गुंतता हृदय हे!! (भाग २) preeti sawant dalvi द्वारा प्रेम कथा मराठी में पीडीएफ

"अनिश ह्या साठे काकू आणि या जोशी काकू व ही त्यांची मुलगी आर्या', गोडबोले काकू म्हणाल्या.

अनिश ने दोन्ही काकूंना नमस्कार केला आणि आर्याला हॅलो म्हटले.

आर्या ची नजर अनिश वरून हटतच नव्हती..

इतक्यात जोशी काकू म्हणाल्या, "अरे, रेडिओवर म्हणजे तू RJ अमेय ला ओळखत असशील ना? "

"मी न चुकता त्याचा प्रोग्राम ऐकते..कोणता ग तो आर्या? हा "गुंतता हृदय हे", किती सुंदर असतो प्रोग्रॅम!! त्यातली मराठी गाणी तर खूपच सुंदर आणि त्याचा आवाज तर!!"

काकूंना मध्येच थांबवत आर्या म्हणाली, " आई!! पुरे झाले त्या अमेयचं कौतुक".

इतक्यात साठे काकू म्हणाल्या," मी पण ऐकते तो प्रोग्राम..फारच छान आवाज आहे हो अमेयचा. अनिश तु ओळखतोस का रे त्याला?"

अनिश मंद हसला आणि म्हणाला, "नाही, मी पण त्याचा आवाजच ऐकलाय. त्याला कधी पाहिले नाही..कारण मी हल्लीच रेडिओ वर कामाला लागलोय..आणि माझी ऑफिस ची वेळ उशिराची असल्यामुळे..त्याला भेटण्याचा योग अजून तरी आला नाही. हा पण जेव्हा पण मी त्याला भेटेन, तुमचा मेसेज नक्की देईन"

आर्याला फारच बोर झाले होते..

ती हा विषय संपवण्यासाठी अचानक म्हणाली, "वाह!! काकू तुमचे घर खुपच छान आहे, मी बघू शकते का?"

"नक्कीच, त्यात काय विचारायचं एवढे. अनिश जा रे आर्याला आपले घर दाखव.."

अनिश आर्याला घेऊन घर दाखवायला घेऊन गेला व म्हणाला," तू लिविंग रूम तर बघितलास.. आता हा उजवीकडे किचन आणि हो ही डावी कडची माझी रूम आणि हा समोरचा मास्टर बेडरूम हा आई बाबांचा आहे."

"वाह!!खूपच मस्त आहे तुझं घर i mean तुमचं घर!!" मधेच तोडत अनिश म्हणाला की, "its ok. तू बोललंस तरी चालेल मला".

"तुझं घर खूप छान आहे..woww तू paintings पण काढतोस?" आर्या म्हणाली.

"ते आपले असचं वेळ जात नसेल तेव्हा काहीतरी रेखाटतो. मी काही प्रोफेशनल पेंटर नाही." अनिश म्हणाला.

"तरी फारच छान आहेत paintings..एखाद्या दिवशी वेळ काढून नक्की बघायला येईन.." आर्या म्हणाली.

त्यावर अनिश काही बोलणारच होता, तेवढ्यात जोशी काकूंनी आर्याला हाक मारली.

त्यामुळे त्या दोघांचं बोलणे अर्धवटच राहिले..गोडबोले काकू आणि अनिशचा निरोप घेऊन जोशी काकू, आर्या आणि साठे काकू घरी जायला निघाल्या..

घरी आल्यावर पण आर्याच्या मनातून अनिश ची छबी जातच नव्हती आणि इथे ही असाच काहीतरी अनिशचं झाल होतं..

कहते है ना, एक नजर ही काम कर गयी।।😍

चला, दुसऱ्या दिवशी सगळे आपापल्या कामाला लागले..

सकाळीच जोशी काकांनी काकूंना आपण संध्याकाळी एरिया मधला सार्वजनिक गणपती बघायला जाऊ असे सांगितले आणि आर्याला ही बरोबर नेऊ म्हणून तिला तयारीत राहायला सांग असा मेसेज ही दिला.

ऋग्वेद तर मित्रांच्या घरचे गणेश उस्तव करण्यात व्यस्त होता..

काकांना माहीत होते की, हा ११ दिवस काही सापडायचा नाही. म्हणून त्यांनी आर्यालाच मेसेज दिला..

संध्याकाळी सर्व जोशी कुटूंब जवळच्या गणपती मंडळात गेले..पाया पडून निघणार इतक्यात गोडबोले कुटूंब ही तिथे आले होते..

आर्याची नजर अनिश ला शोधत होती आणि हे गोडबोले काकूंनी हेरले..

त्यांना आर्या बघताक्षणी आवडली होती..

त्यांना आर्यासारखीच बायको हवी होती अनिशसाठी.

इतक्यात, जोशी काकू म्हणाल्या, "अनिश कुठेय? तो नाही आला?"

"त्याच्या मित्राच्या घरी गेलाय तो गणपतीसाठी..इथे आज सत्यनारायणाची पूजा म्हणून मी म्हटले, पटकन पाया पडून येते..घरी माझी जाऊ आहे. म्हणून जमलं. नाहीतर घरात गणपती असताना कुठेच जायची सवड मिळत नाही." गोडबोले काकू म्हणाल्या.

"हो ना. ते तर आहेच. चला आम्ही निघतो" जोशी काकू उत्तरल्या.

इतक्यात अनिश तिथे आला.
"आई, अग तू इथे आहेस. चल ना लवकर घरी माझे सगळे कामावरचे सहकारी आले आहेत..त्यांचा अचानक फोन आला. काकू बोलली तू इथे आली आहेस, म्हणून तुला बोलवायला आलो."

बोलता बोलता त्याची नजर जोशी कुटूंबाकडे गेली. आर्याला बघताच तो बघतच राहिला..

आर्याने मेहेंदी कलरचा कुर्ता घातला होता, त्यावर मॅचिंग झुमके, बांगड्या आणि नेहमी प्रमाणे क्लिप लावून सोडलेले मोकळे केस..कपाळावर डायमंड टिकली..ती खूपच सुंदर दिसत होती..

आर्याची कळी ही अनिश ला बघताच लगेच खुलली..

ये तो होना ही था।।😍

इतक्यात जोशी काकू पटकन म्हणाल्या,"अनिश RJ अमेय पण आला आहे का? असेल तर घेऊन ये की, त्याला इथे..आम्ही सर्व भेटू"

अनिश मंद हसला.

"काकू तो आज नाही येऊ शकला.. त्याच्या घरी पण गणपती असतो, जर तो आला तर मी नक्कीच कळवेन".

आर्याकडे बघत बघत तो काकूंना म्हणाला,"काकू तुमचा नंबर मिळाला असता, तर बरं झालं असतं कळवायला?"

"हो ना नक्की. तू आर्याचा नंबर घेऊन ठेव आणि तिलाच मेसेज कर, ते व्हाट्सएप का काय त्यावर" जोशी काकू उत्तरल्या.

आर्या आणि अनिशने आपापले नंबर एकमेकांना दिले.

इतक्यात गोडबोले काकूंनी गणपती जवळ मनातल्या मनात आर्याच माझ्या घरची सून होऊ देत असे साकडे घातले आणि सगळे आपआपल्या घरी निघून गेले..

घरी आल्यावरही आर्याने पटापट स्वतःचे चांगले फोटो व्हाट्सएपच्या स्टेटस् वर ठेवले.. जेणेकरुन अनिश ते फोटो बघेल व त्यावर काही तरी कंमेंट करेल आणि त्या दोघांचे बोलणे सुरू होईल..

त्यादिवशी अनिशचे सहकारी उशिरा गेले व दुसऱ्यादिवशी विसर्जन असल्यामुळे अनिश लवकर झोपी गेला..

दुसऱ्या दिवशी सकाळी..

जोशींच्या घरी...

||गुड मॉर्निंग, मुबंई||

मी आहे तुमचा सर्वांचा आवडता RJ अमेय.

सो, फ्रेंड्स आज स्टोरी सबमिशन ची शेवटची तारीख आहे.

ज्यांनी अजूनही ही स्टोरी पाठवली नसेल त्यांनी संध्याकाळी ५ वाजायच्या आधी स्टोरी सबमिट करावी..

जेणेकरून भाग्यवान विजेत्यांना मला भेटायची संधी मिळेल..

अमेय चा आवाज ऐकताच आर्या खाडकन जागी झाली आणि मनातच पुटपुटली, "शेवटची तारीख..पण मी तर स्टोरी लिहिलीच नाही..म्हणजे मी अमेय ला कधीच नाही भेटू शकणार???"

इतक्यात तिच्या मेसेजची बीप वाजली आणि तो मेसेज होता अनिशचा..

आर्याने फोन मधला मेसेज बघितला त्यात लिहिले होते,"गुड मॉर्निंग!!"

ती स्वतःशीच पुटपुटली, "फक्त गुड मॉर्निंग!!"

मग तिने पण रिटर्न गुड मॉर्निंग मेसेज सेंड केला..

तर समोरून अनिशने फक्त एक स्माईली सेंड केला..

"बस इतकंच" आर्या थोडीशी हिरमुसली..

इतक्यात तिचं लक्ष घड्याळाकडे गेले..ती पटकन आवरून ऑफिसला पळाली.

स्निग्धाला बरं नसल्यामुळे ती आज ऑफिसला येऊ शकणार नव्हती..मग काय, आर्या एकटीच ऑफिसला निघाली..

आज रोजच्यापेक्षा थोडी लवकरच आर्या ऑफिसला पोहचली..सगळे सहकारी आपापल्या वेळेनुसार ऑफिसमध्ये येत होते..आर्या कॉफी घेण्यासाठी तिच्या ऑफीसच्या कँटीनमध्ये गेली.. तर तिथे समीर एकटाच कॉफी पीत बसलेला होता. त्याच्या लॅपटॉपवर काहीतरी काम करत..

तसे तर आर्याचं समिरशी जास्त जमायचं नाही..जमणार पण कसं, समीर बघावे तेव्हा ऑफिसमधल्या मुलींच्या घोळक्यात!!

त्यात स्निग्धा पण त्याच्यावर फिदा..म्हणून का कोणास ठाऊक आर्याला तो अजिबात आवडत नसे..

पण आज त्याला एकटे बघून असेल की काय माहीत, पण आर्याला त्याच्याशी बोलावसं वाटत होतं..

पण नंतर तिने विचार केला, "नको बाबा, मी स्वतः हाक मारली तर उगाच चण्याच्या झाडावर चढेल. जाऊ देत"आणि ती दुसऱ्या एका टेबलवर बसून मोबाइल चाळत कॉफी पीत बसली..

इतक्यात, समीरच लक्ष तिच्याकडे गेलं आणि लागलीच त्याने आर्याला हाक मारली व चेष्टेने म्हणाला, "अरे आज तू एकटीच, तुम्ही गर्लफ्रेंड कुठेय? I mean स्निग्धा? सदानकदा तुझ्या अवतीभवतीच असते. म्हणून विचारलं"

आर्याने रागात त्याच्याकडे बघितले..पण त्याच्याशी नजरानजर होताच तिचा राग का कोण जाणे एकदम निवळला.
ती म्हणाली, "स्निग्धा ला बरं नाही आहे, म्हणून ती नाही आली. पण आज तू इतक्या लवकर?"

क्रमश:

(कथा आवडल्यास like, share करायला विसरू नका..हा भाग कसा वाटला ह्याबाबत प्रतिक्रिया जरूर देणे. धन्यवाद🙏)

©preetisawantdalvi