Padchhaya book and story is written by मेघराज शेवाळकर in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Padchhaya is also popular in फिक्शन कथा in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
पडछाया - कादंबरी
मेघराज शेवाळकर
द्वारा
मराठी फिक्शन कथा
विराज वाफाळालेला चहाचे घोट घेत बाल्कनीत बसला होता.. बाहेर रिमझिम पाऊस बरसत होता.. त्याच्या आवडीचा अल्बम चालू होता..
" रिमझिम पाऊस.. सोबतीला वाफाळलेला चहा, गरमागरम भजी... सोबतीला पंचमदाची गाणी.. जीवनात अजून काय पाहिजे.. " विराज म्हणायचा.. हे आईला आठवलं.
" विहू .. तूला अजून काही हवयं का? " आईने विचारलं.
" नको गं.. इच्छाच नाही.. " विराज म्हणाला.
आई आपल्या खोलीत येऊन जप करत बसली..
विराज वाफाळालेला चहाचे घोट घेत बाल्कनीत बसला होता.. बाहेर रिमझिम पाऊस बरसत होता.. त्याच्या आवडीचा अल्बम चालू होता.." रिमझिम पाऊस.. सोबतीला वाफाळलेला चहा, गरमागरम भजी... सोबतीला पंचमदाची गाणी.. जीवनात अजून काय पाहिजे.. " विराज म्हणायचा.. हे आईला आठवलं." विहू ...अजून वाचातूला अजून काही हवयं का? " आईने विचारलं." नको गं.. इच्छाच नाही.. " विराज म्हणाला.आई आपल्या खोलीत येऊन जप करत बसली..विराज खुर्चीत बसून बाहेर बरसणाऱ्या सरींना पहात होता.. खाली हाथ शाम आयी है
विहानने थर्मास अन बॅग उचलली.. तो पुढे निघाला... तो गेट मधून आत शिरला.. बहुमजली इमारत.. त्यात असणाऱ्या ऑफिस मध्ये गेला.नाव नोंदवल .. विहान पाठीमागच्या पटांगनातं पोहोचला... विहान स्टेलाला शोधू लागला.. कोपऱ्यातील एका झाडाखाली बसला होती .. विहान तिच्या दिशेने ...अजून वाचास्टेला झाडावर चढणाऱ्या मुंगळ्यांच्या रांगेकडे टक लावून बघत होती .." काय बघते आहेस? " विहान ने विचारले." शु s s s s s.. " ती वळून बघत म्हणाली .विहानने तिच्या खांद्यावर हात ठेवला.. तीने मागे बघितलं अन खांद्यावरील हात झटकून टाकला.. ती परत त्या रांगेकडे पाहू लागली .. आता विहानने
चेहरा पुसत विहान आरशासमोर उभा होता.. कुठल्यातरी कोपऱ्यात दडलेलं मानसी नाव आज पुन्हा कानावर पडलं.. तिचं आरसपाणी सौंदर्य डोळ्यासमोर तरळून गेलं.. चाफेकळी नाक.. लालचटुक ओठ.. गोल चेहेरा.. चित्रपटात गेली असती तर.. जाहिरात क्षेत्रात.. गायन क्षेत्रात.. कुठेही असली असती तर ...अजून वाचाटॉपवर राहिली असती..तिचा तो लाघवी स्वभाव.. गोडं आवाज.. सारं भुरळ पडणारं.. पण आपलं हृदय आधीच कुणी चोरलं होतं.." मला तुमच्या पायाजवळ जागा मिळाली तरी स्वतःला धन्य समजेन.. मला तुमच्याकडून काहीही नको." मानसी म्हणाली." तुझी जागा पायाजवळ नक्कीच नाही.. पण हृदयातही नाही.. " विहान म्हणाला." आपण मैत्री नक्कीच करु शकतो..
कतरा कतरा मिलती है कतरा कतरा जीने दो ...अजून वाचा जिंदगी है बहेने दो प्यासी हू मै प्यासी रहेने दोस्टेला गुणगुणत होती .. तिचं ते आनंदाने व्यक्त होणं मानसी अनुभवत होती.. स्टेला तल्लीन होऊन गात होती . कभीतो कुछ ऐसा हि हुआ था
" बच्चा.. तुझं औषधं घे.. " स्टेलाला गोळ्या देत विहान म्हणाला." डार्लिंग सकाळी जाग आली तेव्हा तू नव्हतास.. कुठे गेला होतास? यू नो? मला एकट्याला खूप भीती वाटते तू नसताना. प्लिज मला एकट्याला सोडून जावू नकोस. " स्टेला म्हणाली ...अजून वाचामी बाथरुम मध्ये असेल..!" विहान म्हणाला ." नाही.. तिथेही नव्हतास.. " स्टेला ." हा.. आई कडे गेलो होतो.. त्यांची पाठ दुखत होती म्हणतं होती रात्री.. गडबडीत विचारायला नव्हतो गेलो.. म्हणून सकाळी जाग आल्यावर.. हवं तर विचारु शकतेस. " विहान म्हणाला." मानसीचा नवरा कधी येणार आहे