Narakpishach book and story is written by jay zom in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Narakpishach is also popular in भयपट गोष्टी in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
नरकपिशाच - कादंबरी
jay zom
द्वारा
मराठी भयपट गोष्टी
वाचक मित्रांनो ! ह्या कथेचा आपुल्या वास्तविक जीवनाशी काहिच संबध नाही. ह्या कथेत उच्चारल्या जाणा-या नाव, गाव , घटना,चमत्कारीक थरारक दृष्य सर्वकाही काल्प्निक असुन ते भयकथेच्या सादरीकरणासाठी वापरले गेलेत..!
पिवळ्या रंगाची एक मारुती विटारा ब्रेजा कार, शहरातल्या हायवेवरुन
हवेला ही लाजवेल अशी गति पकडून पळत होती , आणि आपल्या पुढे धावणा-या गाड़यांना ती ओव्हरटेक करत मागे सोडत पुढे-पुढे जात होती . कार मध्ये ड्राइव्हर सीटवर एक 32 वय असलेला पुरुष बसलेला . त्याच्या अंगावर एक निळ्या रंगाचा कोट , व कोटच्या आत एक निळ्या रंगाचा शर्ट होता, आणि खाली कोटला शोभेल त्याच प्रकारची निळी पेंट होती . हातात एक महागडी ब्रेंडेड वॉच, पायांत महागडे शूज असा त्याचा पेहराव असुन त्याच नाव सिद्धांत होत , तो एका मोठ्या कंपनीत मोठ्या पदावर कामाला होता. उच्च शिक्षित आताच्या पिढीत जगणा-या सिद्धांतचा देवावर विश्वास नव्हता , त्याच्या उच्चशिक्षित विज्ञानवादी बुद्धीत देव हा फक्त आणि फक्त एक दगड, निर्जीव वस्तु आहे . असा त्याचा समज होता . सिद्धांतच्या परिवारात आई सुलक्षणाबाई नावाप्रमाणेच सुलक्षण, प्रेमळ स्व्भावाच्या होत्या. वडिल-गंगाधार सुद्धा स्वभावाने खुपच छान होते. सिद्धांत मायरा दोघांचही प्रेम विवाह झाल होत. दोघांचहि कॉलेज पासुन प्रेम होत. त्यासमवेतच मायराचे वडिल गंगाधर रावांचे मित्र होते. दोघांचीही मैत्री अगदी जिवाभावाची होती . सिद्धांत पाहिल्या पासूनच मेहनती, हुशार वृत्तीचा असल्याने त्याला एका मोठ्या कंपनीत उच्चपदावर काम मिळालेल. मग ज्यासरशी सिद्धांत कामाला लागला गेला. मग ह्या दोघांचही रितिरिवाजानुसार अगदी धुमधडाक्यात लग्न लावुन दिल गेल.
॥ श्री ॥ #भयकथा # लेखक: जय zomate ... .... कथेचे नाव :- .नरकपिशाच भाग 1 वाचक मित्रांनो ! ह्या कथेचा आपुल्या वास्तविक जीवनाशी काहिच संबध नाही. ह्या कथेत उच्चारल्या जाणा-या नाव, गाव , ...अजून वाचाथरारक दृष्य सर्वकाही काल्प्निक असुन ते भयकथेच्या सादरीकरणासाठी वापरले गेलेत..! पिवळ्या रंगाची एक मारुती विटारा ब्रेजा कार, शहरातल्या हायवेवरुन हवेला ही लाजवेल अशी गति पकडून पळत होती , आणि आपल्या पुढे धावणा-या गाड़यांना ती ओव्हरटेक करत मागे सोडत पुढे-पुढे जात होती . कार मध्ये ड्राइव्हर सीटवर एक 32 वय असलेला पुरुष बसलेला . त्याच्या अंगावर एक निळ्या रंगाचा कोट
द- अमानविय..... सीजन 1 ... ..... आग्यावेताळ भाग 2 ... " स्स्स ... स्स्स्स साहेब.! आम्हाला तिथ येताळाची मूर्ती सापडलीया.!" फुग्याच्या तोंडून निघालेल्या ह्या वाक्यासरशी वातावरणात काहीक्षण विशिष्ट प्रकारच्या ( व्हू, वूहू ) आवाजासहित हवा वाहू लागली ...अजून वाचाहवेने जंगलातली झाड डावीकडून-उजवीकडे झुकली जात हेलकावे खावू लागली, हवेच रुपांतर वादळी हवेत होऊन जात आकाशात काळे ढ़ग जमा होऊ लागले. हवेने प्रत्येकाच्या डोक्यावरचे केस उडत होते . फक्त राकेश सोडुन कारण त्याच्या डोक्यावर safety hat होती. वातावरणात काळपट ढगांचा कालपट प्रकाश पडला जात वा-याचा वेग वाढू लागला . डोळ्यात कचरा नको जायला म्हणून प्रत्येकाने आप-आपल्या चेह-यासमोर हात धरुन ठेवलेला.
द- अमानविय..... सीजन 1 ... ..... आग्यावेताळ भाग 3 ... नम्र विनंती कथेत उच्चारले गेलेल्या भयउत्कंठामय थरार दृष्यांसहित, नाव, गाव, पात्र , देव सर्वकाही काल्पनिक असुन ह्या सर्व बाबींचा वर्तमान युगाशी काहीही घेन-देण नाही.! जर कोणाला तस ...अजून वाचाअपवाद आढळलच तर त्यास निव्वळ योगा-योग समजावा .! सिद्धांतने बांधायला घेतलेल्या फार्म हाऊस पासुनच जेम-तेम 3-4 किलोमीटर अंतरावरच, ती आदिवासी जुन्या परंपरांगत लोकांची वाडी होती! म्हणजेच एकंदरीत मला अस म्हणायचय !की वाडीतले लोक जुन्या विचारांचे, जुन्या परंपरेचे होते! वाडीच नाव पाषाणवाडी असुन , वाडीत 40-50घरांची लोकवस्ती होती. वाडीत सिमेंटचे रस्ते, नव्हते , फक्त एक खडकाळ माती पासुनच बनलेला
द-अमानविय...सीजन 1 ..आग्यावेताळ भाग 4 महांक्राल आश्रम पाषाणवाडी ------------------------------------ ------------------------------------ वीज चमकताच क्षणी महांक्राल बाबांनी आपले डोळे उघडले. तस त्यांना आपल्या पुढ्यात पाषाणवाडीतली 10-12 लोक दिसली . आश्रमात जमलेल्या प्रत्येक माणसाच्या अंगावर , सदरा , धोती ...अजून वाचाअशे विविध प्रकारचे कपडे घातलेले असून , त्या सर्वांच लक्ष महांक्राल बाबां वर होत .बाबांच्या चेह-यावर भीती, चिंता, थकल्यासारखे भाव होते . जे पाहुन जमलेल्या लोकांच्यात कुजबूज सुरु झाली. तिथे जमलेल्या प्रत्येक मणुष्याच्या नजरेस फक्त बाबांचा थकलेला, चिंतेने, भयाने फुललेला चेहराच दिसुन येत होता. परंतु विघ्नेश जे आपल्या डोळ्यांनी पाहू शकत होता. ते तिथे जमलेले साधारण मणुष्य आपल्या साधारण नजरेने
द- अमानविय..... सीजन 1 ........ आग्यावेताळ भाग 5 ... पाषाणवाडीत उगवणारे सूर्यदेव आज जरा घाईतच होते.कारण आज एन सहा वाजताच पाषाणवाडीत सुर्यदेव बुडाले जात कालोख पसरायला सुरुवात झालेली. डोळ्यांत काजळ फासाव, असा कालोख चौहू दिशेंना अंधकाळ प्रमाणे मिरवू लागलेला. ...अजून वाचारंगाचे कावळे थव्या-थव्याने काव, काव करत आकाशातुन उडून घरी जाण्यासाठी निघालेले. तर त्या विरुद्ध रक्तपिपासु वटवाघळू आप-आपल्या घरातुन बाहेर पडलेले, महांक्राल बाबांनी सांगितलेल्या नियमावलीच पाळन सर्वांनी कठोरतेने पाळण्यास सुरुवात केलेली , कारण एन सहा वाजताच पुर्णत पाषाणवाडी सुनसान झालेली, स्मशान शांततात पसरलेली पुर्णत गावात .जणु कोणी मेल असाव, वारल असाव, दुर कोठून तरी जंगलातल्या कोल्ह्ययांचा भेसूर रडण्याचा आवाज येत होता