He Anokhi Gaath book and story is written by Pallavi in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. He Anokhi Gaath is also popular in प्रेम कथा in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
ही अनोखी गाठ - कादंबरी
Pallavi
द्वारा
मराठी प्रेम कथा
भोसले परिवार -
सुशिला बाई - शरदराव, अमर , छाया
कुसुम - शरदराव :- शिवम , आदिती
शरदरावांना कुठल्याही गोष्टीचे गर्व नव्हते...शरदराव यांनी खुप मेहनत करून त्यांचा बिझनेस वाढवला होता....त्यात शिवमनेही कमी वयातच भरपुर मेहनतीने त्यांचा बिझनेस दुपटीने पुढे नेला होता...
आदिती ही BBA च्या first year ला शिकत होती....
अनिता -अमर :- वेदांत , नील
अमर डॉक्टर होते त्यांचे ही अनेक नामांकित हॉस्पिटल होते
वेदांत त्याच्या शिक्षणासाठी अमेरिकेत होता.... आणि नील अजुन ज्युनिअर कॉलेज ला मुंबई मध्येच शिकत होता
(सर्व जण एकत्र प्रेमाने मिळून मिसळून राहत होते )
भाग -१ शिवम ️ हर्षा______________________________________________भोसले परिवार - सुशिला बाई - शरदराव, अमर , छाया कुसुम - शरदराव :- शिवम , आदितीशरदरावांना कुठल्याही गोष्टीचे गर्व नव्हते...शरदराव यांनी खुप मेहनत करून त्यांचा बिझनेस वाढवला होता....त्यात शिवमनेही कमी वयातच भरपुर मेहनतीने ...अजून वाचाबिझनेस दुपटीने पुढे नेला होता...आदिती ही BBA च्या first year ला शिकत होती....अनिता -अमर :- वेदांत , नील अमर डॉक्टर होते त्यांचे ही अनेक नामांकित हॉस्पिटल होतेवेदांत त्याच्या शिक्षणासाठी अमेरिकेत होता.... आणि नील अजुन ज्युनिअर कॉलेज ला मुंबई मध्येच शिकत होता (सर्व जण एकत्र प्रेमाने मिळून मिसळून राहत होते )मोहिते परिवार - छाया -गिरिश म़हिते :- तन्मय , मानसी { गिरीशराव
भाग - २ " दि किती सुंदर घर आहे हे मी थोडं फार फिरून आले आदिती आणि मानसीने मला दाखवलं आजून तर काहीच नाही मी अर्धच पाहिलं खुप मोठ घर आहे वॉव दि तुझी तर मज्जाच मज्जा "दिशाचं वेडपण ...अजून वाचाहर्षा नी तर कपाळावर हातच मारुन घेतला " जा आधी फ्रेश हो मी पण दुसरी साडी घालते सकाळी लवकर उठायचं आहे आवर पटकन....." हर्षा पुढे........सकाळी सहाच्या दरम्यान माधवीने हर्षाला कॉल केला.....हर्षा डोळे चोळत उठून बसली आणि फोन उचलला" हॅलो सोनू उठलीस का नाही??? आवर पटकन तुला मी कालच सुचना देऊन ठेवली होती ना उठ पटकन आवर बाळा तिथले नियम वगैरे
भाग -3थोड्या वेळात किशोर माधवीचा भाउ येतो...नंतर सर्व जण जेवण आटोपून हॉल मध्ये गप्पा मारत बसतात..." ताई चल जातो मी येईन पुन्हा कधीतरी असं म्हणत किशोर दिशा ला घेऊन निघून जातो....."पुढे........पाच दिवस लगेच निघून गेले...... कुसुम शरदराव आणि आदिती ...अजून वाचाहर्षा ला घ्यायला पुण्याला आले.....दारावरची बेल वाजली...." अहो दरवाजा उघडून बघा आले वाटतं...." माधवी किचनमधूनच म्हणाली विजयराव दरवाजा उघडतात ....दारावर शरदराव कुसुम आणि आदिती उभे असतात...." या या शरदराव..... दोघेही एकमेकांना मिठी मारतात लहानपणाचे मित्र आता एकमेकांचे व्याही झालेले असतात म्हणून दोघेही मित्र खुश असतात....(दोघेही आता एकमेकांना आम्ही तुम्ही करुन बोलतात..)"या बसा ...माधवी पाणी घेऊन ये गं ....." विजय राव
भाग -4" शिवम हर्षाचं ॲडमिशनचं बघ "शरदराव"ओके " शिवमचल मॉम मी जातो.... कुसुमला मिठी मारत शिवम निघून जातो....पुढे ......नाश्ता करून आदिती हर्षाला सगळं घर दाखवू लागली.... हर्षा एक न एक गोष्ट न्याहाळत सर्व कुतुहलाने पाहत होती सगळं बघून झाल्यावर ...अजून वाचातिला टेरेस वर घेऊन गेली........ते टेरेस कमी तर गार्डन च जास्त वाटत होतं... कारण सगळीकडे शो चे प्लान्टस, फुलांचे झाडं सगळ्या प्रकारचे फुलझाडे तिथे लावली होती आणि त्यावर फुलपाखरे भिरभिरत होती साइडला रंगीबेरंगी पक्षी होते तेही आनंदाने आपले पंख फडफडवत इकडून तिकडे उडत होते ......नंतर दोघीजणी खाली आल्या.....आदितीला तिच्या मैत्रिणीचा कॉल आल्यामुळे आदिती हर्षाला सांगून तिच्या रूम मध्ये निघून गेली....हर्षा
भाग -५ना...नाही मी झोपते सोफ्यावर..... हर्षासोफ्यावर नीट झोप नाही येणार......तो निर्विकार चेहरा ठेवून मोबाईल मध्येच पाहत म्हणाला.....तिला आता काय ऑप्शन नव्हता ती बेडवर जाऊन झोपली आणि त्याच्या विरुद्ध दिशेने तोंड करून अंगावर ब्लानकेट घेऊन झोपली........पुढे.......सकाळी हर्षाला जाग आली तीने ...अजून वाचातिच्या साईडला एक नजर टाकली शेजारी शिवम नव्हता.....म्हणजे ते लवकरच उठून गेले असतीन असं विचार करुन ती बाथरुममध्ये निघून गेली....काही वेळातच हर्षा खाली हॉलमध्ये आली तिथून ती सरळ देवघरात गेली पुजा वगैरे करुन ती किचनमध्ये जायला निघाली......" हर्षा बाळा आधी नाश्ता करुन घे तुला काही हवं असेल तर राधाला सांग.."कुसुम" हो आई " हर्षाहर्षा अदितीच्या शेजारच्या खुर्चीवर जाऊन बसते ....
