वैचारिक संघर्षाचा संग्रह... Khushi Dhoke..️️️ द्वारा कविता मराठी में पीडीएफ

का ग सखे आज धीर तुझा सुटला!
तुझा विश्वास जिंकणारा मागे का हटला....?
आज तर तुझ्या अश्रूंचा बांधही फुटला!
मनातील ज्वालामुखी नकळत आज पेटला....!

तुझे अश्रू मला आतून बोचले!
एकच प्रश्न, तू ते कसे सोसले....?
का झालीय तू मानसिक परावलंबी!
निर्णायक होऊन बन तू स्वावलंबी....

नसेल पटत इतरांचे खोचक बोल!
तू माझ्याजवळ तरी, तुझे मन खोल....
किती सहनशील तु ग झालीस!
त्यांचे वर्चस्व नेहमीच वाहत आलीस....

सोड अबोला, कर तुझ्या प्रश्नांचे निरसन
करून खात्री, होणार नाही त्याची अडचण....
स्व:त्व जपून नेहमीच सखे तुझे
सार्थक करेल, निस्वार्थ प्रेम माझे....❣️

✍️☝️😊

😘❣️....Dear Asmi....❣️😘

***********************************************

लाईफ किती कन्फ्युझिंग असते ना...😣😣....जस, आपण तिच्याबाबत विचार करतो.....🙄 तस, कदाचितच कुणाच्या बाबतीत होत असावं.....😓...कारण, माझा अजून तरी तसा योगायोग आलेला नाही....😁...लहान होते तेव्हा, लोकांनी मी शांत म्हणून, माझं नाव त्याचप्रमाणे ठेऊन दिलं...कुणाला माझे डोळे आवडले म्हणून, माझं नाव "नैना" ठेऊन दिलं....मग त्यातही वाटणी करण्यात आली बरं का....!! एक नाव हे हिंदू लोकांसाठी आणि एक हे मराठी लोकांसाठी....🤦🤷😂

असाच प्रवास सुरू झाला...घरचे विचार अतिशय प्रतिगामी......🥴 मुलींनी, जीन्स घालू नये....पासून ते मुलींनी, मुलांशी बोलूच नये......🤷 पर्यंत त्या कुचकामी विचारांनी मजल गाठली....🤐.....पण, काय असतं ना, घरचे हे घरी असतात.....कॉलेज - शाळा आपल्याला बघावी लागते त्यामुळे, त्यांनी सांगितलं ते कधीही चुकीचं होतं...... अस, मी म्हणत नाहीच.......पण, वेळेनुसार त्यांनी त्यांचे विचार मात्र बदलायला हवे होते.......☝️ अस मला वाटतं........मग काय.......!!. वेळ आली, मुलांशी बोलण्याची तेव्हा आपण किती रागीट हेच दाखवून मुलांशी बोलणं व्हायचं..... कारण, मग मुलं लाईन मरतात, मागे लागतात इतपत आपल्याला पटणारं मुळीच नव्हत..... कारण, मग आपलं डोकं फिरलं की, आपण कधी मुलांना उचलून, फिरवून 🤼🏋️ फेकून देऊ हेच आपल्या नियंत्रणात नव्हत...😂😂

नंतर - नंतर ओळखी झाली, ती जवळच्या मैत्रीच्या व्याख्येची.... विश्वास तर बसत नव्हता......😒 पण, हेवा वाटायचा... सगळ्यांच्या मैत्रिणी असतात, आपलीही असावी.......म्हणून, बळजबरी म्हणा किंवा काही.....🤷 केली मैत्री आणि निभावली देखील.... पण, कुणास माहिती असतं..... आपण, ज्या कायद्यांच्या मर्यादा जपतो त्याच मर्यादा तोडण्यात पुढचा उत्सुक असतो.... म्हणून, काही बालिशपणामुळे माझ्या जवळच्या मैत्रिणीला वाटले........ मी तिचं सुख हिरावून घेते आणि मग तुटली एकदाची मैत्री....... मनाला एक आनंद ही होऊन गेला...... की, जीवनात जी व्याख्या आपल्याला कधीच नको होती.......☝️😎 त्यात आपण पडलो खरे पण, ती खरंच आपल्याला नको होती हे सिद्ध झालं.........😂

नंतर ठरवलं, आता फक्त अभ्यास करूयात कशाला उगाच लोकांशी जुळवून घेऊन, स्वतःच्या मनात ज्या पवित्र व्याख्या आहेत.... त्याबद्दल उगाच नकारार्थी भाव आणायचा..?? म्हणून लागली अभ्यासाला..... पण, काहींना मी एकटी बघवत नव्हतीच......🥴😓 मग आली एक "जवळची मैत्रीण " या व्याख्येखाली मला दुखवायला....काही वर्षे होतो सोबत........ पण, मग मला जे काही चांगलं मिळत होतं ते तिला बघवत नसे किंवा तेच आणि तसच तिलाही मिळावं हीच तिची धडपड असायची...... या आणि अश्या हव्यासापोटी तिने मला दिसावं म्हणून काही - काही (ती प्रभावी भासवण्याचा, अपयशी प्रयत्न!!) करू लागली.... पण, मला त्यात रस नव्हता.... कारण, माझं ध्येय हे फक्त तिथपर्यंत मर्यादित नव्हतच..... हे तिला तरी कोण सांगणार ना??

तर, म्हणून म्हणते मी लाईफ बोहत कन्फ्युज है बॉस...... इसे सही ढंग से जो जिये वो जी जाए...... इसलिये, एन्जॉय करते रहना चाहिए....... किसी को दिखाने के लिये नही......☝️😎 बल्की खूद की मन की शांती के लिये.....😊😊

कोण म्हणतं मैत्रीत स्वार्थ नसतो...... त्यातही स्वार्थ असतोच....कारण आपण इतरांकडून त्याने/तिने कस वागावं हे ठरवतो..जर का, मग ते आपल्या आखून दिलेल्या आराखड्याच्या विपरित वागले... तर, मात्र आपण त्यांच्यापासून दूर रहाण्याचा प्रयत्न करतो... आणि त्यांना दोष देत बसतो...
माझ्यासोबत देखील काहीसं असच घडलंय..😔
मी खूप अपेक्षा ठेवल्या की, आपली मैत्री आपण टिकवू मग कुणीही का नको येऊ देत आपल्यात. पण, समोरच्या व्यक्तीला दुसऱ्याचं प्रेम हवं होतं हे मला कळलंच नाही... आणि झालो आम्ही दूर.. तिथून विचार केला की, आता बास...✋ आता नाही करणार मैत्री.. पण, परत कुणी आली "मैत्रीण" म्हणून...पण, आता आधी सारखे आराखडे न आखता मी जस सुरू होतं तसं सुरू ठेवलं.....पण, आता आधी पेक्षा माझं व्यक्तिमत्व अतिशय प्रभावी झाल्याने माझ्या सोबत "जी" कुणी होती "ति" ला ते डोळ्यात खुपायला लागलं होतं....आणि तिची नेहमी तक्रार असायची की, "बाकीचे तुलाच का इतके प्रेमाने बोलतात मला का नाही?" आता याचं उत्तर मात्र माझ्या कडे नव्हते..🙄 करण, एखाद्याच्या प्रश्नाचं उत्तर तर आपण देऊ शकतो... पण, एखाद्याच्या मूर्खपणाचे नाही....मग आयुष्यात कुणी आपल्याला आवडण्याचा क्षण ही आला पण, तेच "ती" च मधात येऊन भडकावण्याचे काम सुरूच होते... आणि मी मैत्री जपण्यात कसलीच कसर सोडत नव्हते.....
मग हळूहळू तिने ही इतरांना प्रेमाची भिक मागण्यास सुरुवात केली.. "घरचे तिला प्रेमच करत नाही" हे सांगून इतरांना आपल्या कडे आकर्षित करू लागली.. खोटं बोलू लागली...हे मला कळत होते पण, मैत्री प्रिय असल्याने मी शांत होती....मग माझ्याच एका जवळच्या मित्रासोबत सुध्दा "ती" ला थोडा वेळ घालवायचा होता कारण, त्याच माझ्यावर एकतर्फी प्रेम होतं आणि हे कसं तिला पचणार!?
मग सुरू झालं प्रेमाचं नाटक.... त्याला वेगळं बोलण मला त्याच्याबद्दल वेगळं सांगून भडकावन सुरू होते.. परंतु आता मात्र माझा संयमाचा बांध फुटला होता कारण, माझ्याच एका जवळच्या मित्राबद्दल नको ते ती बोलत असे....आणि शेवटी मीच आमच्यातील न आखलेला पण, माझ्याकडून तितक्याच आपलेपणाने जपलेला आराखडा मिटवून शेवटी तिला स्वतःपासून दूर केले आहे.....नको मला अशी मैत्री जी स्वतः धोक्याची पातळी ओलांडून आपल्याला त्या गोष्टीबद्दल दोषी ठरवेल....😠😠

आता मी एकटीच आहे आणि नेहमी एकटीच असेल.....
नकोय मला त्या खोट्या थापा....
"अपन अच्छे दोस्त है... हमेशा ऐसे ही रहेगे"
म्हणणाऱ्या.....😠✋

🥰🤗☝️
🥰🤗✍️👇