Mitra my friend book and story is written by Vinit Rajaram Dhanawade in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Mitra my friend is also popular in प्रेम कथा in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
मित्र my friend - कादंबरी
Vinit Rajaram Dhanawade
द्वारा
मराठी प्रेम कथा
(सदर कथा काल्पनिक असून त्याचा संबंध कोणत्याही सिनेमाशी... कथेशी नाही... संबंध आल्यास तो निव्वळ योगायोग समजावा... हि कथा आपल्याला खूप मागे घेऊन जाते.... ज्या काळात social media, FB , मोबाईल असं काही अस्तित्वात नव्हतं ... निदान भारतात तरी... ) " हो सर.. करतो मी... रात्री पर्यंत देतो करून... " विवेक त्याच्या बॉसला म्हणाला. मनात नसून सुद्धा त्याला पुन्हा कामाला बसावं लागलं. एकतर तिघांचे काम एकटा करून दमला होता. दोघेजण ऐनवेळी आले नव्हते. त्यांचे काम करून निघत होता ,तर निघताना पुन्हा त्याच्या बॉसने वेगळं काम करायला सांगितलं. काय करणार मग... करत बसला काम रात्रीपर्यंत. दुसऱ्या दिवशीही तेच... एक संपत
(सदर कथा काल्पनिक असून त्याचा संबंध कोणत्याही सिनेमाशी... कथेशी नाही... संबंध आल्यास तो निव्वळ योगायोग समजावा... हि कथा आपल्याला खूप मागे घेऊन जाते.... ज्या काळात social media, FB , मोबाईल असं काही अस्तित्वात नव्हतं ... निदान भारतात तरी... ) ...अजून वाचा हो सर.. करतो मी... रात्री पर्यंत देतो करून... विवेक त्याच्या बॉसला म्हणाला. मनात नसून सुद्धा त्याला पुन्हा कामाला बसावं लागलं. एकतर तिघांचे काम एकटा करून दमला होता. दोघेजण ऐनवेळी आले नव्हते. त्यांचे काम करून निघत होता ,तर निघताना पुन्हा त्याच्या बॉसने वेगळं काम करायला सांगितलं. काय करणार मग... करत बसला काम रात्रीपर्यंत. दुसऱ्या दिवशीही तेच... एक संपत
विवेकला प्रियाचा स्वभाव माहित होता.. हट्टी होती ती... उडी मारणारच... त्यासाठी,त्याने ती बोलत असतानाच, खांद्यावरून त्याची बॅग हळूच बाजूला ठेवली. आणि तिच्या मागे जाऊन उभा राहिला. विवेक आपल्या मागे येऊन उभा राहिला हे जसं प्रियाच्या लक्षात आलं तसं तिने ...अजून वाचामारली. विवेकने चपळाई करत प्रियाचा हात पकडला. खाली पडता पडता वाचली, पण एका झटक्याने खालच्या भिंतीला आपटली. डोक्याला लागल्याने बेशुद्ध झाली... आली का पंचाईत... विवेकने घट्ट पकडून ठेवलं होतं. पण तिला वर कसं खेचणार.. आजूबाजूला कोणी नाही.. मग काय करणार... हळू हळू तिला वर आणलं. कठड्यावर झोपवलं... तिला बसवण्याचा प्रयन्त करत होता तर पुन्हा तोल गेला.आणि ती उलट दिशेला, विवेकच्या
या .... विवेकला बघून इन्स्पेक्टर बोलले. काय झालं साहेब ? विवेकने खुर्चीवर बसत विचारले. चल चल बसू नकोस.... इन्स्पेक्टर उभे राहत म्हणाले. विवेकला मागोमाग यायला सांगून एका खोलीत शिरले. ...अजून वाचाउपचार करायची खोली ती... विवेकने डोकावून पाहिलं आत. च्यायला !! हि तर प्रिया.... हि इकडे कशी.. ? विवेक ओरडलाच.. तुझ्या मैत्रिणीला जीव देयाची एवढी घाई आहे का... इन्स्पेक्टरने विचारलं. म्हणजे ? विवेक... म्हणजे... समुद्रकिनारी... जिथे तुम्ही दोघे सापडला होतात , तिथे... या बाईसाहेब... उभ्या होत्या कठड्यावर... नशीब, आमचा एक हवालदार होता तिथे.. त्याला बघून उडी मारली पाण्यात... बरं
" ऑफिसचा पत्ता कुठे दिला त्याने... कुठे शोधणार त्याला.... हे, इथे शहरात सगळं नवीन... घाबरून गेले.. तहान-भूक लागलेली, एका ठिकाणी पाणी पिण्यास थांबले.. तर चोरांनी कधी सामान नेलं ते कळलंच नाही.. पोलीस स्टेशनमध्ये गेले तर बोलतात कसे ,, लक्ष ...अजून वाचाकाय होते तुम्हाला... सामान , पैसे सगळं गेलं.. रडत बसले एका झाडाखाली तर चार-पाच मवाली, नालायक मुलं गोळा झाली भोवती.. काय काय बोलत होते माझ्याकडे बघून.. शी !! नशीब एका माणसाने त्यांना हटकलं तसे ते पळून गेले.. मलाही ओरडले ते... जाणार कुठे.. संध्याकाळ होतं आलेली.... चालता चालता दूरवर समुद्र किनारा दिसला.. गावी, माघारी घरी जायचा मार्गच नव्हता. त्यात हि सगळी
" तुम्ही दोन दिवसापूर्वी ही आल्या होता ना.. " तिथे राहण्याऱ्या एका बाईने प्रियाकडे बघत विचारलं. " हो.. ", " मग तुम्हाला सांगितलं तेव्हाच... केशव नाही राहत आता इथे... गेला तो... " बाई प्रियाकडे रागात बघत म्हणाल्या. " सॉरी ...अजून वाचात्रास झाला म्हणून खरंच सॉरी.. पण केशव कुठे गेला हे माहीत आहे का... आणि कधी गेला तो... ", विवेक... " तुम्ही कोण त्याचे... एवढी चौकशी करत आहात ते.. " खोटं तर बोलावंच लागेल.. " आम्ही मित्र आहोत त्याचे.. त्याची आई खूप आजारी आहे ना.. म्हणून आलो त्याला घेऊन जायला.. " , " असं आहे तर... केशव दोन महिन्यापूर्वीच गेला इथून...