कथेतील जाई एकाग्रतेने अभ्यासात गुंतलेली असते, ज्यामुळे तिला शेवंता आणि इतर चिंतेतून दूर राहण्याची इच्छा असते. तिने मन एकाग्र करण्याचे ठरवले आणि दिनक्रम व्यवस्थित ठेवण्याचा निर्णय घेतला. देवदर्शनानंतर भाऊसाहेब थकले आणि अस्वस्थ वाटत होते. अप्पासाहेब भाऊसाहेबांना छतावर घेऊन जाण्याचा प्रयत्न करतो, पण भाऊसाहेब नकार देतात. भिवा नव्या कपाटासह आधुनिक वस्तू आणतो, ज्याला नवरी आवडते. परंतु, शेवंता अचानक गायब होते आणि भाऊसाहेबांच्या मनातील अपराधाची भावना त्यांना त्रास देत राहते. अप्पासाहेब मांत्रिकाची मदत घेतात, पण भाऊसाहेब आत्महत्या करतात. जाई हताश होते, कारण तिला शेवंता दिसते आणि भाऊसाहेबांचे शव मिळवले जाते. भाऊसाहेबांचे शव आणि शेवंता यांचे शव एकत्र सापडतात. जाईला यामुळे दुःख आणि मनातील सावट अनुभवायला लागतो. तिला मृतात्म्यांच्या जगाची जाणीव होते, ज्यामुळे ती विचार करते की आपले डोळे अंधारात काय पाहू शकतात.

Mrs. Mrinmayee Shirgaonkar द्वारा मराठी फिक्शन कथा

Writen by Mrs. Mrinmayee Shirgaonkar

Category फिक्शन कथा