Toch chandrama.. book and story is written by Nitin More in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Toch chandrama.. is also popular in प्रेम कथा in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
तोच चंद्रमा.. - कादंबरी
Nitin More
द्वारा
मराठी प्रेम कथा
तोच चंद्रमा.. मी आणि मोनामी दोघे आमच्या जायंट टेलिस्कोपमागे होतो. "मोनू, ती बघ पृथ्वी.. अाणि आपले जुने घर.." "बघू दे . दिसतेय ना शाळा.." "परत बघू माला.. हे माला .. तिते राह्यचा तू बाबा..?" "हो. आणि त्या रस्ताच्या बाजूला बिल्डिंग आहे ना ती माझी शाळा.." "मंजे, तू शाळेत पण जायचा.. मंजे तुला शंबरपर्यंत आकडे पण येतात बाबा?" "हो गं मोनुली.. सोनुली रे काय बाबा..?" "काय झाले.. अगं ते घर माझे.." "तू टेलिस्कोप हलवलायस बाबा.. हा चांदोबा आहे.. आणि तितले एक घर दिसते माला.." "हो गं छकुली.. " "मंजे तू तिते पण राह्यचा.." "हो गं मोनुली.. चांदोबा वरचे घर आहे
तोच चंद्रमा.. मी आणि मोनामी दोघे आमच्या जायंट टेलिस्कोपमागे होतो. "मोनू, ती बघ पृथ्वी.. अाणि आपले जुने घर.." "बघू दे . दिसतेय ना शाळा.." "परत बघू माला.. हे माला .. तिते राह्यचा तू बाबा..?" "हो. आणि त्या ...अजून वाचाबाजूला बिल्डिंग आहे ना ती माझी शाळा.." "मंजे, तू शाळेत पण जायचा.. मंजे तुला शंबरपर्यंत आकडे पण येतात बाबा?" "हो गं मोनुली.. सोनुली रे काय बाबा..?" "काय झाले.. अगं ते घर माझे.." "तू टेलिस्कोप हलवलायस बाबा.. हा चांदोबा आहे.. आणि तितले एक घर दिसते माला.." "हो गं छकुली.. " "मंजे तू तिते पण राह्यचा.." "हो गं मोनुली.. चांदोबा वरचे घर आहे
२ मामाच्या गावाला! आमचे साॅफ्ट लँडिंग झाले ते इंडिया मून स्टेशन होते.. गांधीनिवास नावाचे.. इंडिया मून म्हणायचे कारण असे पाच सहा देश अजून आहेत ज्यांची अशी अवकाश स्थानके आहेत. ती त्या त्या देशाच्या नावे ओळखली ...अजून वाचाम्हणजे चीनचे 'चायना मून' तर युएसएचे 'मून अमेरिका' .. जपानी 'मून जापान' वगैरे. सुरक्षा व्यवस्था अगदी कडक आहे इथे. कुणी कुठल्याही देशात जाण्यासाठी स्पेस व्हिसा अाहे. पण तो इकडे चंद्रावर आल्यावर. तिकडून डायरेक्ट इतर देशात जायला परवानगी नाही. अर्थात पृथ्वीप्रमाणे भरमसाट देश नाहीत इथे हे खरे. लोकवस्ती हल्ली वाढलीय पण पृथ्वीइतकी नाही. फक्त चंद्रावर कित्येक खनिजे इतकी मुबलक नि स्वस्तात नि जास्त
३ राॅबिन यान थांबले. थांबले म्हणजे गती शून्यावर आली. बाजूची शटर उघडली. आम्ही उतरलो. समोर एक तंबूरूपी घर होते. आतून एक जण बाहेर आला. "अरे, तू? बरा झालास?" बाबा म्हणाले. "हो.. मी स्वतःला आॅटो रिपेअर ...अजून वाचाघेतले सर. आता ठणठणीत आहे. तुम्हाला त्यामुळे स्वतः यान चालवावे लागले.. साॅरी.." "अरे, डोन्ट वरी, ते काय आॅटो मोडवर चालते. तू बरा आहेस ना?" "यस्सर.. मी आॅटो मोड मध्ये अॅनालाईझ केले स्वतःला. थोडासा प्रोग्रामिंग मध्ये गोंधळ होता.. गाॅट मायसेल्फ करेक्टेड." "अरे राॅबिन, हा माझा मुलगा, अंबर.." राॅबिनने हस्तांदोलनासाठी हात पुढे केला. त्याचा हात बऱ्यापैकी थंडगार होता. "अंबर हा राॅबिन, आपला ह्युमनाॅईड, ही
४ कृत्रिम बागेत दोन आठवड्यात मी बऱ्यापैकी रूळलो होतो चंद्रावरच्या आमच्या घरात. जेटलॅग मधून बाहेर यायला तेवढा वेळ तरी लागतोच. तरीही मेलॅटोनिनच्या गोळ्या घेत होतो. बाॅडी क्लाॅक सेट झालेले आता. इकडे सलग चौदा तासाचा दिवस नि चौदाची ...अजून वाचामी पोहोचलो तो चांद्रदिवस होता. दिवस म्हटले की प्रचंड उष्णता.. इकडे सारी घड्याळे पृथ्वीवरच्या वेळानुसार अॅडजस्ट केलेली. त्यामुळे बारा तास झाले.. सहा वाजले.. की संध्याकाळ झाली असे समजायचे. मग अंधार पडो न पडो! घराच्या आत खास अंधाऱ्या खोल्यांची रचना केली जाते इथे. चौदा दिवसांच्या रात्रीत तर बारा तास अती तीव्र दिवे लावून दिवस केला जातो! अशी चांदरात कवी कल्पनेत किती रोमँटिक
६ पुन्हा राॅबिन घरी आलो तर आई वाट पाहात होती. उगाच. अाई लोकांची ही सवयच असावी. पोर बाहेर पडले.. करा काळजी. लहानपणापासूनच पाहिलेय मी. आईच्या गळ्यातला ताईत मी. मला हवे ते आई देत असेच. लाडावले होते तिने ...अजून वाचाकदाचित पण मीच बिघडणाऱ्यांतला नव्हतो. म्हणून मी बिघडलो नसावा! आई आम्हाला सोडून इथे वर्षभर आधी कशी अाली असेल? मला आश्चर्य वाटायचे. पण बहुधा बाबांची इकडे एकटेपणाची निकड कळली असावी तिला. त्यामुळे चक्क चंद्रावर चालण्याची कसरतही शिकायला तयार झाली असणार ती. आम्ही आलो तर म्हणाली, खूप वेळ झाला रे.. हुं. बागेत बसलो होतो. गप्पा मारत. ती कृत्रिम बाग आहे ना तिकडे. छान