मित्रानो, मी आज पर्यंत खूप प्रेम कहाणी लिहिल्या .प्रत्येक वेळी नवीन प्रेम कहाणी घेऊन मी तुमच्या भेटीला आले . अयुषात प्रेमाची प्रेममय झूलूक हावीच असते .ती काहीच्या आयुष्यात येते ही ......पण, आपल्याच काहीश्या चुकी मुळे त्या प्रेमाचा आनंद आपल्याला घेता येत नाही .अशीच काही आजची कहाणी आहे . आरोही आणि विनय ची ...... आरोही खूप हुशार, सुंदर .....स्वतःच्या हिंमतीवर ती शेवटच्या वर्षाला कॉलेज मधे पहिली आली होती . हातांत चांगले गुण आणि डोक्यात हुशारी असल्यामुळे आरोही ला लगेच नोकरी लागली .तिने ...अजून वाचा

अरोही ला वाटले होते की, जर त्या मुलाला पहिले, तर निर्णय घ्य्ला सोपे जयील . पण बघण्याचा जाहला ....आणि प्रश्न अजूनच अव्घड्ला . अरोही ला पाहताच नवरा मुलगा तिच्या प्रेमात पडला .त्याला अरोही फार आवडली . अरोही होतीच एत्की सुंदर की कोण्ही तिच्या प्रेमात पडावे . नवऱ्या मुलाला अरोही आवडली च शिवाय त्याच्या घरच्या ना ही ती फार आवडली . त्यानी तिथेच होकार कळवला. अरोही च्या घरच्यांना आधीच हे स्थळ अरोही सठि योग्य वाटले होते . बघ्ण्च्या कार्यक्रमात त्याना नवरा मुलगा आणि त्याच्या घरच्याना त्याचा स्वभाव आवडला .हे स्थळ अरोही च्या काकांनी आणले होते .त्यामुळे ...अजून वाचा

रात्री लाइट येण्याची अरोही वाट पाहत पाहत कधी झोपून गेली ...तिला काही कळलेच नाही . सकाळी उठून घड्याळात पाहते काय? आठ वाजले होते . आठ वाजले तरी, कोणी ....तिला उठवले सूध्हा नाही .नाहीतर ईतर वेळी आई तिला जरा उठायला उशीर जाहला. की, किती रागावत असे .... तिला उशिरा उठलेले अजिबात आवडत नसे . पण .....आज .. अरोहीने उठून मोबाईल चार्जिंगला लावला. आणि आईला शोधायला ती किचन मधे गेली . तर आई नेहमी ...अजून वाचा

अरोही रात्रभर आदी च्या फोन ची वाट पाहत होती .वाट पाहता पाहता तिला झौप कधी लागली .तीच तिलाच कळाले .सकाळी जाग येताच तिची नजर मोबाईल शोधत होती .पाहते तो काय ..? नो फोन ....नो मेसेज ....अरोही ला थोड आश्चर्य वाटल .जेव्हा पासून आदी तिला भेटून घरी गेला होता ... तेव्हा पासून त्याने अरोही एक सुढ्ह फोन केला नव्हता ...की मेसेज केला नव्हता .आणि अरोही त्याला फोन करत होती .तर त्याचा फोन च लागत नव्हता .अरोही च्या मनात काळजी ही होती .काही, वेड्वक्ड तर जाहाले नसेल ...आणि किती हा बेजबाबदार पणा म्हणून ...अजून वाचा

अरोही आणि आदित्य च लग्न आनंदने पार पडले .अरोही ने नवी नवरी म्हणून आदित्य च्या घरात प्रवेश केला . आणि त्याच्या मनात ही ,ह्या पुढे चांगलेच घडेल ...आपण आपल्या सहजीवनाची सुरवात आनंदी मनाने करायची ....ह्या पुढे आदी नक्कीच आपल्या प्रेमात पडेल ...अस कहितरि करायची ...अस, अरोही ने ठरवले . ई कडे आदी ने ही हेच ठरवले .ह्या पुढे अरोही ला खुश ठेवायचे ...तिच्या सगळ्या ऐछा पूर्ण करायच्या . ह्या त्यानी मनोमन ठरवले . दोघानी ही सुखी संसाराची स्वप्ने पाहिली,आणि दोघांनी ही मनोमन हे नातं टिकवायचे हे ठरवले .आणि त्यासाठी ...अजून वाचा

अरोही विचर करत होती .ऐत्क्यात आदी अल आणि त्याने अरोही ला मघून मिठी मारली .अरोही ही त्या मिठिनि सुखावली त्या मिठीत फक्त प्रेम होते ..... फक्त प्रेम ..कोणतीही वासना नव्हती . त्या मिठीत सुख होत निखळ सुख ....अरोही ला जस वाटत होत तसच, काहीस आदी ला वाटत होत .त्या मिठिने तो ही सुखावला होता .त्यला ही असच वाटत होत.... ह्या व्यक्ती सोबत आपण काहीही शेअर करू शकतो ...ही व्यक्ती आपल्या हक्काची आहे . आपल्या प्रतेक सुख दुःखात सामील असणार .दोघे ही त्या मिठीत सुखावली . आदी ने अरोही ला मिठीतून सुटका ...अजून वाचा

अरोही च रडणे बघून आदी तिला म्हणला ...अरु, सॉरी ...मला तुला दूख्वय्चे नव्हते . अगं, छोटासा प्रॉब्लेम जाहला होता मधे ..... मझा एक मित्र आहे ...आदी अरोही ला सांगू लागला ....त्याचा छोटासा पर्सनल प्रॉब्लेम होता .त्यामुळे त्याला ऑफीस च्या अकाउंट मधून पैसे काढावे लागले . आणि आता बॉस ला हे समजल्याने त्यला आता नोकरीवरून काढून टाकावे लागणार होते .मला सकाळी त्याचा फोन आला होता . त्याला दोन गोष्टीची मदत हवी होती . एक म्हणजे त्यला अकाउंट मधे भरायला पैसे ...आणि दुसरी म्हणजे त्यला कामावरून काढून नये ...म्हणून मी साहेबाशी बोलावे ...अजून वाचा

डोळ्यात स्वप्न घेऊन अरोही मुंबईत उतरली . पहाटे चे तीन वाजले होते . सगळी कडे अंधार फक्त गाड्या चा उजेड आणि सोबतीला आवाज .अरोही ला आपण मुंबईत आलोय ह्याचा अंदाज आला होता . अरोही, आदी आणि त्याची आई ...गाडीतून उतरले ...नवीन संसार म्हणून भरपूर सामान सोबत होते . सगळ सामान घेऊन ते घरी आले . आणि अरोही ला थोडा आश्चर्य चा धक्काच बसला . मुंबईत ले ते घर ...... पहिल ....आणि पहिल्यादा तिला फार मोठा धक्का बसला . खूप अस्वच्छ होते ते घर .... घरात एक ही वस्तू ...अजून वाचा

कहितरि फार मोठ झलय ह्याचा अंदाज तर आदि ला आला होता .... अरोही येत नाही ...हे कळल्यावर त्याने स्वतहाच ते पडलेले कागद उचलायला घेतले . एक एक कागद उचलून तो व्य्व्स्तीथ एकावर एक लावत होता .एवढ्यात त्याला एक उलटा पडलेला फोटो दिसला ... त्याने तो उचला आणि पाहतो तो काय? .....हा फोटो ....एथे कसा? त्याला ही एक क्षण प्रश्न च पडला . अरु, ने ...तर नाही ना ..हा फोटो पहिला . आता त्याच्या लक्षात आले, की ....अरोही आपल्याशी अशी का वागत आहे? आता घरात फार मोठे रामायण होणार आहे ...ह्याची ...अजून वाचा

आदी आणि अरोही बाहेरून जाऊन घरी आले .दोघेही खुश होते .दोघांचा ही मूड चांगला होता ...पण एका व्यक्तीचा मूड अजिबात चांगला नव्हता . आदी च्या आई चा ......तिला आदी आणि अरोही च अस एकत्र बाहेर फिरायला जाणे तिला अजिबात आवडले नव्हते .ती आदी आणि अरोहीशी जरा वेगळीच वागत होती . दोघांशीही ती मोजकेच वागत होती .आदींच्या आणि अरोही च्या दोघांच्या ही ते लक्षात आले होते . पण आदी ने आईला समजावले ... मग आईचा रुसवा थोडासा कमी जाहला. पण अजून ही तिचा अरोही शी रुसवा मात्र कायम च होता ....अरोही ...अजून वाचा

अरोही ने त्या कपटट्ल्या गोष्टी घेतल्या ...आणि बँग भरली ....आणि दुसऱ्या दिवशी तिने आदीच घर गाठले . अरोही ला घरी आलेले ..आणि ते ही एकटीने बघून आदींच्या आई ला आश्चर्य च वाटले. आणि जास्त आश्चर्य तर तिच्या चेहऱ्यावरचा तो आत्मविश्वास पाहून ..... अरोही घरी आली ....तेव्हा आदींची आई आणि बहीण दोघी तिथेच होत्या .. .... अरोही आलेली पाहून सूध्हा त्यानी तिच्याकडे लक्ष दिले नाही ....मग अरोही ही त्याच्याकडे लक्ष न देता . ...अजून वाचा