Life Zone book and story is written by Komal Mankar in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Life Zone is also popular in फिक्शन कथा in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
लाईफझोन - कादंबरी
Komal Mankar
द्वारा
मराठी फिक्शन कथा
धर्म, जात, रंग आणि ह्यात फसलेली मैत्री अगदी जिवाभावाची तिला
कशाचीही झळ नाही. एक अतूट मैत्रीचं नात नात्यात बांधलेल्या
प्रेमाची अतूट गाठ कॉलेज जीवनानंतर मैत्रीच्या रिग्नातुन बाहेर
पडलेल्या मित्रांना बांधून ठेवणारी दुवा ठरते .
संकताट एक दुसऱ्याच्या मदतीला धावून जाणारे हात . लग्नानंतर
इथला प्रत्येक झण एक दुसऱ्याला समजून न घेता संशयाच्या
ओझ्याखाली जगत असतो . पण काही तरी ह्या नात्यात दडलेलं
लपलेलं असते ते एक दुसऱ्यासाठी जगत असतात .
रेवाने मलाच मेल करून का कळवलं असेल हे . मी तिच्या खूप दूर राहते म्हणून की
खूप जवळची मैत्रीण आहे म्हणून . कामाच्या व्यापात किती दिवस झाले ना ! जवळ जवळ पाच सहा महिने लोटलेत बोलणं झालं नाही आणि ...अजून वाचातिनेही आपल्याला कॉल करून
विचारलं नाही ह्याच काळात काही घडलं असावं . तेव्हाच तिने असा टोकाचा निर्णय घेतला .
मी अनुरागला कॉल करून विचारते . नाही नको उगाच त्याला विचारलं तर तो म्हणेल
तुला सांगून तिने मला फसवायचा कट रचला आणि आत्महत्या केली . पण , ती कुठे आहे
कसं माहिती करायचं जावं तर मला त्याच्याच घरी लागणार आहे . त्याला कॉल करेल तेव्हाच मी त्याचा घरी पोहचूशकेल ती त्याच्या घरी असावी की काकूंकडे त्यांना रेवा बद्दल माहिती नसणार तर उगाच टेंशन घेतील .
सुट्टी झाल्यानंतर तो घरीजाताना उंच डोंगराची सैर करून आणत होता . आकाशात मुक्त विहार करणारे पक्षी तो वर मान करून निरखून बघायचा . उंच गगनचुंबी भरारी घेणाऱ्या पक्षाचा त्यालावेध होता . अभय डॅन ह्या दोघांची सतत ...अजून वाचाकुजबुज व्हायची एखाद्या शुल्क कारणावरून ते चिडत असायचे तेव्हा प्रद्युमन त्यांना समज घालून देत मैत्रीने राहायचं सांगत होता . अभय तसा स्वभावाला नम्र होता डॅन त्याची मस्करी करायचा तेच त्याला आवडत नव्हते .केतकी माझी खूप जिवलग मैत्रीण होती बालपणापासून मॉमने सांगितलं होतं आमचा दोघीचा जन्मही एकाच हॉस्पिटलमध्ये एकाच वॉर्डात एकाच दिवशी झाला ह्याचे मलाएखाद्या चमत्कारापेक्षाही अप्रूप वाटते .सँडी ही
प्रद्युमनचा स्वभाव मला कधी उलगडला नाही . त्याच वागणं मला दुर्लक्षीत वाटायचं . कधी त्याच चर्च मध्ये सँडी सोबत जाणं आणि तिथे जाऊन सुरेल संगीतात सहभागी होणं . तर कधी प्रत्यक्षात चर्चमध्ये तो स्वतःच संगीत सादर करीत असे ...अजून वाचा जेव्हा प्रद्युमन माऊथ ऑर्गन वाजवायचा तेव्हा चर्च मध्ये उपस्थित सर्व मंडळी मन एकाग्र करून प्रद्युमनच्या वाजवण्याकडे लक्ष केंद्रीत करून ऐकायची . एकदा सँडी कडून मी त्याची स्तुती ऐकली आणि मला राहवलं नाही म्हणून मी तिला म्हणाली , " मला पण प्रद्युमनच संगीत ऐकायला चर्च मध्ये घेऊन
सँडी जवळ जवळ महिन्याभऱ्यानंतर परतली . मला तुम्हाला आज भेटायचं आहे वेळ ठिकाण माहिती नाही पण , भेटणं खूप महत्त्वाचं आहे काहीतरी संगायच तिला रडवलेल्या स्वरात ती बोलतं होती असं अभय मला कॉल करून बोलला . ...अजून वाचा ब्नॉर्मनच्या बेटा शेजारी आम्ही सारे जमलो . सँडीला यायला उशीर होतो आहे ह्याची अप्रत्यक्ष कणव लागतच डॅन म्हणाला , " काही तरी भयाण घडलं असावं असं वाटतं छे छे ! ती आज कुठे कॅलिफोर्नियावरून इंडिया मध्ये परतली आहे काही तरी आपल्यासाठीसरप्राईज असावं . " अरुंद रस्त्याकडे बघत प्रद्युमन म्हणाला , "अरे ती बघा सँडी येत आहे
कातरवेळच्या रम्य संध्याकाळी मनात निर्माण झालेल्या वादळाने मला वेडावून घेतलं . का कोण जाणे ? जीवन मरण ह्यातलं गूढ , दोन दिवसाआधी रस्त्याने जाताना वाटेत आमची भेट झाली ती शेवटचीच . नैराश्याच्या गर्देत मी ...अजून वाचागेले होते कळतं नव्हतं धाय मोकळून आज मी कुणाजवळ रडू ?? मी ज्या मनस्थितीतुन जात आहे त्याच मनस्थितीतुन सँडी , प्रद्युमन आणि डॅन जात असावे कदाचित .... पण , आज नैराश्याने मला खूप पोखरून घेतलं असं वाटतंय दुःख आणि क्षणिक वाटायला येणारा आनंदतो आनंद की दुःखावर सांत्वन ? माझा पाठलाग कायम करणार का ही संकट ?नाही