propose book and story is written by Sanjay Kamble in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. propose is also popular in भयपट गोष्टी in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
प्रपोज - कादंबरी
Sanjay Kamble
द्वारा
मराठी भयपट गोष्टी
!.....प्रपोज......! by sanjay kamble *******************प्रपोज..." काळ्या जिभेची कुठली.... तोंड बंद कर नाहीतर बघ......." मध्यम वयाची महीला कर्मचारी एका पेशंटवर ओरडत होती.. अंगान काहीशी जाड. सावळ्या रंगाची... गोल चेहरा आणी किंचित बसक नाक यामुळे तेच्या नेहमीच रागिट दिसायचे...आवाज तसाच करडा.. हॉस्पीटलच्या शांत वातावरणात तीचा आवाज हॉस्पीटलच्या दुस-या मजल्यावरच्या संपुर्ण वार्डमधे घुमला...... दुपारची कडक उन्हाची दाहकता आता काहीशी कमी होत सुर्य क्षितीजाकडे झुकत चाललेला... पाय-या चढुन हॉस्पीटलच्या वॉर्ड मधुन इन्स्पेक्टर झपाझप पावल टाकत चालत येत होते त्यांच्या मागे दोन हवलदार डोक्यावरची टोपी नीट करत चालत होते. पायातल्या बुटांचा खट्ट खट्ट खट्ट आवाज संपूर्ण वार्डमधे
!.....प्रपोज......! by sanjay kamble *******************प्रपोज..." काळ्या जिभेची कुठली.... तोंड बंद कर नाहीतर बघ......." मध्यम वयाची महीला कर्मचारी एका पेशंटवर ओरडत होती.. अंगान ...अजून वाचाजाड. सावळ्या रंगाची... गोल चेहरा आणी किंचित बसक नाक यामुळे तेच्या नेहमीच रागिट दिसायचे...आवाज तसाच करडा.. हॉस्पीटलच्या शांत वातावरणात तीचा आवाज हॉस्पीटलच्या दुस-या मजल्यावरच्या संपुर्ण वार्डमधे घुमला...... दुपारची कडक उन्हाची दाहकता आता काहीशी कमी होत सुर्य क्षितीजाकडे झुकत चाललेला... पाय-या चढुन हॉस्पीटलच्या वॉर्ड मधुन इन्स्पेक्टर झपाझप पावल टाकत चालत येत होते त्यांच्या मागे दोन हवलदार डोक्यावरची टोपी नीट करत चालत होते. पायातल्या बुटांचा खट्ट खट्ट खट्ट आवाज संपूर्ण वार्डमधे
तशी सर्वांची कुजबूज थांबली... तो आवाज अगदी शांतपने ऐकु लागले... कदाचीत हा खुन करणा-यानच हा मेसेज ठेवलेला असेल...एका गुढ शांततेनंतर त्या मोबाईल मधुन एका युवकाचा आवाज येऊ लागला... 'प्रेम......? हं..... प्रेम.......! ...अजून वाचाअस म्हणतात की प्रेम आंधळ असत..... असतं नव्हे , असतच... मी तर या मताशी अगदी ठाम आहे...... तसा प्रत्येक जण या प्रेमाचा आपापल्या परीने अर्थ लावत असतो... खरंतर प्रेम म्हणजे या जगातली सर्वात सुंदर कल्पना... कधी नुसती कल्पना, तर कधी भयान वास्तव. कधी सुरेख चांदण, तर कधी भयान काळोख.. कधी आयुष्यभराची सोबत , तर कधी अर्ध्यातच शेवट.... शेवट, तो ही भिषण... काळजाचा थरकाप उडवणारा शेवट... तुम्हीही
काय झालं असेल तीला...? हा विचार करतच सर्व तिथून बाहेर पडलो.. **** सकाळी उठायला ...अजून वाचाउशीरच झाला , कदाचीत काल रात्री बराच वेळ त्या मुलीचा, म्हणजे तीच्या अवस्थेचा विचार करत होतो, त्यामुळे लवकर झोप लागली नव्हती.. हातांवर, गालावर ,मानेवर नख्यांनी ओरबडलेल्या जखमा , पिंजलेले केस, आणी अचानक तीच किंचाळण. रात्रभर तेच दृष्य डोळ्यांसमोर येत होत... अंघोळ वगैरे आटोपुन नेहमीप्रमाणे कामावर जायला निघालो... बाईक वरून बाहेर पडलो आणि काही अंतरावर गेलो होतो तस लक्षात आल की मोबाइल घरीच राहीला आहे... बाईक वळवण्यासाठी मी मागे पाहिल तशी 'ती' येताना दिसली.. तीचे
"'प्रिया... काळजी करू नकोस बाळा.."हुंदका आवरत तीची आई जवळ बसुन तीला शुध्दीवर आणायचा प्रयत्न करत होती... ***** काही ...अजून वाचातीला हॉस्पीटलमधे दाखल केल..तीची आई आणी बाबा दोघे हॉस्पीटल मधे होते तर भाऊ बाहेरगावी पाहुण्यांच्या घरी गेलेला... त्यांना गरज लागेल म्हणुन मी तीथच थांबलो.. डॉक्टर तपासून जायचे आणी नाना त-हेचे रिपोर्ट तयार करत होते , मेंदुच काय संपुर्ण शरीर स्कॅन केल, ब्लड रिपोर्ट तपासु लागले... मी मात्र बघ्याच्या भुमिकेत सर्व लांबूनच पहात होतो.. रात्रीचे दोन वाजुन गेले होते.. जांभई देतच मी दोन्ही हात पैंटच्या खिशात हात घालुन चालत येत दरवाजावर लावलेल्या काचेतुन आत
ती आली... क्लासवरून थेट ठरलेल्या ठिकानी... नेहमीसारखीच सुरेख दिसत होती... ब्लॅक जीन्स . पिंक टॉप, चमकदार सोनेरी केस जे आजही नेहमीप्रमाणेच मोकळे सोडलेले. कानात छानशा रिंग तर कपाळावर बारीकशी टीकली.. दुरूनच स्माईल करत पुढ आली..." आज सुट्टी तुला....?" बॅग ...अजून वाचाठेवत बाकड्यावर बसली...." नाही ग.... एक खुपच Importent काम होत म्हणुन सुट्टी घेतली.." थोडा वेळ काय बोलाव सुचेनास झाल .. ती मात्र नेहमीच्या गमती सांगण्यात दंग होती हसता हसता दोन वेळा माझ्या पाठीवर नेहमीसारखीच चपाट मारली, पन माझ लक्ष कशातच नव्हत.. मी तीच गोड हसण ,बोलण मन लाऊन ऐकत होतो.. पन तीला 'प्रपोज' करायच आहे या विचारान काळीज मात्र