Sparshbandh? book and story is written by Pradnya Jadhav in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Sparshbandh? is also popular in प्रेम कथा in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
स्पर्शबंध.. जुळले मन बावरे ? - कादंबरी
Pradnya Jadhav
द्वारा
मराठी प्रेम कथा
"बाबा...आज पण तू लेट येणार का...???" एक 4 वर्षाची मुलगी.. आपल्या बोबड्या भाषेत तिच्या बाबाला म्हणाली...!!
जाणार तो...जागीच थांबला तिचा ' बाबा ' तो पाठी वळला....!! आणि गुडघ्या वर बसतं तिचे इवलेसे हात हातात घेत तिला म्हणाला...." नो बेबी....आज मी नक्कीच लवकर येणार...आणि तुला बाहेर फिरायला घेऊन जाणार..." तो विश्वासाने म्हणाला...
तशी ती खुश होत त्याला बिलगली.. " प्रॉमिश बाबा? " ती तिचा छोटा हात पुढे करत त्याला म्हणाली.... तस त्याने आपला हात तिच्या हातावर ठेवतं तिला म्हणाला...
"बेबी आय प्रॉमिस... मी नक्कीच लवकर येईल..."तो तिच्या गालावर किस करत म्हणाला... तशी ती खुदकन गालात हसली आणि त्याच्या गालावर किस दिली....
"बाय बाय बाबा.... लवकर ये" ती छोटी मुलगी त्याला म्हणाली..
तो पण मग आपलं ब्लेझर चढवत झपझप आपली पावल टाकत बाहेर निघाला....!!
ती 4 वर्षाची मुलगी तो गेल्या त्या वाटेने नाराज होत पाहत होती...
तिथून गीता आली... 'तिची आया '.... " मीरा बेबी चला आपण नाश्ता करूया.. तुम्हाला भूक लागली असेल ना???" गीताने मीराला विचारलं....
तशी मीरा टुनकन उडी मारत "हो." म्हणाली...गीताने तिला कडेवर घेतल आणि डायनिंग टेबल कडे गेली....तिला चीज सॅन्डविच दिले....तशी ती खुश होत खाऊ लागली.
"बाबा...आज पण तू लेट येणार का...???" एक 4 वर्षाची मुलगी.. आपल्या बोबड्या भाषेत तिच्या बाबाला म्हणाली...!!जाणार तो...जागीच थांबला तिचा ' बाबा ' तो पाठी वळला....!! आणि गुडघ्या वर बसतं तिचे इवलेसे हात हातात घेत तिला म्हणाला...." नो बेबी....आज मी ...अजून वाचालवकर येणार...आणि तुला बाहेर फिरायला घेऊन जाणार..." तो विश्वासाने म्हणाला...तशी ती खुश होत त्याला बिलगली.. " प्रॉमिश बाबा? " ती तिचा छोटा हात पुढे करत त्याला म्हणाली.... तस त्याने आपला हात तिच्या हातावर ठेवतं तिला म्हणाला..."बेबी आय प्रॉमिस... मी नक्कीच लवकर येईल..."तो तिच्या गालावर किस करत म्हणाला... तशी ती खुदकन गालात हसली आणि त्याच्या गालावर किस दिली...."बाय बाय बाबा.... लवकर
मीराच्या समोर असणाऱ्या त्या मुलीने आवाज कुठून आला म्हणून मीराच्या मागे डोक थोड वर करुन पाहिलं आणि त्याच क्षणी त्यानेदेखील तीच्याकडे पाहिलं....तेच डोळे.... तोच चेहरा.... तो तिच्याकडेच पाहत राहिला.... जणू त्याला धक्का बसला होता आणि ती ही त्याच्याकडे पाहत ...अजून वाचापण तिच्या डोळ्यात ती शॉक झाली आहे असे कुठलेच भाव नव्हते पण काहीतरी होत पण काय होत ते......??तो आपला किती तरी वेळ तिलाच पाहत होता.. पण पहीले जे भाव होते ते आता नाहीसे झाले होतेत्याच्या चेहऱ्यावरून....निर्विकारपणे तो तिला पाहत होता....त्या मुलीची नजर पुन्हा मीरा वर येऊन थांबली...जी तिला टकमक पाहत होती." मीरा लेट्स गो, उशीर होईल आपल्याला दुसरीकडे पण जायच
घरी आल्यावर त्याने तिला तिच्या खोलीत आणून झोपवलं आणि तिला पांघरूण देऊन सर्व बाजूंनी उश्या लावल्या... तिच्या डोक्यावरून मायेचा हात फिरवत त्याने लाईट बंद केला आणि दार लावून त्याच्या रूमकडे निघाला. थकून-भागून रूममध्ये आला शर्ट काढला फ्रेश व्हायला गेला ...अजून वाचाझाल्यानंतर हातात सिगारेट पेटवून खिडकीच्या बाहेर पहात उभा राहिला..... आणि पाच वर्षांपूर्वीच्या विचारात मग्न झाला.... किती काय बदलून गेलं होत... वेळ तर निघूनच गेली होती पण........ ती सुद्धा बदलून गेली होती ती अजूनही समुद्राकडे एकटक पाहत होती....आतातर अंधार होत आला होता....तिच्या डोळ्यातलं पाणी अजूनही थांबल नव्हत....तिच्या फोनच्या आवाजाने ती भानवर आली.... तिने गालावरचे अश्रू पुसत बॅगेतून फोन काढला..... तिने तिच्या
"डॅडी आज मी इथेच तुज्या कुशीत झोपू, प्लिज......." मिरा बारीक तोंड आणि ओठांचा चंबू करत म्हणाली......"व्हाय??... रोज झोपतेस ना मग आज पण झोप.....जा रूम मध्ये डॅड ला आज खूप काम आहे...." विराज म्हणाला."नो..... मी तुला कडलं करून झोपणाल.. आज ...अजून वाचाकाम नाई कलायचं..."मिरा गाल फुगवून म्हणाली.... विराज ने केसातून हात फिरवला आणि तिला जवळ घेतल...आणि लाईट्स ऑफ करून तिला कुशीत घेऊन झोपला........ ती पण गप्पा गोष्टी न करता झोपून गेली........ एक तोच तर होता तिला जवळ च... तिचा बाबा, तिचा डॅडी, तिची आई सगळं सगळं काही..... तोच होता...ती पण निवांत त्याच्या छातीत तोंड घालून झोपली,...... ती झोपताच विराज उठला....!! तिच्या
' येस... कम इन.' आतून तिला आत येण्याची परवानगी मिळाली.आत 5 जण समोर बसले होते....' प्लिज टेक अ सीट.' त्यातला एक व्यक्ती तिला म्हणाला.तिने सगळ्यांकडे बघून एकदा आत्मविश्वासाने स्माइल केली ...त्यातले 4 जण तीच्याकडे पाहत होते तर एक जण ...अजून वाचाकाम करत होते..... ती त्यांच्या समोरच्या खुर्चीवर येऊन बसली.' युअर नेम?' 4 जणांपैकी एकाने तिला विचारलं.' मिष्टी देसाई.' मिष्टी हसून म्हणाली.तीच नाव ऐकताच लॅपटॉपवर काम करणाऱ्या व्यक्तीची बोट टायपिंग करायची थांबली आणि त्या व्यक्तीने वर पाहिलं.... मिष्टिने पण त्याचवेळी त्या व्यक्तीकडे पाहिलं.... दोघांचीही नजरानजर झाली.... दोघांसाठी तो क्षण तिथेच थांबला होता जणू....' हे तर.....त्यादिवशी बीच वर दिसले होते....ओह माय गॉड....