KRISHNA AANI ZAPATALEL RESORT book and story is written by Hasim Nagaral in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. KRISHNA AANI ZAPATALEL RESORT is also popular in भयपट गोष्टी in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
क्रिष्णा आणि झपाटलेल रिसॉर्ट - कादंबरी
Hasim Nagaral
द्वारा
मराठी भयपट गोष्टी
रात्रीचा तो भयाण काळोख.......सगळीकडे सामसुम....पावसा चे पडणारे संथ पाणी.....मधेच वीज कडाडत होती.....एक कच्चा रस्ता.....रस्ता नव्हे.... पायवाटच....पूर्ण निसरडा झालेला....पावसाचा पाण्यामुळे........आणि त्या रस्त्याचा दोन्ही बाजूला घनदाट जंगल.........मधेच एखाद्या झुडपातून एखादा साप सरपटत निघून जायचा......आणि त्यामुळे होणारी सळसळ अंगावर काटा आणत होती...... पण त्या काळोखातून कोणीतरी चालत होत.....अंधारातून वाट काढत....पावसा पासून बचावासाठी अंगावर काळ्या रंगाचा रेनकोट होता......हातात काळ्या रंगाचे ग्लोव्ज घातले होते........जो त्याचा गुढग्यापासून बर्याच खालीपर्यंत होता......पायात गनबूट......रेनकोट असून पण त्याने डोक्यावर छत्री घेतली होती.....गळ्यात मफलर गुंडाळला होता.....आणि त्या चिखल झालेल्या रस्त्यावरून एक एक पाऊल टाकत तो चालला होता........त्याचा चालण्या मुळे बूटचा एक वेगळाच आवाज येत होता........पच्च....पच्च....तो आवाज ती शांतता चिरत होता.......कुठेतरी
रात्रीचा तो भयाण काळोख.......सगळीकडे सामसुम....पावसा चे पडणारे संथ पाणी.....मधेच वीज कडाडत होती.....एक कच्चा रस्ता.....रस्ता नव्हे.... पायवाटच....पूर्ण निसरडा झालेला....पावसाचा पाण्यामुळे........आणि त्या रस्त्याचा दोन्ही बाजूला घनदाट जंगल.........मधेच एखाद्या झुडपातून एखादा साप सरपटत निघून जायचा......आणि ...अजून वाचाहोणारी सळसळ अंगावर काटा आणत होती...... पण त्या काळोखातून कोणीतरी चालत होत.....अंधारातून वाट काढत....पावसा पासून बचावासाठी अंगावर काळ्या रंगाचा रेनकोट होता......हातात काळ्या रंगाचे ग्लोव्ज घातले होते........जो त्याचा गुढग्यापासून बर्याच खालीपर्यंत होता......पायात गनबूट......रेनकोट असून पण त्याने डोक्यावर छत्री घेतली होती.....गळ्यात मफलर गुंडाळला होता.....आणि त्या चिखल झालेल्या रस्त्यावरून एक एक पाऊल टाकत तो चालला होता........त्याचा चालण्या मुळे बूटचा एक वेगळाच आवाज येत होता........पच्च....पच्च....तो आवाज ती शांतता चिरत होता.......कुठेतरी
दारा वर अजून एकदा थाप पडली....प्रतापराव नोकरकडे पाहत बोलले.......तो आला असेल....जा दार उघड.... नोकराने दरवाजा उघडला....समोर एक रेनकोट घातलेला व्यक्ति होता....त्याने त्याची छत्री बंद केली....आणि आत आला....त्याला पाहून सर्व गावकरी पुन्हा हात जोडून उठून उभे राहिले...... प्रतापराव बोलले....’’या या ...अजून वाचाराव या.....’’ मंगेश.....त्या साइटचा चीफ इंजींनियर होता...... त्याने एक कटाक्ष त्या गावकर्यां वर टाकला.......त्याचा नजरेत राग होता....त्याला न सांगता गावकरी सरल प्रतापरावांना भेटायला आले......ते त्याला आवडलं नव्हतं...... ‘’अहो काही तक्रारी आहेत....तुमचा माणसांची.....’’ प्रतापराव हसत हसत मंगेशला बोलले..... ‘’क...कसल्या तक्रारी...??? मंगेश अडखळत बोलला.... ‘’बोला आता.....पहिल्या पासून सांगा काय झाल ते...” प्रतापराव गावकर्यांंकडे पाहत बोलले.... क्षणभर सर्वत्र शांतता पसरली......तेवढ्यात खाड......असा आवाज आला....सर्वजण
धाडस आणि मूर्खपणा यात खूप थोडा फरक असतो.......एवढ्या रात्री जंगलात जायचा निर्णय तर मंगेश ने घेतला होता....त्याचा दृष्टीने तो खूप मोठ धाडस करत होता.....पण तो धाडस नव्हे तर मूर्खपणा करत होता...... चालत चालत एकदाचा तो त्या साइट ...अजून वाचापोहचला.....जिथे दिवसा कामाची धावपळ असायची.....आता मात्र सर्वत्र शांतता पसरली होती.......ऐकू येणारी शांतता....आणि होता फक्त अंधार.....कुट्ट अंधार......मंगेशने खिशातून छोटी टॉर्च बाहेर काढली......त्या टॉर्चचा मंद प्रकाशात तो एक एक पाऊल पुढे टाकू लागला.......आणि जाऊ लागला जंगलाकडे......रिमझिम पाउस अजूनही चालू होता.......अचानक वातावरणाने आपल रूप बदललं.....आणि कमालीची थंडी वाढली......वार्यामने थोडा वेग वाढवला......त्यामुळे गारवा आणखी वाढला....पण हा गारवा भयानक होता.....मंगेश चा मनात आता मात्र थोड्याशा भीतीने
सकाळ झाली होती.....कालचा रात्रीत जे झालं ते फक्त मुक्या निसर्गाला माहीत होत......तो पण आता एकदम शांत होता.....वातावरण शांत होत.....आणि तिथे उभे असलेले लोक पण एकदम शांत उभे होते....... पण एक पोलिस पथक पूर्ण जंगला मध्ये कसून शोध ...अजून वाचाहोते....एक एक ठिकाण नीट निरखून पाहत होते.....पण पूर्ण जंगल तपासून पण त्यांना काहीच सापडलं नाही.......मग सर्व पथक एका जागी जमा झाले.....मजूर काही अंतरावर उभे राहून खूप आशेने पाहत होते...... “सर दोन वेळा पूर्ण जंगल तपासल....पण कुठेच काही सापडलं नाही...” एक कौन्स्टेबल पुढे येऊन सल्युट करून बोलला....... समोर पोलिस जीप होती.....त्याचा बोनेट वर इंस्पेक्टर झोपला होता.....जीप चा काचेला डोक टेकून
“हे बघा मंगेश गावी गेलाय कायमचा.....त्याने ही नोकरी सोडलीय......धुळा आणि नार्या सोन्याचा हंडा घेऊन पळून गेलेत......इथे भूत-प्रेत वगैरे काही नाही....तुम्ही कामाला लागा.....” प्रतापराव सर्व मजुरांना समजावून सांगत होते...... मजूर पण मजबूरी म्हणून पुन्हा कामाला लागले...... “काय घडलं असेल रे ...अजून वाचाआधी....?? एक मजूर काम करत करत दुसर्या मजुराला बोलला...... “आपल्याला कस माहीत असणार.....एक तर आपण आलोय लांबून पोट भरायला......आणि कोणाला विचारव म्हटलं तर गाव पण ओसाड......हे रिसॉर्ट बनल की होईल पुन्हा रहदारी सुरू....” दूसरा मजूर काम चालू ठेवत बोलला..... पण अस म्हणतात की इथे आधी एक मोठा वाडा होता......जो जळून खाक झाल.....त्या वाड्यात राहणार्या बाई चा आत्मा भटकतो इथे....... मजूर