हक्क - भाग 10 Bhagyshree Pisal द्वारा प्रेम कथा मराठी में पीडीएफ

हो मला खरच खूप खराब वाटलं होत...मी सहसा तुज्या कॉल ला मेसेज ला उत्तर देतो.पण त्या दिवशी कसं कुणास ठाऊक विसरून गेलो होतो. अक्षय आराधना ला सांगत होता.तुज्या लक्षात येत आहे का मी काय म्हणत आहे ते आराधना नै अक्षय ला विचारले.अक्षय ला .काही कळत नव्हते आराधना ला काय बोलायचे ते.अक्षय ला जबरी शिक्षा देऊन आराधना आता स्वताच्या चुकांची कबुली का देत होती आराधना हे अक्षय ला अजिबात काळात नव्हते.आराधना अक्षय ला विचारते कँफुसे ...जलास बर सोपा प्रश्न विचारते.आणी तुला विचार करायला वेळ देत आहे....मला साग तु माज्या कडून शिक्षा का घेत आहेस.म्हणजे तु जी चूक आहे म्हणून तु शिक्षा बौघत आहेस हे खरं तरी तु ही शिक्षा सहज पणे स्वीकरत आहेस.आणी आता तर मी तुला चब्कणे फोडून कडत आहे.पण तुला अजिबात प्रश्न पडला नाही आराधना तु कोण मला शिक्षा करणारी.तु विचार कर तु विचार कर ...तोवर मी तुला माहीतच आहे मी काय करणार ते पुन्हा एकदा हसत आराधना म्हणली आणी सोफ्यावरून उठून अक्षय च्या मागे जाऊं उभी राहिली.पुन्हा एकदा चाबकाच्या फाटक्या चा वर्षाव अक्षय च्या पाठीवर सुरू जाला होता.आराधना नै अक्षय ला विचार करायला सांगितले खरे पण पाठीवर फटके पडत असताना अक्षय एकच वेळी तीव्र वेदना आणी एका उटक्टेच अनुभव घेत असताना आणखी काही विचार कारण जवळ पास अश्यक्य होत.आठ दहा फाटक्या चा छोटसं सत्र संपून आराधना पुन्हा सोप्यावर जाऊं न बसली.एकच वेळी सगळे फटके देण्या पेक्षा थोडा थोडा वेळ फटके देऊन बहूतेक आराधना ला फटके देण्याचा आनंद घ्याचा होता.आराधना च्या अशा वागण्या मुळे अक्षय च्या आराधना च्या त्यच्या फटाक्यांची तीव्रता कमी होऊं न थोडस पुन्हा फटके खाण्या साठी तयार हौय्ल टाइम मिळत होता.त्यामुळे आराधना अक्षय ला थोडे थोडे करून खूप सारे फटके देऊ शकणार होती.आराधना च्या या चतूर्यचे अक्षय ला कौतुक वाटत होत.आराधना सीफ्यवर जाऊं ना बसल्यावर काही क्षण शांततेत गेले.मग अक्षय कडे रोखून पाहत आराधना नै विचरले मग अक्षय कुठवर? आला आहे अभ्यास आज स्कौल्लर मुलाला प्रश्नाची उत्तर मिळत नाही आहेत असं का बर?अक्षय नै किंचित हसत मान खाली घातली.त्या सरशी आराधना नै वायर हवेत फिरवत अक्षय च्या डाव्या आणी उजव्या हातावर सपासप फटके मारले .काय सागितलं होत अक्षय मान खाली घालायची नाही विसरलास का? आराधना नै पुन्हा अक्षय ला प्रश्न केला.सॉरी ..म्हणत अक्षय नै मान वरती केली आराधना ला असं समोरून चाबकाचे फटके देतां ना पाहणे ऐक विलक्षण अनुभव होता.पाच सहा फटके देऊन आराधना पुन्हा थांबली.ह ..बोल आता आराधना नै फर्मावले.अक्षय आता विचार करू लागला .आराधना चा प्रश्न फार नेमका होता.आराधना ची शिक्षा अक्षय का स्वीका रात होता???सुरवातीला वेदनेने व्याकुळ होऊं न घाबरून अक्षय नै आराधना कडे पाय धरून याचना केली.पण अक्षय च्या मनात आराधना ला विरोध करण्याची ईक्च एकदा पण मनात नाही आला अस्सं कां? अक्षय विचार करत होता.ह... बोल अक्षय मी जेव्हा तुज्या कणखाली मरत होती तु माजा हात धरून अडवू शकत होतास.केव्हा मी छडीचे फटके देत असताना तु छडी हीस्कौन घेऊ शकत होतास आणी नाहीच काही तु किमान तु ई कडून सरळ निघून जउ शकत होतास पण तु असं काहीच केल नाहीस का?यावर अक्षय बोला हो मी हे करू शकलो असतो पण मला भेटी वाटत होती की मग तु माज्या शी बोलण बंद केल असतं आणी ती माज्या साठी सगळ्यात मोठी शिक्षा ठरली असती.ह.. म्हणजे माज्या शी मैत्री टुट्यची भीती वाटत होती...पण तितकाच नाही .फक्त भीती आहे केव्हा होती म्हणून तु मी दीलेले शिक्षा घेत आहेस तस्सा असेल तर मग तु मी एक्डे बसून तुला फटके देत होती तेव्हा तु मला ऐतक डोळे भरूं का पाहत होतास.तुज्या डोळ्यात ना भीती होती ना वेदना ना मैत्री बदल काही...आराधना नै अक्षय ची नजर बरोबर हेरली होती.आराधना नै पुन्हा एकदा अक्षय ला नेमका प्रश्न विचारला होता.अक्षय फक्त भीती पोटी मर खत नाही अक्षय ला त्याची ओढ आहे त्याची उसूक्त आहेपण असं का? अक्षय याचा ही विचार करत होता.अक्षय खरतर तु जो प्रश्न विचारलास आणी ज्या प्रश्ना नंतर मी तुला शिक्षा द्याच ठरवल.खरं तर त्या प्रश्न चा उतार तुज्या मना ला आधी पासून ठाऊक आहेपण कसं आहे ना तु खूप हुशार आहेस मंच ना ऐकता तु मला तु तो प्रश्न विचारलास मग मी तुला शिक्षा करायची ठरवले आणी मग तुज्या प्रश्नाचा उत्तर चाबकानै फटके देऊन द्याच ठरवल.मी सुरवातीला तुला कणखाली मरायला सुरवात केली केव्हा नंतर छडीची फटके द्याला सुरवात केली.सुरवातीला तु गड्ब्डस शिक्षा नको देऊ स म्हणून विनवणी केलीपण त्या विनवणी मधे काहीच जीव नव्हता.उलट मी जेव्ड्य ठाम पणे शिक्षा केली त्याच ठाम पणे तु ती स्वीकर्लीस.आराधना अक्षय ला सांगत होती आणी अक्षय ला पण आराधना चा म्हणण पटत होत.आराधना नै पुन्हा अक्षय ला प्रश्न विचारला मग हम आता तरी तुज्या लक्षात आलं ना की मी तुज्या कोणत्या प्रश्ना बदल बोलती ते मग मग एकदम अक्षय च्या डोक्यात प्रकाश पडला .आराधना नेहमीच अक्षय ची चांगली मैत्रीण होती. पण कुठे तरी खोलवर मना मधे हे नात वेगळ होत.जणू आराधना ऐक सम्रग्नी होती आणी अक्षय ऐक गुलाम.जरी आराधना अक्षय शी नेहमी प्रेमा ने आपुलकीने वागायची तरी कोठे तरी खोल वरती दडलेल्या या वेगळे पणाची जाणीव होती आराधना ला.अक्षय केतीही लाडका आणी आवडीचा असला तरी.गुलाम चा होता मर्यादा होत्या.तर सरड्न्री म्हणून आराधना छा अधिकार खूप होता.आज अक्षय नै त्यच्या मर्यादा आज ओलांडल्या होत्या म्हणून आराधना मधली सम्रग्य्नीअक्षय ला म्हणजे तिच्यातला गुलामा ला त्येच्या अधिकाराची जाणीव करून देत होती आने अक्षय ला त्यच्या मर्याद ची.मैत्रीण म्हणून म्रूद्य असलेली आराधना समर्ड्गी च्या रूपात खूप कठोर होती.हो आराधना मी तुला विचारल ऐक मित्र म्हणून माजा कहूच अधिकार नाही का??वेरी गुड अक्षय आता तुज्या प्रश्ना चा उत्तर मी मागा पासून तुज्या पाठीवर डेल आहे.पण आता पुन्हा एकदा उजळणी करते शब्दात उत्तर द्यची गरज नाही मला आता बरोबर ना? पुन्हा एकदा आराधना सोफ्यतून उठून आणी पुन्हा एकदा अक्षय च्या मागे जाऊं उभी राहिली. आराधना चा चाबूक पुन्हा एकदा अक्षय च्या पाठीवर बरस लागला.हे शेवट चा सत्र असणार याची आराधना आणी अक्षय दोघांना कल्पना होती. आराधना ऐक ऐक फटका नेटाने देत होती.प्रत्येक फाटक्या तुन तिचा अमर्याद अधिकार वक्त होत होता.प्रत्येक फाट क्या सरशी उठनरि वेदनेने ची कळअक्षय च्या मनात नवे तरंग निर्माण करत होती.अक्षय च्या वेदना असह्य जाल्या होत्या पण अनुभव विलक्षण होता. मनाची उत्कटता शरीराची सहन स्खमट बडवत होती.आराधना नै ठम्बुच नये असे अक्षय ला वाटत होते.बहुदा पंचवीस ते तीस फटके जाले असतील आराधना थांबली आणी पुन्हा एकदा सोफ्यावर जाऊं बसली.शेजारी तीफ्यव्र ठेवलेला पाण्याचा ग्लास तेणें अक्षय समोर धरला पण अक्षय नै मानेनेच नकार दीला. आराधना नै अक्षय च्या नज्रेतील अह्म्जर्व जाणले आराधना समोरून चाबकाचे फटके देतां ना अक्षय ला पहायचे होते.