RIMZIM DHUN book and story is written by siddhi chavan in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. RIMZIM DHUN is also popular in प्रेम कथा in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
रिमझिम धून... - कादंबरी
siddhi chavan
द्वारा
मराठी प्रेम कथा
'एक प्रख्यात एन्काउंटर स्क्वाड हेड अर्जुन दीक्षित आणि त्याच्या बालपणीच्या मैत्रिणीची म्हणजे डॉक्टर जुई यांची प्रेमकथा इथे वाचकांच्या भेटीला येत आहे. त्याबरोबरच क्राइम आणि सस्पेन्स थ्रिल यात आहे.अर्जून आणि जुई आता त्यांचे मार्ग वेगळे आहेत, त्यांच्या दिशा बदलल्या आहेत. आज अचानक ते आमने सामने येत आहेत. तर ओळखतील का एकमेकांना? काय आहे त्यांची आपबिती? जाणून घेण्यासाठी वाचत राहा, माझी नवीन कथा जी एक क्राइम स्टोरी आणि प्रेमाचासस्पेन्स थ्रिलर आहे. रिमझिम धून... *************** रात्री १२ ची वेळ नैनिताल रेल्वे स्टेशन अगदी सुन्न होते. रिक्षाला पैसे देऊन ती खाली उतरली. फाटक क्रॉस करून तिने प्लॅटफॉर्मवर विचारपूस केली. ती प्लॅटफॉर्मवर फिरत असताना अनेकांच्या
'एक प्रख्यात एन्काउंटर स्क्वाड हेड अर्जुन दीक्षित आणि त्याच्या बालपणीच्या मैत्रिणीची म्हणजे डॉक्टर जुई यांची प्रेमकथा इथे वाचकांच्या भेटीला येत आहे. त्याबरोबरच क्राइम आणि सस्पेन्स थ्रिल यात आहे.अर्जून आणि जुई आता त्यांचे मार्ग वेगळे आहेत, त्यांच्या दिशा बदलल्या आहेत. ...अजून वाचाअचानक ते आमने सामने येत आहेत. तर ओळखतील का एकमेकांना? काय आहे त्यांची आपबिती? जाणून घेण्यासाठी वाचत राहा, माझी नवीन कथा जी एक क्राइम स्टोरी आणि प्रेमाचासस्पेन्स थ्रिलर आहे. रिमझिम धून... *************** रात्री १२ ची वेळ नैनिताल रेल्वे स्टेशन अगदी सुन्न होते. रिक्षाला पैसे देऊन ती खाली उतरली. फाटक क्रॉस करून तिने प्लॅटफॉर्मवर विचारपूस केली. ती प्लॅटफॉर्मवर फिरत असताना अनेकांच्या
'ती तिथून पाळण्याचा प्रयत्न करू लागली. पण ट्रेनमध्ये चढलेल्या काही गुंडांपैकी एकाने तिचा हात खेचला आणि तिला वरती ओढू लागला. ती हळूहळू चालणाऱ्या ट्रेनबरोबर फरफटू लागली. आता ट्रेन कोणत्याही क्षणी भरधाव वेगाने सुटली असती. तिने आपला हात सोडवण्याचा खूप ...अजून वाचापण त्यातील अजून एकाने तिला पकडले. आता ती ट्रेनला लागून फरपटत होती. संपलं सगळं, असं वाटून तिने आपले डोळे झाकून घेतले. एवढ्यात तिला आतून कोणाचा तरी जोराचा धक्का लागला. तिच्या डोळ्यासमोर अंधारी आली, पुढे काय झाले हे तिला काहीच समजले नाही. आणि ती धावणाऱ्या ट्रेनमधून खाली प्लॅटफॉर्म वर आदळली होती.' ''आई ग.'' एक भयंकर किंकाळी तिच्या तोंडून बाहेर पडली. आणि
''ये मॅडम हमारे साथ मैं ही हैं, उनका बॅग ले लो.'' त्या जखमी व्यक्तीने त्या मुलीकडे बोट दाखवत सांगितले. तेव्हा तिच्या लक्षात आले की, या सगळ्या गडबडीत तिची ट्रेन निघून गेली आहे. सुटलेली ट्रेन बघून ती मटकन तीथेच श ...अजून वाचाबसली होती. ट्रेन तर निघून गेली होती. मागे काही अंतरावर बेशुद्ध होवून पडलेले ते चार गुंड केव्हाही शुद्धीवर आले असते. या विचाराने तिला अजून धडकी भरली. तिला मागे बघण्याचेही धाडस होईना. ती उठून त्या जखमी तरुणाच्या मागे चालू लागली. 'हॉटेल कोकोनला आल्यावर ती मुलगी थोडी रिलॅक्स झाली. ते दोन सफेद कपड्यातील इसम त्या जखमी तरुणाला तिथे सोडून गेले. आणि पाच
''नाष्टा करून घ्या मॅडम. गुंड मागे लागले तर पाळण्याची ताकद हवी ना?'' तो तरुण अधिकारी पुन्हा म्हणाला. आणि उठून जुई खायला बसली. गुंड शब्द उच्चारल्या बरोबर तिची भीतीने थरथर झालेली त्याने पहिले. पण साहजिक होत. एक मुलगी, त सुद्धा ...अजून वाचारात्रीचा प्रवास करणार, आणि त्यात अचानक ओढवलेला प्रसंग यामुळे घाबरली होती. हे त्याच्या लक्षात आल. मंगेश काही कामानिमित्त बाहेर गेला. ते पोलीस अधीकारी बेड्वर डोळे मिटून पडलेले होते. नाश्टा उरकून जुई पुन्हा सोफ्यावर बसली. तिचे कुठेही मन लागेना. एकाकी पानाची भावना मनाला पोखरत होती. कुठे फसलो आपण? आणि घरचे लोक आपल्याबद्दल काय विचार करत असतील? आपण फसवलं सगळ्यांना. या विचारात
''नाही, नको, त्याची काही गरज नाही.'' ती म्हणाली. ''घरी कोणी नाही का?'' हळूहळू चालत जाऊन त्याने आपली बॅग बाहेर काढली. अर्जुन आपली बॅग उघडून काहीतरी शोधत जुईला विचारत होता. ''आहेत सगळे, पण फोन नको, डायरेक्ट जाऊन भेटेन.'' म्हणत उठून ...अजून वाचाग्लासमध्ये पाणी घेतले आणि ती पिऊ लागली. ''हा घ्या मोबाइल, एक्सट्रा आहे. सेफ्टीसाठी असूदेत. माझा नंबर सेव्ह आहे, गरज लागली तर केव्हाही कॉल करू शकता.'' आपल्या बॅगमधील अतिरिक्त असलेला एक सेलफोन तिच्याकडे देत तो म्हणाला. ''नको, खरचं नको.'' तिने तो घेतला नाही, त्याने तिचा हात वरती करून त्यावर तो मोबाइल आणि चार्जर त्यावर ठेवला. आणि तो पुन्हा येऊन बेडवर बसला.