आठवत नाहीश्. डॉ. गोंधळलेले म्हणाले.
श्मी नव्हतोच, पण माझे श्रीमंत निपुत्रिक काका तुमचे औषध घेत होते. तुमच्या हातगुणामुळेच मी श्रीमंत झालोश्. तरुणाने खुलासा केला.
तीन दिवसात पावाचे भाव कमी होतीलश्, असे मंत्री म्हणाले होते! आज तर आठ दिवस उलटून गेले?
मंत्यार्ंच्या घोषणा किराणा दुकानात पाटी असते ना, श्आज रोख उद्या उधारश्, अशाच असतात...
वसंत आपल्या मित्राकडे जाऊन हळू आवाजात म्हणाला, तुला एखादी गोष्ट विचारली तर ती तू कुणालाही सांगणार नाहीस असं वचन देशील?
श्हो हो. हे घे वचन. तुझं बोलणं मी कुणालाही सांगणार नाही.
श्मला शंभर रुपये उसने पाहिजेत.
तू अजिबात काळजी करु नकोस. तू शंभर रुपये माझ्याकडे मागितलसे ही गुप्त गोष्ट कुणालाही सांगणार नाही. आरे, मित्रांनी एकमेकांसाठी एवढंही करायला नको का?
आणि पैशाचं काय?
पैशाचं कुठं काय? मी ही गोष्ट कुणाला बोलणार नाही, एवढंच वचन दिलंय मी तुला. माझ्याकडे पैसे नाहीतंच.
मालतीबाई आणि त्यांच पती माधवराव यांचे त्या दिवशी कशावरून तरी कडाक्याचे भांडण झाले होते. त्यामुळे माधवराव वैतागले होते. त्यांनी घरात त्या दिवशी जेवण घेतलेच नाही. परंतु शेवटी भूक ही लागणारच. परंतु बायकोकडे मागायचे कसे? या हिशोबाने ते समोरच्या इराण्याच्या हॉटेलमध्ये गेले ते्‌व्हा ते जरा तावातच होते. तेथे एक सुंदर मुलगी वेटर म्हणून कामाला होती. तिने माधवरावाना विचारले.
व्हॉट कॅन आय डू सर.
तिचा मंजूळ आवाज ऐकून माधवराव पाघळले व तिला म्हणाले. श्मला दोन प्रेमाचे शब्द आणि काहीतरी खायला आण, भूक लागलीय.श् माधवरावची ही अॉर्डर घेऊन ती तरूणी गेली आणि येताना तिने प्लेटमध्ये दोन उकडलेली अंडक्ष आणून त्यांच्यासमोर ठेवली आणि म्हणाली.
श्डियर माधव, ही अंडी खाऊ नका, ती आठ दिवसांची शिळी आहेत. तुम्हाला गडे त्रास होईल की नाही.
विसरभोळे — अग, मी जरा देवळात जाऊन येतो.
पत्नी — अहो जा पण काही विसरून येऊ नका.
विसरभोळे — अग मी देवळातून जाऊन आलो बघ, पण न विसरता छत्री घेऊन आलो.
पत्नी — अरे देवा आहो पण तुम्ही छत्री कोठे नेली होती? तुम्ही तर रिकाम्या हाताने गेला होता.
सुरेश आणि रमेश दोघे फिरायला निघाले होते. चालचा चालता सुरेश एकदम थांबला आणि पलीकडच्या फुटपाथावरून येणार्या एका इसमाकडे पाहात राहिला.
काय झालं रे सुरेश?श् रमेश ने विचारले.
त्या समोरच्या गृहस्थाला ओळखतोस तू?श् सुरेश ने विचारले.
नाही, रमेश म्हणाला श्त्याने माझे पन्नास हजार रुपयाचं नुकसान केलं आहे,श् सुरेख एकदम रागाने म्हणाला.
रमेश ने एकदम आश्चर्यवाटून विचारले, श्त्याने तुझे पन्नास हजाराचे नुकसान केलयं?
हो सुरेश म्हणाला.
ते कसं? रमेश ने कुतूहलाने विचारले.
त्याने आपल्या एकुलत्या एका मुलींच लग्न माझ्याशी न करता सरळ दुसर्याबरोबर लवून दिलं,श् सुरेश म्हणाला.
उमा — शेवंती, हल्ली काय चाललंय? वस्तूंच्या किंमती दिवसेंदिवस वाढतंच चालल्यात, गगनाला भिडत चालल्यात. ही काही लक्षणे चांगली नाहीत. कसल्याच वस्तूंच्या किमती घटत नाहीत का?
शेवंती — वहिनी, असं कसं म्हणता? रुपयाची किंमत कितीतरी पटीने घटली आहे.
चंदूच्या विवाहाप्रसंगी...
चंदू — अरे, नंदू हे काय आणलं आहेस?
नंदू— तूच नेहमी म्हणत होतास ना, लग्नाला आलं पाहिजे. म्हणून मी आज तुझ्या लग्नाला चांगलं चार किलो आलं आणलंय.
एक रिटर्न तिकिट द्या, खेडवळ तरूण बाईने रेल्वेच्या तिकिट मास्तरला म्हटले.
कुठलं रिटर्न तिकिट? मास्तरनं विचारलं.
श्कुठलं म्हणजे इथलंच. मला इथंच रिटर्न व्हायचंय.
श्पण बाई कुठं जाऊन रिटर्न व्हायंच आहेश् तिकिट मास्तरने विचालल्यावर ती रागाने म्हणली, बायामाणसं कुठे जातात याची चौकशी करायचं काम नाही, मुकाट्यानं रिटर्न तिकिट दे.
बॅकेच्या एक ब्रॅंच मधली गोष्ट, एक सुटकेस घेतलेला माणूस आला आणि विचारू लागला, श्कुणाचं रबरबॅंड गुंडाळलेलं नोटांचं बंडल पडलं आहे का?श्
आठ— दहा आमचं... आमचं...म्हणत पुढे आली.
त्या माणसाने हातातली बॅग उघडली आणि त्यातून रबरबॅंड काढून म्हणाला, हा पहा! बंडलाला गुंडाळलेला रबरबॅंड मला सापडला आहे.
शिक्षक मुलांना सांगत होते.
मुलांनो, जर कुणी बुडत असेल तर त्याचे केस पकडून त्याला बाहेर काढायल हवं. हे तत्व एकदा तुम्हाला समजलं की तुम्ही कुणालाही वाचवू शकतात.
सर, ती सगळ्‌याच माणसांना वाचविता येणार नाही.
का? का वाचवता येणार नाही?
सर जी माणसं टकली असतील त्यांना कसं वाचवणार?
मध्यरात्री मालतीबाई जाग्या झाल्या, तो माधवराव बिछान्यात नव्हते. त्या उठून बसल्या, तेवढ्यात त्यांना खिडकीपाशी खटपट असा आवाज आला. त्याच बरोबर त्यांनी बाजूला पाहिलं, तो माधवराव खिडकीपाशी डबा धरून उभे होते.
चोर बीर तर नाही ना? मालतीबाईंनी घाबरून विचारलं.
शू....! माधवराव मला म्हणाले, श्बोलू नकोस
अहो पण तो खिडकी उघडतोय ना!
मला हेच हवे आहे,श् माधवराव म्हणाले.
परवा रंग लावल्यापासून ती खिडकी काही केल्या उघडतच नाही. अनायसे त्याने ती उघडली तर आपला त्रास नाही का वाचणार?
इंग्लंडच्या इतिहासाचा शिक्षक— जॉन राजाने मॅग्ना चार्टवर स्वाक्षरी कोठे केली?
वर्गातील उजव्या बाजूचा हूशार विद्यार्थी— कागदाच्या खालच्या उजव्या कोपर्यात, सर!
एका तलावाकाठी एक मुलगा व त्याची आई एमेकांशी गप्पा मारत बसले होते.
मुलगा आईला म्हणाला, श्मम्मी, मी पोहायला उतरू?
नको बाळश्, आई म्हणाली.
का मम्मी?
तलावातील पाणी खुप खोल आहे.
मग बाबा कसे पोहताहेत?
त्यांचा विमा उतरवलाय...!
विनीत आईकडे रडत रडत आला आणि म्हणाला, श्आई संजयने माझी पाटी फोडली.
कशी फोडली? थांब बघते मी संजयला.
मी त्याच्या डोक्यावर आपटली आणि त्याचं डोकं फुटण्याऐवजी माझी पाटीच फुटली.
पहिला— अरे थांब ना...थोडा वेळ, किती दिवसांनी भेटलास!
दुसरा— मला अॉफिसला पोहचायला दोनच मिनीटे वेळ शिल्लक आहे!
पहिला— मग! सायकलवर बैस ना, सायकल हातात धरून कशाला पळतोस?
दुसरा— अरे सायकलवर ही बसायला वेळ नाही!
संजू— गुरूजी, माझ्या गृहपाठाच्या वहीवर तुम्ही काय शेरा मारला आहे?
गुरूजी— अक्षर सुवाच्च काढावं.
एकदा एक प्रियकर हॉस्पिटलमध्ये कामाला असलेल्या आपल्या प्रेयसीला भेटायला गेला.
प्रेयसीः हॉस्पिटलमध्ये आता मला प्रमोशन मिळालंय आणि मी आता नर्सची श्सिस्टरश् होईल.
एकदा दोन मैत्रिणी त्यातल्या एकीच्या प्रियकराला भेटायला गेल्या.
मैत्रिणींपैकी एकीने दुसरीला आपला प्रियकर लांबूनच दाखवला. तेव्हा मैत्रिण म्हणाली, मुलगा चांगला आहे. पण हसताना त्याचे दात दिसतात. ते चांगले नाही वाटत.श्
दुसरी मैत्रिण चटकन म्हणाली, पण लग्नानंतर त्याला मी हसायची संधी देईल तर ना.
बंडू बोडके दोन सुंदर मुलींच्या मागे लागला होता. त्या जिथे जातील तिथे त्यांचा पाठलाग करत होता. अखेर त्यातल्या एका मुलीची कवटी सटकली. चालता चालता ती चटकन मागे वळाली आणि बंडूला चांगलेच दमात घेतले. श्काय रे, काय आमचा पाठलाग करतोय. लाज नाही वाटत. चल पळ इथून.
नाही तर परत जाऊन आणखी एकाला तरी बरोबर आणश्
प्रेयसी— राजा, झोपेत चालण्याच्या माझ्या सवयीमुळे मला आज फार मानहानी सहन करावी लागली.
प्रियकर, राणी, का बरं. काय झालं?
प्रेयसी— अरे, मी आज रात्री झोपेत चालता चालता समुद्र किनार्यावर जाऊन पोहोचले आणि सकाळी लोकांनी मला उठवलं तेव्हा माझी मलाच लाज वाटली.
प्रियकर— अगं, मग काय झालं. नाईट गाऊन तर घातला होतास ना.
प्रेयसी— नाही ना. म्हणून तर एवढी लाज वाटली.
माझे व माझ्या पत्नीचे नेहमीच नवे असते.
आम्ही कितीही भांडलो तरी एकही शिवी रिपिट होत नाही.
दारूड्याची पत्नीरू अहो, दारू सोडा. माझ्या माहेरचा गण्या दारू पिऊन विहिरीत पडून मेला.
दारूड्यारू अगं तो दारूने नाही तर विहिरीतल्या पाण्याने मेला.
पतीरू का गं बाळाच्या तिसर्या वाढदिवसानंतर तुला कुठं जावंस वाटतंय ?
पत्नीरू माझ्या माहेरी... दुसरं बाळ आणायला.
पतीरू मला वाटतं तू पहिल्या बाळाच्यावेळीही माहेरीच होती.
पत्नीरू हो कारण माहेरीच देव नवसाला पावतो.....
पत्नीला प्रसुतीगृहात नेल्यावर बंडोपंत विचारात असल्याचे पाहून त्यांच्या मित्राने त्यांना कारण विचारले तेव्हा बंडोपंत म्हणाले, श्मागच्या वेळी तिने दशरथ राजाचे पुस्तक वाचले तेव्हा राम—लक्ष्मण—भरत ही तीन मुले झाली. नंतर तिने रामाचे पुस्तक वाचले तेव्हा लव—कुशसारखी जुळी मुले झालीत. यावेळी तर तिने राष्ट्रीय जनता हो पुस्तक वाचले आहे.
तरूण— मी त्या राहूल इतका श्रीमंत नाही. माझ्याकडे मोठी कारही नाही. पण माझं खरोखरच तुझ्यावर खूप प्रेम आहे.
तरूणी— माझं सुद्धा तुझ्यावर आहे रे. पण मला जरा त्या राहूलबद्दल आणखी काही सांग ना,
र्बयाच दिवसानंतर तीन मैत्रिणीं एकत्र जमल्या होत्या. त्या तिघीही आपापल्या पतीच्या बढाई मारत होत्या.
पहिली— अगं माझे मिस्टर शिक्षक आहेत. त्यांच्या पुढे तर सगळ्‌या विद्यार्थ्‌यांच्या माना झुकतात.
दुसरी— माझे मिस्टर हेडमास्टर आहेत. त्यांच्या पुढे तुझ्या मिस्टरांसारख्या शिक्षकांच्या माना झुकतात.
तिसरी— अंग माझ्या मिस्टरांपुढे तुमच्या दोघींचे मिस्टर माना झुकवतात.
दोघीही— कोण आहेत ग तुझे पती?
तिसरी— न्हावी !
एका मुलाचे नवीनच लग्न झाले होते. त्याला वाटले की आपली बायको शिकलेली असेल. जेव्हा त्या मुलीचे वडिल त्या मुलीला माहेराला नेण्यासाठी येतात, तेव्हा हा मुलगा आपल्या बायकोला इंग्रजीमध्ये म्हणतो, टु कप टी. ती शिकलेली नसल्यामुळे तिला वाटते नवरा आपल्याला कपटी म्हणाला. ती म्हणाली मी नाही तूच कपटी.
विद्यार्थी— गुरूजी तुम्ही आम्हाला नेहमी का मारता?
गुरूजी— माझं तुमच्यावर प्रेम आहे आणि तुम्ही शिकून मोठं व्हावं असं मला वाटतं. म्हणून मी तुम्हाला कधी कधी मारतो.
विद्यार्थी— गुरूजी, आम्हीही तुमच्यावर प्रेम करतो. पण त्याचं असं तुम्हाला मारहाण करून प्रदर्शन करीत नाही.
एक म्हातारा शेतकरी पहिल्यांदा मुंबईत आला होता. व्हिक्टोरिया टर्मिनन्सवर उतरल्यावर त्याला एक लिफ्ट दिसली. त्यात एक महिला बसली होती. लिफ्टमनने दरवाजा बंद केला. लिफ्ट वर गेली. मग लिफ्ट खाली आली तेव्हा त्यातून एक सुंदर मुलगी उतरली, अरेच्चा! मला पहिल्यांदा माहीत असते तर माझ्या बायकोला तरी बरोबर आणले असते,
एकदा दोन सुशिक्षित मैत्रिणी बोलत होत्या.
एक म्हणालीरू आज माझ्या पतीचा वाढदिवस आहे पण त्यांना सर्वोत्कृष्ट भेट म्हणून काय देऊ?
दुसरी रू घटस्फोट दे.
एकदा नैना आणि नरेंद्रचे खूप भांडण झाले.
नैना घर सोडून जायला निघाली. तेव्हा तिची मैत्रिण तिला भेटायला आली. तिने विचारले. काय नैना कुठे निघालीस बॅग घेऊन? पशूपतीनाथाच्या यात्रेला निघालीस का?
नैना — मी कशाला पशूपतीनाथाला जाऊ? माझा पशु—पती नाथ घरीच भांडतोय...
ष्एक नटी आपल्या लाडक्या कुर्त्याला ट्रेनिंग देण्यात खूप वेळ घालवत असते तेव्हा तिचा पती तिला म्हणतो...
पती — मला नाही वाटत की तू या आपल्या टॉमीला काही शिकवू शकशिल. किती वेळ घालविलास तरी तो आपला तसाच...
नटी — का यापूर्वी तुम्हाला नाही शिकवलं?
डॉ. श्रीराम लागू एका उपहारगृहात गेले. तिथे एक सुंदर तरूणी त्यांना म्हणाली, मी तुम्हाला कुठेतरी पाहिल्यासारखं वाटतंय.श्
डॉ. लागू खूष होऊन म्हणाले, श्तुम्ही नटसम्राट नाटक पाहिलं आहे कर?
हो मग त्यावेळी तुम्ही मला पाहिलं असणार... डॉ लागू हसत म्हणाले.
त्यावर तरूणी म्हणाली, ते नाटक पाहण्यासाठी तुम्ही कुठे बसले होते. हे ऐकूण तर लागू कोसळले, ते बराच वेळ उठले नाही.
एक सभ्य गृहस्थ लाकुडतोड्याला म्हणतात, अरे झाडे का तोडतोस?
लाकुडतोड्या उत्तरतो, श्उद्या येथे वृक्षरोपन होणार आहे म्हणून त्यासाठी जागा करतो आहे.
न्यायालयात खटला चालू होण्यापूर्वी, दोन वकील भांडत असतात. पहिला वकील दुसर्या वकीलाला म्हणतो, तू मुर्ख आहेस! तर दुसरा वकील पहिल्या वकीलाला म्हणतो तू मुर्ख आहेस!
तेव्हा जजसाहेब ज्यांना म्हणतात, तुमच्या दोघांना एकमेकांची ओळख पटलेली असेल तर आता केस सुरू करायला काही हरकत आहे काय?
राम— श्याम, हल्ली तुझे कसे का रे गळताहेत?
श्याम— काळजीनं.
राम— कसली काळजी?
श्याम— केस गळण्याची...
शिक्षक— मुलांनो, आता कसून तयारीला लागा. तुमच्या प्रश्नपत्रिका छापखान्यात रवानाही झाल्या आहेत. आता शेवटच्या काही शंका असतील तर विचारा...
विद्यार्थी— सर, एकच शंका आहे, प्रश्नप्रत्रिका कुठल्या छापखान्यात दिल्या आहेत?
शिक्षक वर्गात मुलांना जीवनातील उच्च मुल्ये काय असतात, असे समजावून सांगत होते.
शेवटी त्यांना मुलांना प्रश्न केला, श्समजा, रस्त्यात गाढवाला काही लोक विनाकारण मारत आहेत आणि मी त्यांच्यापासून गाढवाला वाचवलं. तर या कृत्याला तुम्ही काय म्हणाल?
त्यावर बंडू तात्काळ म्हणाला, बंधुप्रेम?
डोक्याला भले मोठे बॅंडेज बांधलेले कविराज वाटेत त्यांच्या मित्राला भेटले. तेव्हा मित्रांने त्याच्या डोक्याला लागलेल्या जखमेविषयी विचारलं असता कविराज म्हणाले, हृदयेश्वरीनं माडीवरून माझ्या दिशेने फेकलेल्या गुलाबपुष्पामुळेही जखम झाली फुलांमुळे बॅंडेज बांधण्याइतकी जखम झाली म्हणजे टू मच आहे, मित्र म्हणाला. गुलाबपुष्प कुंडीसहीत फेकलं होतं,श् असे कविराज हळूच म्हणाले.
एक बाई आपल्या कुर्त्याला दूध पिण्या करीता स्टेनलेस स्टीलची डीश विकत घेण्यासाठी दुकानात गेल्या. दुकानदाराने थाळी देताना बाईंना विचारले की, त्यावर कुर्त्याकरीता असा शब्द टाकून देऊ का?
बाई दुकानदाराला म्हणाल्या, त्याच्या काही गरज नाही, कारण आमचे हे दूध पित नाहीत आणि कुर्त्याला वाचता येत नाहीश्
पहिल्या वर्षी— तो बोलतो...ती ऐकते!
दुसर्या वर्षी— ती बोलते... तो ऐकतो!
तिसर्या वर्षी— ते दोघेही बोलतात अन्‌ शेजारी ऐकतात....
विद्यार्धी — मी एक पुस्तक घेऊन गेलो होतो. ते फारच सुमार होते. त्यात काही नंबर आणि एबीसीडी लिहिली होती. त्यात कथेसारखे तर काहीच नव्हतं.
ग्रंथपाल — अच्छा, आमच्या ग्रंथालयातून फोनची डिरेक्टरी उचलून घेऊन जाणारे तुम्हीच आहात तर!
संता— तू डोळे बंद करून आरशाकडे का पाहतोस.
बंता— अरे बाबा, मी झोपलेला कसा दिसतो ते पाहातोय.
मनोहरला वीस लाखांची लॉटरी लागली. पैसे आणायला गेला तेव्हा कळले की त्याला दर महिन्याला एक लाख रूपये देण्यात येतील.
संतापलेला मनोहर म्हणाला, द्यायचे असल्यास पूर्ण २० लाख द्या, नाहीतर माझे ५ रूपये परत करा.
इमारतीची लिफ्ट खराब असताना संताने बंताला भोजनासाठी बोलवले आणि आपल्या दहाव्या माळ्‌यावरच्या फ्लँटला कुलूप लावून खाली ृकसे फसवलेृ असे लिहून निघून गेला.
धापा टाकत वरपयर्ंत आलेल्या बंताने ते वाचले आणि त्याच्याखाली खरडले ृमी तर इथे आलोच नव्हतोृ.
राजा पंचविसाव्या मजल्याच्या गच्चीवर उभा असताना एक माणूस त्याला म्हणतो, राजा, तुमची मुलगी वारली. निराशा आणि दुःखाने तो खाली उडी मारतो. जमिनीवर पडण्यापूर्वी काही क्षणच आधी त्याला आठवते, की आपल्याला कुणी मुलगीच नाही.
एकदा एका डासाने संताच्या कानात गुणगुण करून त्यांची झोपमोड केली.
संताने वैतागून त्याला हाताने पकडले आणि आपल्या तोंडाजवळ आणून म्हणाला, गुणगुण, गुणगुण आता कळले का की झोप मोडली की कसे वाटते ते?
रमेश— मी सर्व प्रकारच्या दवाखान्यात राहून आलेलो आहे.
नरेश — खोटे, तू मॅटर्निटी हाँस्पिटलमध्ये कुठे गेला होतास?
रमेश — अरे बाबा, तिथे तर माझा जन्मच झाला.
संता अमेरिकेला गेला. भावाशी फोनवर बोलताना त्यांनी मोडक्या तोडक्या इंग्रजीत संभाषण केले. हे पाहून एका परदेशी माणसाने विचारले की तुम्ही तुमच्या मातृभाषेत का नाही बोलला? संता— मला काय ठाऊक हा फोन इंग्रजीव्यतिरिक्त हिंदी देखील बोलतो.
दिनेशरू तुझ्या छत्रीस दोन भोके पडली आहेत.
मानव रू मला ठाऊक आहे रे, मीच पाडली आहेत ती.
दिनेश रू का रे?
मानव रू अरे, त्यामुळे मला पाऊस थांबल्याचे कळते तरी.
संता (दूरध्वनीवरून) रू मी तुला ई—मेलवरून माझा फोन नंबर कळवला होता.
तुला ई—मेल मिळाला का?
बंता रू नाही.
संता रू मी तुला परत दुसरा ई—मेल पाठवतो.
बंता रू लवकर दे, मला तुझ्या फोन नंबरची तीव्र गरज आहे.
श्याम रू धावण्यात तुझा नेहमी पहिला नंबर कसा येतो ?
राम रू जेव्हा धाव सुरू होते, तेव्हा मी समजतो की मागे तुझी वहिनी येतेय.
जज रू तुझ्यावर तीनदा बनावट नोटा छापण्याचा आरोप आहे.
बंता रू माझ्याकडून चूक झालीय.
जज रू म्हणजे...
बंता रू मला फक्त दोन वेळाचेच पैसे दिले गेले होते.
माधव रू सांग पाहू, सूर्य चांगला की चंद्र?
वसंत रू चंद्र, कारण सूर्य दिवसा प्रकाश देतो. खरं तर तेव्हा प्रकाशच असतोच ना. पण चंद्र रात्रीच्या अंधारात प्रकाश देतो. मग तोच चांगला ना.
रमेश रू तुझ्या कुत्रा किती प्रामाणिक आहे ते सांग. त्यानंतरच मी तो खरेदी करीन.
सुरेश रू तो इतका प्रामाणिक आहे, की मी त्याला तब्बल १२ वेळा विकलं तरी तो माझ्याकडे आला.
एकदा संता आणि बंता आपल्या एका मित्राच्या गाडीवरून जात होते. वाटेत त्यांना एका वाहतूक पोलिसाने थांबविण्याचा प्रयत्न केला असता संता म्हणाला, माफ करा दादा, आधीच आम्ही तिघे आहोत. आता आणखी जागा नाही.
एकदा मध्यरात्रीच्या सुमारास एक मद्यपी आपल्याच घराचा शोध घेत इकडे तिकडे फिरत होता. परंतु त्याला काही केल्या घरचा रस्ता सापडत नव्हता, होताकरता पहाट झाली, आणि तो स्वतरूशीच बडबडत एका चौफुलीजवळ आला, त्यावेळी पाणी पुरवठा खात्याचा पाणी सोडणारा एक कर्मचारी नळाच्या पाण्याचा व्हॉल्व आपल्या भल्या मोठ्या लोखंडी चावीने फिरवीत असतांना त्याला दिसला. त्यावर हा मद्यपी त्याच्या अंगावर खेकसला.
सा.....ला... तूच रस्ता या चावीने फिरवीतो आहेस म्हणून मला माझे घर सापडत नाही.
श्यामराव एक जुन्या पद्धतीच्या घरात भाडेकरू म्हणून राहत होते. त्यांच एक वर्षाचं भांड तुंबलं होतं. घरमालक म्हणाले, श्वर्षाचं भाडं तुंबलयं, परंतु तुमची परिस्थिती पाहून मी पहिल्या सहा महिन्यांच्या भाड्याबद्दल काही बोलत नाही.
तर मग पुढच्या सहा महिन्यांच्या भाड्याबद्दल मीही काही बोलत नाही श्यामराव म्हणाले.
एक चोर एका रात्री आधी दिवसाउजेडी बघून एका घरी चोरी करण्यासाठी गेला. कुठं काही मिळेना. त्यानं मालकाला उठवलं. श्पैसा कुठं आहेत?
चोरानं दरडावून विचारल्यावर त्या खोलीतला मालक म्हणाला. श्विष खायलासुद्धा पैसा नाहीश् काय करतोस श् अस विचारल्यावर तो म्हणाला, मी कवी आहे.श् हे ऐकताच त्या निर्दय चोराचं हृदय हेलावलं आणि पाणावलेले डोळे पुसून चोरानं खिशातून दहा रुपये त्या कवीला दिले आणि तो म्हणाला, श्असू दे खर्चासाठी.
साहेब — सॉरी, तुम्हाला खूप उशील झालाय. या जागेसाठी जवळजवळ एक लाख अर्ज आलेत. त्यामुळे मी तुमचा अर्ज स्वीकारू शकत नाही.
अर्जदार — साहेब, मला अर्जाची छाननी करण्याचा कामाला ठेवाल का?
एक कंपनीत मुलाखत चालली होती.
साहेब — तुम्ही हॉट ड्रिंक्स घेता काय?
मुलाखतकार — तुम्ही प्रश्न विचारताय की निमंत्रण देताय तेवढे सांगा. म्हणजे काय उत्तर द्यायचे ते मी ठरवतो.
माहेरहून आलेल्या बायकोला तिचा नवरा स्टेशनवर घ्यायला आला असता ती म्हणाली, समोर बघा त्या स्त्रीचा नवरा तिच्याशी किती प्रेमाने बोलतोय नाही तर तूमचं तोंड उतरलेलंच असतं. नवरा म्हणाला, तिचा नवरा तिला स्टेशनवर सोडवायला आला आहे, घ्यायला नाही.
एका मंर्त्याचा मुलगा ऐटीत मित्रांना म्हणाला, माझे वडील कोण आहे ते माहित आहे?
मित्र— नाही. पण का रे, तुला सुद्धा माहित नाही का?
महेश — आत्ता मी माझ्या मुलाला तीन किलो सफरचंद आणायला सांगितले होते, पण तू त्याला लहान समजून दोनच किलो दिले?
फळवाला— साहेब, मी तर तीनच किलो दिले होते, जरा तुम्हीच आपल्या मुलाचे वजन करून बघा.
एक कवी डॉक्टरकडे गेला आणि त्याने कविता ऐकविण्यास सुरूवात केली. डॉक्टर वैतागून म्हणाले, मी संपादक नाही डॉक्टर आहे तुमचा आजार सांगा. कवी म्हणाला हाच तर आजार आहे.
न्यायाधीश — घड्याळ चोरण्याचा आरोप सिद्ध न झाल्याने तुला सोडून देण्यात येत आहे.
आरोपी — धन्यवाद साहेब, मग आता मी ते घड्याळ वापरु शकतो,
एक स्त्री आपल्या पाच मुलांसह बसमध्ये बसली असता एक प्रवाशी सिगारेट पित होता.
महिला — काय हो तुम्ही वाचलं नाही का बसमध्ये धूम्रपानास मनाई आहे.
प्रवाशी — इथे तर असं ही लिहीलं आहे की, आम्ही दोन आमचे दोन.
नवरा — आज तू जी अर्धाकिलो भाजी बनवली ती तू एक किलो बनवली असतीस तर बर झालं असतं.
बायको— तूम्हाला फार आवडली का?
नवरा — नाही, भाजीत मीठ जास्त झाले आहे.
आपल्या रडत असलेल्या मुलाला गप्प करण्यासाठी प्रकाशने बाळाला कडेवर घेत त्याच्या तोंडात निप्पल टाकले आणि गाणे म्हणण्यास सुरूवात केली. ते ऐकल्यावर बाळाने पटकन आपल्या तोंडातले निप्पल काढून आपल्या वडीलांच्या तोंडात टाकले.
बंता — हत्तीला सुईच्या छिर्द्यातून जाण्यापासून कसे थांबवावे?
संता— सोपं आहे, त्याच्या शेपटीला एक मोठा गठ्‌ठा बांधून द्या.
नवरा बायको मनोवैज्ञानिकाकडे गेले, नवरा म्हणाला आमचे दोघांचे कोणत्याच गोष्टींवर एकमत होत नाही, अगदी आमच्या लग्नाला दहा वर्षे उलटली तरीही. तेवढ्यात बायको म्हणाली, अहो दहा वर्षे नाही दहा वर्षे सात महिने.
लग्नाच्या पन्नासाव्या वाढदिवशी रमणला विचारण्यात आलं—आपल्या विचारात वैवाहिक जीवन कधी यशस्वी होऊ शकतं ?
रमण—जेव्हा बायको आंधळी आणि नवरा बहिरा असेल.
रमण रू काल बायकोकडून चांगला मार पडला
बबन रू पण ती तर माहेरी गेली होती ना?
रमण रू मलाही तसंच वाटलं होतं. म्हणूनच तर मी बिनधास्तपणे मोलकरणीसोबत
सिनेमाला गेलो होतो.
मीना रू आज माझ्या नवर्यानं माझ्या सौंदर्याचं कौतुक केलं.
लीना रू कसं काय कौतुक केलं.
मीना रू ते म्हणाले, श्प्रत्येक मूर्ख माणसाची बायको सुंदर असतेश्.
बायको — आज मी सवार्ंत सुंदर महिलेला बघितलं. किती सुंदर दिसत होती ती.
नवरा — मग काय झालं?
बायको — मग मी आरशासमोरून सरकले.
बंता— आपल्या देशाचा मृत्यूदर काय असेल?
संता— शत—प्रतिशत.
बंता— ते कसं?
संता— जो व्यक्ति जन्माला आला तो एकदिवस मृत्यू पावणारच.
बायकोशी भांडण झाल्याने वामनरावांनी जेवायला बसण्याऐवजी रागारागात आवराआवरी करून अॉफिसला जाण्याची तयारी सुरू केली.
काही खाणार आहात का? बायकोने विचारले.
विष दे विष. वामनराव म्हणाले.
इथेच खाणार की डब्यात देऊ?श् बायकोने शांतपणे विचारले.
वडील — हे काय गणितात कच्चा, इंग्रजीत नापास, मराठीत शून्य, वर्तवणूक वाईट, अक्षर घाणेरडे.
मुलगा — बाबा, पुढे वाचा, आरोग्य चांगले आहे.
एक युरोपियन माणूस एका भारतीय शेतकर्याजवळ शेतात बसलेला असतो. त्यावेळी तेथून साप जात असतो. ते पाहून युरोपियन माणूस विचारतो. व्हॉट इज धिस?
भारतीय रू धिस ईज अ बाऊ, हात नका लाऊ.
बेबीने तारूण्यात प्रवेश केला होता, त्यामुळे ती अधिकच आकर्षक दिसायला लागली होती, एकदा ती आजारी पडली आणि डॉक्टर गोडबोले यांच्या हॉस्पीटलमध्ये तिला दाखल करावे लागले.
दुसर्या दिवशी तिची आई तिला थर्मासमध्ये चहा घेऊन आली असता, बेबीचा चेहरा आनंदाने आणि समाधानाने अगदी फुलून गेलेला तिच्या आईला आढळून आला.
काय ग बेबी बरे वाटते ना?
हो ग आई... या हॉस्पीटलमधील डॉक्टर किनई कित्ती कित्ती बारकाईने तपासतात नाही।श्.... बेबी आनंदाने तिला म्हणाली.
विद्यार्थी — गुरुजी तुम्ही आम्हाला नेहमी का मारता?
गुरुजी — माझं तुमच्यावर प्रेम आहे आणि तुम्ही शिकून मोठं व्हावं असं मला वाटतं, म्हणून मी तुम्हाला कधी कधी मारतो.
विद्यार्थी — गुरुजी, आम्हीही तुमच्यावर प्रेम करतो. पण त्याचं असं तुम्हाला मारहाण करून प्रदर्शन करीत नाही.
एक हिंदीभाषिक तरुण, लग्नापूर्वीच, एका ज्योतिष्याजवळ गेला. हात दाखवून विचारलं, श्मुझे कितनी संतानें होगी? श्
दो ज्योतिष्यानं सांगितल्यावर त्या तरुणानं खवचट शंका प्रकट केली, श्मैं जब कोशिश ही एक बार करूंगा तो? श्
तो ज्योतिषी म्हणाला, श्तो अवश्य जुडवा होगी.
एकच चप्पल जोड पस्तीस वर्षे वापरणारे चिकटोपंत तुटक्या चपला घेऊन कारागिराकडे गेले. श्कमीत कमी काय दुरुस्त करावं लागेल? त्यांनी विचारलं.
चपळा न्याहाळतं कारागीर म्हणाला, श्फार काही नाही. तळ, पट्टे आणि अंगठे तेवढे बदलावे लागतील.
एका अमेरिकन तरुणीने घटस्फोटासाठी अर्ज केला. न्यायाधीशाने विचारले, श्नवरा मारतो का? दारुडा आहे का? पैशासाठी त्रास देतो का? इतर काही वाईट सवयी आहेत का? अर्जात कारण द्यायला हवे की नाही?
काही नाही हो. अगदी आदर्श आणि चांगला नवरा आहे तो. पण भांडायला काही कारणंच नाही, असला बुळबुळीत संसार काय कामाचा? श् तरुणीने कारण सांगितले.
वकील — मरण पत्करलं, पण ही दगदग नको, इतका कंटाळा आलाय मला.
बायको — खरंच आज तुम्ही फारच दमल्यासारखे दिसता, काय झालं तरी काय?
वकील — तीन दिवस झाले आरोपीतर्फे मी एकसारखा बोलतोय, काहीही झालं तरी उद्या आणि परवाही माझं भाषण सुरूच ठेवावं लागेल.
बायको — पण लांबलचक भाषण कशासाठी करताय? जे सांगायचं ते थोडक्यात नाही का सांगता येणार?
वकील — छे गं... तुला कळत नाही. माझ्या अशिलाविरूद्ध न्यायाधीशापुढे भरभक्कम पुरावा आलाय आणि तो ते सर्व विसरून जाईपयर्ंत मला माझं भाषण अजिबात पुरं करता यायचं नाही.
पहिला कैदी — काय किती वर्ष?
दुसर कैदी— पांच वर्ष
पहिला कैदी— कुठला गुन्हा?
दुसरा कैदी — जनता बँक लुटली म्हणून आणि तू?
पहिला कैदी— दहा वर्ष.
दुसरा कैदी — गुन्हा कोणता?
पहिला कैदी — मी त्या जनता बॅकेचा मॅनेजर होतो.
शंभरी उलटलेल्या एका माणसाकडे वार्ताहर गेला होता. शंभर वर्ष झाली तरी, त्याची प्रकृती धडधाकट आहे, हे पाहून तो वार्ताहर चकीत झाला. त्याने काहीशा कुतूहलाने विचारले, काय हो आजोबा, ह्या वयातही आपली प्रकृती इतकी धडधाकट आणि उत्तम आहे, त्यामागचं रहस्य तरी काय?
शुद्ध हवा आजोबा म्हणाले.
म्हणजे? वार्ताहराने गोंधळून विचारले.
त्याचं असं झालं, श्श् आजोबा सांगू लागले, श्श्आमचं लग्न झालं तेव्हा अगदी पहिल्याच दिवशी ठरवलं की, आम्हा दोघांत भांडण झालं, तर ज्याची चूक असेल त्याने बाहेर फिरायला जयाचं.
मग? वार्ताहराने विचारले, श्श्मग काय? श्श् आजोबा हसून म्हणाला, गेली पंचाहत्तर वर्षे मी मोकळ्‌या हवेतच फिरतोय ना, मग प्रकृती धडधाकट राहणार नाही काय?
नाना एकदा बायकोला घेऊन हॉटेलात गेले आणि अॉर्डर दिली. श्दोन कॉफी,
गार की गरम? वेटरने विचारलं.
म्हणजे?
म्हणजे गार कॉफीला दहा रुपये, गरम कॉफीला पाच रुपये पडतात. तुम्हाला कोणती पाहिजे?
मग गरमच आण. नानांनी सांगितलं.
मंत्री रू गावकरी बंधूंनो, गावात आम्ही बांधकाम खात्यातर्फे पूल बांधून देणार आहेत.
गावकरी रू पण गावात नदीच नाही.
मंत्री रू असं म्हणता? मग तुम्हाला रोजगार हमी योजनेत नदी खोदून दिली जाईल.
साहेब रू सॉरी, तुम्हाला खूप उशीर झालाय. या जागेसाठी जवळजवळ एक लाख अर्ज आलेत. त्यामुळे मी तुमचा अर्ज स्वीकारू शकत नाही.
अर्जदार रू साहेब, मला अर्जाची छाननी करण्याचा कामाला ठेवाल का.?
कामगार रू साहेब, तुम्ही मला पगारात दहा रुपये कमी दिलेत.
कॅशियर रू हे बघा, मागील महिन्यात पाकिटात चुकून दहा रुपये अधिक गेले होते. तेव्हा का नाही तक्रार घेऊन आलात?
कामगार रू एकवेळ चूक झाली म्हणून मी गप्प बसलो. दुसर्‌यांदा चूक झाल्यावर कोण गप्प बसेल हो?
गोपाळराव रू अहो वहिनी हे काय, तुमचा चेहरा इतका कशाने सुजला आहे?
वहिनी रू चोराने मारले.
गोपाळराव रू अहो मग दागिने घालून कशाला फिरता. फार तर खोटे दागिने घालायचे. म्हणजे धास्ती नाही.
वहिनी रू तसेच केले होते. परवा खोटे दागिने चोरीला गेले आणि काल तोच चोर आला आणि खोटे दागिने घालता लाज नाही वाटत? असे म्हणून सणसणीत थोबाडीत दिल्या.
गुंडूराव आपल्या आजारी मित्राला सल्ला देत होते. हे बघा बंडोपंत, डॉक्टराकडे जाऊन प्रकृती दाखवा. कारण डॉक्टर जगला पाहिजे. डॉक्टरानं दिलेलं औषध तुम्ही केमिस्टकडून विकत आणा, कारण केमिस्टही जगला पाहिजे, औषध घरी आणल्यावर ते मोरीत ओतून बाटली कचर्‌याच्या बास्केटमध्ये टाका. कारण मुख्य म्हणजे तुम्हीही जगला पाहिजेत.
पत्नी रू बाप रे या जगात कशी बेइमान माणसं असतात पाहा.
पती रू काय झालं गं?
पत्नी रू आज सकाळी दूधवाल्याने मला एक खोटं नाणं दिलं.
पती रू दाखव पाहू.
पत्नी रू अहो, तेच मी भाजीवाल्याला देऊन टाकलं.
काय हो तुमचं लग्न झालंय का? नोकरीवर आलेल्या इसमास मालक विचारतो.
नाही साहेब, पण निमूटपणे सांगेल ते काम करण्याची सवय आहे मला.
भिकारी रू बाई, आज भाकरी जास्त वाढा.
बाई रू कारे, बाबा?
भिकारी रू आज आमच्याकडे जास्त पाहुणे येणार आहेत.
वेबदुनिया
पत्नी— तुमचं माझ्यावर प्रेम आहे का?
पती— तू किती भोळी आहेस गं. माझ्या डोळ्‌यात पाहून तुला माझं मन वाचता येत नाही का?
पत्नी— मी कशी वाचणार? तुम्हाला तर माहितीये ना मला वाचता येत नाही म्हणून.
प्रेयसी — प्रेमात निराश झालेल्या व्यक्तीला आत्मह्त्येपासून वाचविण्याचा उपाय काय?
प्रियकर — एकच उपाय आहे, लग्नाचा.
प्रेयसी—आणि लग्नापासून बचाव करायचा असेल तर....
प्रियकर— मग आत्महत्या करायची.
आई— बिट्टू, तू बाबांच्या पत्राचं उत्तर दिलस का?
बिट्टू— नाही.
आई— का?
बिट्टू— आई, तुच सांगितलंस ना की आपल्यापेक्षा मोठ्यांना उलट उत्तर द्यायचं नाही म्हणून.
हवालदार (रमेशला) तुझी बायको वेडी झाली याचा तुझ्याकडे काय पुरावा आहे?
एखादा रिपोर्ट घेऊन ये.
रमेश— अहो, माझ्याकडे यातलं काहीही नाही. पण काल मी संध्याकाळी घरी परतलो तर हिने अगदी हसून माझे स्वागत केले आणि वर चहाही पाजला.
जाधवांचा मुलगा घरात शिरला, तसा जाधवांनी त्याला मारायला सुरवात केली.
त्याच्या आरडाओरड्याने शेजारी धावून आले. त्यांनी जाधवांना विचारलं, अहो, मुलाला का मारताय?
जाधव म्हणाले— त्याच्या परीक्षेचा रिझल्ट दोन दिवसात लागणार आहे आणि ते दोन दिवस मी नेमका टूरवर चाललोय.
वामन — तुम्ही माझी चेष्टा केलीत की खरंच मला मारलंत?
पैलवान — खरंच मारलं.
वामन — मग ठीक आहे. कारण मला चेष्टा केलेली आवडत नाही.
अॉफीसात चांगलं काम केल्या बद्दल मालकाने मॅनेजरला १० हजार रूपयांचा सही न केलेला चेक भेट दिला. मॅनेजर म्हणाला, साहेब ह्यावर सही नाही केलेली. तो मालक म्हणाला, असंच चांगलं काम करत रहा एक दिवस सही पण करीन.
संदीप पाय वर करून दोन्ही हातावर चालत घरात घुसत होता ते पाहून कुलकर्णी काका जोरात ओरडले — अरे गधड्या हे काय करतोयं? तर संदीप म्हणाला, तुम्हीचं म्हणाला होता की आता फेल झाला तर घरात पाय देखील ठेऊ देणार नाही म्हणून.
संता रेल्वेने प्रवास करत असतांना गाडी गंगा नदीच्या पुलावरून जात होती. काही लोकांनी गंगेत पैसे टाकले, ते पाहून संतानेही बॅगमधून चेकबुक काढले आणि श्री गंगा माता नावाने एक लाखाचा चेक गंगेत टाकला.
बायको — मी जिथे पण पैसे ठेवते, ते राजू चोरून घेतो, काय करू?
नवरा— तू त्याच्या अभ्यासाच्या पुस्तकात पैसे ठेवायला सुरू कर, मला माहित आहे की राजू त्याला कधीच हात लावत नाही.
घरी यायला उशीर झाला म्हणून बायकोने नवर्याला फोन लावला तर नवरा म्हणाला माझ्या गाडीची चावी सापडत नाही आहे. तर बायको म्हणाली रिक्षाने अॉफीसला गेला होतात तसेच परत या, तुमची खराब झालेली गाडी घरीच आहे.
बबन — तुला जर दोन कोटींची लॉटरी लागली तर?
भिकारी — तर मी स्वतःचं विमान घेईल म्हणजे मला दुसर्या देशांमध्ये जाऊन भीक
रूग्ण — डॉक्टर साहेब, मला काहीही झाले नसताना छोट्या आजाराचे इतके मोठे बील?
डॉक्टर — काही हरकत नाही, द्या बीलही छोटे करून देतो आणि आजार मोठा करतो.
संता — बंता, अरे ह्या बटाटे वड्यात बटाटे तर दिसतच नाही.
बंता — अरे संता, नावावर नको जाऊस, तू कधी कश्मीरी पुलावात कश्मीर पाहिलं आहेस का?
वसंत — डॉक्टर माझी बायको गेल्या बारा तासांपासून एकही शब्द बोलत नाही.
डॉक्टर — मग तुम्ही माझ्याकडे का आलात? गिनीज बुक अॉफ वर्ल्‌ड रेकॉर्ड वाल्यांकडे जा.
प्रविण — मी काल बाजारातून कपडे धुण्याचा साबण आणला. पण, त्याच्याने कपडे धुतले तर कपडे आकसले. आता हे कपडे मुलांना लहान होत आहेत.
केदार — आता असं कर त्याच साबणाने मुलांना आंघोळ घाल म्हणजे कपडे मापात येतील.
प्रियकर — प्रिये, मी असतांना तूला कोणाचीही भिती बाळगायची गरज नाही.
प्रियसी — इतका धाडशी आहेस तू.
प्रियकर — नाही नाही प्रिये, मी पळून जाण्यात पटाईत आहे, असंच काही झालं तर मी पळत जाऊन पोलिसांना घेउन येईल.
गण्या — डॉक्टर साहेब माझी स्मरणशक्ती फारच कमजोर आहे. याचा काही उपचार शक्य आहे का?
डॉक्टर — कमजोर स्मरणशक्तीसाठी एक उत्तम उपाय आहे. आपली स्मरणशक्ती कमजोर आहे, हेच विसरून जा...
सचिन — डॉक्टर साहेब, या आजारामुळे वैतागून मला जगण्याची आसच राहिलेली नाही.
डॉक्टर — अरे, अशी स्थिती तर माझ्याकडून उपचार केल्यानंतर होते.
सागर — तुमच्या हॉटेलमध्ये राईस प्लेट किती रूपयांत आहे.
वेटर — तीस रूपये
सागर — आणि भाजी?
वेटर — त्याचे पैसे नाहीत
सागर — मग फक्त भाजी द्या.
संता — डॉक्टर माझा मित्र स्वतःला रेडिओ समजतो.
डॉक्टर — तूम्ही काळजी करू नका मी त्यांचा इलाज करतो.
संता — अहो मी काळजी करत नाही. फक्त तुम्ही त्याला दुरूस्त करा की, तो एफएम पकडेल.
संतोष — माझी चप्पल शिवून द्या.
चप्पल शिवणारा — चप्पल एवढी फाटली आहे, शिवणे शक्य नाही.
संतोष — अहो प्रयत्न करा, नेपेलीयनने म्हटले आहे, श्जगात कठलीही गोष्ट अशक्य नाही
चप्पल शिवणारा — ठीक आहे, ही चप्पल नेपोलियनकडूनच शिवून घ्या.
राजू — डॉक्टर साहेब पोटाचे अॉपरेशन झाल्यानंतर मला विचीत्र त्रास होऊ लागला आहे. मी तोंड उघडल्यावर आपोआप आवाज येतो आणि तोंड बंद केल्यावर आपोआप बंद पण होतो.
डॉक्टर — म्हणजे माझा मोबाईल सापडला म्हणायचा. अॉपरेशनच्या वेळी चूकुन आपल्या पोटात राहून गेला होता.
मुलाखतीत आलेल्या उमेदवारला — आपण एकाही प्रश्नाचे उत्तर बरोबर नाही दिलं. आपल्याला काही येतच नाही तर येथे कशासाठी येण्याचा त्रास केला?
उमेदवार — मी तर फक्त हे सांगाला आला होतो की मला दुसरी नोकरी लागली आहे.
बाळू — हा चाकू का उकळवत आहेस?
काळू — आत्महत्या करण्यासाठी.
बाळू — मग त्याला उकळवायची काय गरज आहे?
काळू — त्याचं इनफेक्शन होऊ नये म्हणून.
बायको — अहो, मी एक लॉटरीच तिकीट घेतलं होत, आज त्या तिकीटाला एक लाखाचे बक्षिस लागलं आहे.
नवरा — बक्षिस गेलं खड्‌ड्यात, आधी सांग मला न विचारता तू तिकीट का विकत घेतलंस?
आई— बंड्या, लवकर झोप नाहीतर भूत येईल.
बंड्या — आई मला लवकर आयस्क्रीम खायला पैसे दे, नाहीतर मी पण सकाळी बाबांना भूताचं नाव सांगेन.
मालक — अरे ही माती येथे का पडली आहे?
माळी — साहेब, झाड लावण्यासाठी खड्डा खोदला होता, त्यातूनच ही माती उरली.
मालक — मुर्खा, चल येथे एक अजून एक खड्डा खोद आणि ही माती त्यात भर.
केदार — तु गाण्याचा अभ्यास का बंद केला.
शितल — गळ्‌यामुळे.
केदार — कां गळ्‌याला काय झालं?
शितल — शेजारच्या पैलवानाने धमकी दिली आहे की जर त्यानी मला पुन्हा गाणं गातांना ऐकले तर तो माझा गळा दाबेल.
बंटी — आई बँकेत काम करणार्या शेजारच्या मावशीचं नाव मला आज कळलं.
आई — कसं काय?
बंटी — मी आज बँकेत गेलो तेंव्हा ती मावशी तिथे काम करत होती आणि तिच्या समोर नेमप्लेट पण ठेवलेली होती.
आई — काय लिहिलं होतं नेमप्लेटवर?
बंटी — चालू खाता.
ग्राहक — आपण माझा असा फोटो काढू शकता, ज्यात माझं डोकं आणि चप्पला दोन्ही दिसतील?
छायाचित्रकार — हो का नाही, फक्त आपल्या चपला डोक्यावर ठेवून बसा.
एक दारूडा माणूस विमानतळाच्या बाहेर उभा होता, तिथून एक पायलट जात असताना दारूडा त्याला म्हणाला
जा जरा एक रिक्षा घेऊन ये. पायलट चिडून म्हणाला, दिसत नाही, मी पायलट आहे, टॅक्सी ड्रायव्हर नाही. हे ऐकून दारूडा म्हणाला. अहो, रागवतो काय? एक विमानचं घेऊन ये. त्यातून जाऊ.
एका वेड्याची इस्पितळातून सुट्टी होते त्याची बायको त्याला घ्यायला येते.
वेडा — मी तूम्हाला वेडा दिसतो का?
डॉक्टर — नाही, तू तर पूर्णपणे ठीक झाला आहेस म्हणून तर आम्ही तुम्हाला सुट्टी देतो आहे.
वेडा — मग मला एका वेड्यांच्या इस्पितळातून दुसरीकडे का स्थानांतरीत करता आहात?
पती — आज तू एवढा स्वयंपाक का तयार केला? आपण खाणारे फक्त दोघेच आहोत.
पत्नी — मला उरलेल्या अन्ना पासून नवीन व्यंजन बनविण्याची विधी शिकायची आहे.
संदीप — तू मला फसवलंस.
दुकानदार— नाही साहेब, मी तूम्हाला चांगलाच रेडियो विकला.
संदीप — रेडिओवरती लेबल लावलं आहे की जपान मध्ये बनविलं आहे, आणि रेडियो वरती सांगतात की धिस इज अॉल इंडिया रेडियो.
पती — आज रविवार आहे आणि मला संपूर्ण दिवस मजेत घालवायचा आहे म्हणून मी सिनेमाची तीन तिकीटे आणली आहेत.
पत्नी — पण तीन तिकीटे कोणासाठी?
पती — तू आणि तूझ्या आई— बाबांसाठी
एकदा काळू आणि बाळू आपल्या एका मित्राच्या गाडीवरून जात होते. त्यांना एका वाहतूक पोलिसाने थांबविण्याचा प्रयत्न केला असता बाळू म्हणाला, माफ करा पोलीसमामा आधीच आम्ही तिघे आहोत आता आणखी जागा नाही.
टीनू — बाबा.. बाबा.. जेव्हापासून तार आली आहे तेव्हापासून आई निराश दिसत आहे.
बाबा — अरे वा.. नक्कीच ती तार माझी आई येण्याची असेल.
सचीन — माझ्या बायकोची बडबड ऐकून तिला चौथ्या मजल्यावरून फेकून द्यावेसे वाटते. पण, मी तसे करू शकत नाही.
संतोष — का, ती एवढी लठ्‌ठ आहे?
सचीन — नाही यार, मी विचार करतो, ती वाचली तर माझे काय होणार?
रमण — माझ्या प्रेमिकेच्या अवास्तव मागण्या ऐकून तिला सोडण्याचा निर्णय घेतला.
चंपू — ठिक आहे. पण, तिची अशी मागणी तरी काय होती.
रमन — दूसरे लग्न करण्याची
शिक्षक — बाबांकडे दहा रूपये होते. तुला नऊ रूपये दिले तर किती उरले?
चिंटू — दहा रूपये
शिक्षक — चूक, तुला गणीत अजीबात येत नाही.
चिंटू — तुम्हाला माझ्या बाबांचा स्वभाव अजीबात माहित नाही.
चीकू — आजी, ऊस खाणार का?
आजी — मला दात नाहीत, मी खाऊ शकत नाही.
चीकू — मग ठिका आहे. माझा हा ऊस ठेव खेळून आल्यावर खाणार आहे.
केदार — आजोबा, निवडणूकीमध्ये राजकारणी प्रत्येकवेळी आश्वासनांची खोटी यादीच जाहिर करतात तरीदेखील लोक त्यांना मत का देतात?
आजोबा — भिकारीही भिक मागताना आर्शिवाद देतो पण, तो लागू पडतोच असे नाही तरीदेखील लोक भिक देतातच.
नोकर — बाईसाहेब, एका माणसाने पॅकेटमध्ये काय दिले कुणास ठाऊक ते पाहून साहेब चक्कर येऊन पडले
बाईसाहेब — अरेच्चा, याचा अर्थ सोनार माझा हि—यांचा हार देऊन गेला
भाच्चा — मामा, मला 200 रुपये दे
मामा — तुला रूपयांची नाही अक्कलेची गरज आहे.
भाच्चा — पण, मी तुझ्याकडे अशीच वस्तु मागेन जी तुझ्याकडे असेल
पती — प्रिये, आज तुझा वाढदिवस आहे
सांग आज कुठे जायचे?
पत्नी— (आनंदीत होऊन) यापूर्वी मी कुठेही गेले नाही, अशाठिकाणी
पती — ठिक आहे आज किचनमध्ये जाऊ
संता — बंता, बाहेर उभ्या असणा—या व्यक्तीला मी घरात नाही म्हणून सांगितलेस ना...
बंता — हो, पण तो ऐकण्यास तयार नाही
संता — ठीक आहे, मीच जाऊन सांगतो.
संता— नावेला भोक पडले आहे. पाणी आत येत आहे मी काय करू?
बंता— घबरू नकोस, आणखी एक भोक पाड पाणी वाहून जाईल
काळू — यार बाळू, तु माझ्या लग्नाला येशील ना?
बाळू— नक्की, कारण आपल्या मित्राला अडचणीच्या वेळी एकट्याला टाकणा—यांपेकी मी नाही.
मालकिण — माझे पाय चांगले दाब, तू पाय दाबणे शिकला नाहीस?
कमला — नाही मालकिण
मालकिण — मग काय शिकली आहेस ?
कमला — फक्त गळा दाबणे
संता आणि बंता एकठिकाणी जात होते. रस्त्यावर मेलेले कबूतर पाहून संता म्हणाला, अरे हे पहा मेलेले कबूतर
बंता आकाशाकडे नजर लावून म्हणाला — कोठ आहे मेलेले कबूतर?
चर्चच्या बाहेर फलक लागला होता — तर तुम्ही पाप करून पस्तावला असाल तर आत या. त्याच्याखाली लिपिस्टिकने लिहले होते पस्तावला नसला तर 6546551 वर फोन करा.
एका रूग्णाने अॉपरेशननंतर डॉक्टरांना तक्रारीच्या सुरात म्हटले — डॉक्टर साहेब, मी तोंड उघडल्यावर आपोआपच आवाज सुरू होतो आणि तोंड बंद केल्यावर बंद होतो.
डॉक्टर म्हणाले — श्अच्छा तर माझा मोबाईल मिळालाश् अॉपरेशन करताना चुकून तुझ्या पोटात राहिला होता, आता पुन्हा पोट फाडावे लागणार.
मालक माळिला म्हणाला — श्अरे, ही माती याठिकाणी का पडली आहे?
माळी म्हणाला — रोप लावण्यासाठी खड्डा खोदला होता यातील माती राहिली आहे.
मालक म्हणाला — मूर्ख चल आणि एक खड्डा खोद आणि त्यामध्ये ही माती भर
ग्राहक (एके फोटोग्राफरशी) — माझे डोके आणि बूट दिसतील असा पासपोर्ट साइजचा फोटो काढू शकता.
फोटोग्राफर — हो, तुम्ही तुमचे बूट डोक्यावर ठेवा.
बंता — लग्नाच्यावेळी नवरदेवालाच का घोड्यावर बसविले जाते? नवरीला का नाही?
संता — कारण पळून जाण्यासाठी नवरदेवाला शेवटची संधी दिली जाते.
संता — मित्रा बंता, स्वर्गामध्ये लग्नाच्या गाठी ठरलेल्या असतात मग नरकात काय ठरते?
बंता — अरे संत नरकात लग्नांतरचे दिवस ठरतात.
एका सरकारी कार्यालयामध्ये दोन कर्मचारी एकमेकांशी गप्पा मारत होते. एक म्हणाला, सॅमुअलला अजिबात ऐकू येत नाही, तो बहिरा झाला. बहुतेक त्याला नोकरीही गमवावी लागणार.. दुसरा म्हणाला— चिंता करू नकोस, त्याला तक्रार कक्षाच्या खिडकीची जबाबदारी सोपविली जाणार आहे.
रूग्ण — डॉक्टर साहेब, छोट्याशा आजारासाठी एवढे लांबलचक बिल पाठविलेस..
डॉक्टर— काही काळजी करू नका, बिल कमी करतो आणि आजार मोठा करतो.
एक रूग्ण डॉक्टरांना म्हणाला — या आजाराला वैतागून मी जगण्याची आसच सोडून दिली आहे.
डॉक्टर आश्चर्यचकित होऊन म्हणाले— अरे अशी वेळ तर उपचार केल्यानंतर येते.
एका ग्राहकाने हॉटेलच्या मॅनेजरकडे तक्रार केली — श्हात पुसण्याचा टॉवेल मळला आहे, इतका मळलेला टॉवेल याठिकाणी ठेवणे चांगले नाही.
मॅनेजर हसत म्हणाला — कमाल आहे, आतापयर्ंत शेकडो लोकांनी हात—पाय पुसले पण एकानेही तक्रार केली नाही...
एक रूग्णाने डॉक्टर विचारले — डॉक्टर साहेब, माझी स्मरणशक्ती कमजोर झाली आहे. याच्यावर काही उपचार आहे?
डॉक्टर म्हणाले — स्मरणशक्ती कमी असणा—यांसाठी एक मस्त उपाय आहे. आपली स्मरणशक्ती कमी आहे, हे आपण विसरून जावा..
पत्नी — अनेक लोक आपला जन्मदिवस विसरून जातात पण, आपल्या लग्नाची तारीख विसरत नाहीत, असे का होते.
पती— कारण दुखरू घटना कायम स्मरणात राहतात.
आजीबाई आपल्या वृद्ध मैत्रिणीला म्हणाल्या — माझ्या नव—याची दाताने नखे तोडण्याची सवय मी मोडून काढली.
वृद्ध मैत्रीण — कसे काय बरे
आजीबाई — मी त्यांची कवळीच लपवून ठेवली
संदीप — रेडिओ कधीच वृत्तपत्राची जागा घेऊ शकणार नाही.
सुरज — का बरे
संदीप — आपण कधीच रेडिओने चूल पेटवू शकणार नाही
पत्नी — माझ्या पायात मोठा काटा रुतल्याचे स्वप्न सारखे पडत आहे.
पती — मग, त्यात एवढे घाबरण्यासारखे काय झाले, पायात चप्पल घालून झोपत जा...
कविता — अरे संतोष, मला गेल्या काही दिवसांपासून विसरण्याचा आजार जडलाय. हा आजार भयंकर बनू शकत नाही ना?
संतोष — हो, जर तू श्वास घेण्याचे विसरलीस तर...
न्यायाधीश गुन्हेगाराला म्हणाले, श्अखेर तू खरे बोलणार नाहीस तर
गुन्हेगार म्हणाला — श्हो, खरे बोलल्यास मला कारागृहात जावे लागेल. आणि महापुरुष म्हणतात कटू सत्य कधीच बोलायचे नसते
एक ग्राहक हॉटेलमध्ये चहा पिताना तक्रार करताना म्हणाला, —
श्हा कसला चहा आहे?
वेटर म्हणाला — श्अहो साहेब, हा दार्जिलिंग मधला स्पेशल चहा आहेश्
ग्राहक म्हणाला — श्बरं, म्हणूनच उन्हाळ्‌यातही चहा थंड रहातो आहे
न्यायाधीशांनी साक्षीदारला विचारले — श्तुझे वय काय?
साक्षीदार — साहेब, 40 वर्षे
न्यायाधीश — श्पण, मागच्या सुनावणीवेळी तू 20 वर्षे सांगितले होतेस
साक्षीदार — श्होय साहेब, पण तेव्हा मला आरोपी कडून निम्मेच पैसे मिळाले होते
एका कारचालकाने अचानक वळण घेतले. पाठीमागून येणारा स्कूटरचालक पडतापडता वाचला.
संतापलेला स्कूटरचालक म्हणाला, श्वळताना साईड देता येत नव्हती काय?
कारचालक हसत म्हणाला, श्असे हो विसलोच रागावू नका आता देतो घ्याश्ष्,ष्इतर
झम्प्या रू बाबा , माना सांगा तुम्ही जास्त हुशार की मी?
बाबा रू अर्र मीच ! कारण मी तुन्झा बाबा आहे .
झम्प्यारू व्हाय काय बाबा , मग माना सांगा अमेरिकेचा शोध कुणी लावला?
बाबा रू कोलंबस
झम्प्या रू मंग, त्याच्या बाबांनी का नाही लावला ?
बाबा रू र बाला पण त्या कोलंबसचा शोध त्याच्या बापानच लावला ना..मंग आता सांग कोण हुशार....
गुरुजी — बंडू खर खर सांग नाहीतर चड्डी काढून
मारेन तुला.....
बंडू — पण सगळी चूक माझी आहे,
तुम्ही का चड्डी काढताय..??
रेल्वे इंटरव्यू...
इंटरव्युअर — समजा एकाच रुळावरून २ ट्रेन येत असतील
तर काय करशील.
चम्प्या — मी रेड सिग्नल दाखवेल..
इंटरव्युअर — आणि सिग्नल नसेल तर?
चम्प्या — मी टोर्च दाखवेल..
इंटरव्युअर — आणि टोर्च नसेल तर?
चम्प्या — मी माझा लाल शर्ट काढून दाखवेल..
इंटरव्युअर — आणि शर्ट जर लाल नसेल तर?
चम्प्या — मी माझ्या मामांच्या मुलीला बोलवेल..
इंटरव्युअर — हाय? मामाच्या मुलीला? ते कशासाठी?
चम्प्या — तिने कधी २ ट्रेनची टक्कर पाहिली नाहीये...
मुलगी (लाजुन)रू हे प्रेम म्हणजे काय?
मुलगारू प्रेमाच नातं २ व्यक्ति मध्ये तेच आहे जे सिमेँट आणि वाळुमध्ये पाण्याच आहे...
मुलगा=सिमेँट
मुलगी=वाळु
प्रेम=पाणि
आता सिमेँट आणि वाळु एकञ केल तर ते मजबुत नाय होणार,
परँतु,
त्यात जर पाणि मिसळवलं तर त्यांना कुणिच दुर करू शकत नाय.
मुलगी (हसत हसत)रू माकडा, तु तोँडावरुनच ष्ष्मिस्ञी ष्ष् वाटतो...
पप्पू आणि आणि गोलू गंभीर चेहरे करुन बोलत होते...
पप्पू— माझे आणि माझ्या गर्लफ्रेंडचे गेल्या आठवड्यात भांडण झाले आणि आम्ही दोघांनी वेगळे होण्याचा निर्णय घेतला...
गोलू — मग ....?
पप्पू — तिने मला चिडविण्यासाठी एका नविन बॉयफ्रेंडसोबत फोटो काढला आणि तो मला पाठवला...
गोलू — अरे... हे फार वाईट झाले... जाऊ दे, बॅडलक म्हणून सोडून दे...
पप्पू — सोडून दे ! तेच तर केले... मला फोटो पाठवते काय, मीही काही कमी नाही. मीही तो फोटो उचलला आणि तिच्या बापाकडे दिला पाठवून.
प्राणी संग्रहालयात आलेल्या एका माणसाला तिथल्या एका वाघाने मारले.
ते पाहून एका माकडाने विचारलेरू ष्ष् ओ वाघोबा!
एवढी गर्दी होती त्या गर्दी मध्ये तुम्ही एकाच माणसाच्या मागे होतात. सगळ्‌यांना सोडून त्यालाच का मारलं?ष्ष्
वाघ रू ष्ष् अरे मारू नाहीतर काय? अर्धा तास झाला माझ्याकडे बघून बोलत होता,
एवढी मोठ्‌ठी मांजर!
एवढी मोठ्‌ठी मांजर!
मग... माझी सटकली रे!!! क्योंकी कुछभी करनेका.........लेकिन अपना इगो हर्ट नहीं करनेका.......
सासूरू किती वेळा सांगितले बाहेर जाताना टिकली
लावत जा..
सूनरू जीन्स वर कोणी टिकली नाही लावत अहो..
सासूरू अग जीन्स वर नाही..कपाळावर लाव.....
बंड्यारू कुल्फी कितीला आहे?
कुल्फीवाला रू दहा, वीस अन्‌ तीसला.
बंड्या रू ठीक आहे. वीसवाली द्या.
कुल्फीवाला रू आधी पैसे दे.
बंड्या रू आई म्हणली खा, प्या, मजा करा.. पण पैशाचा लाड करू नका.
ज्योतिषी(झमप्याची कुंडली बघत) रू अरे वा पोरा तुझी कुंडली सांगतेय की तू खुप शिकणार
झम्प्या रू हा हा हा
ज्योतिषी रू का रे हसतोयस का ?
झम्प्या रू बाबा मी खुप शिकणार ते माहित आहे हो पण पास कधी होणार ते सांगा...
मजनुगीरीचा कळस
झंप्यासारखा एका मुलीच्या पाठीमागे फिरत असतो.
चिंगी — तुला माहित आहे का माझी आई मागून येते आहे..?
झंप्या — आम्ही खानदानी आशिक आहोत,तुझ्या आईच्या पाठीमागे माझे वडिलपण येत आहेत !!!
बंडोपंत रू अग्ग आगं... मला अशी लाटण्याने मारू नको... कॉय झालंय ते तर सांग..
ठमाकाकू रू मी मुक्त स्त्री आहे आणि बदचलनी नवर्‌याचं वर्तन गप्प राहून अजिबात सहन करणार नाही.
बंडोपंत रू अगं पण माझा गुन्हा काय ते तर सांग.
ठमाकाकू रू तुमची सगळी थेरं कळतात मला. तुम्हाला इंग्लिश बोलणार्‌या नटवीचे डोहाळे लागलेत हे काय कळतं नाही होय मला?
बंडोपंत रू अगं पण...
ठमाकाकू रू मग काय तर. त्यादिवशी तुम्हाला उशीर झाला म्हणून तुमच्या मोबाईलवर फोन लावला... तर कोणी सटवीनेच उचलला फोन आणि यॅयॅयॅयॅ करून इंग्लिशमध्ये म्हणाली..
पर्सन यू आर कॉलिंग इज करंटली बिझी..!!
शिक्षक रू मुलांनो तुम्हाला सर्वात जास्त राग कोणाचा येतो?????
(झंप्या उठला आणि म्हणाला)
झंप्या रू राजाराम मोहनरॉय....
शिक्षक रू का रे झंप्या????
झंप्या रू कारण, त्यांनी श्बालविवाहश् बंद केला.....
त्यांनी बालविवाह बंद केला नसता तर आज आम्ही जोडीने शाळेत आलो असतो
शिक्षक रू वर्गात मुलींशी गप्पा काय मारतोस?
र्
ंउचलंरू आम्ही गरीब माणसं, आम्हाला ेउे
चंबा परवडत नाही हो..
गंप्या एका मुलीला मिनी स्कर्ट मध्ये पाहतो आणि विचारतो तुला आई ओरडत
नाही का?
ती मुलगी रू— हो,
आजच ओरडली, तिचा ड्रेस घातला म्हणून..
फोन वाजताच रोहनने आपल्या पत्नीला—
मोनाला सांगितलं,
‘‘फोन जर माझ्यासाठी असेल तर मी घरात नाहीए
म्हणून सांग.''
मोनाने फोन उचलला आणि सांगितलं, ‘‘तो घरात
आहे.''
रोहन म्हणाला, ‘‘सांगू नको म्हणून सांगितलं होतं
ना.''.
मोनानं उत्तर दिलं, ‘‘फोन माझ्यासाठी होता.''
मुलगीः माजा मोबाईल आता आईकडे असतो
मुलगाः तुज्या आईने पकडलं तर
मुलगीः तुझा नंबर मी स्वू बँटरी नावाने सेव केला आहे
तुझा फोन आला की आई बोलावते स्वू बँटरी झाली मोबाईल चार्ज कर....
गम्प्याला ते बूट खुप लहान होत होते, त्यामुले चालताना त्याला चांगलाच त्रास होत होता, हे पाहून झमप्याने विचारले ष्ष्अरे कुठून आन्लेस हे बूट?
गम्प्या वैतागला होता त्याने उत्तर दिले ष्ष्झाडावरचे तोडून आन्लेत तुला का्‌य करायचे?
झम्प्या म्हणाला अरे मग इतकी गब कशाला केलिस? जरा पिकुन मोठे तरी होवून द्यायचेस..
झम्प्या घरी जातो आणि म्हणतो लवकर जेवायला वाढ.
माझ्या पोटात कावळे ओरडत आहेत.
झंपि त्याच्या पोटाला हात लावते
झम्प्या — हे काय केलास?
झंपि — काकस्पर्श.....
बंड्या रू रजनीकाका, शाळेत असताना तुम्ही माँनिटर म्हणुन धम्माल केली असाल ना ?... एखादी गंमत सांगा ना...
रजनी रू एकदा वर्गात एक पोरगा खुपच ष्ष्दंगाष्ष् करत होता ... मी एकदाच म्हटल त्याला ... ए ढक्कन, गप ए...
आज तो पंतप्रधान झालाय ...!!
आजकालच्या मुलींचे कतमेे!
इकडनं स्मेे...
तिकडनं स्मेे...
कधी ेसममअमसमेे तर कधी इंबासमेे...
आणि मुलांनी वळून वळून पाहिले तर...
कुत्रा... रास्कल ... बींतंबजमतसमेे...!!!
चौतन्याने बहरलेली फुलं आपण तोडतो आणि अचेतन मुर्तीवर वाहतो. आपल्याला सरळ सरळ चौतन्याची पूजा करताच येत नाही.
कोर्टात एका जोडप्याची घटस्फोटाची सुनावणी सुरु असते....
न्यायाधीश लहान मुलीला — तुझे आई—वडील वेगळे राहण्याच्या विचारात आहेत, तू आपल्या आईसोबत राहण्यास तयार आहेस का...?
मुलगी — नाही, आई मला मारते...
न्यायाधीश — मग तुझ्या वडिलांसोबत राहण्यास तयार आहेस का...?
मुलगी — नाही, माझे वडीलही मला मारतात...
न्यायाधीश — मग तू कोणासोबत राहणार...?
मुलगी — भारतीय क्रिकेट टीमसोबत, ते नेहमी मार खातात, कधीही कोणाला मारत नाहीत...!!!
प्राणी संग्रहालयात आलेल्या एका माणसाला तिथल्या एका वाघाने मारले.
ते पाहून एका माकडाने विचारलेरू ओ वाघोबा!
एवढी गर्दी होती त्या गर्दी मध्ये तुम्ही एकाच माणसाच्या मागे होतात. सगळ्‌यांना सोडून त्यालाच का मारलं?
वाघ रू ष्ष् अरे मारू नाहीतर काय? अर्धा तास झाला माझ्याकडे बघून बोलत होता,
ष्ष् एवढी मोठ्‌ठी मांजर!
एवढी मोठ्‌ठी मांजर!
मग... माझी सटकली रे!!! क्योंकी कुछभी करनेका.........लेकिन अपना इगो हर्ट नहीं करनेका.........
संताचे लग्न झाल्यानंतर त्याला अवघ्यात तीन महिन्यानंतर मुलगा होतो...
संता — तीन महिन्यात मुलगा कसा झाला?
बायको — तुमच्या लग्नाला किती काळ झाला?
संता — तीन महिने
बायको — माझ्या लग्नाला किती झाले?
संता — तीन महिने
बायको — आणि मुलगा किती महिन्यांनंतर झाला?
संता — तीन महिने
बायको — तर एकूण किती महिने झाले?
संता — ओ तेरी... खरेच नऊ महिन्यानंतर मुलगा झाला. बघ वेळ कसा जातो समजतच नाही.
सासूरू किती वेळा सांगितले बाहेर जाताना टिकली
लावत जा..
सूनरू जीन्स वर कोणी टिकली नाही लावत अहो..
सासूरू अग जीन्स वर नाही..कपाळावर लाव....
एका कैद्याला फाशी देण्यापूर्वी
जेलर रू एखादी अंतिम इच्छा आहे काय?
कैदीरू आहे ना. मला फाशी देताना माझे डोके खाली आणि पाय वर ठेवा!
एका बागेत काही बालके खेळत होती. एका व्यक्तीने एका मुलीस विचारले, ‘बेटा, तुझ्या वडिलांचे नाव काय?'
यावर ती मुलगी म्हणाली, ‘‘सध्या तरी नाव ठेवले नाही, आम्ही प्रेमाने त्यांना ‘बाबा, बाबा' असेच म्हणतो.
एका व्यक्तिला वेगाने गाडी चालवण्याच्या आरोपात कोर्टात हजर केले जाते.
न्यायाधिश — तु तुझी गाडी धीम्या गतीने चालवत होता, हे कसे सिद्ध करु शकतो.
आरोपी — सर, जेव्हा मी गाडी चालवत होतो, तेव्हा माझी पत्नी माझ्या सोबत होती. मी तिला तिच्या माहेराहून माझ्या घरी घेऊन चाललो होतो.
न्यायाधिश — ओ.के. केस डिस्मीस !!!
गुरूजी रू २ मधून २ गेले किती राहिले ?
झम्प्या रू काही समजले नाही गुरूजी...
गुरूजी रू अरे तुझ्याकडे २ चपात्या आहेत त्यातल्या तू २ चपात्या खाल्ल्यास तर तुझ्याकडे काय उरले ?
झम्प्या रू भाजी..
जर तुम्हाला वाटतंय की तुमचे आई, वडील, शिक्षक, मालक किंवा ठव्ैै वगेरे खूप कडक आहेत, किंवा तुम्हाला खूप त्रास देतात...
तर थांबा तुमच लग्न होऊन बायकोला येउद्यात... तुम्हाला हे सगळी मंडळी
प्रचंड आवडतील..!!
आज टेन्शन संपलं.... लागाला आहे निकाल... काही झाले यशस्वी तर काही झाले अयशस्वी... यशस्वी विद्यार्थ्‌यांचे अभिनंदन... तर अयशस्वी विद्यार्थ्‌यांना अजून जीवनात खूप काही करायचं आहे.... एका परीक्षेत नापास झाल्याने सर्व काही संपलं असं नाही. मोठमोठ्या व्यक्ती जीवनात नापास झाल्या आहेत.... त्यांचे उदाहरण डोळ्‌यासमोर ठेवून भविष्यात काहीतरी नवीन करण्याची शपथ घ्या....
उचलंरू अगं आपलं लग्न झाल्यावर तुझा बाप हुंड्यात मला कार देईन ना?
ब्ीपदहप रू तुला, कशाला हवी आहे कार? देवाने दोन पाय कशाला दिलेत?
र्
ंउचलं रू ब्रेक आणि एक्सीलरेटर दाबायला....
चीनची भिंत ही जगातल्या सात आश्चयार्ंपैकी एक म्हणून ओळखली जाते .
का ?
कारण ही एकच अशी चायनामेड गोष्ट आहे जी वर्षानुवर्ष टिकली आहे..
शिक्षक रू भारतात सगळ्‌यात जास्त पाऊस कुठे पडतो ?
बराचवेळ विचार करून बंड्याने उत्तर दिले, ‘जमिनीवर'
न्यायाधिश सांताला — उद्या सकाळी पाच वाजता तुला फासावर लटकवले जाईल.
सांता न्यायाधिशांना — हा... हा... हा...
न्यायाधिश सांताला — तु एवढा का हसतो आहेस ?
सांता परत न्यायाधिशांना — मी तर सकाळी आठ वाजेपयर्ंत झोपत असतो !
एक १२ वर्षाचा निरागस मुलगा १८ वर्षाच्या मुलीला म्हणतो ...
मुलगा रूआय लब यु ....
मुलगी रूस्टुपिड ..इतका लहान आहेस आणि मला प्रपोज करतोस ?
मुलगा रू तुला नाही तुझ्या लहान बहिणीला माझ्याकडून बोलना........च्समेंम...
संताने इंग्रजीचा पेपर दिला
प्रश्न होता भाषांतर करा.
.प्रश्न रू मै एक आम आदमी हूँ.
उत्तर रू प्ंउं उंदहव उंद.
प्रश्न रू मुजे अंग्रेजी आती है.
उत्तर रू म्दहसपेी बवउमे जव उम
.प्रश्न रू मेरा तालुक हरिपुर हजारा से है.
उत्तर रू प् इमसवदह जव ळतममद चनत ज्ीवनेंदकं
.प्रश्न रू सक पर गोलिया चल रही है
उत्तर रू ज्ंइसमजे ंतम ूंसापदह वद जीम तवंक..
वडीलरू बबन, लक्षात ठेव आज गणिताच्या पेपरमधील जेवढी उत्तरे चुकतील तेवढय़ा छड्या मारेन. संध्याकाळी बबनला वडील म्हणाले किती प्रश्न चुकले?
बबनरूएकपण नाही बाबा. तुमची धमकी मी लक्षात ठेवली.
वडीलरू याचा अर्थ सर्व प्रश्नांची उत्तरे बरोबर लिहिली, होय ना?
बबनरू नाही बाबा, मी एकही प्रश्न सोडवला नाही.
आजोबा — बंड्या, मोठा झाल्यावर तुला काय व्हायचे आहे?
बंड्या — गुरांचा डॉक्टर
आजोबा— पण गुरांचा डॉक्टरच का व्हायचे?
बंड्या— कारण गुरं कधीच कुरकुर करत नाहीत.
चम्यारू आयुष्यात लहान लहान गोष्टीच खूप त्रास देतात...
चिंगी रू कसं काय?
चम्यारू एकदा टाचणीवर बसून बघ!!!
मुलगा रू अग काल न तू माझ्या स्वप्नात आली होतीस
मुलगी रू वा काय होत स्वप्न
मुलगा रू तू आणि मी दोघेच कुठे तरी लांब प्रवासाला निघालो आहोत
मुलगी रू हा पुढे
मुलगा रू आणि अचानक आपल्या बस ला अपघात होतो
मुलगी रू बापरे मग काय होत
मुलगा रूत्या अपघातात आपण दोघेच वाचतो
आणि तू उठून काय तरी शोधत असतेस
मुलगी रू मी तुला शोधत असते ना. बरोबर ना ?
मुलगा रू नाही ग
मुलगा रू तू बस कंडक्टर ला शोधत असतेस....तिकिटाचे उरलेले २ रुपये घेण्यासाठी...
रम्यारू गुरुजी काल रात्री स्वप्नात मी अमेरिकेला गेलेलो..तिथून यायला ...उशीर झाला ..
शिक्षकरू आणि चम्या तुला का रे उशीर झाला ??
चम्या रू सर, मी रम्याला आणायला एअरपोर्ट वर गेलेलो ....
शिक्षक खामोश.... रम्या—चम्या बेहोश......
बंड्यारू कुल्फी कितीला आहे?
कुल्फीवाला रू दहा, वीस अन्‌ तीसला.
बंड्या रू ठीक आहे. वीसवाली द्या.
कुल्फीवाला रू आधी पैसे दे.
बंड्या रू आई म्हणली खा, प्या, मजा करा.. पण पैशाचा लाड करू नका.
तुकाराम सखाराम च्या ६० व्या वाढदिवसाला येतो....
तुकाराम रू— काय रे सख्या, लेका हे केक वर बल्ब का लावलास?
सखाराम रू— अरे ६० मेणबत्या कुठे लावत बसू, ६० ॅंजज चा बल्ब लावून टाकला... नो झिग झिग...
कांचा (संजय द्‌त्त) — विजय दिनानाथ चौहानला (रुतिक रोशन)
क्या लेकर आये थे और क्या लेकर जाओगे??
रुतिक — आरे गप टकल्या,
याचे उत्तर तर मी
कहो ना प्यार है
मधेच दिलय
खाली हाथ आये थे हम खाली हाथ जायेंगे
एका सभेत अत्रे ह्यांचे भाषण सुरु होते, मध्येच टवाळ माणूस
ओरडला,
“अत्रे तुम्ही कुत्रे....“
काही वेळ सर्वत्र शांतता पसरली.
अत्रे त्याला म्हणाले, ”ठीक आहे. मग तुम्ही विजेचा खांब
आणि मोटारीचे टायर“..
गंपू रू गर्लफ्रेंडसाठी अंगठी हवीय.
सेल्सगर्ल रू अंगठीवर काय नाव टाकू्‌?
गंपू रू नाव नको. फक्त तुझ्याचसाठी लिहा.
सेल्सगर्ल रू वॉव! किती रोमँटिक.
गंपू रू त्यात काय रोमँटिक? गर्लफ्रेंड बदलली तर अंगठी कामी येईल ना!
एक महाशय कापडाच्या दुकानात गेले. वेगवेगळ्‌या प्रकारचे अनेक कापड त्यांनी बघितले. क्वॉलिटी व रंग जाणार नाही ना याची पुन्हापुन्हा चौकशी केली. दुकानदार वैतागून गेला व त्याने विचारले, ‘किती कापड पाहिजे?' महाशय म्हणाले , ‘मला फक्त अर्धा मीटर कापड टोपी बनवण्यासाठी हवे आहे.' दुकानदाराने अर्धा मीटर कापड फाडून त्यांच्या हातात ठेवले तसे ते पुन्हा म्हणाले, ‘या कापडाची गँरटी काय?' दुकानदाराच्या सहनशीलतेचा अंत झाला व तो वैतागून म्हणाला, ‘हे बघा साहेब, एकवेळ तुमचे डोके फुटेल मात्र डोक्यावरच्या टोपीला काहीही होणार नाही.'
पोरीला इम्प्रेस करायचा नवीन फंडा३.
मुलगी दृ चल एखादा गेम खेळूया..
गोट्या दृ चालेल३पण लपंडाव सोडून३
मुलगी दृ का रे?
गोट्या दृ कारण तुझ्यासारखी मुलगी शोधून सापडणार नाही ....
बायकोला आपल्या कमाइतील १००ः द्याल तर तुम्हाला १०ः सुख मिळेल .
गर्लफ्रेंडला आपल्या कमाइतील १०ः द्याल तर तुम्हाला १००ः सुख मिळेल .
नीट विचार करा . कारण पैसा तुमचा आहे .
जागा ग्राहक जागा,
शिक्षक रू सांगा पाहू, विद्यार्थी आणि डॉक्टर यांच्यामध्ये काय साम्य आहे?
हात वर करून बंड्या सांगतो, ‘सर, ओपेरशन झाल्यावर डॉक्टर आणि पेपर झाल्यावर विद्यार्थी एकच सांगतात.'
शिक्षक रू काय ते?
बंड्या रू आम्ही आमच्या परीने चांगले प्रयत्नकेले, पण आताच काही सांगू शकत नाही.
चम्प्याच्या शाळेत फोटोसेशन होणार होतं.. त्यासाठी त्याच्या टीचर सगळ्‌या विद्यार्थ्‌यांना सूचना देत होत्या..
”हे बघा.. उद्या सवार्ंनी छान छान ड्रेस घालून यायचं.. म्हणजे काही वषार्ंनी मोठे झाल्यावर जेव्हा तुम्ही या फोटो कडे बघाल.. तेव्हा म्हणाल.. ‘तो बघा झंप्या.. आता डॉक्टर झालाय..य
ती बघा चिंगी.. आता हेरोईन झालीये..'३“
चम्प्या मध्येच बोलला, ”त्या बघा टीचर.. आता देवाघरी.....
भिकारी रू साहेब एखादा रुपया तरी द्या .
साहेबरू उद्या ये.
भिकारीरू च्यायला, उद्या उद्या म्हणता या कॉलनीत माझे हजारो रुपये अडकलेत!
भिकारीरू तुमच्या शेजारणीने पोट भरून खाऊ घातले, तुम्ही सुद्धा काहीतरी खाऊ
घाला !
ठमाकाकू रू हे घे ..हाजमोला !!!
माझी हपतसतिपमदक चहा छान करते...
त्याला चव येत नाही ती भेसळीमुळे...!!!!!
मुलगी बरोबर असेल तर हॉटेल बिल
मुलगी लांब असेल तर मोबाईल बिल
मुलगी नाही भेटली तर दारू बिल
म्हणून सांगतो प्रेम करू नका म्हणजे येणार नाही बिल....
संध्याकाळी मुलीला बॉयफ्रेंड सोबत फिरायची लहर येते....
मुलगी रू— आई खूप डिप्रेस वाटतंय... मी फिरून येऊ का? मला मोकळ्‌या हवेची गरज आहे सध्या.....
आई रू— जा तू, पण तुझ्या मोकळ्‌या हवेला सांग 9 वाजता घरी सोडायला.....
( मुलगी ैीवबो... आई त्वबाो )
मुलगी डॉक्टर ला रू माझीस्कीन खूपच ेवजि आणि ेमदेपजपअम आहे आणि रंग पण खूप गोरा आहे, मी झोपताना काय लाऊन झोपू ?
डॉक्टर रू दाराची कडी लाऊन झोप....
कोर्टात एक खटला अतिशय रंगात आलेला असतो.
वकील रू भीमाबाई तुम्ही पतिराजांना खुर्ची फेकून का मारली?
भीमाबाई रू काय करणार.. टेबल माझ्याने उचलताच येईना.
बॉस रू— तुला नोकरी वरून काढल्यापासून तू
रोज माझ्या घरासमोर शौचालयास का बसतोस ?
नोकर रू— मला हे दाखवायचे कि,
तुम्ही मला नोकरीवरून काढल्यामुळे मी उपाशी नाही मरत३!!
गर्लफ्रेंड आणि ईश्वरात..
फरक फक्त एवढाचं आहे
एकीची आठवण खुप त्रास देते,
आणि
दुस—याची त्रास झाल्यावर आठवण येते...
पल कंपनीच्या यशामधे दादा कोंडके यांचा मोलाचा वाटा आहे.
कसा??
जमअम श्रवइे— दादा माझे प्रोडक्ट यशस्वी होण्यासाठी काय करु?
क्ंकं ज्ञवदकाम—घाल
यानँतर तुम्ही बघितलेच...
पचीवदम,पचंक, पचवक मजब.
आई रू बाळ तू केस का कापत नाहीस....? केवढ्या मोठ्या जटा झाल्यात...
पोरगं रू व्ी बवउम वद उवउ!..प्ज्रीपवद..न ादवू!!
आई रू नाही ते ठीक आहे! पाहुणे तुझ्या बहिणीला पाहायला येतात आणि तुला पसंद करून जातात म्हणून म्हटलं!! रू—द्यष्,ष्इतरष्,ष्0ष्,ष्0ष्,ष्1066ष्
पक्या रू— शर्ट शिवण्यासाठी एखादं चांगलं कापड दाखवा......
दुकानदार रू— प्लेन मध्ये दाखवू ..???????
पक्या रू— नाही.. हेलीकॉप्टर मध्ये दाखव शेमड्या, भैताड तोंड्याच्या., इथेच दाखव साल्या..!!
मुलगा आणि मुलगी चाटिंग करत असतात.....
मुलगा रू—उउ (मुद्दाम)
मुलगी रू—उउउउ...
मुलगा रू—उउउउउउउउ...
मुलगी रू—उउउउउउउउउउउउउउ उउउउउउउउउउउउउ.. ....
मुलगा रू— इतका मोठा ीउउउ करतेस.........म्हैस आहेस काय???
संतारू तुमचे ब्रेड फार खराब असतात.
दुकानदार रू बेटा मी तेंव्हापासून ब्रेड तयार करतो आहे जेंव्हा तुझा जन्मदेखील झाला नसेल.
संता रू मग तेंव्हाची ब्रेड आता का बरं विकताय तुम्ही?
नवरा — प्रिये, आज तुझा वाढदिवस आहे, तुला कुठे घेऊन जाऊ?
बायको — जिथे मी आधी कधीच गेले नाही.
नवरा — तर मग मी तुला स्वयंपाक घरात घेऊन जातो.
परदेशात धोतर नेसणार्या एका माणसाचं धोतर सुटलं, एका इंग्रजाने त्याला विचारले, व्हॉट इज धीस? हिन्दूस्थान्याने त्याची टाय पकडून विचारले, व्हॉट इज धीस? इंग्रज, धीस इज माय नेक टाय. ह्यावर हिन्दूस्थानी म्हणाला, धीस इज माय बॅक टाय.
रियसी प्रियकराला आईस्क्रीम मागते..
प्रियकर घेऊन येतो आणि म्हणतो याच्या बदल्यात मला काही पाहिजे..
प्रियसी रू ष्ष्मला माहित आहे तुला कीस पाहिजे
प्रियकर रू ष्ष्ये बये जेव्हा पहावे तेव्हा कीस रोमान्स .... आईस्क्रिमचे अर्धे पैसे दे...
लाईट बिल खूप जास्त आल्यामुळे चिडून आई पिटूला ओरडत असते ....
आईरू काय रे, एवढं बिल कसं काय आलं? सारखे का लाईट चालू ठेवतोस???
पिटूरू यूँ तो मैं बतलाता नहीं..... पर अँधेरे से डरता हूँ मैं माँ !!!! तुझे सब है पता है ना माँ ?
मुलगारू मी 18 वषार्ंचा आहे आणि तू ?
मुलगीरू मी पण 18 वषार्ंची आहे..
मुलगारू अग चल न मग, लाजतेस कशाला ?
मुलगीरू कुठे ?????
मुलगारू मतदान करायला ग वेडी...
विचार बदला,
देश बदलेल...!!!
फेसबुक चा कहर ...
शिक्षक रूमुलानो सांगा पाहू ,पारले जी च्या बिस्किटांच्या पुड्यावर ग्रीन डॉट असतो त्याचा अर्थ काय ?
विद्यार्थी रूसर ,याचा अर्थ पारले जी अॉनलाईन बसले आहेत.
एक चोर एका मोठ्या बंगल्यात चोरी करायला शिरला, बंगल्याचा मालक घोरत पडला होता हे पाहून त्याने तिजोरीचा शोध सुरु केला, त्याला तिजोरी सापडली तिच्या बाजूलाच एका कागदावर काहीतरी लिहिले होते, तिजोरी फोडण्याची काही गरज नाही, ४५२ क्रमांक फिरवून पुढे असलेला लाल बटन दाबा, तिजोरी आपोआप उघडेल चोराने तसेच केले आणि काही क्षणातच पकडला गेला...
जाता जाता बंगल्याच्या मालकाला म्हणाला, ष्ष्आज समजले माणुसकी वगैरे काही नसते, सर्व खोटे आहे,
ष्1077ष्,ष्अमेरिकेत एका बाईला एक कुत्रा चावत होता..
तर एका माणसाने त्या कुर्त्याच्या पेकाटात लाट घातली आणि कुर्त्याला मारून टाकलं.
पेपर मध्ये न्युज रू अमेरिकन हिरो ने एका बाईला पिसाळलेल्या कुर्त्यापासून वाचवलं..
माणूस — मी अमेरिकन नाहीये..
दुसर्या दिवशी पेपर मध्ये न्युज — एका विदेशी हिरोने एका बाईला पिसाळलेल्या कुर्त्यापासून वाचवलं..
माणूस — मी पाकिस्तानी आहे..
तिसया दिवशी पेपर मध्ये न्युज — एका अतिरेक्याने एका निष्पाप कुर्त्याला मारलं....
सासूबाई (नव्या सुनेला) रू— या घरात मी गृहमंत्री आहे. अर्थमंत्रालयही मीच सांभाळते.
तुझे सासरे परराष्ट्र तर
तुझा नवरा अन्नपुरवठामंत्री आहे.
तुझी नणंद नियोजन मंत्रालय सांभाळते.
तुला कोणतं खातं हवं...?
सूनबाई रू— मी विरोधी पक्षात बसते...!
डॉक्टर (इंजिनीअरिंग च्या विद्यार्थ्‌याला)रू तुमची १ किडनी फेल झाली आहे.
विद्यार्थी आधी खूप खूप रडला...., मग डोळे पुसत बोलला,
ज्ञप्छळ मध्ये निघेल का??
ली सुंदर का दिसतात???
मेक अप मुळे...
चूक...
चांगल्या कपड्यांमुळे...
चूक...
मुली सुंदर का दिसतात त्या,मुलांच्या चांगल्या पउंहपदंजपवद मुळे...!!
तुम्हाला माहिती आहे का कि नवरदेव हा लग्नामध्ये घोड्यावर बसून का बर जातो????
... नाही माहिती...........
नवरदेवाला जीवनातील सर्वात मोठ्या संकटामध्ये जाण्यापूर्वी शेवटची संधी दिली जाते कि त्याने घोड्यावर बसून पळून जावे.
सध्या मी दररोज सकाळी उठतो तेव्हा २ गोष्टी घडून गेलेल्या असतात,
पक्षी घरट्यातून उडून गेलेले असतात ..
आणि भारतीय फलंदाज पिचवरून.......
रम्याला वाटलं स्व्स् म्हणजे ष्ष् स्वजे व्स्विअम....
तर त्याने त्याच्या प्रियसीला ैडै पाठवला,
माझ्या आयुष्यात मी फक्त तुलाच प्रेम करतो.....!!!
ष्1084ष्,ष्एकदा दोन वाघ झाडाखाली बसले असतात.
तेवढ्यात समोरुन एक ससा जातो.
पहिला वाघरू— (दचकून) काय गेले रे समोरुन ??
दूसरा वाघरू— काही नाही रे थ्ेंज थ्ववक होतं.
मुलगी रू
स्वताहून पटली तर चमत्कार ...!!!
मित्राने पटवून दिली तर उपकार ...!!,
घरच्यांनी बघून दिली तर संस्कार ....!!
आणि आपण पटवून घरी नेली तर हाहाकारररररररर..
मुलगा बापाला रू— बाबा जशे तुम्ही मला मारतात, तसे आजोबा पण तुम्हाला मारत होते का?
बाप रू— हो बेटा, मला पण मारत होते?
मुलगा रू— मग आता तरी बंद करा हि खानदानी गुंडागर्दी, खूप झालं..!
बाई रू— नीटस आठवत नाही आहे पण तुला कुठेतरी पाहील आहे मी .
भिकारी रू— अहो मॅडम, मी तुमचा फेसबुकवरचा फ्रेंड, आता तरी ओळखल का.
लग्नानंतर बायका आपल्या नवर्याला कश्या हाका मारतात बघा...
पहिले वषर्रू अहो...!
दुसरे वषर्रू अहो ऐकलंत का?
तिसरे वषर्रू अहो... बंटीचे बाबा..!
चौथे वषर्रू अहो बहीरे झालात काय?
पाचवे वषर्रू कान फुटलेत की काय तुमचे!
सहावे वषर्रू इकडे येताय की मी येऊ तिकडे?
सातवे वषर्रू कुठे उलथलाय हा माणूस देव जाणे!
नवरा रू पाणी दे जरा
बायको रू तहान लागली आहे का ?
रू
रू
रू
नवरा रू गळा चेक करायचा आहे.कुठून लिक तर झाला नाही ना
तुझ्यासाठी बंगला मी बांधला आहे भिवंडीला,
एकदा तरी येऊन भेट तुझ्या लाडक्या गवंडीला....
गर्लफ्रेण्ड रू प्रार्थना कर की, मी परीक्षेत नापास होईन...
बॉयफ्रेण्ड रू का?
गर्लफ्रेण्ड रू बाबांनी सांगितलंय की, पहिली आलीस तर लॅपटॉप घेऊन देईन, आणि नापास झालीस तर लग्न लावून देईन !!
धोनीची बायको रू जा बाजारात जाऊन भाज्या घेवून ये
धोनी रूआग तू येडी आहेस काय? आम्ही अॉस्ट्रेलीयामध्ये हरलोय लोकांनी बघितल तर मारतील
धोनीची बायको रूमाझी साडी घेवून जा बाजारात तुला कोणी ओळखणार नाही
मग धोनी साडी घालून भाज्याआणायला जातो तेव्हा तिथे त्याला २ मुली भेटतात
दोनी मुली रू हाय धोनी ,हाऊ आर यु?
धोनी आश्चर्यचकित होतो
धोनीरू अरे तुम्हाला कस कळल कि में धोनी आहे ते?
दोनी मुलीरू अबे साल्या आम्ही सेहवाग आणि लक्ष्मण आहोत,
बस म्हणजे काय????
एक अश्या प्रकारचं वाहन
जेव्हा तुम्हाला घाई असते तेव्हा हळू चालते,
आणि जेव्हा तुम्हाला पकडायची असते तेव्हा फास्ट चालते
कावळा रू चिऊताई, चिऊताई, दार उघड!
चिमणी रू थांब माझ्या बाळाला पावडर लावते...
कावळा रू माझ्या सोबत माझी मुलगी पण आहे..
बाळ रू आई, पावडर मी लावतो, तू पहिले दार उघड!!!
एकदा एसिपी प्रद्युमन, दया, अन रजनीकांत जंगलातुन जात असतात....
रस्त्यात आदिवासी तैला घेरतात , दयाला अन एसिपीला धो धो धुतात, रजनीला धुणार इतक्यात सगळे आदिवासी पळून जातात....
का ?
कारण समोरून ष्ष्मक्याष्ष् वाघावर बसुन येत असतो
आयुष्यात यश मिळते तेव्हा कळते कि श्श्आपणश्श् कोण आहोत...
पण अपयशी होतो तेव्हा कळते कि श्श्आपलेश्श् कोण आहेत....
आणि तसेच
फेसबुकवरून कळते आपल्याला किती श्लाईकश् आहेत.
आणि कामावरून कळते आपली किती श्लायकीश् आहे...
एकदा रजनीकांत आणि अशोक सराफ एकमेकांना भेटतात.........
रजनीकांत रू माझ्या लहानपणी आमच्या गावात सपहीज नसायची, म्हणून मी अगरबत्तीच्या प्रकाशात अभ्यास करायचो
अशोक सराफ रू आमच्या गावात पण सपहीज नसायची आणि अगरबत्ती पण नसायची
रजनीकांत रू मग ......
अशोक सराफ रू काय नाय माझा एक मित्र होता प्रकाश नावाचा मी त्याच्यासोबत अभ्यास करायचो, पण एकदा पाउस पडला आणि प्रकाश भिजला .......
रजनीकांत रू मग....
अशोक सराफ रू मग काय नाय माझी एक ज्योती नावाची मैत्रीण पण होती ना ......
मुलाकडचेरू— आम्हाला स्थळ पसंद आहे.
मुलीकडचेरू— पण आमची मुलगी अजून शिकतेय.
मुलाकडचेरू— मग आमचा मुलगा काय लहान थोडीच आहे,
तुमच्या मुलीची पुस्तके फाडायला..
बंडू रू मास्तर , आज मी तुम्हाला प्रश्न विचारणार ?
मास्तर रू बर बाळा, विचार .
बंडू रू मास्तर ,मला सांगा आपल्या गावात पहिली तंदूर भट्टी कोणत्या धाब्यावर लावली..??
मास्तररू अरे मला कस माहित ? हा काय प्रश्न आहे का ?
बंडूरू जर तुम्हाला आपल्या गावातली पहिली तंदूर भट्टी नाही माहित तर मग आम्हाला देशातली पहिली अणुभट्टी कुठे लागली हे का विचारता ....?
मास्तर रू अरे गाढवा मी काय दररोज धाब्यावर जात नाही मला कस माहिती ?
बंडू रू मग आम्ही काय दररोज अणुभट्टीवर जातो का शेकोटी शेकोटी खेळायला .........!!
दिवाळी आणि परीक्षा यात साम्य काय
माहितेय..?
दोन्ही ठिकाणी आपण दिवे लावतो.
मुलगी रू आई आज एका अनोळखी मुलाने
माझ्या गालावर किस केल.
आई रू मग तु त्याच थोबाड फोडलस ना ?
मुलगी रू नाही ग! त्या वेळेस मला महात्मा गांधी आठवले
आणि मी दुसरा गाल पण पूढे केला...
(हा विनोद लहान मुलाध्मुलींना कळणार नाही)
प्रेम आणि जेवण यामध्ये समानता काय आहे ???
उत्तररू—
अति झाल्यास श्रिझल्टश् एकच असतो..
उलट्या...
जेव्हा ळथ् ला ठथ् ची आठवण येते.. तेव्हा ती त्याला च्वाम करते.
जरा लक्ष दया बरका..!
जेव्हा ळथ् ला ठथ् ची आठवण येते.. तेव्हा ती त्याला च्वाम करते.
आणि जेव्हा त्यांच्या इतमांनच होतो, तेव्हा त्याला ती इसवबा करते...!
चम्यारू— पारो माझे तुझ्या वर खूप प्रेम आहे, मी सगळे तुझ्याबरोबर शेअर करू इच्छि्‌चतो.
पारोरू— ठीक आहे, आधी बेंक बेलेंस शेअर कर.
त्या दिवसापासून पारो गायब आहे, कारण चम्या चे बँकेत केश क्रेडीट खाते होते जे ५० लाख बँकेला देणे दाखवीत होते.
प्रपोज करण्याची नवीन पद्धत.
मिकू रू तुझं नाव गूगल आहे का?
चिंकी रू नाही ..का?
मिकू रू मी जे जे शोधत होतो ते सगळं तुझ्यात आहे
म्हणून विचारलं...
आई वडिलानंतर आयुष्यातला दुसरा प्रेरणा देणारा माणुस म्हणजे
बसचा कंडक्टर..तो नेहमी म्हणतो पुढे चला...पुढे चला..थांबु नका,
मुलगी रू आपन मेक डोनॉल्ड ला जाऊ या का ? मला खुप भूख लागली आहे..
मुलगा रू पण मझी एक आट आहे, मला मेक डोनॉल्ड चे स्पेलिं सांग मग जाऊ...!!
मुलगी थोडा वेळ विचार करून बोलते, जाऊ दे ना आपन के एसि ला जाऊ...!!
मुलगा हुशार आसतो तो तिला विचारतो मला जरा के एसि चाल र्म सांग मग जाऊ....!!
मुलगी रू आपन ना मीसळ पावच खाउ खुप छाण मीळतो....
चम्यारू— पारो मी तुझा एक फोटो काढू का?
पारोरू— कशाला?
चम्यारू— म्हणजे आपली मुले मोठी झाली कि त्यांना दाखविता येईल, कि तू लग्ना आधी किती सुंदर दिसायचीस.
मुलाने प्रपोस केल,
मुलीने नाकारल.
मुलगा 30 दिवस तिच्या घराजवळुन फेरी मारतो,
30व्या दिवशी
मुलगी—प सवअम न
मुलगा— चल नीघ, तुझी शेजारची पटवली...
तुम्हाला यशस्वी पतीची व्याख्या माहीत आहे काय?
सांगतो,
यशस्वी पतीरू ष्ष्जो आपल्या बायकोच्या उधळपट्टी पेक्षा जास्त पैसे कमावतो !
आणि, यशस्वी बायकोरू सोप्प आहे ष्ष् जि असा नवरा गटवते..ति !
बायको रू अहो तुम्ही म्हणाला होतात ना की,
मी आता कारणाशिवाय दारू पीणार नाही म्हणून मग आता कापिताय????
नवरा रू अग आता दिवाळी जवळ आली ना,
मग रॉकेट सोडायला रिकामी बाटली नको का ????
म्हणून........
पुण्यातील सदाशिव पेठेत राहणार्या दोन पुणेकरांची काही कारणावरून बाचाबाची होते.
पहिला पुणेकर रू अहो, तुम्हाला माहीत नाही... मी उडत्या पक्षांचे पाय मोजणारा माणूस आहे.
दुसरा पुणेकर रू ए येडया...मग त्यात काय एवढं?
शेंबड्या पोरालाही माहीत असतं की पक्षाला दोनच पाय असतात ते.
गंपू रू माझं मन म्हणजे मोबाइल आहे... आणि तू त्यातलं सिमकार्ड!!
गम्पी रू काय सांगतोस ?
गंपू रू पण जास्त हुरळून जाऊ नको.... हा ड्यूअल सिम मोबाइल आहे!!
मुलगारूमी तुझ्यावर खूप प्रेम करतो माझ्याशी लग्न करशील??
मुलगी रूकाहीतरी नवीन स्टाईल ने प्रोपोस कर !
वाना बी माय छम्मक छल्लो ओ ओ ओउ............
शिक्षक रू वर्गात जो टाइमपास करायला येत असेल, त्याने उभं राहावं!
खूप वेळ कोणीच उभे राहात नाही... शेवटी गंपू उभा राहतो.
शिक्षक रू काय रे, तू वर्गात टाइमपास करायला येतोस का?
गंपू रू नाही सर! पण तुम्ही एकटेच उभे होतात, ते बरं नाही वाटलं!
वाघ आडनाव असलेल्या मित्राला एकदा मी विचारले.....काय रे साल्या , बाहेर ब—याच ऊडया मारतोस आणि घरात बायकोला घाबरतोस...??
(वाघ)रू घाबरावं लागतं मित्रा...
(मी)रू काय बोलतोस तू...? अरे तुझं आडनाव वाघ आहे...वाघ......!!
(वाघ)रू अरे म्हणूनच तर भिती वाटते... तीचंही लग्नाअगोदरचं आडनाव श्वाघमारेश् होतं रे.......!!
एका लहान मुलाने त्याच्या बाबांना विचारले,
बाबा सांगा ना ....माझा जन्म कसा झाला ?
त्याचे बाबा म्हणतात
अरे कार्ट्‌या तुला किती वेळा सांगितलाय ..तुझा रीतसर जन्म झालेला आहे..आम्ही तुला कोणत्याही ूमइेपजम वरून फुकटात कवूदसवंक नाही केले....
भिकारीरू साहेब महागाई वाटली आहे, एवठ्यात माझं अन्‌ माझ्या प्रेयसीच कसं भागणार???
साहेबरू (आच्रर्याने) ..तुला प्रेयसी पण आहे..??
भिकारीरू बस का राव, ही वेळ तिच्या मुळेच तर आली आहे..!!
एका यशस्वी उद्योजकाला विचारले ,श्श्तुमच्या यशाचे गमक काय आहे ?ष्ष् तो म्हणाला ष्ष्योग्य संधी मिळताच मी त्यात उडी घेतली व यशस्वी झालोष्ष्
पण योग्य संधी आली हे कसे ओळखायचे?
त्यावर तो म्हणाला ,ष्ष्मीत्रा ,त्यासाठी मी सतत उडी मारत राहतो
एक ६ फूट उंच पहिलवान माणूस बस मधून जात असतो
कंडक्टर रूभाऊ साहेब तिकीट घेता ना ?
पहिलवान रूमी तिकीट नाही घेत कधी.
कंडक्टर घाबरला, त्याने हि गोष्ट त्याच्या मनाला इतकी लागली कि त्याने जिम जॉईन केली.
असेच सहा महिने निघून गेले कंडक्टरची पण बोडी मस्त झाली तोही पहिलवान झाला
दुसर्या दिवशी
कंडक्टर रूभाऊ तिकीट घ्या ..
पहिलवान रू नाही
कंडक्टर रूतुझ्या बापाची गाडी आहे का, तिकीट का नाही घेत ?
पहिलवान रूपास आहे माझ्याकडे,
मंउ देताना सगळ्‌यात आनंदी क्षण कोणता माहितीये??
जेव्हा मित्राकडे कडे बघता नि तो आपल्याकडे बघून हसतो आणि म्हणतो..
च्यायला तुला पण काही येत नाही वाटतंष्ष्... (टपं त्नचमेी श्रवेीप)
शंकर— अगं माझा त्रिशूळ कुठे गेला?
पार्वती— चिरंजीवांनी घेतलाय...
शंकर— कशाला???
पार्वती— आज उंहहप चा नेवैद्य दाखवलाय कोणीतरी.
पोरगा रूप्रिये, तुझ्या मनःचक्षुच्या पटलावर, एकदा तरी माझे प्रतिबिंब उमटू दे.....
पोरगीरू म्हणजे?
पोरगारू घोडे... एकदा तरी आठवण काढ ना माझी.....
जर तुप सरळ बोटाने निघत नसेल तर..
तर........
तर तुप गरम करा..!रूच
प्रत्येक गोष्टीत वाकडा मार्ग नको..!
विचार बदला देश बदलेल..
एक पाकिस्तानी पोरगी पुण्यात येते .
वडापावच्या गाडिवरची अक्षरांचि डिजाइन तिला खुपच आवडते . ति तशिच अक्षरे टि शर्टवर डिजाइन करते .
बाहेर फिरायला येते तर सगळी पोरं तिला पाहून हसायला लागतात . टि शर्टवर लिहलं असते —
दहा रूपयांत धुमाकुळ
अभ्यासाच्या वारीत मिळेना वाट, साचले टेन्शनचे धुके घनदाट,
आपली माणसं आपली न्दपअमतेपजल, तरी या पोरांना तमेनसज ची भिती,
विठ्‌ठला कोणता ैनइरमबज घेऊ हाती...
मुलगा रू खूप चांगला ड्रेस घातलास ....
मुलगी रू अया खरच .....
मुलगा रू लिपस्टिक पण चांगली आहे .....
मुलगी रू .. ज्ींदा ल्वन
मुलगा रू मेकअप पण खूप चांगला आहे .. .. .. ..
मुलगी रू ज्ींदा ल्वन !! भैया
मुलगा रू कमाल आहे ... तरी पण तू सुंदर दिसत नाहीस......
मुलगा रू उवअपम जायचे का ?
मुलगी रू नाही ,तिथे तू मला जवनबी करशील.
मुलगा रू नाही करणार...
मुलगी रू माझा हात पकडशील...
मुलगा रू नाही पकडणार...
मुलगी रू मला ज्ञपेे करशील...
मुलगा रू नाही करणार ग......
मुलगी रू मग तुझ्या बहिणी बरोबर जा ना....
एका कंपनीमध्ये इण्टरव्ह्यू सुरू होते. गंपू तिथे इण्टरव्ह्यू देण्यासाठी पोहोचला.
एचआर मॅनेजर रू जगातल्या तीन महान व्यक्तीमत्त्वांची नावं सांगा.
गंपू रू अब्राहम लिंकन, महात्मा गांधी...आणि साहेब तुमचं नाव काय?
गंपूला लगेचच नोकरी मिळाली
गुरूजी रू काळ किती प्रकारचे असतात??
पक्या रू ३ प्रकारचे..! भूतकाळ..! वर्तमानकाळ..!! भविष्यकाळ..!!!
गुरूजी रू अरे वा.!!! एक उदाहरण दे पाहू??
पक्या रू काल तुमचा मुलीला पाहिलेल..! आज प्रेम झालं..!! उद्या पळवुन नेईन..!!!
पार्टी ऐन रंगात आलेली असते. गंपू एका खुर्चीत बसून बघत असतो. तेवढ्यात डान्सफ्लोअरवरची एक सुंदर मुलगी त्याच्याकडे येऊन विचारते, काय डान्स करणार का?
गंपू रू हो!
मुलगी रू ठीक आहे, मग तुझी खुर्ची मला दे!!
फक्त लढ म्हणाष्ष् च्या उत्तुंग यशानंतर कुत्यार्ंनीही त्यांच्यावर होणारया अन्न्यायाच्या आक्षेपार्य एक चित्रपट प्रदर्शीत करायचे ठरवलं तर त्याचं नाव काय असेल..
फक्त हड म्हणा,
प्रियकर रू प्रिये, मी तुला माझ्या हृदयाच्या एका कप्प्यात बंद केले आहे...
प्रेयसी ( लाडात ) रू अरे सोन्या.... , बंद कशाला केलंयस..
मी तिथून जाणार थोडीच आहे...!!.
प्रियकर रू नाही ग... ...बाकीच्या कप्प्यातल्या मुली बघशील ना म्हणून.
इंजिनियरिंग करणारा बन्या सततच्या तणावामुळे वैतागला आणि त्याने सरळ आत्महत्येचा निर्णय घेतला.
तडक त्याने स्टेशन गाठलं आणि रेल्वेरुळात पडला.
दुरून ट्रेनचा आवाज आला. ट्रेन त्याच रुळावरून येत होती.
बन्या ट्रॅक मध्येच होता.
रुळ धडधडू लागले.
ट्रेन आणि बन्या मधलं अंतर कमी होऊ लागलं.
ट्रेन जवळ आली.
आणि इतक्यात बन्या चटकन उठून बाजूला झाला.
म्हणाला, नाही च्यायला, उद्या सबमिशन आहे !!
एकदा एक मुलगा शंकराच्या मंदिरात जातो आणि त्याच्यासा साईकल मागतो. त्या मुलाला साईकल काही मिळत नाही, मग तो गणपतीच्या मंदिरातील मूर्ती चोरतो आणि शंकराच्या मंदिरात एक चिठ्‌ठी ठेवतो.
नाद करायचा नाय, पोरगा हवा असेल तर साईकल घेऊन ये,
जाहीर सूचना नोटिस लागु दिंनाक ०५ध्०८ध्२०११
आपण बस,ट्रेन,वि मान किव्वा कुठेही प्रवासात असाल
आणि आपणास जर कुठल्याही महिलेच्या हातात
फुल ,धागा ,चौन किव्वा चमकणारी कुठलीही वस्तु
दिसली तर त्वरित त्या वस्तु पासून लांब जा ....,
ती वस्तु '''राखी'''असू शकते .....
तुमची थोडीशी लापरवाही तुम्हाला
श्श्भाऊश्श् बनवू शकते ......!
कृपया वरील सुचनेची नोंद
घ्यावी .....!
जनहितार्थ लागू.....
फेसबूक एवढं यशाच्या शिखरावर कसं काय पोचलं बरं?
त्यात काय एवढं,
त्यांनी फक्त आयुष्याचं एक साधं—सोप्पं तत्वज्ञान वापरलं.
ते हेच की,
”माणसाला त्याच्या स्वतरूच्या आयुष्यापेक्षा दुसर्याच्या आयुष्यातच जास्त रस असतो.“
म्हणजे आपल्या गावठीत...
”आपलं ठेवायचं झाकून अन दुसर्याचं पाहायचं वाकून.
सदाशिव पेठेमध्ये डंबक्वदंसक उघडले दरातील पहिलीच पाटी
सूचना रू— सॉस परत परत मागू नये टोमॅटो तुमचे तीर्थरूप पुरवत नाहीत,
एकदा एक जपानी व्यक्ती संताच्या टॅक्सीत येउन बसली, संताने टॅक्सी सुरु केली. तेवढयात एक होंडा गाडी संताच्या टॅक्सीला ओव्हरटेक करुन पुढे गेली.
जपानी बोलला ष्ष्होंडा,व्हेरी फास्ट,मेड एन जपान
तेवढयात एक टोयोटा गाडी टॅक्सीला ओव्हरटेक करुन पुढे गेली.
जपानी परत बोलला टोयोटा, व्हेरी फास्ट,मेड एन जपान
संताला खूप राग आला पण तो शांत राहिला
विमानतळावर पोहचल्यावर जपान्याने भाडे विचारले.
संता ८०० रुपये
एवढे पैसे? जपानी माणसाने आश्चर्यचकीत होउन विचारले
तेव्हा संता म्हणाला मीटर, व्हेरी फास्ट, मेड एन इंडीया
सोनी ज्ट वरील सी आय डी मालीकेचा पुणेकरांवरील प्रभाव
दरवाज्यावरील पाटीरू
घराची कील्ली शेजारी आहे. तुम्ही सी आय डी मधुन असाल तर आपले ओळखपत्र दाखवून कील्ली घ्यावी. उगाच ताकद आहे म्हणून दरवाजा तोडायची गरज नाही...
गिराहीक— न्हावी दादा , एक्स्प्रेस दाढी करा .
(न्हावी दाढी करतो)
गिराहीक— ही कसली दाढी केलीत हो ? सगळी बारीक केस तसेच आहेत .
न्हावी — तुम्ही एक्स्प्रेस दाढी करायला सांगितली होती, मग एक्स्प्रेस बारीकसारीक स्टेशन पकडत नाही ...
आदल्या रात्री नवरा बायको चे भांडण प्लस मारामारी झालेली असते... दुसर्या दिवशी नवरा दुधचा ग्लास घेवून बायकोला पियाला देतो .
बायको लाडात येऊन विचारते श्श् शेवटी तुला तुजी चूक आहे ते कळले च ना....
नवरा परत भडकून बोलतो
आज नागपंचमी आहे ... घे नागीण दुध पी ..आणि शांत हो एकदाची,
जोशी वडे वाल्यांकडे एक जोडपं गप्पा मारत बसलेलं असतं.
प्रियकर — प्रिये, मी तुझ्या डोळ्‌यात पूर्ण जग पाहू शकतो........
तेवढ्यात तिथून नुकतेच बाहेर पडत असणारे पुणेरी आजोबा त्या कार्ट्‌याला म्हणतात.......
जरा कर्वे रोड किती गर्दी आहे पाहून सांगशील का?
एकवेळ कुत्रा ठीक आहे....
मांजर ठीक आहे....
हत्ती पण ठीक आहे ..
पण वाहतुकीचे नियम ही काय पाळायची गोष्ट आहे का ? — एक पुणेकर
मुलगी रू माझ्याकडे अस काय बघत आहेस? तुला कोणी बहिण नाहीये का ?
मुलगा रू आहे ना, म्हणून तर बघत आहे.......
मुलगी रू का ?
मुलगा रू कारण ती मला म्हणाली गोरी गोरी पान, फुलासारखी छान दादा मला एक वाहिनी आण,
ती माझ्याशी बोलायची,
रोज गोड हसायची,
कधी कधी माझी
वाट बघत थांबायची....
दुसरी एकही मुलगी
माझ्याशी कधी बोलायची नाही,
ही पोरगी मात्र
माझी पाठ कधी सोडायची नाही....
तिच्या आयुष्यातल्या गमती
ती रोज मला सांगायची,
मी नवी लिहिलेली कविता
सारखी वाचायला मागायची....
एकदा मला म्हणाली
तू माझ्यावर कध्धीच कविता करत नाही !
तेव्हा मला समजलं....
तिला माझी एकही कविता कळत नाही,
केलाय का कधी तुम्ही कुणाला चतवचवेम ?
केलाच कधी जर तुम्ही ेनचचवेम
तो क्षण नेहमी आठवणीत राहतो
नकळत कधीतरी मनात डोकावून पाहतो
मानो याना मानो............
पण तो क्षणच खूप वेडा असतो....!! जरा विसाउ या वळणावर....!! या वळणावर
गंप्या स्टंड वर थांबला होता.. तेवढ्यात एक रिक्षावाला समोर येऊन थांबला आणि समोर पचकन थुंकला..
गंप्या रू का रे का थुंकला...
रिक्षावाला रू अंगावर आलय का तुझ्या .. ? अंगावर आल्यावर बोल....!!!
गंप्या रू तुझ्या नानाची टांग मोडीन ..साल्या ..
रिक्षावालारू काय रे .. नीट बोल..
गंप्या रू टांग मोडल्या का नानाची अजुन.. मोडल्यावर बोल .... !!!
एकदा दात जिभेला म्हणतो, ष्ष्मी जर तुला जोरात चावलो, तर तुझा लचकाच काढेल.
जीभ दाताला म्हणते, ष्ष्मी जर एखादयाबद्दल एक चुकीचा शब्द उच्चारला तर एकाच वेळी तुम्ही सर्व ३२ च्या ३२ बाहेर याल.
नेटवर्क प्रोब्लेममुळे वैतागलेला रजनीकांत मोबाईलचा जवूमत उखडून फेकायला जातो. पण तिथे जवूमत न दिसल्यामुळे आणखी चिडतो.
तेवढ्यात त्याच्या लक्षात येत.
मकरंद अनासपुरे त्या जवूमत नि कान कोरत असतो. अरे सॉरी रजन्या, कान लैच खाजवायला.
पुणेरी मुलगारू काय रे, भारी ेूपउउपदह करतोस! कुठे शिकलास??
दुसरा मुलगारूपाण्यात!!!
रजनी आणी मकरंद अनांसपुरे यांच्या फँन्स मधील संवाद —
रजनी फँन— आमचा रजनी प चवक ते प चंक कॉल लावु शकतो . आता बोला.
मक्या फँन— ।च्च्स्म् च्या लोगोतिल अर्धे सफरचंद मक्यानेच खाल्लय . आता बोला
प्रेयसी — (प्रेमाने) चल ना रे, मस्त पैकी एका महागड्या ठिकाणी जाउन येउत.
प्रियकर — चल, पंपावर जाउन येउ.
जोकोविक फेडररला रू मी या वर्षी जवळपास ५० सामने जिंकले, नदाल ला ५ वेळा हरवले, मी या वेळची विंबलडन स्पर्धा जिंकली तू काय केलास सांग सांग तू काय केलास या वर्षी?
फेडरर रू (शांतपणे) मी सचिन तेन्डूलकरला भेटलो.
संभाषण तिथेच संपल..............
एक मुलगा एक मुलीला प्रपोज करतो, तेंव्हा त्याच्या बरोबर त्याचा मित्रही असतो, त्याच्या मागोमाग त्याचा मित्रही तिला प्रपोज करतो, त्यावर तो चिडून त्याला म्हणतो तू असा का केलस???
मग त्याचा मित्र त्याला म्हणतो,
टिचर ने शिकवलं नाही
गालावर खली आणि ओठांवर लाली
काळीभोर बट तिच्या डोळ्‌यांवर आली
नाजुकश्या हाताने तिने बाजूला ती केली
हृदय ती माझे घायाळ करून गेली
आफ्रिकेतील देशाच्या अध्यक्षाने ओबामाला पत्र लिहिले
अध्यक्ष महाराज, तुमच्या देशाने जर्मनी, जपान यांचा पराभव केला, आणि आता ते देश किती पुढे गेले आहेत.
कृपा करून आमच्या देशावर हल्ला करावा
धन्यवाद
टच स्क्रिन ची संकल्पना भारतात सर्वप्रथम कुणी मांडली ?
दादा कोंडके यांनी 1978 मध्ये
बोट लावीन तिथं गुदगुल्या...........
प्रत्येक यशस्वी माणसाच्या मागे एक स्त्री असते..
पण १६ यशस्वी स्त्रियांच्या मागे १ पुरुष असतो...
हे आम्ही चक दे इंडिया मध्ये पहिले आहे.
झंप्या सकाळी सकाळी उन्हात नागडा उभा असतो
गम्प्या त्याला विचारतो रू अरे ये बाबा असा काय उभा आहे सकाळी सकाळी उन्हात
झंप्या रू गप रे मी आंघोळ करतोय .
गम्प्या रू अशी तुझ्या बापाने आंघोळ केली होती का बिन्या पाण्याची आणि बिना साबणाची
झंप्या रू गाढवा तू कधी क्तलबसमंदपदह ऐकलं आहे का ??
ती कॉलेजमध्ये दिसली कि, कॉलेज कसं श्विधानसभेसारखंश् वाटतं आणि ती माझ्याकडे पाहुन हसली कि मला बिनविरोध श्आमदारश् झाल्यासारखं वाटतं. एकदा का ती लग्नाला हो म्हणाली कि मुख्यमंत्री झाल्यासारख वाटत. आणि लग्नाला एक वर्ष झाल कि मुख्यमंर्त्याने काहितरी घोटाळा केल्यासारख वाटत...
वडिलांनी पप्पूला रागे भरत म्हटले, की इतक्या लहान वयात तू कार घेऊन काय करणार आहेस? ईश्वराने तुला दोन पाय कशासाठी दिले आहेत???
पप्पू— एक पाय एक्सलेटरसाठी व दुसरा ब्रेक लावण्यासाठी.
रावण रू सिगरेट आहे का रे?
कुंभकर्ण रू नाही... संपल्या.
बिभिषण रू अरे नाही काय म्हणतोस एक पाकीट आहे ना अजून!
कुंभकर्ण रू तु जरा शांत बस ना! त्या साल्याला दहा तोंडे आहेत.... एका मिनिटात पाकीट संपवेल......
एक मुलगा आणि मुलगी प्रथम भेटतात तेव्हा त्यांच्या मनातले विचार,
मुलगी रू किती साधा आहे..
मुलगा रू काय माल आहे यार..
मुलगी रू स्वभाव पण छान आहे
मुलगा रू पटली तर मजा येईल..
मुलगी रू कपड्याचा ेमदेम पण चांगला आहे..
मुलगा रू स्कर्ट मध्ये जास्त ीवज दिसेल...
मुलगी रू लग्नासाठी विचारलं तर पटकन हो म्हणीन..
मुलगा रू फक्त एकदा हो म्हण.. मला कुठे लग्न करायचं..
एकदा एक प्रियकर व प्रेयसी रस्त्याने जात असताना
रस्त्यावरील भविष्यकार त्या मुलीला म्हणतो,
”ये मुली, तुझ्या प्रियकराचे भविष्य जाणून घे“.
तेव्हा ती मुलगी म्हणाली,“ते तर माझ्याच हातात आहे“
गण्या रू काय रे पक्क्या, काही जण आपल्या फेसबुकची भिंत (ूंसस) बंद का ठेवतात ?
पक्क्या (विचार करत) रू भिंत उघडी दिसली कि एखाद कुत्रं येऊन तंगडं वर करेल अशी भीती त्यांना वाटत असेल...
अरेरेरेरे कहर झाला
गंपूचा पाय काळानिळा पडला.
डॉक्टर रू याचा अर्थ, पायाला संसर्ग झाला आहे. कापावा लागेल. लाकडी पाय बसवावा लागेल.
...अॉपरेशननंतर त्याला लाकडी पाय बसवण्यात आला. पण तोही काळानिळा पडू लागला.
डॉक्टर रू याचा अर्थ, जीन्सचा रंग जातो आहे. !!
नवरा — राजा दशरथ च्या ३ राण्या होते.
बायको — मग?
नवरा — तर मी २ लग्न अजून करू शकतो ह..
बायको — विचार करा द्रोपदी चे ५ नवरे होते..
नवरा — तू पण ना लय मनावर घेते..
शिँपल्यात पाणी घालुन समुद्र कधी दाखवता येत नाही, हाताने काढलेल्या फुलाला सुगंध कधी येत नाही,
निळ्‌याभोर गगनाचा अंत कधी होत नाही,
आपल्या अतुट अशा मैत्रीचा ऊल्लेख शब्दात मात्र होत नाही..
वर्गात मराठीचा तास सुरु होता. प्राध्यापक शब्दसांगे शिकवीत होते. त्यानी एका विद्यार्थ्‌याला विचारले, ष्ष्कविता आणि निबंध यातला फरक सांगा...ष्ष् ष्ष्प्रेयसी एक शब्द बोलली तरी ती कविता असते आणि बायकोचा एकच शब्द म्हणजे निबंध!ष्ष् विद्यर्थ्‌यांने उत्तर दिलं.
आई रू काय ग, ऐवढ्या उशिरा कुठे गेली होतीस ...
चिंगी (लाडात) रू मंग्याला भेटायला...
आई (वैतागून) रू अग भवाने, तोंड काळ करशील एक दिवस..
चिंगी रू मग काय झाले .. माझ्याकडे फेअर अँड लवली आहे ना..
२ वेळा गालावर
२ वेळा ओठांवर
२ वेळा कपाळावर
२ वेळा डोळ्‌यांवर
कॉल्ड क्रीम नेहमी लावा
थंडी सुरु झाली आहे ना...!!!रू—)
एक परदेशात कामाला असलेला मुलगा स्थळं बघण्यासाठी भारतात आलेला असतो.
कांदे—पोह्यांच्या कार्यक्रमासाठी तो आणि आई—बाबा एका मुलीच्या घरी येतात.
औपचारिक गप्पा—टप्पा झाल्यावर मुलाला आणि मुलीला जरा ओळख वाढावी यासाठी बाल्कनीत एकांतात पाठवतात.
मग असेच १—२ प्रश्न—उत्तरे झाल्यावर मुलगा विचारतो, इंग्लिश जमते का ?
मुलगी — हो, पण सोड्याबरोबर.
टीव्हीवर डिओडरंटची जाहिरात बघून गंपू त्या कंपनीचा डिओ खरेदी करतो. काही दिवसांनी गंपू कंपनीला पत्र लिहितो—मी तुमचा डिओ वापरला.. पण तुमची जाहिरात अर्धीच खरी आहे.
माझ्या मागे सगळ्‌या वयस्कर बायका लागल्या...
कंपनी उत्तर पाठवतो—तुम्ही एक्स्पायरी डेट उलटून गेलेला डिओ वापरला असाल!
संता आणि बंता एकदा आत्महत्या करायला जातात.
एकजण रस्त्यात अडवतो आणि विचारतो — कुठे चाललात
संता आणि बंता — आत्महत्या करायला
दुसरा माणूस — का?
संता आणि बंता — आमचा जोक्सचा धंदा रजनीकांतने बुडवला.
एका पार्टीत उंदीर आणि मांजर एकत्र बसून ड्रिंक्स घेत असतात.
मांजर रू आज जर पार्टी नसती तर मी तुला खाऊन टाकलं असतं.
उंदीर रू ए...माझं डोक फिरवू नको हां... चालायला लाग इथून, नाही तर लोक म्हणतील की मी नशेत बाईवर हात उचलला.
एक पुणेकर त्याच्या (मुंबईकर) मित्रालारू तुला ४ रुपयात समअपे ची जीन हवीये का?
मित्ररू क्क्काय? (हावरट पणे) चल चल कुठे मिळते सांग? आत्ता घेऊन येऊ!
पुणेकररू जा त्या इस्त्रीवाल्या कडे टाकलीये! घेऊन ये न प्लीज !
प्रियकररू प्रिये मी तुला माझ्या ह्या हृदयाच्या कप्प्यात बंद केले आहे...
प्रेयसीरू सोन्या...., बंद कशाला केलंयस..
मी तिथून जाणार थोडीच आहे...!!...
प्रियकररू नाही ग... ...बाकीच्या कप्प्यातल्या मुली बघशील ना म्हणून..
संत्यारू अरे बाबल्या, तुझाकडे उवइपसम असताना तू मला पत्र का पाठवलंस??
बाबल्यारू नाही रे.. त्याचा काय झालं कि मी तुला चीवदम केला तर कोणी तरी बोललं कि,
चसमेंम जतल स्म्ज्ज्म्त्....
कोंबडा अणि कोंबडी जोक ....
कोंबडा—प सवअम न.
कोंबडी—अय्या खरच..मग तू माझ्यासाठी काय करू शकतो ???
कोंबडा—काहीही ..........
कोंबडी—चल मग एक अंड दे बर पटकन.......
निरागस ? —
आई— देवा माझ्या पोराचं कल्याण कर रे !
तिचा लहान पोरगा बाजूला उभा असतो तो हे ऐकतो.
तो पण मग देवाकडे प्रार्थना करतो,
देवा, माझ्या आईचे गिरगाव कर.
कुणितरी ऐकतयं म्हणुन गाण्यात मजा नाही
कुणितरी पाहतय म्हणुन कॉलेजला जाण्यात मजा नाही
ऐकणा—याने दाद दिली तर मजा
पाहणा—याने नजर दिली तर मजा !!!!!!!!!
गर्दीत चालता चालता कुशाभाऊंचा एक मुलीला धक्का लागला.
कुशाभाऊं रू वततल
मुलगी (फणकारून) रू डोळे फुटलेत का?
कुशाभाऊं
घाबरून गुपचूप तिचा मागून चालू लागले. एवढ्यात एका तरुणाचा त्या मुलीला
धक्का लागला. तो पण ेवततल म्हणाला. मुलगी (लाजत) रू इट्‌स ओक.
कुशाभाऊं (दबकत) रू माझ्या ेवततल च काय स्पेलिंग चुकीच होत?
गर्लफ्रेंडने त्ताकीद दिली कि... शुद्ध मराठीतच प्रपोज करायचा
कमळाचं फुल घेऊन लगेच झंप्या म्हणाला .... हे सुंदरी हा कमलद्रोण मज हस्ति ग्रहण करून मी पूसतो की तुजिया मनोमुकुरी उभासलेला तो राजकुमार मजरुपाने या भूतलावर अवतीर्ण जाहला आहे असे तुजला प्रतीत होत असल्यास तुजिया मुखाद्वारे होकारार्थी चित्कार येवू दे...
गर्लफ्रेण्डच्या तोंडी एकच शब्द आवरा....
टीचररू भ्वउमूवता का नाही केला?
झंप्यारू लाईट नव्हती..
टीचररू तर मेणबत्ती लावायची होती..
झंप्यारू सर,काडीपेटी नव्हती..
टीचररू का?
झंप्यारू देवघरात ठेवली होती
टीचररू मग घेवून यायची होती..
झंप्यारू सर,अंघोळ केली नव्हती..
टीचररू अंघोळ का नव्हती केली?
झंप्यारू पाणी नव्हतं सर
टीचररू अरे,पाणी का नव्हतं?
झंप्यारू सर,मोटार चालू नव्हती
टीचररू आता मोटार का चालू नव्हती??
झंप्यारू किती वेळा सांगू.. लाईट नव्हती.
भाडेकरू—अहो मालक रात्री घरी उंदीर खूप नाचतात हो ...!
घरमालकरू— अरेैैै.....! १५० रुपये भाड्याच्या खोलीत मग काय सुरेखा पुणेकर नाचवू का!?!?!!!!!
प्रेम म्हणजे काय असत ?
तुमच आमच सेम असत...........
प्रेमात पडल्याशिवाय ते कळत नाही
आणि प्रेम केल्याशिवाय ते मिळत नाही........
प्रेम म्हणजे एक अंकुर आहे
जो कुणाच्याही मनात फुटू शकतो........
फुटलेला अंकुर कुणाच्याही
मनावर आपला ठसा उमटवू शकतो...........
ऐश्वर्या राय ची वाढती लोकप्रियता बघून, भारत सरकारने तिचा चवेजंस ेजंउच
बनवला. ऐश्वर्यापण खुश आणि ेजंउच चा खप वाढल्या मुळे भारत सरकार पण खुश. पण
तक्रारी यायला लागल्या कि ेजंउच नीट चिकटत नाहीये.
सरकारने लगेच एक समिती नेमली. अर्ध्‌या तासात समितीने अहवाल दिला
श्ेजंउच च काम एकदम व्यवस्थित झालंय,
पण लोक चुकीची बाजू चाटत आहेत.
एका निर्जन ठिकाणी मंग्या त्याच्या आयटम बरोबर गाडीच्या पाठीमागे रंगात आला होता.
आयटम रू कोणी आल तर काय सांगायचं.
...मंग्या रू सांगू गाडी चा टायर चेक करतोय.
बरयाच वेळा नंतर तिथे पोलिसांची गाडी आली.
पोलीस रू काय रे, काय चाललंय काय?
मंग्या रू गाडीचा टायर खराब झालाय तो चेक करत होतो.
पोलीस रू गाडीचा ब्रेक पण चेक करून घे, गाडी गेली कधीच उतारावरून खाली.
खतरनाक अंधार्‌या रात्री बारा वाजता एक भूत दुसर्या भूताला समजावत असतो...
अरे तू घाबरू नकोस हे सगळ खोटं असत ......
हे रजनीकांत वगैरे काही नसत रे...
महाराज रू कोण आहे रे तिकडे ?
सेवक रू मी महाराज !
महाराज रू चायला.... तु महाराज मग मी कोण ?
(थोड्या वेळाने)
महाराज रू कोण आहे रे तिकडे ?
सेवक रू हुकुम महाराज !
महाराज रू इस्पीक,
एकदा 1 प्रवासि एका पुणेकर् काकाना एका रस्त्या कडे बोट्‌ करुन्‌ विचारतो, काका शनिवार् वाड्याकडे अस्स्च्‌ जयच्‌ ना?????
काकाः हात्‌ खालि करुन्‌ गेलात्‌ तरी चालेल.
एक डॉ.चोप्रा नावाचा चेलबीवजीमतंचपेज असतो....
तो त्याच्या ीवेचपजंस चा बोर्ड करायला एका सरदार चंपदजमत ला देतो....
तो सरदार बोर्ड तयार करतो आणि ीवेचपजंस वर लावतो....
तो बोर्ड पाहून त्या गावातील माणसे त्या डॉक्टर ची धुलाई करतात
का?
का?
का?
का?
का?
का?
कारण त्या सरदार ने बोर्ड वर लिहिलेले असते....
विद्याथीर्रू गुरुजी, तुम्ही आम्हाला असं रोज रोज का हो मारता?
गुरुजीरू माझं तुमच्यावर खूप खूप प्रेम आहे म्हणून!
विद्यार्थी रूगुरुजी आमचंही तुमच्यावर खूप प्रेम आहेय पण त्याचं आम्ही असं प्रदर्शन करत नाही.......
एका भारतीय युवकाने एका चायनीज मुलीशी लग्न केल.
एका वर्षाने ती मुलगी मरण पावते. त्याला रडताना बघून त्याचा मित्र बोलतो.
दुरूखाची गोष्ट आहे, पण विचार कर, चायनाचा माल अजून दिवस किती चालणार?
शहरा पासून दूर खेडेगावात एक खगोलप्रेमी आकास दर्शनासाठी गेला होता.
मोकळीशी जागा पाहून रात्री आकाशाकडे आपली दुर्बीण लावून तो निरीक्षण करू लागला.
कुतूहलापोटी गावातली बरीच पोर त्याच्या भोवती जमली होती.
तीही आकाशाकडे पाहत होती.
इतक्यात एक तारा (उल्का) पडला.त्याबरोबर एक पोरग ओरडल — ष्ष् आयला, काय नेम मारलाय सायबानी !
राम आणि रावणाच युद्ध चालल होत. दुपार उलटल्यावर रावण म्हणाला , चल बाय.
राम रू का रे घाबरलास?
रावण रू नाही रे, संध्याकाळ झाली, घरी जाऊन रामरक्षा म्हटली नाही तर आजी
...ओरडते.
मुलगा रू तुझे डोळे इतके सुंदर आहेत कि ......
मुलगी रू कि काय ? पुढे बोल ना लवकर
मुलगा रू बरेचदा तुझा डावा डोळा उजव्या डोळ्‌याकडे बघत असतो,
हेडमास्तर— का रे बंड्या शाळेत यायला आज उशीर का झाला?
बंड्या — काय करणार बाईक खराब झाली होती सर.
हेडमास्तर — बस ने येता येतं नव्हतं का गधड्या???...
बंड्या — मी म्हटलं होतं सर पण तुमची मुलगी ऐकेल तर शप्पथ.
एकदा एका शिक्षकाची आदिवासी शाळेत बदली होते.
तिथल्या मुलांना शिक्षक पहिला प्रश्न विचारतो रू मुलांनो, तुमचे जुने शिक्षक कसे होते?
सगळी मुले एका स्वरात उत्तर देतात रू स्वादिष्ट!!
शिक्षकरू एक भिंत बांधायला १०००० रुपये खर्च येतो तर २ भिंती बांधायला किती खर्च येईल?
विद्याथीर्रू १०० करोड.
शिक्षकरू नालायक, तुझ्या बापाच नाव काय?
विद्याथीर्रू सुरेश कलमाडी.
च्ेलबीवसवहल चा तास चालू होता
सरांनी उंदीराच्या एका बाजूला केक आणि दुसरया बाजूला उंदरीण ठेवली.
उंदीर लगेच केककडे धावला.
सरांनी केकच्या ऐवजी भाकरी ठेवली, पुन्हा तोच प्रकार.
सरांनी पदार्थ बदलून पहिले, उंदीर प्रत्येक वेळी पदार्थाकडेच धावला.
सररू यावरून हे सिद्ध होत कि या जगात भुकेपेक्षा मोठ काही नाही.
एवढ्यात पक्क्या ओरडला, ष्ष्सर, एवढे पदार्थ बदललेत एकवेळ ती उंदरीण पण बदलून बघायची ना.
बायको रू अहो काल डॉक्टर सांगत होते की माझा बीपी वाढलाय, पण बीपी म्हणजे काय हो?
नवरा रू अग बीपी म्हणजे, ष्ष्बावळट पणा
एक गिर्‌हाइक हॉटेलात जातो.
गिर्‌हाइक रू मी इथलं स्वच्छतागृह वापरू शकतो का?
वेटर रू पैसे पडतील..
गिर्‌हाइक रू त्याची काळजी मी घेईन!!.
गंपू रू ही एसटी नॉ नस्टॉप आहे ना?
कंडक्टर रू हो... का?
गंपू रू माझी बायको बर्याच दिवसांनी माहेरी जातेय... मला भीती वाटतेय चुकून परत येईल की काय!!!
पत्रकारांनी
मला प्रश्न विचारला की, तुम्हाला विकासकामांचा अनुभव काय? मग सांगा,
लग्नाच्या वेळी अनुभव विचारला जातो का? — राज ठाकरे!
आपण जेंव्हा आश्चर्यचकित होतो तेंव्हा नकळत बोलतो,ओह माय गॉड, पण गॉड जेव्हा आश्चर्यचकित होतो तेव्हा काय म्हणत असेल ????...?ओह माय रजनिकांत!
मुलगा — आपल्या शेजारी ती नवीन बाई राहायला आली आहे तिचे नाव डालिर्ंग आहे का?
आई — नाही बेटा
मुलगा — तू जेव्हा भाजी आणायला गेली होतीस तेव्हा पप्पा तिला डालिर्ंग डालिर्ंग म्हणून हाक मारत होते
३ मुले बोलत असतात.
पहिला—माझे बाबा सुपरर्मॅन आहेत
दुसरा—माझे बाबा बॅटमॅन आहेत...
तिसरा—ख्काहीच न सुचल्याने , माझे बाबा अंऽऽऽऽ माझे बाबा ! हॉं ।ब्च् प्रद्युमॅन आहेत !
मुलगा रू मी माझ्या गर्लफेंड ला गेली ३ वर्षे दररोज पत्रं पाठवली.
मित्र रू मग ? काय झालं शेवटी ?
मुलगा रू तिनं पोस्टमनशी लग्न केलं !
फोटोमध्ये नवरा नेहमी डाव्या बाजूला आणि बायको उजव्या बाजूला का असते?
कारण बॅलन्सशीटमध्ये असेट्‌स डाव्या बाजूला लिहितात आणि लायेबिलिटीज उजव्या बाजूला!!!!
अनिल रू— आई आमचे गुरुजी तर ज्ञानेश्वर आहेत.
आई रू— असं का म्हणतोस अनिल?
अनिल रू—आज ते मला रेडा म्हणाले आणि माझ्याकडून
कविता पाठ करुन म्हणून घेतली...
टीचरनी विचारले, ”बहुतांशी दाक्षिणात्य लोक काळेसावळे का असतात ?“
नन्या उत्तरला, “कारण ते लोक सन स्क्रीन लोशन न लावता ‘सन टी.व्ही.',
‘सूर्या टि.व्ही.' आणि ‘उदय टि.व्ही.' पाहात असतात ना !!!
एक नदमउचसवलमक मुलगा होता, त्याने एके दिवशी एक गुलाबाचे फूल फ्रिजमध्ये ठेवले.
आणि काय.
दुसरया दिवशी त्याला रोज गार मिळाला.
घोर कलियुग —
एक मुलगा बस स्टॊपवर एका मुलीला छेडतो.
मुलगी — तुझ्या घरी आई—बहीण नाहीयेत का?...
मुलगा — नाही.
मुलगी — मग चल ना तुझ्या घरी जाऊ, इथे काय टाईमपास करतोयस!!!!!!!
मराठी मुलींच्या नेहमीच्या वापरातील काही शब्द
1 ईश्श
2 वात्रटच आहे मेला
3 ही कोण बया?
4 चल ना रे!
5 नाहीच मुळी!
6 गेलास उडत!
7 माझी आई रागवेल (न येण्यासाठी सर्वात जास्त वेळेला दिलेले कारण)
8 हा काय अवतार?
9 बावळट आहेस का?
10 कुठे आहेस?
नोकर— ‘साहेब मला केराच्या टोपलीत शंभराच्या पाच नोटा सापडल्या, हे घ्या.'
मालक— ‘मीच फेकून दिल्या होत्या, नकली नोटा आहेत त्या'.
नोकर — ‘म्हणूनच परत करीत आहे.'
बाप्पा निघाले गावाला.. चौन पडेना आम्हाला द्यगणपती बाप्पा मोरया.. पुढच्या वर्षी लवकर या..
प्रेमिका रू बाबा आले वाटते, तू लवकर पळ
प्रियकर रू पण ते तर दरवाजातच उभे असतील ना?
प्रेमिका रू मग तू खिडकीतून उडी मार.
प्रियकर रू बाप रे, आपण तेराव्या मजल्यावर आहोत.
प्रेमिका रू काय विचित्र माणूस आहेस तू. एवढा शिकला सवरलेला असूनही तेराला अशुभ मानतोस.
आजकाल दुरूखाचे तळे डोळ्‌यात साचले ना....
तर मी ते कोणाला दाखवतच नाही....
अशावेळी....
कोणाच्या नजरेत पाहण्याचे मी टाळतो....
आणि डोळे घट्ट बंद करून मौन व्रत पाळतो....
पक्क्या रू तू धरती पे चाहे जहा भी रहेगी तुझे तेरी खुशबू हे पेहचान लुंगा..
चिंगी रू आई शप्पथ, मला आधीपासूनच शंका होती कि तू तर साल्या कुत्राच आहेस..
मुलगी—आज मी तुला राखी बांधणार.
मुलगा— नाही.
मुलगी— का?
मुलगा— मी उद्या तुला मंगळसुत्र बांधायला आलो तर बांधुन घेशील का?
एकदा टाटा मोटर्स चे काही अधिकारी ष्ष्नॅनोष्ष् बद्दलचा प्रतिसाद पाहण्यासाठी पुण्यात सर्व्‌हे घेत असतात. फिरत फिरत ते सदाशिव पेठेत तात्यांच्या घरी येतात.
अधिकारी रू नमस्कार ! आमच्या ष्ष्नॅनोष्ष् बाबतीत आपले काय मत आहे ?
तात्या रू मला तुमच्या ह्या ष्ष्न्यानोष्ष् गाडीचं नाव अगदी सार्थ वाटतं..
अधिकारी रू का बरं ?
...तात्या रू तुमचे सेल्समन म्हणतात ष्ष् न्या ष्ष्.. आणि आम्ही म्हणतो ष्ष् नो !
पक्क्या रू तू धरती पे चाहे जहा भी रहेगी तुझे तेरी खुशबू हे पेहचान लुंगा..
चिंगी रू आई शप्पथ, मला आधीपासूनच शंका होती कि तू तर साल्या कुत्राच आहेस...
मन्या पाटील लंगडत लंगडत शाळेत ऊशीरा पोचला.
इंग्रजीचे सर ओरडले.ष्ष्व्हाय आर यू लेट?ष्ष्
इंग्रजीत सुमार मन्या म्हणाला, ष्ष्सर रस्त्यावर चिख्खल झाला होता आणि तिथे उभ्या बैलाने ढुशी मारली. माझा पाय मोडला. म्हणून ऊशीर झाला.
सर पुन्हा ओरडले, ष्ष्टॉक इन इंग्लिश!...
हजरजबाबी मन्याने म्हटले,ष्ष्सर देयर वॉज चिखलीपिकेशन अॉन रोड. काऊज हसबण्ड केम. ह...ी मारिंग मी शींगडा मेड मी लंगडा. सो आय कम लेट!
काल मला १० जणांनी खूप मारला..
संता रू मग तू काय केलास?
बंता रू मी म्हटलं, साल्यानो दम असेल तर एक एक जण या..
संता रू मग?
बंता रू मग काय, साल्यांनी एकेकाने येऊन परत मारलं.....
परीक्षा सभागृहातील सर्वात चांगली गोष्ट कोणती?
हे एकच ठिकाण आहे कि जिथे तुम्ही मुलीला मोकळेपणाने बोलू शकतो.
जरा दाखव कि आणि बरयाचवेळा ती दाखवतेही.... रूच् रूक् रूक्,
गण्या रू अरे मित्रा ष्ष् अरेंज मॅरेज ष्ष् म्हणजे काय ?
बंड्या रू सोप्प आहे रे, समज... तू रस्त्यावरून चालला आहेस आणी अचानक तुला नागीण चावते ..
गण्या रू ठीक आहे... आणी लव मॅरेज म्हणजे काय ?
बंड्या रू लव मॅरेज ष्ष् म्हणजे तू त्या नागीण कडे जातो आणी तीला बोलतो ष्ष् फूस फूस ... चाव ना मला ..चाव
इंग्लिश मॉम म्हणते गुड नाइट
हिंदी मा म्हणते शुभ रात्री
मुस्लीम मा म्हणते शब्बा खैर
आणि आपली मराठमोळी आई म्हणते, अरे आग लाव त्या मोबाईलला आणि झोप आता..
पक्क्याच बायकोबरोबर भांडण चाललं होते....
बायको (वैतागून) रू तुमच्या डोक्यात ना नुसतं शेण भरलय......
पक्क्या रू अच्छा, आता मला कळले की तू इतका वेळ माझे डोके का खाते आहेस ते...
संता रू काल मी माझ्या बायको ला कतपअमत बरोबर सिनेमाला जाताना पाहिलं
बंता रू अरे मग तू पण तिच्या मागोमाग जायचास ना सिनेमाला, म्हणजे काय ते तुला कळल असतं...
संता रू अरे बर झालो नाही गेलो ते, तो सिनेमा मी आधी पहिला होता..
मंग्या कानात बाळी घालून फिरत होता,
चंद्या रू कानात बाळी? हि नवीन फॅशन तू कधी पासून सुरू केलीस?
मंग्या रू अरे बायको माहेरी जाऊन आल्यापासून..
चंद्या रू म्हणजे वहीनीनी माहेरून तुझ्यासाठी बाळी आणली की काय ?
मंग्या रू नाही रे गाढवा !!! ही बाळी तिला माझ्या अंथरुणात सापडली, आता माझीच आहे सांगितलं म्हणून झक मारत घालावी लागतेय..
मुलगा रू बाबा 1 ग्लास पाणी द्या ना ?
बाप रू स्वतः उठुन घे...?
मुलगा रू प्लीज द्या ना बाबा..
बाप रू आता थोबाडित मारीन तुझ्या!
मुलगा रू थोबाडीत मारायला याल तेव्हा येताना पाणी आणा.
बहिण रू मुलगा कसा आहे?
भाऊ रू मुलगा चांगला आहे, मदहपदममत आहे, दिसायला फिल्मचा हिरो वाटतो...
बहिण रू कुठल्या फिल्मचा हिरो?
भाऊ रू पा
मल्लिकाकडे एक नवीन नोकर कामाला लागतो, त्याला सकाळी मल्लिका किचन मध्ये दिसते, ती मिक्सर चालवत असते,
नोकर रू काय म्याडम काय बनवता आहात?
मल्लिका रू काही नाही रे कपडे धुते आहे.
नवरा रू तू मला आत्ता कुत्रा म्हणालीस?
बायको लक्षच देत नाही,
नवरा पुन्हा विचारतो.
काहीच उत्तर नाही.
तो पुन्हा विचारतो.
बायको रू नाही म्हणाले पण आता भुंकणे थांबवा जरा!!
क्क्या रू काय रे एवढ्या हळू आवाजात कोणाशी बोलतो आहेस?
मंग्या रू अरे बहिणीशी रे...
पक्क्या रू अरे मग एवढ्या हळू आवाजात बोलायची गरज काय ?
मंग्या रू बहिण तुझी आहे....
बाप रू या वेळी नापास झालास तर यापुढे मला श्बाबाश् म्हणून हाक मारू नकोस चंद्या.
सालाबादाप्रमाणे याही वर्षी आपला चंद्या नापास झाला,
बाप रू काय लागला निकाल?
चंद्या रू माफ कर रे रम्या, तुला बाबा म्हणून हाक मारण माझ्या नशिबात नाहीये बहुतेक...
बंड्या चिंगीच्या बाबाना जाउन भेटतो...
बंड्या रू मी तुमच्या मुलीवर प्रेम करतो ..
चिंगीचे बाबा रू कधी पासून .
बंड्या रू गेल्या पाच माहीन्या—पासून
चिंगीचे बाबा रू हे शक्य नाही ...
...बंड्या रू मग अजुन चार महीने थांबा ... तुमची खात्रीच पटेल...
आजोबा रू पिंट्या लप, तुला शोधत तुझी टीचर आली आहे.
पिंट्या रू आजोबा तुम्हिच लपा.
आजोबा रू का रे.. ???
पिंट्या रू अहो आजोबा, तुम्ही मेलात म्हणुन आठ दिवस सूटी घेतली आहे मी....
संता रू अरे यार बंते, हा ेमदज उमेेंहम काय प्रकार आहे ?
बंता रू काढलीस ना लाज, एवढं पण माहीत नाही..
मदज उमेेंहम म्हणजे चमतनिउम वाला उमेेंहम...
ठरूि मला तुझे दात खूप आवडतात ...
ळथ्रू अय्यां...खरच ..का रे ??
ठथ्रू कारण ष्ष्लमससवू ष्ष् माझा फेवरीट कलर आहे
बंडू रू बाबा मला काल रात्री एक स्वप्न पडलं,
त्यात माझा एक पाय चंद्रावर आणि एक पृथ्वीवर होता
बाबा रू अशी स्वप्न बघत जाऊ नकोस
........... चड्डी फाटेल रे !!!
स्थळ—सदाशिव पेठेतील हॉटेल.
गृहस्थ—मी इथले स्वच्छतागृह वापरू शकतो का?
व्यवस्थापक—पैसे पडतील.
गृहस्थ—नाही! तेवढी काळजी घेईन मी...
एके दिवशी काय झाले ?
जखम म्हणाली इंदकंहम ला
चल आपण लग्न करून संसारात अटकु ..
जखम म्हणाली इंदकंहम ला
चल आपण लग्न करून संसारात अटकु ..
इंदकंहम म्हणाले नको रे बाबा,
तू सुकलीस तर मी कोणाला चिटकू.
बाई चिंटूलारूतुमच्या घरात सगळ्‌यात लहान कोण आहे?
चिंटूरू माझे बाबा ...!
बाई रू का?
चिंटू रू कारण ते अजुनही आई जवळ झोपतात ...!
थ्ठचा कहर !
मुलगी—तुझे माझ्यावर प्रेम आहे ना ?
मुलगा — हो गं ! पण तू असे का विचारतेस एकदम ?
मुलगी— मला नाही वाटत असं.
मुलगा— अगं पण !असे का बोलतेस ? कालच तर आपण फरायला गेलेलो,पिक्चर बघितला तेव्हा तर ठीक होतीस.हे काय मधेच ?
मुलगी— तुझे नक्की माझ्यावर प्रेम आहे ?
मुलगा —अर्थातच !
मुलगी — नक्की ?
मुलगा —अगं हो !
मुलगी— मग काल रात्री मी फेसबुकवर जे स्टेटस टाकलेले त्याला लाईक का नाही केलेस ?
नवीनच लग्न झालेलं एक जोडप हनिमूनसाठी काठमांडूला जाण्यासाठी एअरपोर्टवर
बसलेल असत, एवढ्यात सांगण्यात येत कि काठमांडूला जाणारी सगळी विमान खराब
हवामानामुळे रद्ध करण्यात आली आहेत,
बायको रू काय हो, आता कस जायचं काठमांडू?
नवरा रू आता कसलं काठमांडू, आता इथेच कुठे तरी खाट मांडू.
प्रियकर (प्रेयसीला) रू ष्ष्दुनिया भुलाई मैने तेरे लिये... जन्नत सजाई मैने तेरे लिये
पर तुमने क्या किया मेरे लिये?
प्रेयसी रू ष्ष्मुन्नी बदनाम हुई डालिर्ंग तेरे लिये
जुली फणकारतच बॉसच्या केबिन बाहेर आली,
रिसेप्शनिस्ट रू का ग? काय झाल?
जुली रू बॉस ने विचारला ष्ष् आज अॉफिस अवर्स नंतर फ्री आहेस का? मी म्हटल हो......
रिसेप्शनिस्ट रू वॉव, मग?
जुली रू कसलं वॉव आणि कसलं काय, हि ५० पान दिली टाइप करायला...
पहिला मुलगा रू माझे बाबा एवढे उंच आहेत कि हात वर करून छताला लावतात
दुसरा मुलगारू माझे बाबा तर एवढे उंच आहेत कि हात वर करून विमानाला लावतात
तिसरा मुलगा रू माझे बाबा पण खूप उंच आहेत पण ते असले चाळे करत नाहीत..
पत्नी रू तू तुझ्या मित्रांना असं का सांगितलंस की, मी खूप चांगला स्वयंपाक करते?
पती रू तुझ्याशी लग्न करण्याचं काही तरी कारण त्यांना सांगायला हवं होतं ना!
बाई रू चम्प्या, तुला शाळेत यायला उशीर का झाला?
चम्प्या रू बाई मी मेलेल्या माणसाला पळताना पाहिलं..
बाई रू काय??? हे कसं शक्य आहे???
चम्प्या रू खरंच बाई.. तुमचा विश्वास बसत नसेल तर चिंगीला विचारा.. तिला सुद्धा उशीर होत होता.. आम्ही दोघेही पळत होतो अन पळता पळता पाहिलं कि रस्त्यात एक माणूस मेलेला होता..
सरदार (आपल्या मुलाला)रू अरे बाळा तुझा रिझल्ट लागला की नाही.
मुलगा रू अहो पप्पा, मला या वर्गात अजून २—३ वर्ष बसावं लागणार आहे.
सरदार रू २ वर्ष लागू देत नाही तर ३ वर्ष लागू देत, माझी काही हरकत नाही बेटा. पण फेल मात्र व्हायचं नाही बरं.
शिक्षकरूकोणता पक्षी सर्वात जोरात उडतो???
मुलगारूहत्ती
शिक्षक (चिडून) रूमुर्खा काही पण काय बोलतोस,तुझे वडील काय करतात????
मुलगारूछोटा राजनच्या टोळीत शार्प शुटर आहेत !!!!
शिक्षकरूअरे मग आधी नाही कां सांगायचे ”हत्ती“ हे उत्तर अगदी बरोबर आहे
