jatra ek bhaykatha book and story is written by Shubham S Rokade in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. jatra ek bhaykatha is also popular in भयपट गोष्टी in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
जत्रा एक भयकथा - कादंबरी
Shubham S Rokade
द्वारा
मराठी भयपट गोष्टी
भाग - 1 ऑर्केस्ट्रा ला जायला उशीर झाला. काटेवाडी गावाला जत्रेची परंपरा जुनीच . फार वर्षापासून ही जत्रा होते . चार दिवस जत्रा चालते गावातील सर्व लोक तेथे जातात . गावातीलच नाही तर आजुबाजुच्या गावाचे तालुक्याचे सारेच लोक येथे येतात त्यामुळे जत्रा गर्दीत होते . जत्रेत वेगवेगळी दुकाने थाटली जातात उंच उंच पाळणे छोट्या छोट्या रेल्वे गाड्या तसेच लहान मुलांना आकर्षित करणारे वेगवेगळे घटक असतात. वेगवेगळ्या नाश्त्याची , ज्यूसची , प्रसादाची , चिरमूऱ्याची , धार्मिक पुस्तकांची नि कशाकशाची दुकाने जत्रेत लागतात . चार दिवस चालणाऱ्या या जत्रेत विविध सांस्कृतिक कार्यक्रमांचे आयोजन केले जाते . सांस्कृतिक कार्यक्रम म्हणजे तमाशा ऑर्केस्ट्रा
भाग - 1 ऑर्केस्ट्रा ला जायला उशीर झाला. काटेवाडी गावाला जत्रेची परंपरा जुनीच . फार वर्षापासून ही जत्रा होते . चार दिवस जत्रा चालते गावातील सर्व लोक तेथे जातात . गावातीलच नाही तर आजुबाजुच्या गावाचे तालुक्याचे सारेच लोक ...अजून वाचायेतात त्यामुळे जत्रा गर्दीत होते . जत्रेत वेगवेगळी दुकाने थाटली जातात उंच उंच पाळणे छोट्या छोट्या रेल्वे गाड्या तसेच लहान मुलांना आकर्षित करणारे वेगवेगळे घटक असतात. वेगवेगळ्या नाश्त्याची , ज्यूसची , प्रसादाची , चिरमूऱ्याची , धार्मिक पुस्तकांची नि कशाकशाची दुकाने जत्रेत लागतात . चार दिवस चालणाऱ्या या जत्रेत विविध सांस्कृतिक कार्यक्रमांचे आयोजन केले जाते . सांस्कृतिक कार्यक्रम म्हणजे तमाशा ऑर्केस्ट्रा
तुम्ही जर मागील भाग वाचला नसेल तर माझ्या प्रकाशित साहित्य मध्ये जाऊन अवश्य वाचा....... जत्रा ( एक भयकथा ) भाग 2 दिवसाउजेडी माणसाने कितीही फुशारकी मारली की आपण कशाला भीत नाही भूत असो नाहीतर काहीही असो ...अजून वाचारात्री अंधार पडल्यावर साऱ्यांचीच बोलती बंद होते . गण्याने कितीही मोठ्या बाता मारल्या असल्या तरी त्याच्या अंतर्मनात कुठेतरी भीती आपले पाय पसरवत होती. पाद्र्याची वाट ही काही वर्दळीची वाट नव्हत गाडीवाट असली तरी चाकाच्या 2 चाकोरीपुरतीच वाट राहिली होती बाकी सगळीकडे रानटी झाडे झुडपे माजली होती त्यामुळे जंगलात आल्यासारखं वाटत होतं . पायाखालचं वाळून गेलेलं गवत पाय पडल्यावर चुरचुर
तो एका झोपडीत होता . झोपडी यासाठीच म्हणायचं कारण ती लाकडाची होती पण एकदम आलिशान होती . तो एका लाकडी पलंगावर खोलीच्या एका बाजूला होता . त्याला लागूनच एक लाकडी कपाट होतं, त्याच्यावर अतिसुंदर वर्तुळाकार आरसा होता. त्यावरून खोलीतील ...अजून वाचाप्रकाश परावर्तित होऊन खोलीभर पसरला होता . खोली सुंदर सजवली होती . “ आयला रम्या आपल्या काटेवाडीच्या जंगलात असला बंगला हाय ते आपल्याला कसे माहीत नव्हते रे “ गण्या शुद्धीवर येत म्हणाला. आम्हाला तर कुठे माहीत होतं तेवढ्यात समोरचं दार कुरकुरीत उघडू लागलं . तिघेही प्रतिक्षिप्त क्रिये मुळे भलतेच जास्त सावध होत आक्रमक पवित्र्यात आले. “ अरे घाबरू नका मीच
एक दिवस मी तिला लग्नाची मागणी घातली . तिला अनपेक्षित नव्हते , ती म्हणाली मी तर केव्हाच तुझी झाली आहे पण…. पण काय मी म्हणालो बाबा परवानगी देणार नाहीत मी येईन त्यांची समजूत काढून अरे जरी माझ्या प्रेमापोटी माझ्या ...अजून वाचापरवानगी दिली तरी समाज हे स्वीकृत करणार नाही बाबा एकटे पडतील पाद्री सांगत होता मधेच राम्या म्हणाला मूर्ख मुलगी .. या मुली अशाच असतात त्यांना सांगायला पाहिजे हमको मिटा सके ये जमाने में दम नही हमसे जमाना खुद हे जमाने से हम नही तुमचं चालू द्या पुढे त्याच ब्रेकअप झाल्यापासून तो जरा पिसाळल्यासारखे करतोय मन्या आवेशाने उठलेल्या राम्याला बसवत म्हणाला
“ तुम्ही स्वतःला आवरा , याच्यावर ती काही ना काही उपाय असेलच “ गण्या म्हणाला “ नाही मला शतकानु शतके असंच राहावं लागेल, नरक यातना म्हणतात त्या याच असाव्यात “ पादरी भावूक होऊन म्हणाला “प्रत्येक गोष्टीचं उत्तर ...अजून वाचाअसतं ,या अडचणीतून ही काही ना काही मार्ग सापडेलच “गण्या म्हणाला “ आहे एकच उपाय आहे “ पादरी म्हणाला “ कोणता ? “ तिघेही एकदमच ओरडले. “ मी हे कसं सांगू शकतो ? मी एवढा स्वार्थी कसा होऊ शकतो ? “ पादरी मधूनच वेड्यासारखं बडबडू लागला “ सांगा ना कोणता उपाय “ राम्या म्हणाला “ अरे मी तुम्हाला कसा त्रास देऊ